ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΝΑΡΓΥΡΩΝ Του Γιάννη Μ. Σπετσιώτη

Άγιοι Ανάργυροι

 Αποσπάσματα από το βιβλίο του Γιάννη Μ. Σπετσιώτη, 

«ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΝΑΡΓΥΡΩΝ»

 

Με την ευκαιρία της καλοκαιρινής εορτής των Αγίων Αναργύρων (1Η Ιουλίου), δημοσιεύουμε από το ομώνυμο βιβλίο του Γιάννη Μ. Σπετσιώτη τa παρακάτω αποσπάσματα: 

Οι προστάτες μας Άγιοι

«Ατελεύτητος υπάρχει των Αγίων η χάρις».

Δυο φορές τον χρόνο, την 1η Ιουλίου και την 1η Νοεμβρίου γιορτάζουν οι Άγιοι Ανάργυροι. Πανηγυρίζει το ιστορικό Μοναστήρι μας, το ιερό προσκύνημα της Ερμιονίδας αλλά και ολόκληρης της τοπικής Μητρόπολης.

Πλήθος πιστών από την Ερμιόνη και την ευρύτερη περιοχή συρρέουν κάθε χρόνο στις δυο εόρτιεςσυνάξεις των Αγίων. Αλλά και καθημερινά, άνθρωποι κάθε ηλικίας απ’ όλη την Ελλάδα περνούν την είσοδο της Μονής. Έρχονται να ζητήσουν την ευλογία των Αγίων, τη χάρη και την ίαση που προσφέρουν, «αφιλοκερδώς», οι θαυματουργοί γιατροί, αφού «δωρεάν έλαβον δωρεάν διδούσι».Επιθυμούν να (αν)ασπαστούν την πανσέβαστη, θαυματουργή, ασημοκεντημένη εικόνα, με τα πολυάριθμα αναθήματα λατρείας. Θέλουν να γονατίσουν, να κάνουν τον σταυρό τους, να παρακαλέσουν και να ζητήσουν βοήθεια, για τα προβλήματα που απασχολούν τους ίδιους και τους δικούς τους ανθρώπους. Γι’ αυτό, οπλισμένοι με υπομονή, ιδιαίτερα στις μέρες της γιορτής, περιμένουν ώρες ατέλειωτες στη σειρά, αμίλητοι, να προσκυνήσουν και να ακουμπήσουν τα χείλη τους πάνω στις άγιες μορφές Τους. 

Μαζί τους και άλλοι με σωματικά, διανοητικά και ψυχικά αρρωστήματα φτάνουν εκεί. Ζητούν κι αυτοί την ευσπλαχνία των Αγίων αλλά και την ελεημοσύνη των ανθρώπων, δείχνοντας με κάθε τρόπο την αναπηρία τους, προκειμένου να ευαισθητοποιήσουν τους προσκυνητές. «Κόσμο ακούω και κόσμο δεν βλέπω», φωνάζει σπαρακτικά ένας τυφλός, ενώ από την άλλη άκρη ακούγεται η παρακλητική φωνή του ακρωτηριασμένου παιδιού: «Χεράκια δεν έχω, μη με εγκαταλείπετε».  

Εικόνες συγκλονιστικές που η θέα τους λυγίζει καρδιές…

- Γιατί, καλέ μαμά, είναι έτσι αυτοί οι άνθρωποι; Τι έχουν; ρωτούσε ο μικρός σηκώνοντας …διακριτικά τον δείχτη! 

- Μη δείχνεις, βρε, δεν κάνει! Θα σου εξηγήσω αργότερα, απαντούσε η μητέρα με ψυχραιμία αλλά και σεβασμό στην απορία του παιδιού, ρίχνοντας μια δραχμούλα στο κουτάκι του ανάπηρου.

«Άγιοι Ανάργυροι και θαυματουργοί ή Αγιανάργυροι!», είναι η πιο θερμή επίκληση, το κάλεσμα των Αγίων για άμεση βοήθεια και προστασία, που ανεβαίνει αυθόρμητα στα χείλη των Ερμιονιτώντην «κακιά ώρα», όταν βρίσκονται σε δύσκολη θέση και νιώθουν απροστάτευτοι. Κυρίως λέγεται από τους γονείς, όταν τα παιδιά μένουν εκτεθειμένα στους αναπάντεχους κινδύνους. Σκόνταψαν, έπεσαν, στραβοκατάπιαν, όποιοι βρεθούν κοντά τους, για να τα «γλιτώσουν» και να προλάβουν τα χειρότερα. τη γρήγορη συνδρομή των Αγίων επιζητούν. 

«Άγιοι Ανάργυροι, δώστε του φώτιση!», ψελλίζουμε και όταν θέλουμε να αντιληφθούν οι άνθρωποι την αληθινή πλευρά των πραγμάτων και ανάλογα να πράξουν. 

«Άγιοι Ανάργυροι και θαυματουργοί..». Με το απολυτίκιο των Αγίων ξεκινούμε και την ευχή της Βασκανίας στην Ερμιόνη.

Αλλά και όταν απορούμε για κάτι που συμβαίνει μπροστά στα μάτια μας «και νους ανθρώπου δε χωράει», τους Αγίους Αναργύρους επικαλούμαστε: «Άγιοι μου Ανάργυροι, πόσο μα πόσο θα φάει!», σχολιάζουμε γελώντας. 

 

Μιλίντρας