«Η τράτα μας η κουρελού, τραβάει κουπιά και πάει αλλού..»
Φθινόπωρο στην Ερμιόνη γύρω στο 1940, εποχή της μαρίδας.
Η τράτα από το πρωί με 8 έως 12 παλικάρια στα κουπιά, ανάλογα
με το σκαρί, έριχνε το δίχτυ της βαθιά στα Μαντράκια. Όταν έφτανε η ώρα να το «σηκώσουν», μοιρασμένα μισά- μισά, από τις δυο άκρες του που είχαν βγάλει στη στεριά το τραβούσαν λίγο- λίγο και σιγά - σιγά .
Περνούσαν από τον ώμο τους ένα βοηθητικό ζωνάρι για να μπορούν με την πλάτη να τραβούν το δίχτυ - «γρίπος» όπως το έλεγαν – τραγουδώντας ρυθμικά .
Ε για μόλα, ε για λέσα, ε για μόλα, ε για λέσα, φύσηξε βοριά !!
Σπρώξε κύμα το καράβι , βόηθα Παναγιά!
Το απόγευμα στα Μαντράκια γινόταν η συγκέντρωση της ψαριάς.
Σε μεγάλα πανέρια μετά και ανά δυο τα παλικάρια, γυρνούσαν τις γειτονιές της Ερμιόνης διαλαλώντας «φρέσκια μαρίδα!!».
Σε λίγη ώρα ένα μεθυστικό άρωμα φαγητού κατέκλυζε όλο το χωριό.Σε μεγάλα πανέρια μετά και ανά δυο τα παλικάρια, γυρνούσαν τις γειτονιές της Ερμιόνης διαλαλώντας «φρέσκια μαρίδα!!».
Το μαριδάκι τηγανισμένο με φρέσκο λάδι, καλούσε τις οικογένειες σε απόλαυση γαστρική.
Ε για μόλα παιδιά… τι όμορφα πράγματα θυμηθήκαμε!
Ένας ακόμα εξαιρετικός πίνακας της κας Ανθούλας Λαζαρίδου -Δουρούκου και η ιστορία του.
Για την
καταγραφή της αφήγησης
Ρίνα Λουμουσιώτη.
Άλλες αφηγήσεις της :
Μνήμες από την έναρξη του πολέμου στην Ερμιόνη 1934 Γιορτή του Προφήτη Ηλία
Ιστιοπλοϊκοί αγώνες
Το πλύσιμο ρούχων στο Κρόθι
1898 στην Ερμιόνη βγήκαν τα ψάρια στη στεριά
