Υδάτινα Ιάματα της Ερμιονίδας
του Γιάννη Μ. Σπετσιώτη
Στη Ν.Δ. άκρη της πεντακάθαρης αυλής της Μονής των Αγίων Αναργύρων βρίσκεται από
πολύ παλιά ένα «υπερυψωμένο» πηγάδι, που εδώ και χρόνια έχει στερέψει. Παλαιότερα
το θυμόμαστε γεμάτο νερό που πίνοντάς το σου άφηνε μια περίεργη ως αηδιαστική γεύση,
που έμοιαζε με εκείνη του …χαλασμένου αβγού! Ωστόσο το νερό αυτό είχε ιαματικές
ιδιότητες και, καθώς έλεγαν, ένα ποτήρι κάθε πρωί θεράπευε τους ανθρώπους που
έπασχαν από στομάχι, νεφρά ή αρθριτικά. Η θαυματουργή δύναμη της πηγής βοήθησε να
εξαπλωθεί η φήμη του Μοναστηριού. Μάλιστα ο περίφημος γιατρός και χημικός Ξαβιέ
Λάνδερερ έστειλε στον τότε ηγούμενο της Μονής τη χημική ανάλυση και τις θεραπευτικές
ιδιότητες του νερού. Σύμφωνα με διασωθείσα λαϊκή παράδοση τον προπερασμένο αιώνα
οι καλόγεροι της Μονής επιχείρησαν να εμπορευτούν το ίαμα μα «ως εκ θαύματος» το
πηγάδι …στέρεψε! Αντιλαμβανόμενοι το λάθος τους, προσευχήθηκαν στους Αγίους
Αναργύρους οι οποίοι, γιατροί όντας, θεράπευαν τους αρρώστους δωρεάν,
εισακούσθηκαν και το πηγάδι ξαναγέμισε νερό. Όποιοι επιθυμούσαν μπορούσαν πλέον να
πηγαίνουν ελεύθερα στη Μονή και να γεμίζουν γαλόνια, «πεντογάλονα» και νταμιτζάνες με
το ίαμα.
Ιαματικό, όμως, θεωρείται και το νερό που σταλάζει από την οροφή του Αγίου Γεωργίου.
Πρόκειται για το παμπάλαιο εκκλησάκι που βρίσκεται στη νότια πλευρά της σπηλιάς των
Διδύμων με χαραγμένη χρονολογία 1483. Οι πιστοί με το νερό αυτό βρέχουν το μέρος του
σώματός τους που νοσεί και πιστεύουν πως θεραπεύονται.
Υδάτινο ίαμα (αγίασμα) ανάβλυζε, επίσης, κοντά στο εκκλησάκι του Αγίου Επιφανίου, που
βρίσκεται στον δρόμο προς τον Δαμαλά. Σύμφωνα με την τοπική μας παράδοση ο Άγιος
Επιφάνιος, «ο άγιος για τα μάτια», θεράπευε τις παθήσεις των ματιών. Οι πιστοί με το
αγίασμα αυτό ξέπλεναν τα μάτια τους και θεραπεύονταν.
Σημειώσεις
Περισσότερες πληροφορίες στα βιβλία:
Γκάτσος Α. - Προκοπίου Γ. - Γκερέκος Ι.: «Το προσκύνημα της Ερμιονίδας»
Παπαβασιλείου Μιχ.: «Θρύλοι και Παραδόσεις της Ερμιόνης»
Σπετσιώτης Γ.: «Των Αγίων Αναργύρων»
και στο άρθρο που αναρτήθηκε στους τοπικούς ιστότοπους:
Σπετσιώτης Γ.: «Του Αγίου Επιφανίου».
