Από την τοπική ιστορία
Η απειθαρχία (απείθεια) των Κρανιδιωτών
του Γιάννη Μ. Σπετσιώτη
Ένα από τα έγγραφα με τοπικό ενδιαφέρον που δημοσιεύονται στο «Αργολικόν Ιστορικόν Αρχείον» είναι και το υπ’ αριθμ. 65/25 Οκτωβρίου 1826. Υπογράφεται από τον Πρόεδρο Ανδρέα Ζαΐμη και τα οκτώ μέλη τηςΔιοικητικής Επιτροπής της Ελλάδος που εδρεύει στο Ναύπλιο και αποστέλλεται στον στρατηγό Δημήτριο Τζ(σ)ώκρη με καταγωγή από το Άργος. Σύμφωνα με τα ανωτέρω έγγραφο ο στρατηγός όφειλε να μεταβεί στο Κρανίδι συνοδεία διακοσίων (200) στρατιωτών, προκειμένου να εκτελέσει «μ’ όλα τα προσφυή δυνατά μέσα» τη διαταγή της Διοίκησης, καθώς οι Κρανιδιώτες αρκετό καιρό τώρα αρνούνταν να συμμορφωθούν με αυτή.Ειδικότερα ο Δημήτριος Τσώκρης διετάχθη:
Τέλος, η Διοίκηση αναγνωρίζει στον στρατηγό την ικανότητα και τη σωφροσύνη για την επιτυχή έκβαση των ανωτέρω σε σύντομο χρονικό διάστημα και «προ πάντων θέλει ανακαλέσει τους Κρανιδιώτας εις τα χρέη τους».
Τα γεγονότα αυτά δεν ήταν σπάνια κατά τη διάρκεια των επαναστατικών χρόνων, σύμφωνα με διασωθέντα έγγραφα και βιβλιογραφικές αναφορές. Πολλές φορές οι κάτοικοι περιοχών αλλά και ομάδες ατόμων ή και μεμονωμένα άτομα δεν συμμορφώνονταν με τις διαταγές της Διοίκησης. Τότε,προκειμένου να επιβάλλει τον «νόμο», η Διοίκηση έστελνε μικρά στρατιωτικά σώματα, με σκοπό την αποκατάσταση της τάξης.
Η κατάσταση αυτή συνεχίστηκε και τα επόμενα χρόνια. Τηρουμένων των αναλογιών παρόμοια επεισόδια συμβαίνουν και στις μέρες μας, όταν για διάφορους λόγους δεν πειθαρχούμε και με ακραίους τρόπους εναντιωνόμαστε σε αποφάσεις και νόμους του Κράτους (φορολογικοί έλεγχοι, πληρωμή διοδίων, χώροι εναπόθεσης υγειονομικής ταφής απορριμμάτων κ.λπ.).
Κατά την γνώμη μου, η κριτική σε τέτοιες περιπτώσεις όπως και οι νόμιμες αντιδράσεις είναι αναγκαίο να υφίστανταιαλλά έως εκεί... Διαφορετικά θα διαλυθούμε ως Χώρα.
