Σάββατο 29 Νοεμβρίου 2014

Η πραγματικότητα.

Η πραγματικότητα δεν είναι αυτό που θέλουμε να βλέπουμε, αλλά αυτό που βλέπουμε.
Έτσι στη γιορτή του Ροδιού θέλουμε να βλέπουμε μια αμέριμνη ποδηλατάδα στον Κάμπο της Ερμιόνης, ανάμεσα στα περιβόλια με τις ροδιές.
Την πραγματικότητα την διατύπωσε σαφέστατα ο Δημήτρης Κόντος, αγρότης εξ αγροτών και πραγματιστής: Ψάχναμε να βρούμε μία διαδρομή στο κάμπο, ώστε να μη φαίνονται τα ξερά παρατημένα περιβόλια. Θα πρόσθετα ούτε τα σκαμμένα κτήματα που πούλησαν το χώμα και γέμισαν μπάζια με ό,τι άλλο μέσα, ούτε τους τεράστιους λάκκους που δέχονται μπάζια και 'φυτρώνουν' πόρτες και κουφώματα σαν εξωτικά φυτά.
Έχουμε φτάσει σε σημείο να θεωρούμε αυτά τα απαράδεκτα ακόμη και για τριτοκοσμική χώρα, ως λύσεις ανάγκης εδώ που έχουμε φτάσει.
Και μιλάμε συνέχεια και συνέχεια για διαχείριση των αστικών αποβλήτων μας και των ανακυκλώσιμων, ενώ το πρώτο που πρέπει να γίνει είναι χώρος υποδοχής οικοδομικών μπαζιών και εκσκαφών, τα οποία σημειωτέον είναι αδρανή απόβλητα και επιτρέπεται η εναπόθεσή τους στο έδαφος, άντε ελαφρά επιστρωμένο με χαλίκι. Χωρίς αυτόν τον χώρο μέρος των μπαζιών θα το βρίσκουμε στα αστικά απορρίμματα και τον κύριο όγκο στους αγρούς, στα ρέματα, και όπου αλλού. Πού να τα πάνε οι εργολάβοι; Το επάγγελμά τους του παράγει θένε δε θένε.
Και ο ιδιώτης που από μια μικροεπισκευή έβγαλε 10 σακούλες σουβάδες, σπασμένα τούβλα και τσιμέντα και χώμα με άμμο. Πού θα τα πάει;


Έρρωσθε,
Βασίλης Γκάτσος

Ο Θεός δεν σου στέλνει

Ο Θεός δεν σου στέλνει
τους ανθρώπους που θες,
σου στέλνει τους ανθρώπους
που χρειάζεσαι!
Να σε βοηθήσουν, να σε πληγώσουν,
να σε αφήσουν, να σε αγαπήσουν
και να σε κάνουν αυτό
που προόριζε Εκείνος να γίνεις!…
 
 
Γιώργος Φασιλής

Βρες χρόνο


Βρες χρόνο για δουλειά -
αυτό είναι το τίμημα της επιτυχίας.
Βρες χρόνο για σκέψη -
αυτό είναι η πηγή της δύναμης.
Βρες χρόνο για παιχνίδι -
αυτό είναι το μυστικό της αιώνιας νιότης.
Βρες χρόνο για διάβασμα -
αυτό είναι το θεμέλιο της γνώσης.
Βρες χρόνο να είσαι φιλικός -
αυτό είναι ο δρόμος προς την ευτυχία.
Βρες χρόνο για όνειρα -
αυτά θα τραβήξουν το όχημά σου ως τ' αστέρια.
Βρες χρόνο ν' αγαπάς και ν' αγαπιέσαι -
αυτό είναι το προνόμιο των Θεών.
Βρες χρόνο να κοιτάς ολόγυρα σου -
είναι πολύ σύντομη η μέρα για να 'σαι εγωιστής.
Βρες χρόνο να γελάς -
αυτό είναι η μουσική της ψυχής.
Βρες χρόνο να είσαι παιδί -
για να νοιώθεις αυθεντικά ανθρώπινος.
Τ όνειρο του παιδιού είναι η Ειρήνη.
Τ' όνειρο της μάνας είναι η Ειρήνη.
τα λόγια της αγάπης κάτω από τα δέντρα είναι η Ειρήνη....
Ειρήνη είναι ένα ποτήρι ζεστό γάλα
κι ένα βιβλίο μπροστά στο παιδί που ξυπνάει.

Γιάννης Ρίτσος

Παρασκευή 28 Νοεμβρίου 2014

Η απάντησή μου με κόκκινο

Δίκαιο και δικαιολογία του Γιώργου Πουλή.

ΔΙΚΑΙΟ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΑ

Αφορμής δοθείσης από το τελευταίο δοκίμιο (η απλή γνώμη δεν είναι δοκίμιο, όπως και το παρόν δικό σας) που δημοσίευσε ο κ. Γκάτσος και επειδή για τη δήθεν καταλληλότητα της θέσης του «Πράσινου Σημείου» έχει γίνει πολύς λόγος από πολλούς ειδήμονες που υποτιμούν τη νοημοσύνη μας, καλό θα είναι να βάλουμε μερικά απλά πράγματα σε τάξη. Ας πούμε επιτέλους μερικές αλήθειες γιατί πολλές δημαγωγίες (η γραπτή έκφραση γνώμης δεν είναι δημαγωγία, αλλιώς θα ήταν και το παρόν δικό σας. Και μη ξεχνάμε ότι η δημαγωγία έχει και την καλή της έννοια) ακούσαμε και όσο δεν μιλάμε, θα ακούμε όλο και περισσότερες.
  1. Η θέση του Πράσινου Σημείου επιλέχθηκε με ένα και μοναδικό κριτήριο: Ο χώρος ανήκει στην ιδιοκτησία ενός εκ των συνεταίρων της επιχείρησης που θα το λειτουργήσει. (Πάντως είναι πολύ κοντά στο δίκαιο σημείο που εσείς υπολογίσατε).
  2. Η «άσκηση επί χάρτου» στο Google Earth που προτείνεται από τον κ. Γκάτσο και τους ομόφρονες (είναι προσωπική μου άποψη. Αν ήταν και άλλων θα έγραφε τα ονόματά τους), βγάζει τη «συνισταμένη» των παραμέτρων στο 1ο Δημοτικό Σχολείο Κρανιδίου. Πώς σας φαίνεται να κάναμε στο προαύλειό του το Πράσινο Σημείο; (Εγώ την βλέπω κάπου μεταξύ Κρανιδίου - Κόστας. Δεκτός όμως ο υπολογισμός σας, και φυσικά δεν μπορεί να γίνει εκεί. Άρα θα πρέπει να μετατοπιστεί αλλά δεν μας λέτε προς τα πού.  Εγώ φρονώ προς Κόστα - Πορτοχέλι όπου το κύριο βάρος κανονικής οίκησης, ξενοδοχείων, βιλλών κ.λ.π. και όχι προς την ορεινή Ερμιονίδα, ούτε καν πέρα του Κάμπου του Κρανιδίου και την Αυλώνα. Εσείς;)
Αναλογικά πάντα και σύμφωνα με την παραμετροποίηση της κεντροβαρικής κατανομής της παραγωγής των σκουπιδιών που υιοθετείται από τον κ. Γκάτσο, η οποία στερείται λογικής και δεν έχει εφαρμοστεί πουθενά, ο Χ.Υ.Τ.Α. της Φυλής πρέπει να μεταφερθεί στο …Σύνταγμα! (Εδώ δεν τα κατέχετε τα πράγματα και συγνώμη που σας το λέω. Τα Λιόσια η Φυλή και γενικά η Δυτική Αττική ήταν και είναι περιοχές εργατών, μικροβιοτεχνών, και γενικά φτωχών πρωτευουσιάνων. Εδώ η Ένδοξη Πρωτεύουσα πέταξε τα σκουπίδια της και πριν τα πετούσε στη χωματερή του Σχιστού, δηλαδή σε περιοχή και πάλι εργατική και φτωχή. Εκάλη, Ψυχικό, Γλυφάδα έως Βάρκιζα, Πεντέλη και βάλε δεν γνώρισαν ποτέ τι θα πει χωματερή. Ώς εκ τούτου φυσικά η κεντροβαρής κατανομή στερείται λογικής για τα πλούσια προάστια της Πρωτεύουσας, γιατί αλλού πήγανε τα σκουπίδια τους, σκόπιμα μέσω φυσικά του πολιτικού μας συστήματος. Σε ξένες πρωτεύουσες υπάρχουν τέλειες μονάδες απορριμμάτων ακόμη και στο κέντρο τους. Το ίδιο συνέβη και στην Ερμιονίδα. Η τουριστική χερσόνησος Κρανιδίου έκλεισε τη χωματερή της και την πήγε στον Σταυρό κατ' αντιγραφή αυτού που έγινε στην Πρωτεύουσα. Ή όχι; Και να μην ξεχνάμε ότι η Ερμιόνη είχε τη χωματερή του Κροθιού δίπλα της, στην καρδιά της και υφίστατο όλες τις συνέπειες, ενώ του Δήμου Κρανιδίου δεν ήταν στη καρδιά του αλλά στα σύνορα προς Ερμιόνη και τις κάπνες της τις υφίστατο η Ερμιόνη, τουλάχιστον κατά το ήμισυ. ).
Επίσης αναλογικά, τα σκουπίδια στο σπίτι μας πρέπει να τα ανακυκλώνουμε και να τα κομποστοποιούμε… στην κουζίνα! (είτε το θέλουμε είτε όχι, για τα λύματα και τα απορρίμματα το κρίσιμο σημείο είναι η κουζίνα και  και ο καμπινές. Από κει αρχίζει και η ανακύκλωση και η κομποστοποίηση και όλα.).
  1. Και για να σταματήσει πια αυτό το λαϊκίστικο επιχείρημα που χρησιμοποιείται απ’ όλους όσους προσπαθούν να δικαιολογήσουν τα άδικα, ας ξεκαθαρίσουμε πόσοι και ποιοι άλλοι παράγουν τα σκουπίδια τους στο Δημοτικό Διαμέρισμα Κρανιδίου εκτός από τους μόνιμους κατοίκους:
  • Οι εργολάβοι και οι εργαζόμενοι στις οικοδομές που προέρχονται από όλα τα χωριά της επαρχίας Ερμιονίδας. (Αυτοί παράγουν ελάχιστα αστικά απορρίμματα σαν εργαζόμενοι. Παράγει η δουλειά τους πολύ μεγάλο βάρος μπαζιών και υλικών κατεδάφισης για τα οποία δεν υπάρχει χώρος υποδοχής, όπως ορίζει ο νόμος. Δεν πρόκειται για σκουπίδια.).
  • Οι ιδιοκτήτες και οι εργαζόμενοι στις βιοτεχνίες, καταστήματα, κλπ που επίσης προέρχονται από όλα τα χωριά της επαρχίας. (Και αυτοί παράγουν ελάχιστα. Η λειτουργία των βιοτεχνιών και καταστημάτων παράγει).
  • Οι δημόσιοι και ιδιωτικοί υπάλληλοι που προέρχονται επίσης από όλα τα χωριά της επαρχίας. (Αυτοί παράγουν τα ελαχιστότατα. Παράγει απορρίμματα ο δάσκαλος, ο καθηγητής, ο εφοριακός, ο αστυνόμος, ο τραπεζικός στη δουλειά τους;)
  • Οι πλανόδιοι πωλητές που πουλάνε τα προϊόντα τους απ’ όλα τα χωριά της επαρχίας. (Οι πλανόδιοι είναι ελάχιστοι. Στις λαϊκές πουλάνε οι άνθρωποι όπου υπάρχουν και κανονισμοί για τον καθαρισμό τους. Η λαϊκή τα παράγει.).
  • Οι τουρίστες που μένουν στα ξενοδοχεία του Δ.Δ. Κρανιδίου και στα οποία εργάζονται υπάλληλοι απ’ όλα τα χωριά της επαρχίας. (Ο υπάλληλος το πολύ να φάει μια τυρόπιτα και να αφοδεύσει άπαξ την ημέρα.Το Ξενοδοχείο τα παράγει.).
  • Οι πολίτες που έρχονται στο Κρανίδι για τις υπηρεσίες, τράπεζες, αγορά, κλπ από όλα τα χωριά της επαρχίας. (Αυτοί ζήτημα είναι αν πιουν κάνα καφέ και φάνε καμιά τυρόπιτα. Αντίθετα αγοράζουν, όπως και σεις λέτε, πολλά συσκευασμένα προϊόντα από το κεφαλοχώρι, οπότε πάνε τις συσκευασίες στα χωριά τους. Ή όχι;)
  • Οι μαθητές που προέρχονται επίσης από όλα τα χωριά της επαρχίας. (Για όνομα του Θεού! Ρυπαίνουν ή ομορφαίνουν το Κρανίδι; Αν ρυπαίνουν, φέρτε το Λύκειο στην Ερμιόνη.).
  • Οι υπάλληλοι (καμαριέρες, κηπουροί, κλπ) των μεγάλων βιλλών που κι αυτοί προέρχονται απ’ όλα τα χωριά της επαρχίας. (Και πάλι για όνομα του Θεού! Οι μεγάλες βίλλες τα παράγουν!).
  • Οι ντόπιοι και ξένοι που επισκέπτονται τις παραλίες και το βράδυ βγαίνουν έξω για φαγητό, ποτό, κλπ δίνοντας δουλειά στα άλλα χωριά της επαρχίας. (!!!)
Συμπερασματικά :
Το Κρανίδι είναι μακράν ο μεγαλύτερος οικισμός και η πρωτεύουσα του Δήμου Ερμιονίδας, μας αρέσει δε μας αρέσει. Εδώ είναι η αγορά, οι δημόσιες & δημοτικές υπηρεσίες, οι τράπεζες, τα σχολεία, το Κέντρο Υγείας, το ΚΤΕΛ. Εδώ συρρέουν καθημερινά εκατοντάδες δημότες και επισκέπτες από όλη την επικράτεια του Δήμου για να εργαστούν, να εξυπηρετηθούν, να ψωνίσουν, να μορφωθούν, να ταξιδέψουν. Είναι το φυσικό, διοικητικό και εμπορικό κέντρο της απομονωμένης επαρχίας μας. (Μου φαίνεται ότι έχετε ξεκοκαλίσει στο διάβασμα το βιβλίο μου ΚΡΑΝΙΔΙΩΤΩΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ! Ναι, το Κρανίδι ήταν το κέντρο τουλάχιστον από το 1800 και μετά. Και σήμερα εξακολουθεί να είναι, όχι όμως όπως ήταν. Η ζωή και η κίνηση έχει πάει στα παράλια, το Πορτοχέλι και η Κοιλάδα το 1900 είχαν 200 κατοίκους, τότε το Κρανίδι είχε 7000. )
Ε, πώς να το κάνουμε τώρα; Είναι σωστό να υποβαθμίσουμε την πρωτεύουσα του Δήμου μας;  Είναι σωστό να «αφοδεύουμε εκεί που τρώμε»; Είναι δίκαιο να μαζέψουμε τα σκουπίδια στην είσοδο του Κρανιδίου επειδή εδώ «παράγονται» απ’ όλους μας με τους τρόπους που προαναφέρθηκαν; Είναι δίκαιο το επιχείρημα «…αφού εσείς δεχτήκατε τη χωματερή στον κάμπο!...»;
Όχι, δεν είναι δίκαιο αυτό. Αυτό είναι δικαιολογία! Και η δικαιολογία πάντα συνοδεύει το άδικο!!! (Και με όλα αυτά που γράφετε, ως εκλεγμένος δημοτικός σύμβουλος περιμένω τη γνώμη σας. Πού τελικά προτείνει η παράταξή σας να γίνει αυτό το πράσινο σημείο; Όχι που να μη γίνει, αλλά πού να γίνει και πώς να γίνει και με ποιο βασικό κριτήριο; Ή μήπως πρέπει να απαγορευτεί η εργασία των ντόπιων έξω από την κοινότητά τους για να μην δημιουργούν σκουπίδια σε άλλες περιοχές;).
Άντε να ξυπνάμε λέμε… (Είδαμε τα του Καλλικράτη και ξυπνήσαμε! Μέχρι σήμερα καμία από τις παλιές μας τοπικές Κοινότητες δεν κέρδισε κάτι. Διαφημίστηκε ότι θα έχει μικρότερο κόστος, ότι θα παίρνει πολλά κονδύλια και προγράμματα και τα παρόμοια ο Καλλικράτης. Αυτό που βλέπουμε είναι τον υποβιβασμό των Κοινοτήτων μας,  τον μαρασμό των τοπικών συμβουλίων κ.λ.π. προς χάριν ενός ανούσιου συγκεντρωτισμού. Τι έχει κερδίσει η Ερμιόνη από τον συγκεντρωτικό Καλλικράτη; Τα ....σταμπωτά στους δρόμους; Ως Κοινότητα έλυσε το πρόβλημα των λυμάτων πρώτη με λύση κοντά στον οικισμό και πιστεύω ότι αν ήταν ακόμη κυρίαρχη Κοινότητα θα είχε λύσει και το πρόβλημα των απορριμμάτων της στη θέση Κρόθι με τον καλύτερο τρόπο.).

Πολύ θετικό όμως θεωρώ το γεγονός ότι ένας δημοτικός σύμβουλος εκφράζει δημοσίως τη γνώμη του και τις αντιρρήσεις του (πιστεύω και τον τοπικισμό του όπως και εγώ κάνω αρκετές φορές), πράγμα αρκετά σπάνιο για την περιοχή μας. Οι διαφορές στις απόψεις μας αυτονόητες. Δεν είμαστε καρμπόν στρατιωτάκια. Μακάρι οι παρατάξεις να είχαν εκφράσει σαφή άποψη, δηλαδή σημείο, τρόπο διαχείρισης και τοπικό ΧΥΤΥ που είναι το κλειδί της υπόθεσης προεκλογικά, αλλά ακόμη και τώρα. Με περιβαλλοντικές ευχές δεν υπάρχουν λύσεις. Εδώ ακόμη και η Γερμανία ένα 35% των αστικών απορριμμάτων τα πάει ΧΥΤΥ ή τα καίει.
Βλέπω και άλλοι συμφωνούν με τον κύριο Πουλή. Το θέμα δεν είναι πού δεν πρέπει να γίνει, αλλά πού πρέπει να γίνει αιτιολογημένα. Αυτό σημαίνει πολιτική απόφαση παράταξης.

Γιώργος Πουλής
Δημοτικός Σύμβουλος
Κρανίδι

Για τα κόκκινα, Βασίλης Γκάτσος

Άρθρο παρέμβαση του κ. Γιώργου Πουλή



                                                                       Παρασκευή 28 Νοεμβρίου 2014

ΔΙΚΑΙΟ  ΚΑΙ  ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΑ

Αφορμής δοθείσης από το τελευταίο δοκίμιο που δημοσίευσε ο κ. Γκάτσος και επειδή για τη δήθεν καταλληλότητα της θέσης του «Πράσινου Σημείου» έχει γίνει πολύς λόγος από πολλούς ειδήμονες που υποτιμούν τη νοημοσύνη μας, καλό θα είναι να βάλουμε μερικά απλά πράγματα σε τάξη. Ας πούμε επιτέλους μερικές αλήθειες γιατί πολλές δημαγωγίες ακούσαμε και όσο δεν μιλάμε, θα ακούμε όλο και περισσότερες.
1.     Η θέση του Πράσινου Σημείου επιλέχθηκε με ένα και μοναδικό κριτήριο: Ο χώρος ανήκει στην ιδιοκτησία ενός εκ των συνεταίρων της επιχείρησης που θα το λειτουργήσει.
2.     Η «άσκηση επί χάρτου» στο Google Earth που προτείνεται από τον κ. Γκάτσο και τους ομόφρονες, βγάζει τη «συνισταμένη» των παραμέτρων στο 1ο Δημοτικό Σχολείο Κρανιδίου. Πώς σας φαίνεται να κάναμε στο προαύλειό του το Πράσινο Σημείο;
Αναλογικά πάντα και σύμφωνα με την παραμετροποίηση της κεντροβαρικής κατανομής της παραγωγής των σκουπιδιών που υιοθετείται από τον κ. Γκάτσο, η οποία στερείται λογικής και δεν έχει εφαρμοστεί πουθενά, ο Χ.Υ.Τ.Α. της Φυλής πρέπει να μεταφερθεί στο …Σύνταγμα!
Επίσης αναλογικά, τα σκουπίδια στο σπίτι μας πρέπει να τα ανακυκλώνουμε και να τα κομποστοποιούμε… στην κουζίνα!
3.     Και για να σταματήσει πια αυτό το λαϊκίστικο επιχείρημα που χρησιμοποιείται απ’ όλους όσους προσπαθούν να δικαιολογήσουν  τα άδικα, ας ξεκαθαρίσουμε πόσοι και ποιοι άλλοι παράγουν τα σκουπίδια τους στο Δημοτικό Διαμέρισμα Κρανιδίου εκτός από τους μόνιμους κατοίκους:
-         Οι εργολάβοι και οι εργαζόμενοι στις οικοδομές που προέρχονται από όλα τα χωριά της επαρχίας Ερμιονίδας.
-         Οι ιδιοκτήτες και οι εργαζόμενοι στις βιοτεχνίες, καταστήματα, κλπ που επίσης προέρχονται από όλα τα χωριά της επαρχίας.
-         Οι δημόσιοι και ιδιωτικοί υπάλληλοι που προέρχονται επίσης από όλα τα χωριά της επαρχίας.
-         Οι πλανόδιοι πωλητές που πουλάνε τα προϊόντα τους απ’ όλα τα χωριά της επαρχίας.
-         Οι τουρίστες που μένουν στα ξενοδοχεία του Δ.Δ. Κρανιδίου και στα οποία εργάζονται υπάλληλοι απ’ όλα τα χωριά της επαρχίας.
-         Οι πολίτες που έρχονται στο Κρανίδι για τις υπηρεσίες, τράπεζες, αγορά, κλπ από όλα τα χωριά της επαρχίας.
-         Οι μαθητές που προέρχονται επίσης από όλα τα χωριά της επαρχίας.
-         Οι υπάλληλοι (καμαριέρες, κηπουροί, κλπ) των μεγάλων βιλλών που κι αυτοί προέρχονται απ’ όλα τα χωριά της επαρχίας.
-         Οι ντόπιοι και ξένοι που επισκέπτονται τις παραλίες και το βράδυ βγαίνουν έξω για φαγητό, ποτό, κλπ δίνοντας δουλειά στα άλλα χωριά της επαρχίας.
Συμπερασματικά :
Το Κρανίδι είναι μακράν ο μεγαλύτερος οικισμός και η πρωτεύουσα του Δήμου Ερμιονίδας, μας αρέσει δε μας αρέσει. Εδώ είναι η αγορά, οι δημόσιες & δημοτικές υπηρεσίες, οι τράπεζες, τα σχολεία, το Κέντρο Υγείας, το ΚΤΕΛ. Εδώ συρρέουν καθημερινά εκατοντάδες δημότες και επισκέπτες από όλη την επικράτεια του Δήμου για να εργαστούν, να εξυπηρετηθούν, να ψωνίσουν, να μορφωθούν, να ταξιδέψουν. Είναι το φυσικό, διοικητικό και εμπορικό κέντρο της απομονωμένης επαρχίας μας.
Ε, πώς να το κάνουμε τώρα; Είναι σωστό να υποβαθμίσουμε την πρωτεύουσα του Δήμου μας; Είναι σωστό να «αφοδεύουμε εκεί που τρώμε»; Είναι δίκαιο να μαζέψουμε τα σκουπίδια στην είσοδο του Κρανιδίου επειδή εδώ «παράγονται» απ’ όλους μας με τους τρόπους που προαναφέρθηκαν; Είναι δίκαιο το επιχείρημα «…αφού εσείς δεχτήκατε τη χωματερή στον κάμπο!...»;
Όχι, δεν είναι δίκαιο αυτό. Αυτό είναι δικαιολογία! Και η δικαιολογία πάντα συνοδεύει το άδικο!!!
Άντε να ξυπνάμε λέμε…

Γιώργος  Πουλής
Δημοτικός Σύμβουλος
Κρανίδι

Οι απεργίες θα υπάρχουν εσαεί...

Οι απεργίες θα υπάρχουν εσαεί...
Οι στάσεις εργασίας θα εξακολουθούν, έτσι, για να υπογραμίζουν οι νονοί την περιφρόνησή τους σε κάθε αξία, τάξη κι ομορφιά. Και οι ανατάσεις θα είναι μόνο των χεριών και των δακτύλων, έναντι αυτών που συνεχίζουν να ονειρεύονται τις έννοιες αδικία, διεκδικήσεις, απεργία, σαν έννοιες ανεξέλεγκτες και ιερές. Σαν έννοιες που απαιτούνε συμπαράσταση και προστασία.
Ως τη στιγμή που όλα τα περιστέρια θα φύγουνε από το μνημείο του Άγνωστου στρατιώτη. Ως τη στιγμή που μια φωνή εκ βαθέων, ή θεϊκή εξ ουρανών, μας πει εμπιστευτικά: Χάσαμε. Χάσαμε οριστικά.


Μάνος Χατζιδάκις
 
Μ.Χ. Κυριακή, 10 Δεκεμβρίου 1978, Απεργίες, στάσεις και ανατάσεις (απόσπασμα), Τα σχόλια του Τρίτου.

Photo © αρχείο Mάνου Χατζιδάκι
http://www.manoshadjidakis.gr/

Επίτιμη διδάκτωρ του ΕΚΠΑ η Ελένη Γλύκατζη - Αρβελέρ


Επίτιμη διδάκτωρ του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής θα αναγορευθεί η Καθηγήτρια του Πανεπιστημίου της Σορβόννης κα Ελένη Γλύκατζη - Αρβελέρ. Η τελετή αναγόρευσης θα πραγματοποιηθεί την 28η Νοεμβρίου, ημέρα Παρασκευή και ώρα 19.00, στη μεγάλη αίθουσα του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (ΕΚΠΑ).
Η  Ελένη Γλύκατζη - Αρβελέρ γεννήθηκε στην Αθήνα και είναι απόφοιτη  Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Εκπόνησε δύο διδακτορικά Ιστορίας (1957) και Φιλολογίας (1966) στη Σχολή Ανωτάτων Σπουδών του Παρισιού. Εργάστηκε ως ερευνήτρια στο Εθνικό Κέντρο Επιστημονικών Ερευνών της Γαλλίας, στο οποίο διετέλεσε επί σειρά ετών διευθύντρια, καθώς και ως διευθύντρια του Κέντρου Έρευνας Βυζαντινής Ιστορίας και Πολιτισμού και της Χριστιανικής Εγγύς Ανατολής στο Πανεπιστήμιο Paris I. Στο ίδιο Πανεπιστήμιο εξελέγη αντιπρόεδρος και πρόεδρος.

Εξελέγη, επίσης, Καθηγήτρια της Βυζαντινής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης, καθώς και διευθύντρια του Τμήματος Ιστορίας και πρόεδρος της Επιτροπής Έρευνας της Φιλοσοφικής Σχολής του ιδίου Πανεπιστημίου. Υπήρξε Πρύτανης της Ακαδημίας και Καγκελάριος των Πανεπιστημίων Παρισίων, αντιπρόεδρος του Ανωτάτου Συμβουλίου Εθνικής Εκπαίδευσης, πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Πολιτιστικού Κέντρου Δελφών, Γενική Γραμματέας στη Διεθνή Επιτροπή Ιστορικών Σπουδών, καθώς και σε πολλά άλλα, διεθνούς κύρους, κέντρα ιστορικών μελετών. Είναι επίσης αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, μέλος της Βρετανικής Ακαδημίας, της Βασιλικής Ακαδημίας του Βελγίου, του Βερολίνου και της Ακαδημίας Επιστημών της Βουλγαρίας.
Περισσότερα:naftemporiki 

Όταν οι Σύριοι φιλοξενούσαν Έλληνες πρόσφυγες στο Χαλέπι


Η φωτογραφία που βλέπετε παραπάνω είναι από το μακρινό 1923.......Στο Χαλέπι της Συρίας, λοιπόν, τότε Έλληνες πρόσφυγες σιτίζονται κάτω από δύσκολες όπως βλέπετε συνθήκες!

Ενημερωτικά, ήταν τότε που είχε συμφωνηθεί η ανταλλαγή πληθυσμών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, όπου και Τούρκοι αναγκάστηκαν να αποχωρήσουν από την χώρα μας, και χιλιάδες Έλληνες αναγκάστηκαν να ξεριζωθούν από τις εστίες τους στην Τουρκία! Οι Σύριοι, όπως μας ενημερώνει το άρθρο, στάθηκαν σαν αδέλφια στους Έλληνες πρόσφυγες!

Και μετά από την παραπάνω φωτογραφία, ας δούμε και φωτογραφίες από το 2014....



Είναι οι Σύριοι πρόσφυγες στο Σύνταγμα, που για μέρες ζητούν φιλοξενία, άσυλο και εμείς τους βλέπουμε απλά να καταρρέουν από την πείνα!
Πηγή: anemosantistasis

Πέμπτη 27 Νοεμβρίου 2014

Ο πρώην βουλευτής Ευάγγ.Παπανικολάου στη νέα «εταιρεία δολοφόνων»;

Ο πρώην βουλευτής της ΝΔ που φέρεται να  είναι  σύμφωνα με έρευνα της Εισαγγελίας στην  σπείρα που εκμεταλλευόταν εύπορους ηλικιωμένους είναι ο Ευάγγελος Παπανικολάου. Συγκεκριμένα μετά από έρευνα του Εισαγγελέα  Δημήτρη Γκύζη ο πρώην βουλευτής της ΝΔ αλλά και ακόμα δέκα άτομα  φέρονται τα τελευταία πέντε χρόνια να γνώριζαν μοναχικούς ανθρώπους που ήταν εύποροι και να κατήρτιζαν πλαστές ιδιόχειρες διαθήκες με τις οποίες κληροδοτούσαν σε κάποιο από τα μέλη της σπείρας τα περιουσιακά του στοιχεία αμέσως μετά το θάνατο του. Στη συνέχεια είτε εκποιούσαν την κληρονομιά, είτε τη διαχειρίζονταν.Σύμφωνα με ανακοίνωση της Οικονομικής Αστυνομίας "ως προς τη μεθοδολογία δράσης τους, τα μέλη της εγκληματικής ομάδας αφού πληροφορούνταν τον θάνατο εύπορων ατόμων, τα οποία συνήθως δεν είχαν σύζυγο ή παιδιά, προέβαιναν αρχικά στην κατάρτιση πλαστών ιδιόγραφων διαθηκών.Μετά τις προσκόμιζαν στα αρμόδια Πρωτοδικεία/Τμήματα Διαθηκών, όπου μέλη της σπείρας εμφανίζονταν ως μάρτυρες και βεβαίωναν ψευδώς ότι γνώριζαν τους θανόντες και ότι ο γραφικός χαρακτήρας στις διαθήκες προέρχονταν από αυτούς.Με τον τρόπο αυτό, οι διαθήκες αναγνωρίζονταν ως κύριες, γνήσιες και πραγματικές και τα μέλη της οργάνωσης θεμελίωναν κληρονομικό δικαίωμα επί της περιουσίας των θανόντων.Ακολούθως προέβαιναν σε αποδοχή κληρονομιάς με συμβολαιογραφικές πράξεις των ακινήτων και τα μετέγραφαν στο όνομα τους, στα κατά τόπους αρμόδια Υποθηκοφυλακεία. Στη συνέχεια πωλούσαν τα ακίνητα ή τα εκμεταλλεύονταν (διαμένοντας οι ίδιοι ή ενοικιάζοντάς τα), αποκομίζοντας έτσι παράνομα μεγάλα οικονομικά οφέλη".Για την υπόθεση αυτή συνελήφθησαν χθες Τετάρτη 3 άνδρες και 4 γυναίκες, ενώ αναζητούνται ακόμα τρεις Ελληνες ηλικίας 53, 60 και ο  80χρονος πρώην βουλευτής.
Περισσότερα:koutipandoras 

Το Δίκαιο Σημείο για την εγκατάσταση της νέας μονάδας απορριμμάτων

Μέχρι σήμερα σίγουρη νόμιμη πρόταση για την διαχείριση των απορριμμάτων μας δεν υπάρχει. Κανένας εκτός Ερμιονίδας, είτε είναι ΧΥΤΑ είτε είναι ΧΥΤΥ, δεν είναι υποχρεωμένος να παραλάβει απορρίμματα ή υπόλοιπα αυτών. Και καμιά Περιφέρεια, καμιά ΚΥΑ δεν μπορεί να τον υποχρεώσει. Τα φορτηγά με τα απορρίμματα ή υπόλοιπα θα τα σταματά η κάθε ενδιαφερόμενη τοπική κοινωνία σύμφωνα με την αρχή ο ρυπαίνων πληρώνει.
Σίγουρη και νόμιμη λύση υπάρχει με πολλές μορφές, αρκεί να έχουμε νόμιμο ΧΥΤΥ στην Ερμιονίδα. Αναγκαία και ικανή συνθήκη.
Ο Δήμος μπρος στην σημερινή απαράδεκτη κατάσταση, είναι υποχρεωμένος να προχωρήσει με εφικτή λύση που ενέχει ρίσκο. Αν δεν είχε ρίσκο, τότε θα ήταν σίγουρη νόμιμη λύση, που δεν υπάρχει.

Φυσικά κανένας από την αντιπολίτευση δεν έχει να προτείνει σίγουρη νόμιμη λύση, αφού δεν υπάρχει. Άρα αν θέλει η αντιπολίτευση σίγουρη και νόμιμη λύση θα έπρεπε να προτείνει: Τοποθεσία, έκταση, τρόπο κατασκευής, κόστος, ΧΥΤΥ. Μετά όλα τα άλλα βρίσκονται. Όμως δεν προτείνει τίποτα και ούτε φυσικά ΧΥΤΥ στον τόπο μας.
Με το να προτείνει, όχι κοντά στο Κρανίδι τα μηχανήματα, ναι ή όχι σε πράσινο σημείο, να εκφράζει τους φόβους της για την νέα εγκατάσταση και ό,τι άλλο, εξακολουθούν όλα αυτά να έχουν το ίδιο ρίσκο με αυτό που θέλει να κάνει ο δήμος.
Δηλαδή αν η αντιπολίτευση δηλώσει χώρο και οποιονδήποτε τρόπο συλλογής, διαλογής, διάθεσης, αλλά χωρίς τοπικό ΧΥΤΥ, παίρνει η πρόταση ίδιο ρίσκο. Εκτός και αν δεν υπάρξει καθόλου υπόλοιπο προς διάθεση, πράγμα ανέφικτο, και για την Ερμιονίδα αποδεδειγμένα πολλαπλώς ανέφικτο σήμερα και μεσοπρόθεσμα.

Παρά τις όποιες αντιρρήσεις, έχω σχηματίσει τη γνώμη ότι όλοι, γνωρίζοντας ότι δεν υπάρχει σίγουρη νόμιμη λύση, διαφωνούν ως προς τη λύση, αλλά συμφωνούν ότι η οποιαδήποτε λύση έχει ρίσκο. Και από το να έχουμε σήμερα την απαράδεκτη κατάσταση, ας δοκιμαστεί λύση - ρίσκο, για την οποία σημειώνω, ότι μπορεί να μετεξελιχθεί σε σίγουρη και νόμιμη, αν καταστήσει αναγκαίο έναν ΧΥΤΥ στην Ερμιονίδα.

Όσο για το πιο "δίκαιο σημείο" σύμφωνα με την αρχή: Ο ρυπαίνων πληρώνει.
Πάρτε έναν γεωγραφικό χάρτη Google και σημειώστε πάνω στο χάρτη:

Τον αριθμό των σπιτιών και καταστημάτων και βιοτεχνιών ενός εκάστου οικισμού.
Τη θέση κάθε ξενοδοχείου και τα δωμάτια που έχει.
Τη θέση των εξοχικών (άκουσα ότι έχουμε κάπου 9000, καλά νάμαστε, είχα μείνει στα 3 με 4 χιλιάδες).
Τη θέση των μεγάλων βιλών.
Τη θέση λιμανιών που δέχονται τουριστικά σκάφη και χοντρικά τη κίνησή τους.
Τη θέση των παραλιών που δέχονται πολλούς ντόπιους και ξένους για φαΐ και μπάνιο.

Εκτιμήστε χοντρικά τα απορρίμματά τους και σημειώστε τα στη θέση του χάρτη. Για τα εξοχικά κατά μεγάλες ομάδες.
Το δίκαιο σημείο των νέων εγκαταστάσεων είναι, τρόπον τινά, η συνισταμένη των παραγομένων απορριμμάτων.
Καταλαβαίνουμε όλοι ότι δεν μπορεί να βγαίνει αυτό το σημείο στις Αδέρες, στα Δίδυμα, ουδέ στο Θερμήσι και τους Φούρνους. Ουδέ στον Κάμπο του Κρανιδίου, μηδέ στους Κάμπους της Ερμιόνης. Κάπου λοιπόν στο υπόλοιπο που μένει, λέει ο κοινός νους. Το επιλεχθέν σημείο από τον Δήμο κοντά στο Κρανίδι, είναι σχετικά σύμφωνο με την παραπάνω λογική. Η αντιπολίτευση, αφού δεν το θέλει, οφείλει να υποδείξει το "δικαιότερο σημείο" από αυτό κοντά στο Κρανίδι, το οποίο σίγουρα υπάρχει. Αλλά να το υποδείξει. Πέραν αυτού, αφού αντιλαμβάνεται πλήρως το πρόβλημα της διάθεσης του υπολοίπου, δηλαδή ότι έχει μεγάλο ρίσκο η διάθεσή του εκτός Ερμιονίδας, ας πει αν θέλει ΧΥΤΥ στην Ερμιονίδα και ΠΟΥ για να εξαλειφθεί όλο το ρίσκο της όλης υπόθεσης. Αυτό είναι σαφής και υπεύθυνη αντιπολίτευση. Αλλιώς επανερχόμεθα στο παίχνιον Η ΚΟΛΟΚΥΘΙΑ.

Έρρωσθε,
Βασίλης Γκάτσος

 Η απειλή της τεχνολογικής εξάρτησης

Στάθης Ν. Τσοτσορός,
Στάθης Ε. Λιδωρίκης
Τεχνολογική αλλαγή
και οικονομική ανάπτυξη

Εκδόσεις Παπαζήση, 2014,
τόμοι 4, σελ. 2.066,
τιμή 30+45+23+30 ευρώ

  • Το βιβλίο θα παρουσιαστεί την Πέμπτη 27 Νοεμβρίου, στις 7 μ.μ., στη Στοά του Βιβλίου.
Οι χώρες της περιφέρειας της Ευρώπης, υπό τις νέες δυσμενείς συνθήκες και το νέο περιβάλλον που διαμορφώνεται μετά την παγκόσμια οικονομική κρίση του 2008, καλούνται να επαναξιολογήσουν τους όρους και τις προϋποθέσεις της παρουσίας τους στο τεχνολογικό γίγνεσθαι ώστε να διασφαλίσουν τη συμμετοχή τους στην ταχύτατη διαδικασία του οικονομικού και κοινωνικού μετασχηματισμού. Διαφορετικά θα καταστούν τεχνολογικά εξαρτημένες, πράγμα που θα οδηγήσει στην οικονομική τους εξάρτηση, με την έννοια ότι η ανάπτυξή τους θα καθορίζεται από τον διεθνή καταμερισμό της εργασίας. Αυτή είναι μία από τις βασικές θέσεις που αναδεικνύεται μέσα από το τετράτομο έργο των καθηγητών Στάθη Τσοτσορού και Στάθη Λιδωρίκη που μόλις κυκλοφόρησε με τον γενικό τίτλο «Τεχνολογική αλλαγή και οικονομική ανάπτυξη».

Στον πρώτο τόμο  (471 σελίδων) που φέρει τον ειδικότερο τίτλο «Η μετάβαση στη Μεταβιομηχανική Εποχή και η αποτυχία μετασχηματισμού της ελληνικής οικονομίας (1974-2008)», παρουσιάζεται κατ' αρχάς η ιστορική εξέλιξη των θεωρητικών προσεγγίσεων της τεχνολογικής αλλαγής και του κοινωνικοοικονομικού μετασχηματισμού που άρχισε να  συντελείται από τον 18ο αιώνα. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται από τους συγγραφείς

Πώς φτιάχνεται μια χειροποίητη ξύλινη κούκλα


Τετάρτη 26 Νοεμβρίου 2014

Από Ιχνηλάτες

450+ συμπατριώτες απασχολεί η "τουριστική βιομηχανία" της Ερμιονίδας.

Μάλλον θα αυξηθεί η απασχόληση με όλες αυτές τις επενδύσεις που γίνονται.
Το ετήσιο εισόδημα 450 ατόμων, μαζί με την ασφάλιση και το ταμείο ανεργίας έστω ότι είναι 7000 ευρώ ανά εργαζόμενο ,δηλαδή σύνολο : 450Χ7000 = 3150000 ευρώ.

Φέτο το λάδι έκανε 3 ευρώ το κιλό. Άρα τα 7000 ευρώ ισοδυναμούν με το ακαθάριστο εισόδημα αγρότη που παρήγαγε 7000/3 = 2333 κιλά λάδι!  Άμα βγάλουμε και τα έξοδά του και την επένδυση που συντηρεί μάλλον για να καθαρίσει 7000 ευρώ πρέπει να κάνει λάδι 5000 κιλά ετησίως, όχι τη μια χρονιά ναι και την άλλη όχι.

Για να καταλάβουμε και την αξία του τουριστικού τομέα, υπολογίζοντας μόνον την σταθερή εργασία των μισθωτών του. Αν βάλουμε και την δουλειά που δίνει σε ελεύθερους επαγγελματίες .....

Μπορούν όμως και τα δύο να παντρευτούν, αφού είναι συμπληρωματικές ασχολίες.
Π.χ. 6 μήνες με σύμβαση ο μισθωτός στο ξενοδοχείο και τον υπόλοιπο χρόνο κανονική ασχολία στον ελαιώνα ή στο αμπέλι (στο δικό του). Δεν συμπίπτουν οι δύο αυτές καλλιέργειες με τη μισθωτή καλοκαιρινή εργασία, γιατί σε θέλουν τον υπόλοιπο χρόνο.

Η πολιτεία, ο δήμος, αν θέλουν ο κόσμος να δουλεύει πραγματικά και να παράγει σύμφωνα με το τι μπορεί να του προσφέρει ο τόπος του, πρέπει να φροντίσουν για την απλοποίηση της όλης γραφειοκρατίας (ασφάλιση, εφορία, εμπορεία προϊόντος κ.λ.π.).
Το μείζον είναι η απασχόληση και η παραγωγή και όχι οι κανονισμοί που εμποδίζουν. Τα παλιά τα χρόνια είχες μπακάλικο, περιβόλι, ελαιώνα, αμπέλι, βάρκα (ναι, υπήρχαν πολλές τέτοιες οικογένειες) και ελεύθερα ασκούσες όλες αυτές τις δραστηριότητες. Σήμερα είναι αδύνατον, γιατί θα πνιγείς σε ένα σωρό γραφειοκρατικές διατυπώσεις, κανονισμούς, ΚΥΑ και νόμους που θα σε αποθαρρύνουν.

Παράδειγμα: Ο παππούς μου, ο μπαρμπα Βασίλης Κανέλλης, ασκούσε τα παρακάτω επαγγέλματα: Ξυλουργός με ξυλουργείο δικό του, περιβόλι με εσπεριδοειδή, ελαιώνα, αμπέλι, ενώ το κύριο επάγγελμά του ήταν σφουγγαράς, έχοντας κάνει 38 ταξίδια στη Μπαρμπαριά. Σύνταξη πήρε από το ΝΑΤ.
Ελευθερώστε οι διοικούντες τον Έλληνα!  Οι κανόνες επί κανόνων, οι διατάξεις επί διατάξεων, οι κανονισμοί επί κανονισμών, οι φορολογίες επί φορολογιών, πνίξανε το πολύτροπόν του, τον κάνανε άτροπο. Κανένα σκοπό δεν εξυπηρέτησαν από το να στηρίζουν το κομματικό πλήθος το εν δημοσίω και την πολιτική της διαπλοκής και των διορισμών, φυσικά και τις συντεχνίες.
Αν το Δημόσιο ήταν οργανωμένο τέλεια, ολιγοπρόσωπο, και η δημόσια νοοτροπία ήταν η του λειτουργού, δεν ήταν ανάγκη να πληρώνονται τόσοι φόροι, κάθε είδους τέλη και ένσημα μικροαπασχόλησης από όσους είχαν εισόδημα 20000 ευρώ και κάτω. Ούτε μπλοκάκια, ούτε ΦΠΑ, ούτε ένσημα για τους "μικρούς". Άνετα έναν τέτοιο προϋπολογισμό τον κάλυπταν οι μεσαίες και μεγάλες επιχειρήσεις και τα ελεύθερα επαγγέλματα με σοβαρά εισοδήματα.
Και πάλι να υπενθυμίσω το παράδειγμα της προεπαναστατικής Ύδρας. Όλες τις δαπάνες του Κοινού της Ύδρας, του δημόσιου τομέα της όπως το λέμε σήμερα, τον κάλυπταν οι καπετάνιοι και οι πλοιοκτήτες, όχι ο λαός.

Έρρωσθε,
Βασίλης Γκάτσος

Νικηφόρος Βρεττάκος: Ἡ Ἑλληνικὴ γλώσσα


Νικηφόρος Βρεττάκος Ἡ Ἑλληνικὴ γλώσσα
Ὅταν κάποτε φύγω ἀπὸ τοῦτο τὸ φῶς
θὰ ἑλιχθῶ πρὸς τὰ πάνω ὅπως ἕνα
ρυακάκι ποὺ μουρμουρίζει.
Κι ἂν τυχὸν κάπου ἀνάμεσα
στοὺς γαλάζιους διαδρόμους
συναντήσω ἀγγέλους, θὰ τοὺς
μιλήσω ἑλληνικά, ἐπειδὴ
δὲν ξέρουνε γλῶσσες. Μιλᾶνε
μεταξὺ τους μὲ μουσική.



Μαίρη Φασιλή

Α.Ε. Ερμιονίδας ενημέρωση για τα εισιτήρια

Η Α.Ε. Ερμιονίδας Π.Α.Ε. στα πλαίσια της 6ης Αγωνιστικής του Πρωταθλήματος Football League ΟΠΑΠ, αντιμετωπίζει τον Ηρακλή Ψαχνών, την Κυριακή 30 Νοεμβρίου και ώρα 15.00 στο Δημοτικό Γήπεδο Κρανιδίου.
Καλούμε το Φίλαθλο Κοινό της Ερμιονίδας, για μια ακόμη φορά, να γεμίσει το Γήπεδο και με μια φωνή, να ωθήσει τους ποδοσφαιριστές μας στη νίκη, που θα μας φέρει ακόμα πιο κοντά στην επίτευξη των στόχων που έχουμε θέσει από την αρχή της χρονιάς.


Φίλαθλοι,
σας ενημερώνουμε ότι από την Τετάρτη 26 Νοεμβρίου, ξεκινά η προπώληση των εισιτηρίων στα κάτωθι σημεία:

1): Στα γραφεία της Ομάδας μας στο Κρανίδι.
2): Στο Πρακτορείο ΟΠΑΠ «Κοτταράς» στην Ερμιόνη.
3): Στο καφέ Dali στο Κρανίδι.
4): Στο Πρακτορείο ΟΠΑΠ στην Κοιλάδα.

Κλείσε την δική σου θέση στο Γήπεδο, κοντά στην αγαπημένη σου Ομάδα!

Για περισσότερες πληροφορίες, στο τηλέφωνο 27540-22609.

Εκ του Γραφείου Τύπου της Α.Ε. Ερμιονίδας Π.Α.Ε

Η παρουσία εταιρείων στις συνεδριάσεις των Δημοτικών Συμβουλίων

Παραβρέθηκα σε ορισμένες συνεδριάσεις του ΔΣ Ελευσίνας επί αειμνήστου Δημάρχου Γιώργου Αμπατζόγλου. Φυσικά άλλο επίπεδο συνεδριάσεων, ευρωπαϊκό. Το προς συζήτηση και απόφαση θέμα αφορούσε εμμέσως ή αμέσως και εταιρείες. Αν εμμέσως, δεν ενοχλούσε τον Δήμαρχο η απουσία εκπροσώπων των γύρω εργοστασίων. Αν όμως αμέσως, δηλαδή η απόφαση αφορούσε συγκεκριμένο εργοστάσιο, ο αείμνηστος Δήμαρχος αναζητούσε τους εκπροσώπους του εργοστασίου. Αν δεν έβλεπε κανέναν, καυτηρίαζε την αδιαφορία αλλά και την προσβολή προς το ΔΣ αλλά και ολόκληρο τον κόσμο της Ελευσίνας. Αν η εκπροσώπηση ήταν χαμηλού επιπέδου, πάλι έλεγε καυστικά: στείλανε τους μικρούς. Σε όσες παραβρέθηκα οι εκπρόσωποι των εργοστασίων ήταν σε επίπεδο Διευθύνοντος Συμβούλου, Διευθυντού Εργοστασίου και Διευθυντού Περιβάλλοντος. Μόνον τότε ο Δήμαρχος έδινε για λίγο το λόγο μόνον στον Διευθύνοντα Σύμβουλο, ευχαριστώντας τον για την παρουσία του. Φυσικά και δεν γινόταν κανένας διάλογος. Η διαδικασία:
Ένας αρμόδιος υπάλληλος του Δήμου έκανε την εισήγηση και στο τέλος την πρόταση του: "Δια αυτούς τους λόγους που προανέφερα εισηγούμαι ότι είναι προς το νόμιμο συμφέρον του Δήμου Ελευσίνας να πάρει την τάδε απόφαση. Μιλούσε για λίγο η αντιπολίτευση, αποφεύγοντας να λέει τα ίδια με τους προηγούμενους. Πολλοί έλεγαν με κάλυψαν οι προηγούμενοι. Δηλαδή δεν δίνονταν μάχες μικροπολιτικής, τουτέστιν κοκορομαχίες. Δεν υπήρχαν εντάσεις. Γράφονταν ιδιώτες να πουν τη γνώμη τους, όχι πάνω από 3 λεπτά ο καθένας. Άλλοι ήσαν ιδιώτες, άλλοι πρόεδροι σωματίων, άλλοι εταιρειών. ισότιμα μιλούσαν  όλοι, ενώ στον άμεσα ενδιαφερόμενο εκπρόσωπο εταιρείας, έδινε το λόγο ο ίδιος ο Δήμαρχος. Όμως σπάνια αγόρευαν οι εκπρόσωποι, άλλωστε τι να πουν; Για το θέμα που τους ενδιέφερε είχαν κάνει όλες τις αναγκαίες παραστάσεις στον Δήμο. Τι άλλο να πουν σε 5 λεπτά; Έπρεπε όμως να είναι εκεί, όπως είπαμε για λόγους σεβασμού προς το ΔΣ.
Σύμφωνα με τα ελευσινιώτικα έθιμα λοιπόν, έπρεπε και στη συνεδρίαση του ΔΣ δήμου Ερμιονίδας να παρίσταται ο Διευθύνων Σύμβουλος της Εταιρείας που επρόκειτο να αναλάβει το έργο των απορριμμάτων. Μπορούσε και να του δοθεί ο λόγος να πει δύο λόγια, να του τεθούν και δύο τρία βασικά ερωτήματα. Όλα τα άλλα έγραφα τα σχετικά με την εταιρεία και το έργο είναι στα χέρια του δήμου και φυσικά έχουν λάβει πλήρη γνώση και οι της αντιπολίτευσης, και απλά πρόκειται να αποφασίσουν, αφού πρώτα εκφράσουν δημοσίως την γνώμη τους.
Εκτός βέβαια και αν θεωρούμε ακόμη τις ιδιωτικές εταιρείες εχθρούς του λαού, ενώ τους δανειστές μας, όταν τα παίρναμε απ' αυτούς..... σοσιαλιστικότατα τους θεωρούσαμε φίλους του λαού.


Έρρωσθε,
Βασίλης Γκάτσος