Σάββατο 12 Ιανουαρίου 2013

Πρόσκληση για παρατήρηση πουλιών στον υγρότοπο Μουστού

 Ο Υγρότοπος Μουστού είναι ο σημαντικότερος και ο μόνος αξιόλογου μεγέθους υγρότοπος στην Ανατολική Πελοπόννησο και αποτελεί σταθμό ξεκούρασης και ανεφοδιασμού κατά τις μεταναστεύσεις. Ο Φορέας Διαχείρισης Όρους Πάρνωνα και Υγροτόπου Μουστού διοργανώνει την Κυριακή 13 Ιανουαρίου 2012 εκδήλωση ενημέρωσης και παρατήρησης των μεταναστευτικών, παρυδάτιων και υδρόβιων πουλιών που φιλοξενούνται αυτήν την εποχή στον Υγρότοπο Μουστού.
Στο πανοραμικό σημείο θέας του Υγροτόπου Μουστού από τις 10 το πρωί έως και τις 2 το μεσημέρι, το προσωπικό του Φορέα Διαχείρισης με την βοήθεια των οδηγών αναγνώρισης και του ειδικού εξοπλισμού παρατήρησης που διαθέτει (κιάλια, τηλεσκόπιο) θα ενημερώνει και θα καθοδηγεί τους επισκέπτες να παρατηρήσουν διάφορα είδη σπάνιων και μεταναστευτικών πουλιών όπως: ερωδιούς(Σταχτοτσικνιάδες, λευκοτσικνιάδες, αργυροτσικνιάδες), κορμοράνους, καλαμόρκικους, βραχοκιρκίνεζα καθώς επίσης και διάφορα είδη παπιών (πρασινοκέφαλες, φαλαρίδες, κιρκίρια, χουλιαρόπαπιες) και άλλα.
Με στόχο την γνωριμία και την πληροφόρηση του ευρύ κοινού για την περιβαλλοντική αξία της προστατευόμενης περιοχής και την ιδιαίτερη ορνιθοπανίδα του Υγροτόπου Μουστού, σας καλούμε να παρατηρήσετε τους φτερωτούς χειμερινούς επισκέπτες του Μουστού την Κυριακή από τις 10 το πρωί.

Παρασκευή 11 Ιανουαρίου 2013

στη μνήμη του ποιητή των θαλασσών Νίκου Καββαδία

Της Έλλης Βασιλάκη
γεννήθηκε στις 11 Ιανουαρίου 1910 στο Νίκολσκι Ουσουρίσκι
(επαρχιακή πόλη της περιοχής του Χαρμπίν στη Μαντζουρία),
από γονείς Κεφαλλονίτες, το Χαρίλαο Καββαδία και τη Δωροθέα Αγγελάτου

nikoskavvadias2
"...
Η μόνη μου παράκληση όμως θα ʼτανε
τους στίχους μου να μην ειρωνευθήτε..."
Έπλαθε φανταστικές ιστορίες κι έλεγε ψέματα, όχι για να ξεγελάσει ή να κερδίσει κάτι τι, μα για να διασκεδάσει τους συνομιλητές του ή να τους κάνει ν’ αλλάξουν την άδικη γνώμη τους για κάποιον που ο ίδιος αγαπούσε. Είχε τη συστολή μικρού παιδιού και ήταν αμέτρητες οι φορές που όταν τον ρωτήσαν «Μα είσθε ο ποιητής Καββαδίας; ο Μαραμπού;»
κοκκίνιζε κι απαντούσε «Όχι, όχι. Είμαι απλώς ο ξάδελφός του. Εγώ είμαι μόνο ναυτικός. Δεν ξέρω από χαρτιά και από ποιήματα».
Και την ίδια ώρα μπορούσε ν’ αποσυρθεί σε μια γωνιά για να γράψει πίσω από κάποιο πακέτο τσιγάρων στίχους που αργότερα, ολοκληρωμένοι σε ποίημα, θα έκαναν τόσο μοναδική τη φωνή του στη νεοελληνική ποίηση. Είναι γνωστό, άλλωστε, στους στενότερους φίλους του, πως το θαυμάσιο εκείνο ποίημά του «Γράμμα στον ποιητή Καίσαρα Εμμανουήλ» το έγραψε πάνω στο μάρμαρο ενός τραπεζιού σ’ ένα μικρό καφενείο του Πειραιά και βασανίστηκε να πείσει το έξαλλο γκαρσόνι να μην το σβήσει μέχρι που να φέρει χαρτί για να το αντιγράψει.
Ανδρέας Μοθωνιός, Ημερησία 1975     
Τα λίγα μα διαλεχτά ποιήματά του –36 όλα κι όλα ή μάλλον 37, αν προσθέσουμε και το «Ήθελα...», που δεν υπάρχει παρά μόνο στην Ανθολογία του Αποστολίδη– δεν έχουν ούτε μια λέξη περιττή, ούτε μια ομοιοκαταληξία τυχαία, ούτε ένα στίχο παραπανίσιο.
Καρπός μεγάλης στιχουργικής ευχέρειας αλλά και επίμονης τεχνικής επεξεργασίας, τα ποιήματά του είναι ολοκληρωμένα και με μελετημένες λεπτομέρειες. Όσο κι αν ξαφνιάζουν στην αρχή, γρήγορα συγκινούν και κερδίζουν. Γιατί στέκουν ανάμεσα στην παράδοση και το μοντέρνο, και η διπλή αυτή ιδιότητα τα κάνει γοητευτικά.
Και κάτι άλλο ακόμα. Όσο κι αν φαίνεται τολμηρό αυτό που θα πω, η ποίηση του Καββαδία έχει την ίδια ποιότητα και πυκνότητα με την ποίηση του Καβάφη –τουλάχιστον ως προς την τέχνη. Πράγματι, ενώ από τους άλλους μας ποιητές μπορεί κανείς να διαλέξει εύκολα τα δυο τρία καλύτερα ποιήματά τους, από τον Καβάφη και τον Καββαδία δεν ξέρεις τι να πρωτοδιαλέξεις –και να σκεφτεί κανείς πως ούτε ο ένας ούτε ο άλλος πήραν ποτέ τους κανένα βραβείο! Γι’ αυτό, όταν κατακάτσει ο κουρνιαχτός από τους πολυδιαφημισμένους ποιητές μας κι όταν οι μοντέρνοι μας πάθουν καθίζηση, ο Καββαδίας θα εξακολουθήσει αβίαστα και με το δίκιο του να επιζεί.
Ντίνος Χριστιανόπουλος, Διαγώνιος 1975

ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΙΜΟΥΛΗΣ απαγγέλει ΚΑΒΒΑΔΙΑ


Νέα έκθεση ιδεών

Η σειρά της ΠΑΠΟΕΡ

Μια συζήτηση μεταξύ 60 ατόμων με πρωτοβουλία της ΠΑΠΟΕΡ έτεκε νέα έκθεση ιδεών περί συνέχισης της δεματοποιημένης βλακείας, όχι δεσμευτική για τους 60 που την αποφάσισαν (;), την συνέταξαν (;) την υπέγραψαν (;), αλλά για να την στείλουν στον Δήμο και στην Περιφέρεια να την μελετήσουν και να την κάνουν δεσμευτική για τον Δήμο (για όλους δηλαδή τους δημότες Ερμιονίδας) και για την Περιφέρεια. Κρίμα το χαρτί.
Κατά τα άλλα το ζήτημα είναι πάρα πολύ απλό. Να πάρει όλα τα χύδην απορρίμματα και τα δέματα η Περιφέρεια και να τα πάει στον Δήμο Φυλής όπου και ο ΧΥΤΥ = χώρος υγειονομικής ταφής υπολειμμάτων, όμως των απορριμμάτων του πολύπαθου κλεινού άστεως. Αυτή είναι ιδέα της αριστεροειδούς αφασίας. Και γιατί η Περιφέρεια Αττικής να μην λύσει το πρόβλημα του κλεινού άστεως μεταφέροντας τα απορρίμματά της στον εν Σταυρώ χώρο της δεματοποιημένης βλακείας; Και γιατί οι Κοινότητες Διδύμων, Λουκαϊτίου, να μην πάρουν τα απορρίμματα του Σταυρού και να τα πετάξουν πίσω στα σπίτια σας κατά την αρχή « ο ρυπαίνων πληρώνει»;
Αγαπητή ΠΑΠΟΕΡ πόσα από τα μέλη σου είναι περίοικοι του νέου ΧΑΔΑ του Σταυρού; Απ’ ό,τι καταλαβαίνω είσαστε του πεδινού τοπίου, του τουριστικού και των βιλών. Αν θέλετε να δώσετε το καλό παράδειγμα, να σταματήσουν αμέσως τα μέλη σου να βγάζουν απορρίμματα στους δημοτικούς κάδους με φυσικό προορισμό τον Σταυρό. Είναι πάρα πολύ απλό. Είσαστε 100 μέλη; Το πιο δραστήριο ας παραχωρήσει ένα αγροτεμάχιο ενός στρέμματος ή μέρος της αυλής του εξοχικού του (αν έχει τέτοιο). Να φτιάξετε ένα κοτέτσι με 20 κότες. Να βάλετε και ένα γουρουνάκι (γκότσε) να αλωνίζει. Δεν θα σας περισσέψει κανένα οργανικό απόβλητο, ούτε χρειάζεστε κομποστοποίηση. ΕΤΣΙ ΖΟΥΣΑΜΕ ΟΛΟΙ κάποτε στην Ερμιονίδα. Στις γκουλούμες δεν πήγαινε ποτέ κανένα υπόλειμμα τροφίμου, καμιά καρπουζοπεπονοκουνουπιδοκαροτοπατατόφλουδα. Καινοτόμοι και πρακτικοί ήταν οι παππούδες σας, εσείς εκθεσιολόγοι. Είναι αντιπεριβαλλοντικό το κοτέτσι και το γουρουνάκι; Στην Ολλανδία χιλιάδες νέοι αρμέγουν, ταΐζουν αγελάδες και γουρούνια, τσαλαβουτάνε μέσα στη βρώμα τους και μετά το πέρας της εργασίας τους ντύνονται και πάνε για καφέ. Εμάς μας ενοχλεί το κοτέτσι, το κουνέλι, το γουρούνι, τα κατ’ εξοχήν χρήσιμα ζώα που τρέφονται με φλούδες και αποφάγια. Ποιο αγρόκτημα παλιά έριχνε τα αποφάγια του στο κάρο της κοινότητας και ποιο νοικοκυριό;
Το γουρούνι τρώει τα πάντα, όχι μόνον τα φρέσκα αλλά και αυτά που έχουν γίνει σκουληκιασμένος πολτός. Και αν δεν θέλετε να το σφάξετε να το φάτε, αφήστε το να γεράσει και να ψοφήσει ευτυχισμένο. Θα το θάψετε με μια οικολογική τελετή και θα το παρασημοφορήσετε, γιατί στη ζωή του θα έχει φάει 5 τόνους αποφάγια. Η καλύτερη συσκευή μετατροπής αποφαγιών σε χρήσιμη κοπριά και όχι κομπόστ. Χοίρος ο περιβαλλοντικός, χοίρος ο σκουπιδοφάγος.
Και σε μια άκρη, κάτω από μία στρέγκα να αφήνετε τις χρωματιστές σας σακούλες με τα τακτοποιημένα ανακυκλώσιμά σας και όταν φτάσουν ένα φορτίο να το πουλήσετε.
Αυτό είναι παρέμβαση στην πράξη, παρέμβαση δια του παραδείγματος, αυτό είναι δέσμευση.

Σημείωση: Τα παρακάτω από τους Ιχνηλάτες

 

Ενα άκρως καταπιταλιστικό αλλα οικολογικό super car

700.000 ευρώ ,Ηλεκτρικός κινητήρας(για την ακρίβεια 4 'ενας σε κάθε τροχό), 0-100  3,8 " .Αθόρυβο,αλλα για τους αμετανόητους με δυνατότητα αναπαραγωγής του ήχου του αντίστοιχου βενζινοκίνητου απο ειδικά ηχεία...
Ανεμος...

Η βίλλα Αμαλίας και οι βίλλες της Αμαρτίας
Εϊναι ο κοινωνικός χώρος που έχει την υψηλότερη κοινωνική ετοιμότητα στην πρωτεύουσα που είναι έτοιμη να εκραγεί απο οποιοδήποτε τυχαίο γεγονός που αργα η γρήγορα μάλλον θα προκύψει.

Είναι επίσης ο μοναδικός χώρος που μπορεί να βγάλει ομάδες ένοπλης πάλης και να απειλήσει
την ζωή των πολιτικών αλλά και των αυλικών τους ,και αυτο τους φοβίζει περισσότερα  περισσότερο από όλα.

Άντε με χίλια να φυσήξει νέος Άνεμος στο Ερμιονιδιστάν, γιατί και πολιτικούς έχουμε (όλοι οι αιρετοί είναι πολιτικά πρόσωπα) και πλήθος αυλικών έχουμε, και τη βίλα της Έλλης έχουμε, γιατί πρέπει να είναι φυσικά παλαιά, ιστορική και κάποιου ρυθμού. Άντε και καλέ καρέκλε! Άντε και καλή έκρηξη από οποιοδήποτε τυχαίο γεγονός στο Ερμιονιδιστάν. Ας λείπουν τα όπλα, αφού υπάρχει τεχνολογία αναπαραγωγής ήχου μάχης, το γνωστό από τους παππούδες μας φεντόφωνο. Και μετά όλοι με έναν Άνεμο των 3.8 sec.

Έρρωσθε,
Βασίλης Γκάτσος
               
 

Μια αριστουργιματική 5λεπτη μικρού μήκους κουρδική ταινία


Μια μικρού μήκους ταινία (5λεπτη) του Σινάν Τσετίν η οποία  έμμεσα αναφέρεται στην απαγόρευση της Κουρδικής γλώσσας και μουσικής από το Τουρκικό κράτος, αναπαριστώντας ένα αστείο περιστατικό που αφορά ανάλογη απαγόρευση των Κεμαλιστών για την … τουρκική μουσική στη δεκαετία του ’30. Ονομάζεται «Be Happy. It’s an Order.»
Τα γεγονότα υποτίθεται συμβαίνουν σε ένα χωριό της Ανατολίας στις 2 Νοεμβρίου του 1934. Όπως λέει ο ίδιος: «Εκείνα τα χρόνια η Κυβέρνηση της Τουρκικής Δημοκρατίας απαγόρευε να ακούγεται στο ραδιόφωνο η τουρκική μουσική. Σκοπός της ήταν η διάδοση της ευρωπαϊκής μουσικής. Η νεοσύστατη Δημοκρατία επεδίωκε να εδραιωθεί η δυτική κουλτούρα εις βάρος της τοπικής παραδοσιακής κουλτούρας».

«ανιματέρ» του ανθρωπισμού και άλλοι «σελέμπριτι»

http://1.bp.blogspot.com/-k_SFcWnNXBk/T1oP1TwfmfI/AAAAAAAABlw/6Xa0rIv-m2c/s1600/%CF%87%CF%87.jpg
Προτείνει η Έλλη Βασιλάκη
Στη λέξη φιλανθρωπία υπάρχει μια βαθιά αντίφαση, στα όρια του οξύμωρου.
Ο άνθρωπος είναι απλώς άνθρωπος, δεν μπορεί να είναι φιλάνθρωπος.
Όπως ο λύκος δεν μπορεί να είναι φιλόλυκος, ούτε η κότα φιλόκοτα και ο σκύλος φιλόσκυλος. Ο σκύλος, ναι, μπορεί να είναι φιλάνθρωπος, ως το κατεξοχήν κατοικίδιο που έχει μια σχεδόν αυτοκαταστροφική προσκόλληση στο είδος μας. Η κότα δεν θα μπορούσε να είναι ποτέ φιλάνθρωπη, αν είχε μια ελάχιστη επίγνωση του προορισμού της ως σούπας ή κοκκινιστής.
Η γάτα, αν και εξίσου προσκολλημένη στον άνθρωπο και τα ενδιαιτήματά του, δεν είναι φιλάνθρωπη. Είναι απλώς φίλαυτη. Κι επειδή αγαπάει τον εαυτό της περισσότερο από οτιδήποτε άλλο- αν μπορεί να αποκληθεί αγάπη το ένστικτο αυτοσυντήρησης που έχει κάθε ον-, συμβιβάζεται με την αναγκαστική συνύπαρξή της με τον άνθρωπο. Είναι μια κατεξοχήν φιλόγατα που συνδέεται με μνημόνιο κατανόησης με τον άνθρωπο, αν υποθέσουμε ότι η βάση της συνύπαρξής της μ’ αυτόν είναι να πιάνει ποντίκια ή να προσφέρει το σώμα της στην ανθρώπινη ανάγκη για τρυφερότητα και χάδι.

Ο άνθρωπος δεν μπορεί να είναι φιλάνθρωπος.
Μπορεί να είναι φιλόζωος ή ζωόφιλος – ας μην μπλέξουμε με την αυθεντική έννοια των δυο ταυτόσημων λέξεων, ποια σημαίνει την αγάπη για τη ζωή και ποια για τα ζώα. Φιλάνθρωπος μπορεί να είναι μόνον ο άνθρωπος που θεωρεί πως μόνος αυτός -άντε, και μερικοί ακόμη φίλοι, συγγενείς, άτομα της τάξης του, της αισθητικής του, της ιδεολογίας του- έχει ξεφύγει από την κατάσταση του ζώου και αντιμετωπίζει τους άλλους του είδους του ως ζώα, που έχουν την ανάγκη της φιλανθρωπίας του (ή της ζωοφιλίας του) και του οφείλουν ευγνωμοσύνη γι’ αυτήν.

Ακόμη κι αν αποδεχθεί κανείς τη χριστιανική αντίληψη της φιλανθρωπίας, πρέπει να εκκινήσει από τη βάση της, που είναι η φιλαυτία. «Αγάπα τον πλησίον σου ως σεαυτόν», λέει το ευαγγελικό πρόταγμα.

Αλλά αυτό προϋποθέτει, πρώτον, να αγαπάς τον εαυτό σου.
Δεύτερον, να αντιλαμβάνεσαι τον εαυτό σου σε μια κατάσταση ισότητας με τον πλησίον. Τρίτον, να νιώθεις ότι βρίσκεσαι σε μια ενότητα με τον πλησίον. Δηλαδή, να αντιλαμβάνεσαι την ανθρώπινη φύση σου, έτσι όπως την αντιλαμβανόταν ο Hobbes στον «Λεβιάθαν» του: «Η φύση

Πέμπτη 10 Ιανουαρίου 2013

Η ΚΥΡΑ ΤΗΣ ΡΩ (30 χρόνια από τότε που έφυγε )


Δύο χρόνια με την καυτή πατάτα

Του Βασίλη Γκάτσου
Τρία ήταν τα θέματα:

1.    Ο χώρος δεματοποίησης Σταυρού, όντως η καυτή  πατάτα της όλης υπόθεσης.
2.    Η συλλογή των απορριμμάτων.
3.    Η ανακύκλωση στην πράξη ως δημοτική λειτουργία.

Αναλυτικά:
Ο χώρος δεματοποίησης Σταυρού.

Με την ανάληψη των καθηκόντων αναμέναμε όλοι να μάθουμε ποιος είναι ο νομικά υπεύθυνος ιδιοκτήτης που λειτουργεί αυτόν τον χώρο δεματοποίησης. Ποια είναι η ΜΠΕ και η ΑΕΠΟ. Τι σχέση έχει ο Δήμος με τη λειτουργία του χώρου. Ποιες οι διαδικασίες και τα παραστατικά παράδοσης -  παραλαβής των απορριμμάτων του Δήμου μας. Τίποτα δεν μάθαμε επισήμως, αλλά το ό,τι μάθαμε προήλθε από τα ιστολόγια, φυσικά όχι του δήμου, όχι της παράταξης. Και ενώ είχαμε αντιληφθεί ότι ο Δήμος μόνον τα απορρίμματα παραδίδει και πληρώνει το τέλος δεματοποίησης, τώρα βλέπουμε ότι ο νέος Αντιδήμαρχος έχει την ευθύνη του χώρου και την εποπτεία κ.λ.π., δηλαδή φτου κι απ’ την αρχή.
Από τους πρώτους μήνες φάνηκε σαφέστατα ότι δεν υπάρχουν νόμιμες διαδικασίες διάθεσης των δεμάτων ούτε χώροι και εγκαταστάσεις που νόμιμα να μπορούν να τα δεχθούν, και ότι ο

Αναβάλεται η μεταφορά των ΔΟΥ για Αίγινα, Πόρο, Ύδρα, Σπέτσες

Γράφει ο  Κώστας Ντρης
Αναβάλλεται για τρεις μήνες η διαδικασία αναστολής λειτουργίας 19 ΔΟΥ που λειτουργούν σε νησιά, σύμφωνα με ανακοίνωση του Υπουργείου Οικονομικών.
Παράλληλα, αποφασίστηκε να μην κλείσουν τελικά οι εφορίες σε άλλα έξι νησιά και περιοχές, λόγω του μεγάλου ειδικού βάρους που έχουν στην είσπραξη των δημόσιων εσόδων.
Οι ΔΟΥ των οποίων η αναστολή λειτουργίας παραμείνει έως τις 18 Μαρτίου είναι οι εξής: Σπετσών, Κέας, Άνδρου, Μήλου, Αίγινας, Πόρου, Ύδρας, Καρπάθου, Καλύμνου, Λέρου, Θάσου, Παξών, Ιθάκης, Τήνου, Κηθύρων, Λήμνου, Σκιάθου, Σκοπέλου και Αγίου Κηρύκου.
Η απόφαση αυτή, όπως ανακοίνωσε το υπουργείο Οικονομικών, ελήφθη με γνώμονα την εξυπηρέτηση των φορολογουμένων, προκειμένου, κατά το αμέσως επόμενο διάστημα, να ολοκληρωθούν κρίσιμες ηλεκτρονικές υπηρεσίες που αποτρέπουν τη μετάβαση τους στις εφορίες, όπως η δυνατότητα πληρωμής μέσω τραπεζών ή ΕΛΤΑ για ρυθμισμένες οφειλές. Στα παραπάνω νησιά, όπως διευκρινίζει το υπουργείο Οικονομικών, λειτουργεί σήμερα μόνο μία φορολογική μονάδα.
Επιπλέον, όπως ανακοινώθηκε, δεν αναστέλλεται η λειτουργία των ΔΟΥ Θήρας, Αιγίου Αχαΐας, Μυκόνου, Αμαλιάδας, Κύμης Ευβοίας και Πάρου, λόγω του μεγάλου ειδικού βάρους που έχουν στα έσοδα του προϋπολογισμού.
Όπως διευκρινίζει το υπουργείο Οικονομιών, οι υπόλοιπές 51 ΔΟΥ θα ενοποιηθούν σύμφωνα με τον προγραμματισμό στις 14/01/2013.

«Η ταυτότητα του ελληνικού χορού στον 21o αιώνα: Μύθος ή πραγματικότητα;» στο Κ.Ε.Σ του Πανεπιστημίου Harvard στο Ναύπλιον

 Την Τετάρτη 16 Ιανουαρίου 2013 και ώρα 7.00μ.μ. στο Κέντρο Ελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Harvard στο Ναύπλιον (Αίθουσα διαλέξεων «Οικογενείας Νίκου Μαζαράκη»), θα δώσει διάλεξη η Κάτια Σαβράμη, Χορολόγος, Επίκουρη Καθηγήτρια Ιστορίας και Θεωρίας του Χορού, Τμήμα Θεατρικών Σπουδών, Πανεπιστήμιο Πατρών.
Θέμα της ομιλίας, η οποία εντάσσεται στο πλαίσιο του “Events Series 2013” του Κέντρου μας, θα είναι: «Η ταυτότητα του ελληνικού χορού στον 21o αιώνα: Μύθος ή πραγματικότητα;».
Συνομιλητής της κυρίας Σαβράμη θα είναι ο Χάρης Μανταφούνης, Χορογράφος, Δάσκαλος Χορού.
Η σειρά εκδηλώσεων Events Series 2013 συνδιοργανώνεται με τους Δήμους Ναυπλιέων, Άργους-Μυκηνών, Ερμιονίδας και Επιδαύρου.
Η Κάτια Σαβράμη σπούδασε χορό στην «Ανώτερη Επαγγελματική Σχολή Χορού: Ραλλού Μάνου». Είναι κάτοχος μεταπτυχιακού (Master of Arts) και διδακτορικού τίτλου (Ph.D.) από το City University του Λονδίνου (Laban Centre), όπου ειδικεύτηκε στις χορολογικές σπουδές, στη χορογραφία και στην παιδαγωγική του χορού. Δίδαξε χορολογία στην επαγγελματική σχολή της Ραλλούς Μάνου, στη Λυρική Σκηνή και στην Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης. Σήμερα είναι

Τετάρτη 9 Ιανουαρίου 2013

Τα δελτία ειδήσεων βλάπτουν σοβαρά την υγεία: πώς τα ΜΜΕ καλύπτουν τα γεγονότα


Έρευνα από τους φοιτητές του Παντείου Πανεπιστημίου (Έψιλον Ελευθεροτυπίας 16-05-2010)

Ο ΤΡΟΠΟΣ ΠΟΥ ΤΑ ΚΥΡΙΑΡΧΑ ΜΜΕ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ. Άγχος, φόβος, απέχθεια, κατάθλιψη είναι μερικά από τα συναισθήματα που προκαλεί ο τρόπος που καλύπτουν τα ηλεκτρονικά ΜΜΕ αλλά και οι εφημερίδες την οικονομική κρίση στην Ελλάδα, σύμφωνα με έρευνα φοιτητών στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.
«Οι ειδήσεις με αρρωσταίνουν».
 Είναι ο διπλανός σας που το λέει συχνά πια, και ο παραδιπλανός, είναι και ο αντίλαλος της σκέψης που μόλις κάνατε ακούγοντας ένα τηλεοπτικό δελτίο ειδήσεων. Αναπαράγοντας τη «γραμμή» της αποδοχής, την κυρίαρχη ιδεολογία, δηλαδή ποντάροντας σ' ένα συναίσθημα αποκομμένο από τη σκέψη και την κριτική, τα δελτία ειδήσεων των 8:00, όπως έχουμε συνηθίσει να τα αποκαλούμε, καλλιεργούν τον πανικό, την άγνοια, την ηττοπάθεια, τον ατομισμό και τη μοιρολατρία. Επί πλέον, ενισχύουν τις ενοχές και την κατάθλιψη των τηλεθεατών. Νισάφι πια... Ανοίγω την τηλεόραση και μου μαυρίζει η ψυχή». «Μιλάνε σαν να είναι ένας τυφώνας που μας έχει παρασύρει όλους». «Ξέρω ότι τα πράγματα είναι άσχημα, αλλά δεν μπορώ να πενθώ συνέχεια». Αυτές είναι μερικές από τις επαναλαμβανόμενες φράσεις-κλειδιά που εντόπισαν οι φοιτητές του Παντείου Πανεπιστημίου σε έρευνα για το πώς τα ΜΜΕ καλύπτουν την οικονομική κρίση. Η έρευνα, που περιλαμβάνει αποκωδικοποίηση των οπτικοακουστικών μηνυμάτων από τα κεντρικά δελτία ειδήσεων και τις εφημερίδες και συνεντεύξεις με

Χρηματοδότηση μονάδων αφαλάτωσης στο Αγκίστρι

Γράφει η  Λένα Μαρίνη
Με απόφαση του Περιφερειάρχη Γιάννη Σγουρού χρηματοδοτείται από την Περιφέρεια Αττικής η προμήθεια από το Δήμο Αγκιστρίου δύο φορητών μονάδων αφαλάτωσης. Η χρηματοδότηση γίνεται μέσω της ένταξης του έργου στον άξονα «αειφόρος ανάπτυξη και βελτίωση της ποιότητας ζωής». Ο προϋπολογισμός του έργου είναι 1.150.000 ευρώ και προβλέπεται η πλήρης κατασκευή και παράδοση σε λειτουργία δύο μονάδων αφαλάτωσης πόσιμου νερού, δυναμικότητας 1.200 κυβικών ημερησίως, με τη μέθοδο αντίστροφης όσμωσης.
Ο Αντιπεριφερειάρχης Νήσων Δημήτρης Κατσικάρης, έκανε την ακόλουθη δήλωση:
«Η χρηματοδότηση των πρώτων μονάδων αφαλάτωσης στο Αγκίστρι, ήταν από την αρχή της θητείας μας βασική προτεραιότητα του Περιφερειάρχη Γιάννη Σγουρού και εμού προσωπικά και δείχνει την απόφασή μας για επίλυση του προβλήματος επάρκειας και ποιότητας νερού στα νησιά μας με κάθε πρόσφορο τρόπο. Μέσα από την εξαιρετική συνεργασία μας με το δήμαρχο Αγκιστρίου Γιάννη Αθανασίου, η κατασκευή των μονάδων αφαλάτωσης, μπορεί να λύσει το χρόνιο πρόβλημα του νησιού και να εξυπηρετείται αυτόνομα, χωρίς την ανάγκη μεταφοράς νερού που κοστίζει διπλάσια. Η πιλοτική αυτή εφαρμογή μπορεί και πρέπει να επεκταθεί και σε άλλα νησιά μας ώστε σε αγαστή συνεργασία με τους δήμους να λυθούν τα προβλήματα ύδρευσης. Από το Αγκίστρι ξεκινάμε ένα ουσιαστικό έργο υποδομής που αναβαθμίζει την ποιότητα ζωής και αποδεικνύει ότι ο λόγος μας έχει αντίκρισμα αλήθειας, αφού υλοποιούμε έργα που απαντούν στις πραγματικές ανάγκες των πολιτών με το βλέμμα στραμμένο στο περιεχόμενο και όχι στη βιτρίνα».
   πηγή

όπως στο χωριό μια φορά κι έναν καιρό



Βγήκα χθες το βράδυ μια μικρή βόλτα με τα πόδια στο χωριό μας την Αθήνα.

Ο τόπος μύριζε καμμένα ξύλα, τα τζάκια στο φούλ σε όλες τις γειτονιές καίγοντας τα πάντα, από παλιόξυλα και παλιόχαρτα μέχρι παλιοεποχές και βρώμικα χρόνια.

Στο δρόμο ερημιά όπως στο χωριό μια φορά κι έναν καιρό, ποιος να βγει έξω χωρίς ιδιαίτερο λόγο μετά τις 9-10 η ώρα. 10-15 χιλιόμετρα με το αυτοκίνητο στοιχίζουν κάποια λίγα ευρώ που σίγουρα κάπου θα χρειαστούν. Στο γάλα, στο ψωμί... κάπου.

Τα πράγματα από το χωριό εν τω μεταξύ, για όσους έχουν κάποια άκρη έδωσαν και πήραν αυτές τις μέρες. Από αρνιά και γαλοπούλες, μέχρι αυγά, ντομάτες φλοκάτες και κουρελούδες για να ζεσταθούν τα πατώματα και τα τσιμέντα. Ό,τι μπορεί να γλυτώσει κανείς...

Αλλά κι όλο το κλίμα των γιορτών πέρασε πιο πολύ με λίγο φθηνό κρασί χύμα στα σπίτια μπροστά σε καποιο τζάκι, παρά σε στέκια της πόλης που έμοιαζαν βομβαρδισμένα.

Κι έτσι το βράδυ όλη η Αθήνα, σκεπασμένη απ' αυτό το σύννεφο δηλητήριο, μυρίζει ξύλο και χωριό κι ο χρόνος γυρίζει πίσω σε άλλες εποχές με ανθρώπους τυλιγμένους σε κουβέρτες μπροστά σε τζακια μαγκάλια και ξυλόσομπες.

Κατά τ'άλλα κάποιοι μιλάνε για "νίκες που το μέλλον θα φέρει", για ελπίδα και θριάμβους της οικονομίας(ποιών;) για αναμενόμενους ρυθμούς "ανάπτυξης" και προσδοκίες για πρωτογενή πλεονάσματα... Λες και τρώγονται.

Η λες και καίγονται στο τζάκι...

ΥΓ:
Τι θ'ακολουθήσει άραγε; Τι άλλο, κάποιος φόρος ...περιβάλλοντος φυσικά. Από την πρώτη στιγμή αυτό σκεφτόντουσαν έτσι κι αλλιώς. Οπως το 1800... τόσο στην Αγγλία.


ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΑΡΡΗΣ


Το πρότεινε η Έλλη Βασιλάκη

Τρίτη 8 Ιανουαρίου 2013

Το δώρο και η σημασία του


Το δώρο και η σημασία του

του Γιάννη Λακούτση

Αυτές τις μέρες εκατομμύρια ευρώ ξοδεύτηκαν  χάριν του  εθίμου
της  αγοράς δώρων. To δώρο μοιάζει με χειρονομία απλή, με πράξη εθιμοτυπική, έναν απλό τρόπο να εκδηλώνουμε αγαθά αισθήματα. Σε συμβολικό επίπεδο είναι η «τροφή» που διατηρεί τις σχέσεις ζωντανές, ενδυναμώνει τα συναισθήματά μας και μας κάνει να νοιώθουμε αποτελεσματικοί και ότι νοιαζόμαστε. Αυτοί που σταματούν να κάνουν δώρα, χάνουν σε κοινωνικότητα και όταν σε μία σχέση μόνον η μία πλευρά δίνει συνέχεια και δεν παίρνει, τότε η σχέση αυτή έχει πολύ λίγες πιθανότητες να επιβιώσει, πιστεύουν σήμερα οι ψυχολόγοι. Ένα πανάρχαιο έθιμο που χάνεται στα βάθη των αιώνων. Στους Ομηρικούς χρόνους το δώρο είχε εξέχουσα σημασία. Μια ματιά στην Οδύσσεια και στην Ιλιάδα, μας αποκαλύπτει την ποσότητα και την ποικιλία των δώρων που εμφανίζονται. Από τότε που οι άνθρωποι δημιουργούσαν κοινωνίες, πόνταραν στο χαρτί της ανταλλαγής. Η ανταλλαγή δώρων ήταν ο βασικός τρόπος ανταλλαγής αγαθών. Παρέμεινε όμως σαν έθιμο και μετά την εισαγωγή του νομίσματος. Δώρα προσφέρονταν ακόμα και στους θεούς, επειδή επικρατούσε η
αντίληψη ότι έτσι εξευμενίζονται. Μάταια ο χριστιανισμός προσπάθησε να σταματήσει την συνήθεια αυτή θεωρώντας την ειδωλολατρική. Κατόρθωσε να την περιορίσει για λίγο, μέχρις ότου ορίστηκε ως πρώτη του έτους η πρώτη Ιανουαρίου.
Η Γαλλική επανάσταση επίσης ήθελε να περιορίσει την συνήθεια των δώρων ως αριστοκρατική, μια συνήθεια που είχαν οι τελευταίοι Γάλλοι βασιλείς.
Στην σύγχρονη εποχή έχουν ασχοληθεί με το δώρο κυρίως δύο Γάλλοι Ανθρωπολόγοι- κοινωνιολόγοι, Ο Μαρσελ Μος και ο

Πρόσκληση απο τη Χριστιανική Αδελφότητα Κυριών Ερμιόνης



Ο απόηχος των Γιορτών

Ο μικρός Βασίλης,πού έχει χάσει τό φώς του, μίλησε γιά  τά παιδιά μέ ειδικές ανάγκες
(  ή μήπως παιδιά μέ ειδικές ικανότητες;) και τούς συνανθρώπους του,πού παρά την οικονομική κρίση απλώνουν χέρι βοήθειας και υπολογίζουν τον διπλανό τους.
Είναι ένα απίστευτο παιδί, πού μας  ανοίγει τα μάτια,που κάποιοι προσπαθούν να μας τα κλείσουν.Το συμπέρασμα είναι, ότι τελικά, εμείς έχουμε  χάσει το φώς και τα βλέπουμε όλα  μάυρα, ΟΧΙ  ο  Βασιλάκης!
Μαίρη  Φασιλή.


παιδικά παιχνίδια

(στην Αφρική)...
Έλλη Βασιλάκη

Δευτέρα 7 Ιανουαρίου 2013

Ατομική έκθεση κολλάζ της Ερριέτης Τσεκούρα

Στο Θέατρο Άλφα (Πατησίων 37, Εξάρχεια) η φίλη  μας  Ερριέτη Τσεκούρα παρουσιάζει  την ατομική της  έκθεση κολλάζ . 
Η Ερριέτη είναι πια Ερμιονίτισσα και ψάχνει ευκαιρίες να έρχεται στο εξοχικό της.
Εμείς την καμαρώνουμε για τις πρωτοποριακές  πάντα δουλειές της όπως η προηγούμενη με τις ακουαρέλες της με θέμα το Μπίστι,  στη δημιουργία   σκηνικών – κοστουμιών του έργου  "ΕΝΑΣ ΕΧΘΡΟΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ"   στο θέατρο ΑΛΦΑ με τον ΣΤΕΦΑΝΟ ΛΗΝΑΙΟ  και την  ΕΛΛΗ ΦΩΤΙΟΥ και τώρα στην 
 έκθεση   "Άσπρο και μαύρο" που αποτελείται από ασπρόμαυρες φωτογραφίες και κολλάζ που αποτυπώνουν την καθημερινή ζωή και όλα τα διαφορετικά συναισθήματα που  γεννιούνται μέσα σ’αυτή.

Η έκθεση θα διαρκέσει έως τις 20 Ιανουαρίου 2013.

έκθεση κολάζ στο θέατρο άλφα
Ώρες λειτουργίας
Τρίτη έως Κυριακή : 10 π.μ. - 1 μ.μ. & 5 - 9 μ.μ.
(εκτός Δευτέρας)

Είσοδος Ελεύθερη


Θέατρο ΑΛΦΑ
Πατησίων 37 (απέναντι από το Πολυτεχνείο – πλησίον Μετρό Ομόνοια)
Γραφείο επικοινωνίας
Τηλ.: 210-5238742, 210-5221444
Fax: 210-5228321
E-mail: theatroalpha@gmail.com
Web: www.thealpha.gr

Δ.Ε.ΠΟ.Σ. στο Πορτοχέλι: Αξιοποιείται – δεν αξιοποιείται

Το σήριαλ με την δημόσια έκταση στο Πορτοχέλι συνεχίζεται      πηγή
Δ.Ε.ΠΟ.Σ.
Εδώ και καιρό διεκδικεί την έκταση της Δ.Ε.ΠΟ.Σ. στο Πορτοχέλι ο δήμος Ερμιονίδας
Συνεχίζεται το σήριαλ της έκτασης της Δ.Ε.ΠΟ.Σ. στο Πορτοχέλι. Η δημόσια αυτή έκταση έχει περάσει από χίλια κύματα και τελικά παραμένει αναξιοποίητη, παρότι αποτελεί φιλέτο για την περιοχή.
Εδώ και καιρό διεκδικεί την έκταση ο δήμος Ερμιονίδας. Μάλιστα ο δήμος έχει συμπαραστάτη στο αίτημά του μεταξύ άλλων και τον βουλευτή Γιάννη Μανιάτη, ο οποίος κατέθεσε την παρακάτω ερώτηση προς τον Υπουργό Οικονομικών Ι. Στουρνάρα: «Το ζήτημα της αξιοποίησης της δημόσιας έκτασης του οικοπέδου της Δ.Ε.ΠΟ.Σ. Α.Ε. στο Πορτοχέλι έχει απασχολήσει πολλές φορές και την κοινωνία της Ερμιονίδας, αλλά και όλους όσους ασχολούνται με τα αναπτυξιακά θέματα της περιοχής. Ο Δήμος Ερμιονίδας με πολλαπλά ψηφίσματά του, έχει ζητήσει τη σαφή και ξεκάθαρη συμμετοχή του στον αναπτυξιακό σχεδιασμό και την αξιοποίηση της συγκεκριμένης έκτασης. Είναι προφανές, ότι η κάθε είδους αναπτυξιακή πρωτοβουλία σε κάθε περιοχή για να έχει επιτυχία στην υλοποίησή της, αλλά και σημαντική προστιθέμενη αξία μέσω της δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας και της συμμετοχής στην αύξηση του τοπικού εισοδήματος, είναι αναγκαίο να γίνεται μετά από στενή συνεργασία με την αρμόδια δημοτική αρχή.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση ο Δήμος Ερμιονίδας με εξαιρετική υπευθυνότητα όλο το τελευταίο χρονικό διάστημα, συμμετέχει και διεκδικεί το ρόλο που του αναλογεί στο ζήτημα.
Σχετικό είναι το έγγραφο που επισυνάπτεται και το οποίο σας έχει

Ευθύνη

Αλλά ποια ευθύνη;

«Την ευθύνη και την εποπτεία της λειτουργίας των χώρων εναπόθεσης των απορριμμάτων ή των χώρων μεταφόρτωσής τους, την ευθύνη και την επίβλεψη της λειτουργίας του δεματοποιητή στη θέση Σταυρός Διδύμων.»

Η ευθύνη και η εποπτεία είναι στα καθήκοντα του νέου Αντιδημάρχου. Προφανώς ήταν και στα καθήκοντα του αγαπητού Αντιδημάρχου. Αλλά κατά την Παράταξη την Πατριωτική και τον Δήμαρχο η ευθύνη και η εποπτεία είναι της Περιφέρειας και του ΦοΔΣΑ και ο δήμος μας μόνον παραδίδει τα απορρίμματά του (προφανώς χωρίς παραστατικά, αφού αυτά δεν τα έφερε κανένας ποτέ στη δημοσιότητα).
Τελικά έχει ή δεν έχει την ευθύνη ο Δήμος και ο αρμόδιος Αντιδήμαρχος; Ή μήπως την έχει και δεν την έχει συγχρόνως;

Ποιος τώρα θα μιλήσει για το έργο του αγαπητού Αντιδημάρχου στον τομέα του επί δύο χρόνια; Ή  καλύτερα, το έργο της πλειοψηφίας του Δήμου μέσω του αγαπητού Αντιδημάρχου; Προφανώς ο ίδιος, ο Δήμαρχος και ο αρχηγός της μείζονος Αντιπολίτευσης από τη θεσμική τους θέση, φυσικά χωρίς να είναι και υποχρεωμένοι. Ο γράφων προσεχώς, ως δημότης και ψηφοφόρος του, έχοντας βέβαια υπ’ όψιν ότι η πολιτική ποιεί το εφικτό, ότι διαχειρίζεται την πραγματικότητα και ότι με την ψήφο δεν αναζητούμε Μεσσίες που θα αλλάξουν τον Δήμο.

Έρρωσθε,
Βασίλης Γκάτσος
 

σκληρές αλήθειες

" Η αλήθεια δε μειώνεται,
ακόμα κι όταν κάποιος δεν την αναγνωρίζει. "
 
Φ. ΣΙΛΕΡ

ακολουθεί ένα δοκίμιο-εγχειρίδιο ανάγνωσης/αναγνώρισης κοινωνικής λειτουργικότητας,
προφανώς συνταγμένο από ειδικό, αλλά δεν διευκρινίζεται η πηγή (ο δανεισμός-αντιγραφή έγινε από το "αντικλείδι")

-άποψη: ίσως όχι ό,τι καλύτερο μπορείτε να συναντήσετε στο είδος του,
αλλά σίγουρα χρήσιμο και διαφωτιστικό για μιά καλή αρχή-
ΕΛΛΗ ΒΑΣΙΛΑΚΗ

σκληρές αλήθειες για τη ζωή
Αν νομίζεις ότι η ζωή σου έχει τελματώσει, το λάθος είναι δικό σου!

Με άλλα λόγια, σου λείπει η δύναμη να πεις:
«Εγώ είμαι υπεύθυνος για τη ζωή μου και για όσα την αποτελούν.»
Δύο εργάτες καθημερινά σταματούσαν τη δουλειά τους και έτρωγαν το κολατσιό τους. Ο ένας συνέχεια παραπονιόταν κάθε φορά που άνοιγε το κολατσιό του: «Πάλι σάντουιτς με κεφαλοτύρι! Το μισώ το κεφαλοτύρι. Το σιχαίνομαι!» Αυτή η δουλειά γινόταν

Σε άλλο λιμάνι έπεσε ο Σταυρός και σε άλλο οι κολυμβητές..!!!

Σε άλλο λιμάνι έπεσαν οι τολμηροί κολυμβητές …και σε άλλο λιμάνι έπεσε ο σταυρός στην Κόρινθο.
Οταν ο Μητροπολίτης πέταξε τον Σταυρό στην θάλασσα συνέβη το αναπάντεχο
Οι νεαροί που είχαν ετοιμαστεί έπεσαν στα παγωμένα νερά του Κορινθιακού για να “πιάσουν” το Σταυρό, αλλά εκείνη την στιγμή ένα δυνατό ρεύμα αέρα παρέσυρε μακριά και ψηλά τον ελαφρύ σταυρό με αποτέλεσμα να πετάξει κυριολεκτικά και να πέσει πίσω απο τον κόσμο σε άλλο μικρό λιμανάκι που υπάρχει.
Έκπληκτος ο Μητροπολίτης κ.Διονύσιος και οι χιλιάδες πιστοί που είχαν συγκεντρωθεί στην προκυμαία παρακολουθούσαν την πορεία του σταυρού…
Το πρότεινε ο Γιάννης Λακούτσης

Πηγή:Moriasnews.gr

Κυριακή 6 Ιανουαρίου 2013

Στο Γιάλα γιάλα

Οι πρωταγωνιστές και συνεχιστές της παράδοσης, αψηφώντας το τσουχτερό κρύο στο φετινό "γιάλα γιάλα" : Μανώλης Θανασιάς, Λάζαρος Βλάσσης, Γιάννης Προκοπίου, Νίκος Τσαμαδος, Κυριάκος Οικονομόπουλος , Παναγιώτης Δημαράκης, Γιάννης Κοτσοβός, Δημήτρης Μπουρίκας,  Λάζαρος Βλάσσης.
Το σταυρό  "έπιασε" ο Βαγγέλης Δάγκλης   την εικόνα ο Γιώργος Καψάλης. 
Να είναι καλά τα παιδιά και του χρόνου! 
                                       

Το βάζο της ζωής μας...

Μαθημα απο τον Γιωργο Πιπεροπουλο. Μαιρη Φασιλη 

Το βάζο της ζωής μας...

Όταν τα θέματα και οι υποθέσεις της καθημερινής σας ζωής γίνουν τόσα πολλά που δεν επαρκεί ο χρόνος του 24ωρου για να τα χειριστείτε, σας συνιστώ να θυμηθείτε το βάζο του γλυκού, τα μπαλάκια του τένις, τα χαλίκια, την άμμο και τις δυο κούπες του καφέ
Ο καθηγητής καλημέρισε τους φοιτητές του μαθήματός του έχοντας μπροστά του κάποια αντικείμενα.
Όταν η τάξη ησύχασε, χωρίς να πει τίποτα, πήρε ένα μεγάλο βάζο του γλυκού και άρχισε να το γεμίζει με μπαλάκια του τένις.
Όταν πλέον δεν χωρούσε άλλο, κοίταξε τους μαθητές του και τους ρώτησε αν το βάζο γέμισε και εκείνοι συμφώνησαν.......

    Τότε ο καθηγητής πήρε χαλίκια και άρχισε να τα ρίχνει στο βάζο κουνώντας
το και αυτά πήγαν στα κενά ανάμεσα στις μπάλες του τένις.