Ο Ιχνηλάτης (που δεν είναι απλά blogger) πολύ σωστά (εδώ) προσπάθησε να βρει έναν δείκτη που να μπορεί να μετράει χρόνο με το χρόνο το χρήμα που ο τουρισμός ο εσωτερικός αλλά και ο εκ του εξωτερικού αφήνει στον τόπο μας. Και σε αυτόν τον δείκτη που πρότεινε, πρόσθεσε κατ' εκτίμηση ένα +25% για να καλυφθεί η παραοικονομία στον κλάδο. Αυτό είναι πολύ σωστό, μάλιστα από πρόσωπο με μεγάλη αγάπη για τον τόπο του, αγάπη αποδεδειγμένη όταν πρωτοστάτησε με έργα στη διάσωση του Καταφυκιού, όταν όλοι οι σημερινοί που επικαλούνται την ομορφιά του φαραγγιού και παρουσιάζονται θιασώτες του τουρισμού ήσαν παντελώς απόντες.
Όποιος επικαλείται ότι ο τουρισμός είναι το μέλλον του τόπου αν όχι η σωτηρία του, όπως ο σημερινός Δήμαρχος, οφείλει αυτό να μας το δείξει με δείκτες και όχι με ενδείξεις. Ο τουρισμός, ο οικοδομικός οργασμός, κ.λ.π. μπορεί να είναι το μέλλον ορισμένων τάξεων που έχουν επαγγελματικό συμφέρον στον τουρισμό αλλά όχι του τόπου μας.
Αδιάψευστος δείκτης του πού πηγαίνει η Ερμιονίδα είναι τα άδεια σπίτια στο Κρανίδι, Ερμιόνη και στα άλλα χωριά. Το πόσοι πραγματικά μένουν στην Ερμιονίδα τον χειμώνα, δηλαδή είναι πραγματικοί κάτοικοι και όχι κάτοικοι Αθηνών που έχουν ορίσει το εξοχικό τους ως πρώτη κατοικία και έχουν κάνει μεταδημότευση. Πόσο είναι το ακαθάριστο επαρχιακό προϊόν κατ' έτος, σύνολο και ανά παραγωγικό τομέα. Πόσοι νέοι που γεννήθηκαν στην Ερμιονίδα παραμένουν στον τόπο τους για να κάνουν χίλιες δουλειές για ένα ξεροκόμματο όπως πολύ αφοπλιστικά μας λέει ο Άκης Γούτος.