Τα σχετικά, αναλυτικά στον Οικονομικό Ταχυδρόμο: https://www.ot.gr/
Ξεχωρίζω το παρακάτω:
Δεν αναγράφονται οι ανάγκες σε πόσιμο νερό και σε νερό άρδευσης του συγκροτήματος, ούτε το πόσα κυβικά θα παράγει η αφαλάτωση. Αυτό που φαίνεται από τις μακέτες του έργου είναι φουλ πισίνες.
Συμπέρασμα: Οι πολύ πλούσιοι ιδιοκτήτες των εκεί βιλών και οι παραθεριστές του συγκροτήματος δικαιούνται πόσιμο νερό για πάσα χρήση από αφαλάτωση νερού θαλάσσης με τη συγκατάθεση του Δήμου μας και της Περιφέρειας. Οι κάτοικοι της Ερμιονίδας, ιδιαίτερα την Ερμιόνης στην Δημοτική Κοινότητα της οποίας ανήκει το συγκρότημα, ΟΧΙ, γιατί όπου και να γινόταν δημοτική μονάδα αφαλάτωσης θα μόλυνε το περιβάλλον με την άλμη και κουραφέξαλα, ενώ αν είσαι πολύ πλούσιος σε ένα υπερπολυτελές συγκρότημα, ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ.
Θα μπορούσε η Δημοτική Κοινότητα Ερμιόνης και φυσικά ο Δήμος μας (συμπολίτευση και αντιπολίτευση) να πει στους επενδυτές: Σας παραχωρούμε ένα πλήθος προνομιακών διευκολύνσεων, οπως δέσμευση παραλιών για τις ανάγκες σας, λιμενικές εγκαταστάσεις για μεγάλα σκάφη, άδεια για μονάδα αφαλάτωσης. Σαν ανταποδοτικό τέλος θέλουμε να αυξήσετε τη δυναμικότητα της μονάδας αφαλάτωσης, και να δίνετε στον οικισμό της Ερμιόνης 200 κ.μ. νερό αφαλάτωσης καθημερινά για όλο το χρόνο.
Η ποσότητα αυτή έχει κόστος παραγωγής 200 ευρώ την ημέρα, δηλαδή σαν να έχει προσλάβει το συγκρότημα 3 επιπλέον άτομα ως μόνιμο προσωπικό, δηλαδή ένα τίποτα.
Υπενθυμίζω ότι επί αειμνήστου Βελούδη, αν δεν με απατά η μνήμη μου, έπαιρνε η Κοινότητα Ερμιόνης καλό νερό από το Πηγάδι στα Δισκούρια, το έφερνε σε δεξαμενή στο λόφο των Βουλγαρέικων και από εκεί στη δεξαμενή των Μύλων. (Άλλα χρόνια εκείνα.).
Η απόσταση του Πηγαδιού από το συγκρότημα είναι γύρω στα 2 χιλιόμετρα, δηλαδή ένα τίποτα. Αν χρειαστεί αλλαγή σωλήνων κ.λ.π. πάλι ένα μικρό έργο είναι. Εδώ το έκανε η κοινότητά μας πριν δεκαετίες.
Ποτέ δεν είναι αργά.
Βασίλης Γκάτσος
