Όταν ανθίζουν πασχαλιές

Καλό Σαββατοκύριακο!

Επανήλθαμε..

Επανήλθαμε, καθώς η πλατφόρμα blogger -ιδιοκτησίας Google- τέθηκε εκτός λειτουργίας για περίπου 1 ολόκληρη μέρα. Μέχρι στιγμής δεν έχουν επανέλθει οι χθεσινές αναρτήσεις όλων των bloggers ανά τον κόσμο και μένει να δούμε αν κάτι τέτοιο θα καταστεί εφικτό.
Ελπίζουμε να μη χαθούμε..

Το blog με τις φωτογραφίες του Γιάννη Καυκά

 Πτυχιούχος Ψυχολογίας, πρώην αθλητής του μπάσκετ, με χόμπι την φωτογραφία και καταγωγή από τους Γαργαλιάνους Μεσσηνίας, είναι ο 30χρονος Γιάννης Καυκάς, που φέρεται ότι έπεσε θύμα άγριου ξυλοδαρμού από αστυνομικούς των ΜΑΤ και νοσηλεύεται στην εντατική του Γενικού Κρατικού Νίκαιας.
Σύμφωνα με δημοσίευμα του Βασίλη Λαμπρόπουλου, στην εφημερίδα "Το Βήμα", ο Γιάννης Καυκάς ήταν ένας απλός συμπολίτης μας. Χαρακτηριστικά, το δημοσίευμα που ρίχνει φως στη ζωή του Γιάννη Καυκά και μας τον συστήνει αναφέρει:

Ο πατέρας του 30χρονου είναι ιδιοκτήτης κυλικείου σε κεντρικό κινηματογράφο της Αθήνας. Πριν από περίπου 32χρόνια έφυγε από τον τόπο καταγωγής του, τους Γαργαλιάνους -όπου εργαζόταν ως αγρότης- για να βρει καλύτερη τύχη στην Αθήνα. Μαζί του ήλθε στην πρωτεύουσα και η σύζυγός του, με την οποία μόλις είχαν παντρευτεί στη μεσσηνιακή πόλη. Ο πατέρας του Γιάννη για να έχει ένα καλύτερο μεροκάματο δουλεύει πολλές φορές σαν ελαιοχρωματιστής στα σπίτια.

                     Στο   http://diffusedlight.blogspot.com/ οι  φωτογραφίες του, απο την καθημερινότητα.

Νέα ιστοσελίδα για την Ερμιόνη

Καλαίσθητο με εκπληκτικές ασπρόμαυρες φωτογραφίες της Ερμιόνης και όχι μόνο..

Μια προσπάθεια του Γιάννη και της Παρασκευής Σκοπελίτη.

Περιηγηθείτε..

εδώ

Ηλιοβασίλεμα στον Άρη!

Αυτή η θέα του ηλιοβασιλέματος, η οποία ελήφθη από το όχημα Spirit στον κρατήρα Gusev, προσφέρει ομορφιά καθώς και σημαντικές επιστημονικές πληροφορίες.

Από τις εικόνες του ηλιοβασιλέματος και του λυκόφωτος μπορούμε να προσδιορίσουμε πόσο ψηλά στην ατμόσφαιρα του Άρη επεκτείνεται η σκόνη.
Το μεγάλο λυκόφως του Άρη (σε σύγκριση με της Γης) προκαλείται από το φως του ήλιου που διαχέεται στη σκοτεινή πλευρά του πλανήτη λόγω της σκόνης σε μεγάλο υψόμετρο.
Επειδή ο Άρης είναι μακρύτερα από τον Ήλιο από ό,τι η Γη, ο Ήλιος φαίνεται στα 2/3 του μεγέθους από ό,τι φαίνεται στον ουρανό της Γης.
Ο πάτος του κρατήρα Gusev είναι ορατός στο βάθος και ο Ήλιος δύει πίσω από την άκρη του κρατήρα σε απόσταση περίπου 80 χιλιόμετρα.

"Αυτό είναι. Είμαι νεκρός, κι αυτό είναι το ύστατο ποστ στο μπλογκ μου"

Ο Ντέρεκ Μίλλερ ήταν συγγραφέας, μουσικός και φωτογράφος. Ξεκίνησε τη δική του ιστοσελίδα το 1997 κι έγινε πρωτοπόρος blogger στο Βανκούβερ. Διαγνώστηκε με καρκίνο το 2007 κι άρχισε από τότε να καταγράφει την περιπέτεια του στο blog του, κερδίζοντας χιλιάδες πιστούς αναγνώστες. Πέθανε στις 3 Μαΐου του 2011, στο σπίτι του, ανάμεσα στην οικογένεια του που τον συντρόφευε μέχρι το τέλος. Πριν πεθάνει, έγραψε το τελευταίο του ποστ και ζήτησε από τη γυναίκα του να το δημοσιεύσει στο blog του penmachine.com. Το οποίο και “κράσαρε” μόλις ανέβηκε το συγκεκριμένο μήνυμα, από τους χιλιάδες που μπήκαν να διαβάσουν τις τελευταίες του λέξεις. Μεταφέρω το συγκινητικό ποστ από το blog του Ντέρεκ.
Το τελευταίο ποστ
Αυτό είναι. Είμαι νεκρός, κι αυτό είναι το ύστατο ποστ στο μπλογκ μου. Ζήτησα προκαταβολικά από την οικογένεια και τους φίλους μου, μόλις ο καρκίνος γονατίσει οριστικά το σώμα μου, να δημοσιεύσουν το μήνυμά αυτό – το οποίο αποτελεί και το πρώτο στάδιο της διαδικασίας μετατροπής του ενεργού αυτού μπλογκ σε αρχείο.
Αν με ξέρατε έστω και λίγο εν ζωή, θα έχετε προφανώς μάθει τα νέα από άλλες πηγές, αλλά όπως κι αν το μάθατε, θεωρείστε το παρόν ποστ ως επιβεβαίωση: Γεννήθηκα στις 30 Ιουνίου 1969 στο Βανκούβερ του Καναδά, και πέθανα στο Μπάρναμπι στις 3 Μαϊου 2011, σε ηλικία 41 ετών, από επιπλοκές σε μεταστατικό καρκίνο παχέως εντέρου, στάδιο 4. Όλοι περιμέναμε το μοιραίο.
Όταν λέω όλοι, εννοώ την οικογένεια και τους φίλους μου, καθώς και τους γονείς μου Χίλκα και

Μουσική βραδιά και έκθεση ζωγραφικής απο το Γυμνάσιο Ερμιόνης

ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΕΡΜΙΟΝΗΣ

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Σας προσκαλούμε

• Στην μουσική βραδιά με ορχήστρα από μαθητές μας που θα γίνει την Παρασκευή 13-5-2011 και ώρα 20:30 στην Ερμιόνη στο Πνευματικό Κέντρο Συγγρού
• Στην έκθεση Ζωγραφικής με έργα των μαθητών του Σχολείου μας, τα οποία είναι δημιουργίες τους στο μάθημα των Καλλιτεχνικών, που θα λειτουργήσει στο Πνευματικό Κέντρο Συγγρού στην Ερμιόνη κατά τις παρακάτω ημέρες και ώρες:

   13-5-2011 ημέρα Παρασκευή από 19:00 έως 21:30
   14-5-2011 ημέρα Σάββατο από 11:00 έως 13:00 και από 19:00 έως 21:00 και
   15-5-2011 ημέρα Κυριακή από 11:00 έως 13:00 και από 19:00 έως 21:00.


                                Η Διευθύντρια      Οι Καθηγητές       Οι Μαθητές

Από τοίχο στη Σεβίλλη

Σταλμένο απο την Έλλη Βασιλάκη

"ΔΟΝ ΚΑΜΙΛΛΟ" από τη Θ.Ο.Καββαδία Λυγουριού, στο 2ο Δημοτικό Σχολείο Κρανιδίου

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ: Η ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΤΟΥ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΛΥΓΟΥΡΙΟΥ "Ο ΚΑΒΒΑΔΙΑΣ" ΣΑΣ ΠΡΟΣΚΑΛΕΙ ΝΑ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΤΕ  ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ "ΔΟΝ ΚΑΜΙΛΛΟ" ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΗ ΠΑΝΤΑΤΖΗ,ΠΟΥ ΘΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙ ΣΤΟ 2ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΡΑΝΙΔΙΟΥ ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ 14 ΜΑΙΟΥ 2011 ΚΑΙ ΩΡΑ 21:00. ΜΕ ΤΙΜΗ ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ : Θ.Ο.ΕΡΜΙΟΝΙΔΑΣ

«Προστατεύω τον εαυτό μου και τους άλλους» εκπαιδευτικό πρόγραμμα απο το Δήμο Ερμιονίδας και την Εθελοντική Ομάδα Πολιτικής Προστασίας

Ο Δήμος Ερμιονίδας και η Εθελοντική Ομάδα Πολιτικής Προστασίας ανακοινώνουν πρόσκληση ενδιαφέροντως για την διεξαγωγή του εκπαιδευτικού προγράμματος στον Δήμο μας στα πλαίσια της οργάνωσης ενός ολοκληρωμένου συστήματος πολιτικής προστασίας στον Δήμο μας.

Διαχείριση Κινδύνων και Κρίσεων και Αντιμετώπισης Εκτάκτων Αναγκών «Προστατεύω τον εαυτό μου και τους άλλους»
Διάρκεια Προγραμματος 100 ώρες.

Κόστος Συμμετοχής ...Μηδενικό

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την συμμετοχή στο πρόγραμμα

α) Γουζουάσης Ευάγγελος 6975105290,  Αντιδήμαρχος Δήμου Ερμιονίδας

β) Δημαράκης Θανάσης 6945583962

Η σελίδα του προγράμματος εδώ

Στην παραλία της Νέας Επιδαύρου θέλουν να στήσουν υδατοκαλλιέργειες

Αγανάκτηση των κατοίκων - Έκτακτο Δημοτικό Συμβούλιο
Σύμφωνα με σχέδιο του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής προτείνεται για χωροθέτηση μονάδων υδατοκαλλιέργειας η παραλία της Νέας Επιδαύρου. Το σχέδιο μάλιστα αυτό βρίσκεται σε ανοικτή διαβούλευση.
Όπως είναι ευνόητο η πιθανότητα για μια τέτοια χωροθέτηση ξεσηκώνει τους κατοίκους της περιοχής. Ήδη έχει καθοριστεί και έκτακτη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Επιδαύρου για την προσεχή Παρασκευή προκειμένου να εξετασθεί το θέμα αυτό.
Για αυτό το θέμα σήμερα μάλιστα, ο βουλευτής Αργολίδας κ. Γιάννης Ανδριανός κατέθεσε ερώτηση προς την αρμόδια υπουργό κα Τ. Μπιρμπίλη που απαριθμεί τους λόγους για τους οποίους πρέπει να σβύσει κάθε σχετική ιδέα από το μυαλό οποιουδήποτε επιβουλεύεται τον κόλπο της Νέας Επιδαύρου.
Συγκεκριμένα ο εξ Επιδαύρου καταγόμενος βουλευτής κ. Ανδριανός αναφέρει στην ερώτηση του:
«Σύμφωνα με το σχέδιο του Υπουργείου Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής που βρίσκεται σε ανοιχτή διαβούλευση, προβλέπεται για την Αργολίδα και συγκεκριμένα στην Επίδαυρο,

«ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΑΣΤΕΡΙ» συναυλία αφιερωμένη στην Καίτη Χωματά στο Άργος

Το 1ο Επαγγελματικό Λύκειο Άργους, το 1ο Σχολικό Εργαστηριακό Κέντρο Άργους και η ΔΗ.Κ.Ε.Π.Α διοργανώνουν συναυλία αφιερωμένη στην Καίτη Χωματά στα πλαίσια του Πολιτιστικού προγράμματος που εκπονήθηκε στα σχολεία με τίτλο :
«ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΑΣΤΕΡΙ» το Σάββατο 14 Μαΐου 2011, ώρα 7 μμ. στο Μπουσουλοπούλειο θέατρο Άργους.
Στην συναυλία συμμετέχουν οι φίλοι και συνεργάτες της Καίτης Χωματά, o συνθέτης Γιάννης Σπανός, ο στιχουργός Κώστας Κωτούλας, οι τραγουδιστές Μιχάλης Βιολάρης, Πένυ Ξενάκη, Ανδριάνα Κόλλια και οι μουσικοί Γιώργος Σαλβάνος, Ηλίας Καραγιάννης.
Πριν την συναυλία, θα προβληθεί ταινία μικρού μήκους των μαθητών του Ηλεκτρονικού τομέα με αφιέρωμα στην Καίτη Χωματά.
Σας περιμένουμε να τραγουδήσουμε μαζί, όλα αυτά τα τραγούδια που σημάδεψε με τη φωνή της η μεγάλη αυτή ερμηνεύτρια.
Είσοδος ελεύθερη

https://www.argos.gr/

Απονομή βραβείου ήχου απο Κωφό ηθοποιό

Στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών του Ιδρύματος Ωνάση η Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου απένειμε τα Βραβεία 2011 των ελληνικών ταινιών.
Το βραβείο ήχου απένειμε ο Απόστολος Γιαννόπουλος ηθοποιός του Θεάτρου Κωφών Ελλάδος .
Αξίζουν λίγα λεπτά για να το δείτε..

Μηχανότρατες τέλος από 31 Μαίου

Σύμφωνα με τις δεσμεύσεις της επιτρόπου Μαρίας Δαμανάκη απέναντι στη Συνομοσπονδία Αλιέων Ελλάδος, οι 330 μηχανότρατες θα πρέπει από 31 Μαίου να στραφούν προς άλλο τύπο αλιείας, αναφέρει δημοσίευμα της εφημερίδας «Ελευθεροτυπία».
Οι μηχανότρατες εξακολουθούν ακόμη και σήμερα την ανεξέλεγκτη δραστηριότητά τους στα παράλια της Ελλάδας.
Είναι μεγάλη πληγή για το θαλάσσιο περιβάλλον της χώρας, εμποδίζοντας την ανάκαμψη των παράκτιων οικοσυστημάτων και των μικρών πληθυσμών των ψαριών.
Από την 1η Ιουνίου, η Ελλάδα είναι υποχρεωμένη να ακολουθήσει τα ευρωπαϊκά δεδομένα, αφού σύμφωνα με τις δηλώσεις της κ. Δαμανάκη, «οι τριετείς παρεκκλίσεις, χάρη στις οποίες η δραστηριότητα των μηχανοτρατών συνεχίζει και μέχρι σήμερα στη χώρα μας, λήγουν οριστικά την 31η Μαΐου 2010. Ως εκ τούτου αμέσως θα πρέπει να υπάρξει συμμόρφωση και να εφαρμοστεί στην Ελλάδα ο κοινοτικός κανονισμός για τον τομέα της αλιείας και της προστασίας του θαλάσσιου περιβάλλοντος».
Οι συγκεκριμένες τράτες θα πρέπει να χρησιμοποιούν στο εξής δίχτυα με άνοιγμα ματιού 40

Φιλουμένα

«Φιλουμένα Μαρτουράνο» από το Θ.Ο.Ε.

          Ο Θεατρικός Όμιλος Ερμιονίδας βρήκε έναν θαυμάσιο τρόπο να τιμήσει όχι μόνον τον επετειακό εορτασμό της εορτής της μητέρας αλλά και γενικότερα το πρόσωπο της Μάνας μέσα από το θεατρικό έργο «Φιλουμένα Μαρτουράνο» του Εντουάρντο Ντε Φίλιππο.
         Το έργο μάς μετέφερε στην αστική κοινωνία της Νάπολι στα μέσα του 20ου αιώνα μέσα από μια εξαιρετική κωμική ηθογραφία με αλληλοσυγκρουόμενα πρόσωπα και καταστάσεις. Οι ερασιτέχνες ηθοποιοί έδειξαν τον επαγγελματισμό τους ενσαρκώνοντας πειστικά όλους τους θεατρικούς χαρακτήρες αναδεικνύοντας με χιούμορ την τρυφερότητα αλλά και την ρεαλιστική πραγματικότητα του έργου.
         Η εναλλαγή του κωμικού στοιχείου με το τραγικό, που μας οδηγεί στο Σατυρικό Δράμα του 5ου αιώνα π.Χ., η απλοϊκότητα των ηρώων, που μας οδηγεί στους χαρακτήρες της Μέσης Κωμωδίας του Μενάνδρου και η θεματολογία των ερωτικών περιπετειών με την επίκαιρη σάτιρα, χαρακτηριστικά της Commedia dell’ arte, επιβίωσαν στην απόδοση του έργου «Φιλουμένα Μαρτουράνο».
        Το έργο λυρικό και ρομαντικό στο σύνολό του εξύμνησε το λατρευτό πρόσωπο της μάνας, αυτής που όταν πρόκειται για τα παιδιά της υπερβαίνει τα όρια και καταπατά τους ανθρώπινους νόμους.
       Θερμά συγχαρητήρια στον κ. Σίδερη, σκηνοθέτη της παράστασης, στους ηθοποιούς για τις εξαιρετικές ερμηνείες τους, στον κ. Μανιάτη για τη μουσική ένδυση του έργου και σ’ όλους τους συντελεστές αυτής της αξιόλογης παράστασης.
      Ο Θεατρικός Όμιλος Ερμιονίδας με την εθελοντική εικοσαετή και πλέον προσφορά του στο χώρο του θεάτρου κάνει πράξη τα λόγια του Ιάκωβου Καμπανέλλη «το θέατρο είναι ένα μεγαλοφυές ψεύδος που μας ανεβάζει ψηλά για να συναντήσουμε τον καλύτερο εαυτό μας».

Τίνα Αντωνοπούλου – Δημαράκη

ΠΑΡΑΓΩΓΗ (1)

Του Βασίλη Γκάτσου
Η «αιωνία εξίσωση» της οικονομίας είναι: ΠΑΡΑΓΩΓΗ = ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ + ΕΠΕΝΔΥΣΗ.

Η «αιωνία εξίσωση» της οικονομίας είναι: ΠΑΡΑΓΩΓΗ = ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ + ΕΠΕΝΔΥΣΗ. Πρώτα παράγω και μετά ένα μέρος της παραγωγής το καταναλώνω και ένα άλλο το επενδύω. Αν καταναλώνω όλη μου την παραγωγή τότε μένω αιωνίως οικονομικά στάσιμος (αλλά και ανασφαλής). Αν ένα μέρος το κάνω επένδυση, τότε κτίζω το οικονομικό μου μέλλον (αλλά και την ασφάλειά μου), αφού θα μπορώ να παράγω περισσότερα, καλύτερη ποιότητα, νέα προϊόντα και υπηρεσίες, χώρια την βελτίωση των υποδομών μου, της παιδείας κ.λ.π.
Την κατανάλωση και μάλιστα την αλόγιστη την γνωρίσαμε όλοι τα τελευταία 40 χρόνια στη χώρα μας και στην επαρχία μας, ώστε δεν χρειάζεται να πούμε κάτι άλλο, μόνο ότι είναι το πολύ εύκολο μέρος της «αιωνίας εξίσωσης».
Την επένδυση την γνωρίσαμε και αυτήν πολύ καλά, αλλά από την ανάποδη. Διαλύσαμε τα εργοστάσια του ιδιωτικού τομέα, διαλύσαμε τις καλλιέργειες και τα κανάλια εμπορίας, διογκώσαμε το δημόσιο με άεργους τομείς με πολυπληθές άεργο προσωπικό, και ως ήταν φυσικό αυτές οι ‘επενδύσεις’ ήταν σαν να φτιάχνουμε επιχειρήσεις που ο παραγωγικός τους σκοπός ήταν να βγάζουν νερό με το κοφίνι.

Το τελικό αποτέλεσμα ήταν να ξεχάσουμε το πατροπαράδοτο παραγωγικό πρότυπο της Ερμιονίδας και να αναπτύξουμε ένα νέο υπερκαταναλωτικό πρότυπο που ‘έτρωγε’ όχι μόνον την παραγωγή μας αλλά και δανεικά. Έτσι ξεχάσαμε και το τι είναι επένδυση, αφού με τα δανεικά ζούσαμε μια χαρά.
Παρακολουθώ ότι στα μπλογκ που αναφέρονται στην Ερμιονίδα η λέξη ΠΑΡΑΓΩΓΗ δεν αναφέρεται ποτέ. Συνέχεια ασχολούνται με υποθέσεις που ανάγονται σε ένα λεκτικό μοτίβο: «το κράτος και η τοπική αυτοδιοίκηση οφείλουν να προσλαμβάνουν, να πληρώνουν, να συνεισφέρουν, να χορηγούν, να καλύπτουν, να χρηματοδοτούν, να έχουν μόνιμο προσωπικό, κ.λ.π.». Δηλαδή να καταναλώνουν. Την δεκαετία του 1950 και του 1960 αυτό το μοτίβο ήταν αδιανόητο. Όλοι έλεγαν: «το κράτος είναι φτωχό. Να εργάζεσαι σκληρά, να καταναλώνεις με προσοχή, να αποταμιεύεις και να επενδύεις». Δηλαδή αν υπήρχαν μπλογκ αυτή την περίοδο οι λέξεις ΠΑΡΑΓΩΓΗ, ΑΠΟΤΑΜΙΕΥΣΗ, ΕΠΕΝΔΥΣΗ θα ήταν σε

Με τα τελευταία μου λεφτά

Με τα τελευταία μου λεφτά αγόρασα ένα βιβλίο που αποδείχτηκε μια ιστορία για έναν που με τα τελευταία του λεφτά αγόρασε μια χούφτα ελιές. Λίγη ώρα πριν είχα δώσει τα προτελευταία μου λεφτά σε έναν μαύρο που εξείχε από έναν κάδο. Με ευχαρίστησε κάνοντας μια μικρή υπόκλιση με το χέρι στο στήθος, τον ρώτησα από πού ήταν, απάντησε, τον ρώτησα πόσο καιρό είχε στην Ελλάδα, απάντησε, ήθελε να φύγει, μόνο να φύγει ήθελε, I' m suffering here, είπε. Το πρόσωπό του ήταν όμορφο και χαμογελαστό και από τη χαραμάδα ανάμεσα στους κοπτήρες του έβλεπα να περνάνε αντιλόπες και λιοντάρια. Στην επόμενη ερώτηση έμαθα ότι δεν είχε φάει τίποτα όλη μέρα. Αλλά το βράδυ θα έτρωγε: άνοιξε περήφανος μια σακούλα με μια μασημένη μακαρονάδα που είχε βρει στα σκουπίδια. Έβγαλα μια κραυγή, δεν θυμάμαι καν τι είπα, θα προτιμούσα να μην την είχα βγάλει και ακόμη περισσότερο θα προτιμούσα να μην είχα για στόχο μια ψεύτικη ψυχραιμία. Είχα γουρλώσει τα μάτια κι άρχισα να μασάω τα λόγια μου, επέπλεαν κι αυτά μέσα στη σάλτσα στη σακούλα. Είχα έρθει απρόσμενα σε επαφή με τους φτωχούς ήρωες των παιδικών μου βιβλίων. Ποτέ δεν περίμενα να τους γνωρίσω, ήταν πάντα οι ξένοι, οι παιδικοί μου αγαπημένοι ξένοι, σε μέγεθος σελίδας. Και τώρα στεκόταν ένας τέτοιος ήρωας μπροστά μου, στο φυσικό του μέγεθος, με μια σακούλα με μασημένα μακαρόνια στο χέρι. Ένας άγνωστος που από τη μια στιγμή στην άλλη ήρθε κι ακούμπησε το στομάχι του στο αυτί μου.

Λίγες μέρες νωρίτερα είχα πιάσει κουβέντα με έναν αλβανό περιπτερά. Με κέρασε τσιγάρο, κάπνιζε

Ο «Ερμής Ερμιόνης» πρωταθλητής!!

Ο «Ερμής Ερμιόνης» πρωταθλητής !!

Όλοι χαρούμενοι παίκτες και συντελεστές  χθες, γιόρτασαν την άνοδο της ομάδας μας στη Δ΄ Εθνική κατηγορία. Συγχαρητήρια σε όλους!

Φωτ.ermionida1

ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ ΜΟΥ…

Ανεξάρτητα από το αν πιστεύουμε στις επετειακές ημέρες η γιορτή της μητέρας σήμερα ασφαλώς και είναι κάτι το ξεχωριστό, καθώς η αγάπη μας προς αυτή δεν μοιάζει με τίποτα άλλο στον κόσμο.
Για την ημέρα λοιπόν της μητέρας, που εορτάζεται σήμερα σε κάθε σημείο του πλανήτη θα ήθελα κι εγώ να βάλω λίγες λέξεις στην αράδα και να της στείλω ένα μήνυμα αγάπης και σεβασμού από εδώ που είμαι καθώς νιώθω πολύ έντονα την παρουσία της δίπλα μου, παρουσία που τις περισσότερες φορές συνδυάζεται με την μυρωδιά της μάνας γης. Κι αυτό γιατί η μητέρα μου ουδέποτε μέχρι σήμερα σταμάτησε τη σχέση που έχει με τον τόπο της και τη γη της και κάθε χρόνο επαναλαμβάνει τις ίδιες τρυφερές κινήσεις όταν σπέρνει και φυτεύει οτιδήποτε στον κήπο της, από μαρούλια μέχρι πατάτες και άλλα αγαθά της ζωής.
Έτσι την θυμάμαι από τα νηπιακά μου χρόνια, με τη μυρωδιά του χώματος στα χέρια της και με την ανάσα των σπαρτών, των δέντρων αλλά και των ζωντανών που είχε στο μαντρί της πάνω της. Και τα χέρια της μπορεί να μου φαίνονταν τότε τραχιά και άγρια αλλά τώρα που μεγάλωσα τα νοσταλγώ σαν χάδι, σαν αυτό που έδωσε τις προάλλες και στις πατάτες που φύτεψε στο χωράφι της. Ένα χάδι που κρύβει μέσα του την ευλογία της ζωής…

actimon

Θεατρικός Όμιλος Ερμιονίδας με "ΦΙΛΟΥΜΕΝΑ ΜΑΡΤΟΥΡΑΝΟ" και σήμερα στην Ερμιόνη

Ο Θεατρικός Όμιλος Ερμιονίδας ξεκινώντας την θεατρική του δράση, για το 2011, παρουσιάζει το έργο του ΕΝΤΟΥΑΡΝΤΟ ΝΤΕ ΦΙΛΙΠΠΟ "ΦΙΛΟΥΜΕΝΑ ΜΑΡΤΟΥΡΑΝΟ" σε μετάφραση του Ερρίκου Μπελιέ.
Συντελεστές:
Σκηνοθεσία: Δημήτρης Σίδερης
Δραματολογική Ανάλυση: Μαίρη Τουρλίδου
Μουσική Επιμέλεια: Τάκης Μανιάτης
Τους ρόλους ερμηνεύουν:
Φιλουμένα Μαρτουράνο: Λίτσα Λαμπίρη
Ντομένικο Σοριάνο: Σπύρος Γεωργιλής
Αλφρέντο Αμορόζο: Ευθύμιος Τουτουτζής
Ροζαλία Σολιμένε: Αργυρούλα Κωστελένου Μέξη
Ντιάνα: Βάσω Παπαστεργίου
Λουτσία: Ευτυχία Λιώση
Ουμπέρτο: Τάσος Ανδριανός Ρικάρντο: Νίκος Κατσιάβελος
Μικέλε: Παναγιώτης Κωστελένος
Νοτσέλα: Τάσος Κερεμέζης
Τερειζίνα: Νάντια Κωστελένου
Α΄σερβιτόρος: Ugo Lozza
Β΄σερβιτόρος: Αριστείδης Μπίμπας
Επίσκοπος: Κώστας Βασαγιάννης
7,8 Μαϊου Κτήριο Συγγρού στην Ερμιόνη Ωρα έναρξης 9 μ.μ.
Τιμή εισιτηρίου 7 ευρώ

Αχ! Πατρίδα μου γλυκιά

Θα πάρω μόνος τα καλύτερα τα σύνεργα

θα βγω στους δρόμους και θα λέω παραμύθια

αφού στις μέρες που διανύουμε είν΄ αργά

να πει κανείς την οποιαδήποτε αλήθεια

Έτσι λοιπόν με το κοντό το παντελόνι μου

και με τα πόδια πεινασμένα για ταξίδια

με το κεφάλι θα φουντάρω απ’ το μπαλκόνι μου

και σαν τις γάτες θα σκαλίζω τα σκουπίδια

Κι εκεί θα βρω κάτι που γι άλλους είναι άχρηστο

ρακοσυλλέκτης σε μια πόλη που εάλω

θα ανακαλύψω το στοιχείο το αδιάσειστο

και από κάτω απ’ τη μασχάλη θα το βάλω

Μετά θα πάω και θα κλέψω ένα μεγάφωνο

Ο τε­λευ­ταίος α­πο­χαι­ρε­τι­σμός α­πό τον Μα­νώ­λη Γλέ­ζο

Στο εί­χα πει, αν φύ­γεις πρώ­τος, θα συ­νε­χί­σω τον α­γώ­να

Ο τε­λευ­ταίος α­πο­χαι­ρε­τι­σμός α­πό τον Μα­νώ­λη Γλέ­ζο

Αγα­πη­τέ μου Λά­κη συμ­μα­θη­τή, συ­να­γω­νι­στή και σύ­ντρο­φε.

Το πρώ­το βό­λι του θα­νά­του, στις 31 Μαΐου του 1941, αν και ε­ξαγ­γέλ­θη­κε πο­μπω­δώς δεν κα­τά­φε­ρε να σε βρει. Έβα­λαν α­σπί­δα τη σιω­πή τους και σε κά­λυ­ψαν 33 Έλλη­νες πα­τριώ­τες και πα­τριώ­τισ­σες, αν και γνώ­ρι­ζαν το μυ­στι­κό. Ανά­με­σά τους και ο Πα­να­γιώ­της Βου­τό­που­λος, ο α­στυ­φύ­λα­κας, ο ο­ποίος σε α­να­γνώ­ρι­σε και πα­ρό­λο που έ­χα­σε τη θέ­ση του δεν σε μαρ­τύ­ρη­σε, δεν πρό­δω­σε, υ­πέ­στη ό­λα τα δει­νά της κα­το­χής.
Το δεύ­τε­ρο βό­λι σε βρή­κε κα­τά­στι­θα. Η σφαί­ρα δεν μπό­ρε­σε, ό­μως, να σε ε­ξο­ντώ­σει. Πέ­ρα­σε μέ­σα α­πό τα πνευ­μό­νια και έ­φυ­γε, δεν σε έ­ρι­ξε κά­τω, δεν σε κα­τέ­βα­λε, ό­ταν τό­τε που ως α­ξιω­μα­τι­κός του Ε­ΛΑΣ πή­ρες μέ­ρος σε πολ­λές μά­χες ε­να­ντίον των κα­τα­κτη­τών.
Ο χά­ρο­ντας μπρο­στά σε αυ­τήν την ε­πι­μο­νή πα­ρα­μέ­ρι­σε και πε­ρί­με­νε την ε­πο­χή της βιο­λο­γι­κής γή­ραν­σής σου και ό­ταν ήρ­θε, ε­πέ­πε­σε με μια πρω­το­φα­νή βία. Τρεις φο­ρές σου ε­πι­τέ­θη­κε, τρεις φο­ρές κα­τά­φε­ρες να ση­κω­θείς α­πό το κώ­μα και να στα­θείς όρ­θιος.
Την τέ­ταρ­τη φο­ρά, η καρ­διά σου δεν ά­ντε­ξε, και έ­τσι σε χά­σα­με. Ο βιο­λο­γι­κός σου κύ­κλος έ­κλει­σε.
Όμως, ο κύ­κλος της αιω­νιό­τη­τας εί­ναι μπρο­στά σου. Πολ­λά εί­ναι τα δείγ­μα­τα της α­γά­πης του λα­ού.