Πρωτοχρονιάτικες αναμνήσεις στην Ερμιόνη
του Γιάννη Μ. Σπετσιώτη
Παραμονή, 31 Δεκεμβρίου
Τελευταία ημέρα του χρόνου και η εκκλησία μας γιορτάζει την οσία Μελάνη. Παραμονή, όμως, και της δεύτερης μεγάλης γιορτής του 12ημέρου. Αύριο, Πρωτοχρονιά,γιορτάζεται η Περιτομή του Χριστού και ο Άγιος Βασίλειος. Και τι σύμπτωση! Η Αγία Μελάνη και ο Άγιος Βασίλειος, όπως μας λέει ο συναξαριστής, διέθεσαν τις περιουσίες τους για να ανακουφίσουν τον πόνο των ασθενών και τις στερήσεις των φτωχών.
Τα κάλαντα
Από το πρωί τα παιδιά ξεχύνονταν στους δρόμους για να πουν τα κάλαντα, όπως έκαναν και την παραμονή των Χριστουγέννων.
Αρχιμηνιά και αρχιχρονιά/Ψιλή μου δεντρολιβανιά…
Οι νοικοκυρές ανοίγουν τα σπίτια τους, τα φιλεύουν με τα παραδοσιακά γλυκά των ημερών, κουραμπιέδες και μελομακάρονα, μα εκείνα περιμένουν και τον …κόπο τους.Κάποια πρωτοτυπούν και αντί για τα συνηθισμένα κάλαντα λένε τα…
Και νέο έτος αριθμεί/η του Χριστού Περιτομή
και η μνήμη του Αγίου/Ιεράρχου Βασιλείου…
στον ίδιο σκοπό με το «Αρχιμηνιά…».
Ο Αντώνης Δ. προτιμούσε τ’ αρβανίτικα κάλαντα:
Μίρσε τε βίνjε βίτι ι ρι/Καλώς ήρθε ο νέος χρόνος
Μίσε τε να πέλκj ένjε/Καλά να μας αρέσει
Γκjεγκjουνιβλέζεργκjεγκjουνι/Ακούστε αδέλφια ακούστε…1
Λέγανε τα παιδιά τα κάλαντα όλο το πρωινό και, με μια μικρή διακοπή το μεσημέρι, συνέχιζαν μέχρι που έπεφτε το σκοτάδι και επέστρεφαν στο σπίτι. Μετρούσαν τον …κόπο τους, σχεδίαζαν τις αγορές τους και ετοιμάζονταν για την επομένη.
Ο ρόλος
