Σάββατο 18 Σεπτεμβρίου 2010

ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΑ & ΑΛΛΑ

από την ενότητα: ο εκπαιδευτικός μας σελιδοδέκτης
(άχρηστες γνώσεις και πληροφορίες, που διαβάζονται ευχάριστα και δεν προβληματίζουν)
__________________________________
ΕΛΛΗ ΒΑΣΙΛΑΚΗ


Ξέρετε ότι...
Πάνω από το 25% των πληκτρολογίων στα νοσοκομεία είναι φορείς σταφυλόκοκκου.

Τα δακτυλικά αποτυπώματα των Κοάλα και των ανθρώπων είναι πανομοιότυπα.

Ο μέσος άντρας στη ζωή του παράγει 18 κιλά σπέρμα

Η Αφροδίτη είναι ο μόνος πλανήτης στο ηλιακό σύστημα που περιστρέφεται κατά τη φορά των δεικτών του ρολογιού.

Τα μηριαία οστά στον άνθρωπο είναι πιο ανθεκτικά και από τσιμέντο

Κάθε μέρα είναι κατά 55 δισεκατομμυριοστά του δευτερολέπτου μεγαλύτερη από την προηγούμενη μέρα.

Τα σαλιγκάρια μπορούν να κοιμούνται για 3 χρόνια χωρίς να τρώνε καθόλου.

Ορισμένα λιοντάρια ζευγαρώνουν πάνω από 50 φορές την ημέρα.

Οι οδοντίατροι συνιστούν οι οδοντόβουρτσες να βρίσκονται 2 μέτρα μακριά από την λεκάνη της τουαλέτας για να αποφεύγεται η μετάδοση σωματιδίων μέσω του αέρα κάθε φορά που τραβιέται το καζανάκι.

Κάθε ρήγας στην τράπουλα αναπαριστά έναν μεγάλο βασιλιά της ιστορίας: ο ρήγας

ΠΩΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΟΛΕΙΣ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ

ΕΝΤΑΤΙΚΗ ΑΣΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ανάμειξη-επιρροές-διαφορετικότητα
αφομοίωση-ανάπτυξη-εφευρετικότητα
επιτακτική η ανάγκη διατήρησης της ταυτότητας μας
ΕΛΛΗ ΒΑΣΙΛΑΚΗ

η εταιρεία συμβούλων McKinsey & COMPANY αναλύει:Πώς θα είναι οι πόλεις του μέλλοντος
“What Matters”

- Δέκα ζητήματα που θα καθορίσουν το μέλλον

Σημαντική αστικοποίηση θα συνοδεύσει την αύξηση του πληθυσμού της Γης, καθώς το 80% θα ζει στις πόλεις

Πώς θα εξελιχθεί ο παγκόσμιος πληθυσμός μέχρι το 2100; Θα επιταχυνθεί περαιτέρω η αστικοποίηση; Πώς θα εξελιχθούν οι σημερινές πόλεις από άποψη μεγέθους και σύνθεσης;

Το ένατο άρθρο της σειράς «What Matters» γύρω από τα 10 μεγάλα θέματα που θα καθορίσουν το μέλλον, ερευνά πώς θα γίνει η παγκόσμια αστικοποίηση μέσα στα επόμενα 100 χρόνια.

Οπως αναλύει ο Janamitra Devan, μέχρι πρότινος επικεφαλής του McKinsey Global Institute για την Ασία, η αστικοποίηση όχι μόνο θα συνεχιστεί, αλλά και θα ενταθεί, με αποτέλεσμα στο μέλλον η συντριπτική πλειονότητα του παγκόσμιου πληθυσμού

Παρασκευή 17 Σεπτεμβρίου 2010

Πρέπει τελικά ο ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ να πληρώνει τους εκλεγμένους στους μικρούς επαρχιακούς Δήμους;

Toυ Βασίλη Γκάτσου
Πρέπει τελικά ο ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ να πληρώνει τους εκλεγμένους στους μικρούς επαρχιακούς Δήμους; Το στέλνω για ανα-ανάρτηση, έτσι να έχουμε κάτι να διαβάσουμε Σαββατοκύριακο.
Αρχές του αιώνα το Κρανίδι και η Ερμιόνη με πολύ περισσότερο κόσμο έβγαζαν Δημάρχους οι οποίοι αφιέρωναν αρκετό χρόνο για τις κοινές υποθέσεις, οι οποίες δεν ήσαν και λίγες (ζωοκλοπές, κλοπές αγροτικής παραγωγής, δρόμοι, υπόνομοι, λιμενικά έργα, δημόσια πηγάδια, εθελοντική εργασία, τελωνεία, φόροι, δεκάτη, παράνομη αλιεία κ.λ.π.). Οι Δήμαρχοι ήσαν χωρίς μισθό και μάλιστα υπερήφανοι για το έργο τους. Το ίδιο και οι Κοινοτάρχες αργότερα. Και ας μη νομίζουμε ότι τα εκλογικά ....ήθη και έθιμα ήταν πιο πολιτισμένα από σήμερα. Οι μαγκουριές, οι επιθέσεις, οι βουλευτικές επεμβάσεις αδιάκοπες. Αλλά και τα ρουσφέτια που ενέπλεκαν Δημάρχους και κομματάρχες στην ημερησία διάταξη.
Πέραν από αυτό υπάρχει και η παράδοση και το ιστορικό παράδειγμα Ρέπουλη: Πρόσφερε στην Πατρίδα ανεκτίμητες υπηρεσίες. Ήταν ο «αντ’ αυτού», όπως λέγανε οι παλιοί. Ο Βενιζέλος βρισκότανε συνέχεια έξω για τις υποθέσεις της χώρας μας και ουσιαστικός κυβερνήτης έμενε πίσω ο Ρέπουλης. Με δική του επιλογή «πέθανε στην ψάθα» και αυτό δεν το λέμε τώρα που βγήκε σχετικό βιβλίο του ή γίνανε κάποιες σχετικές αναρτήσεις. Όλη η παλιά Ερμιονίδα, όταν έλεγε Ρέπουλης, αμέσως πρόσθετε με καμάρι: «που πέθανε στην ψάθα». Ακόμη και οι αντίπαλοί του.

Γιατί στον Καλλικράτη πρέπει ο Δήμαρχος να αφήνει τη δουλειά του και να παίρνει μισθό Δημάρχου, όπως και οι Αντιδήμαρχοι; Αυτό ίσως να πρέπει να γίνει σε μεγάλους Δήμους. Στην Ερμιονίδα με τους 12000 (που αμφιβάλλω αν είναι

Καπνίζοντας σαν Τουρκάλες!

Toυ ΓΚΑΣΜΕΝΤ ΚΑΠΛΑΝΙ
Τον Αµπράαµ Πούσκας τον γνώρισα τυχαία στην Πάρο. Αποφασίσαµε να πιούµε ένα ποτήρι µαζί σε µια ταβέρνα της Νάουσας. Είναι Ούγγρος, καθηγητής Πυρηνικής Φυσικής στο Πανεπιστήµιο της Βουδαπέστης. Βρίσκεται στην Πάρο για διακοπές. Μου λέει ότι µένει στο «Ρorto Ρaros» και µιλάει µε τα καλύτερα λόγια για το ξενοδοχείο, το τοπίο, το σέρβις. «Θα πω και σε άλλους φίλους µου να έρθουν στην Ελλάδα του χρόνου» λέει.

«Πούσκας, σαν τον διάσηµο ούγγρο ποδοσφαιριστή, προπονητή του Παναθηναϊκού και της ΑΕΚ;» τον ρωτάω. Γνέφει «ναι» µε το κεφάλι. «Πούσκας» µου εξηγεί, «σηµαίνει “τουφέκι” στα ουγγρικά». Εκπλήσσοµαι. Το ίδιο σηµαίνει και στα αλβανικά. Είναι η σειρά του να εκπλαγεί. Και έτσι από τον Πούσκας η κουβέντα περνάει στον κοµµουνισµό. Διαφορετικός ο κοµµουνισµός της Ουγγαρίας από εκείνον της Αλβανίας. Παρ’ όλα αυτά, η ηλίθια ιδεολογία του κόµµατος, η σταλινική τροµοκρατία, οι µυστικές υπηρεσίες, οι φυλακές, τα βασανιστήρια, οι ανύπαρκτες ατοµικές ελευθερίες ήταν ίδια. Και, ενώ µιλάµε για τον κοµµουνισµό, µας τραβά την προσοχή ο εύθυµος θόρυβος στη διπλανή καφετέρια. Οι θαµώνες βλέπουν µπάσκετ: Ελλάδα – Τουρκία.

Οταν η Ελλάδα βάζει καλάθι η καφετέρια σείεται. Οταν βάζει η Τουρκία ακούγονται κάποια… χλωµά

Κλεοπάτρα: Ποια ήταν πραγματικά;

Εχει μάλλον συκοφαντηθεί μέσα από ταινίες του Χόλιγουντ και της Τσινετσιτά. Για να πλησιάσουμε κάπως στην αλήθεια, διαβάσαμε το ολοκαίνουργιο βιβλίο «Cleopatra. A Biography» του Αμερικανού ιστορικού Ντουέν Ρόλερ

Του Ηλία Μαγκλίνη  kathimerini

Λένε ότι περίμενε πρώτα να σκοτεινιάσει, ότι μπήκε σε μια βάρκα και ότι πλησίασε αθόρυβα τα ανάκτορα, όπου την περίμενε ο Ιούλιος Καίσαρας. Ηξερε ότι δεν θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητη μόλις πατούσε το πόδι της στην όχθη του Νείλου. Οπότε, όπως έγραψε ο Πλούταρχος: «Μπήκε μέσα σ’ ένα κάλυμμα στρώματος και ξάπλωσε και ο Απολλόδωρος έδεσε με ιμάντα το κάλυμμα και το πέρασε μέσα από τις πόρτες στον Καίσαρα. Και λέγεται ότι ο Καίσαρας σκλαβώθηκε από αυτό το πρώτο τέχνασμα της Κλεοπάτρας, με το οποίο έδειξε πόσο ερωτική ήταν, και ηττημένος από την όλη συμπεριφορά και χάρη της, τη συμφιλίωσε με τον αδελφό της για να συμβασιλεύουν».

Αυτό είναι ένα από τα πολλά επεισόδια της πολυτάραχης ζωής της Κλεοπάτρας που ακροβατούν ανάμεσα στην πραγματικότητα και τον μύθο. Πρώτος το κατέγραψε ο Πλούταρχος, αλλά ο σύγχρονος Αμερικανός ιστορικός Ντουέν Ρόλερ, στo νέo βιβλίο του «Cleopatra. A Biography», αμφισβητεί την αξιοπιστία της περιγραφής. Συμφωνεί όμως ότι η Κλεοπάτρα εμφανίστηκε μπροστά στον Καίσαρα αποφασισμένη να τον γοητεύσει, έχοντας στον νου της ότι ο Ιούλιος έτρεφε αδυναμία στις ωραίες γυναίκες.

Το βέβαιο είναι ότι η συνάντηση ανάμεσα στην Κλεοπάτρα και τον Ιούλιο προκύπτει σε μια κομβική στιγμή για το μέλλον του εύθραυστου βασιλείου της.

Πέμπτη 16 Σεπτεμβρίου 2010

ΤΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ΕΡΜΙΟΝΙΔΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΝΗΣΙΩΝ ΤΗΣ

Του Βασίλη Γκάτσου

Ας δούμε τα ‘βασικά ρεύματα’ πελατών Ερμιονίδας. Και πελάτης φυσικά είναι αυτός που θα αφήσει χρήμα για να πάρει προϊόντα και υπηρεσίες.

1). Πελάτες προϊόντων και υπηρεσιών Ερμιονίδας και νησιών της που έρχονται από την στεριά.

1.α. Ένα ρεύμα πελατών έρχεται με τα αυτοκίνητά του από την πρωτεύουσα, γιατί έχει εξοχικό στην περιοχή. Το ρεύμα αυτό θα αυξάνει χρόνο με το χρόνο, άρα όλο και μεγαλύτερη πελατεία εκ του ασφαλούς. Μεγάλη υπόθεση αυτό. Επιθυμούν να ψωνίζουν τα βασικά από Τραχειά και Κολιάκι τόσο όταν έρχονται όσο και όταν επιστρέφουν. Οι περισσότεροι επιθυμούν να παίρνουν λάδι για τις ετήσιες ανάγκες τους από παραγωγούς Ερμιονίδας. Θα έπαιρναν και άλλα, αν εύρισκαν. Είναι μεγάλη υπόθεση το αυτοκίνητο, γιατί κουβαλάει ένα σωρό πράγματα στο σπίτι.

Στην Ερμιονίδα δεν έχουμε μαγαζιά στους δρόμους που ακολουθεί αυτό το ρεύμα, ούτε παράγουμε προϊόντα αντίστοιχα της Τραχειάς και του Κολιακιού. Έχει ποτέ γίνει από φορέα ιδιωτικό ή δημόσιο έρευνα αγοράς για να διαπιστώσει τις προτιμήσεις, τις επιθυμίες, τις ανάγκες, την ικανοποίηση, τα παράπονα, τις πραγματικές αγορές που κάνουν, πόσες φορές έρχονται το χρόνο στο εξοχικό τους, ποια περίοδο προτιμούν κ.λ.π.; Μη μου πείτε ότι έχει γίνει ποτέ τέτοια έρευνα και μείνουμε .....στήλη άλατος!

Αυτό το ρεύμα απαιτεί δύο (ιδιωτικές ή δημόσιες, αδιάφορο, αρκεί να δουλεύουν με ιδιωτικά κριτήρια) επενδύσεις. Μία έκταση οργανωμένου και ασφαλούς παρκαρίσματος για 1000 αυτοκίνητα στην Κόστα που θα εξυπηρετούν τα εξοχικά (αλλά και ξενοδοχεία, νοικιαζόμενα, επισκέπτες) των Σπετσών. Χρειάζονται περίπου 30 στρέμματα. Είναι ΖΩΤΙΚΗΣ ΣΗΜΑΣΙΑΣ για τις Σπέτσες που προσφέρουν μόνον υπηρεσίες, αλλά και ΖΩΤΙΚΗΣ ΣΗΜΑΣΙΑΣ για την Ερμιονίδα που μπορεί να τους προσφέρει προϊόντα.

Μια αντίστοιχη έκταση στο Μετόχι για ίδια εξυπηρέτηση της Ύδρας. Έχει αρχίσει η

Κάλυψη της συναυλίας της Ευ. Ρεμπούτσικα από τη Θεολογική Σχολή της Χάλκης

  Ο ελληνικός τηλεπικοινωνιακός δορυφόρος του ΟΤΕ, HELLAS SAT 2 θα προσφέρει δωρεάν τη δορυφορική χωρητικότητα και θα χορηγήσει τη τηλεοπτική παραγωγή για την μετάδοση της συναυλίας της Ευανθίας Ρεμπούτσικα από τον ιστορικό χώρο της Ιεράς Θεολογικής Σχολής της Χάλκης.

  Για τη δορυφορική μετάδοση της συναυλίας, που θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο, 18 Σεπτεμβρίου, στις 19:30, με τη συμμετοχή Ελλήνων και Τούρκων ερμηνευτών, έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον τηλεοπτικά κανάλια και ραδιοφωνικοί σταθμοί από την Ελλάδα, την Κύπρο και την Τουρκία.

                 

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Τι πληρώνουμε στα κόμματα

Tου Στεφανου Μανουkathimerini

Η τακτική κρατική επιχορήγηση των κομμάτων το 2009 έφθασε τα 68,2 εκατομμύρια ευρώ, σύμφωνα με στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα τον περασμένο Ιούλιο ο υφυπουργός Οικονομικών κ. Σαχινίδης. Το 2010 η τακτική επιχορήγηση των κομμάτων θα περιοριστεί σε 52,7 εκατομμύρια ευρώ, πάντα σύμφωνα με τον κ. Σαχινίδη. Αξιοσημείωτο είναι ότι η τακτική επιχορήγηση των κομμάτων στηρίζεται σε νόμο που προσδιορίζει ακριβώς τι δικαιούνται να εισπράξουν τα κόμματα. Ο περιορισμός του 2010, όμως, δεν έχει κατοχυρωθεί νομοθετικά, δηλαδή δεν στηρίζεται πουθενά. Δεδομένου ότι τα κόμματα είναι παμφάγα και τα ποσά που λαμβάνουν δεν τους φθάνουν έχουν δανειστεί από τις τράπεζες (κυρίως την Αγροτική) ποσά που ισούνται με τις κρατικές επιχορηγήσεις τεσσάρων ετών. Γι’ αυτό δεν θα εκπλαγώ αν ο περιορισμός για το 2010 παραμείνει στα χαρτιά. Τα κρατικά λεφτά δεν τελειώνουν εδώ. Στην τακτική επιχορήγηση προστίθεται εκλογική επιχορήγηση, αποσπασμένοι δημόσιοι υπάλληλοι κ.λπ.

Προϋπόθεση για την κρατική χρηματοδότηση ενός κόμματος είναι να έχει

Ο κόσμος δύο φίλων στο φως της Υδρας

.ethnos. Εκθεση με 60 έργα από το κοινό τους σπίτι που μεταμόρφωσαν σε μια κοινή πλατφόρμα δημιουργίας στο Ιδρυμα Τεχνών Θεοχαράκη
Ο προσωπικός και καλλιτεχνικός κόσμος των Τίμοθι Χένεσι και Ιωάννη Καρδαμάτη, όπως διαμορφώθηκε στο κοινό σπίτι τους στην Υδρα, επί περίπου μισό αιώνα (1957-2006), ξεδιπλώνεται μέσα από μια έκθεση με τίτλο «Στο φως της Υδρας», στο Ιδρυμα Εικαστικών Τεχνών και Μουσικής Β. & Μ. Θεοχαράκη (Βασ. Σοφίας 9 και Μέρλιν 1), από αύριο έως τις 17 Οκτωβρίου.

Ο Χένεσι γεννήθηκε στο Σαν Φρανσίσκο το 1925, σπούδασε στο Παρίσι και στη Φλωρεντία. Το έργο του (ζωγραφική, γλυπτά, αντικείμενα και κοστούμια για χάπενινγκ) παρουσιάζει ποικιλία έκφρασης. Τώρα ζει στην Αβινιόν, όπου πέρυσι άφησε την τελευταία του πνοή ο Ι. Καρδαμάτης, γεννημένος το 1915 στο Βερολίνο και μεγαλωμένος σε Ελλάδα και Αυστραλία.

Τους δύο εικαστικούς ένωνε μια μακρόχρονη φιλία, αλλά και οι κοινές επιρροές,

Τετάρτη 15 Σεπτεμβρίου 2010

Ανιχνεύσεις. Υπάρχει και καλή τηλεόραση

 Ελλάδα, Δημοκρατία και Κοινωνία: απο τη μάχη του Μαραθώνα ως σήμερα.
 Τη σχέση του ελληνικού πολιτισμού διαχρονικά με τη δημοκρατία και την κοινωνία θα εξετάσει σήμερα η εκπομπή με προσκεκλημένο τον καθηγητή και πρώην πρύτανη του Πάντειου Πανεπιστημίου κ. Γιώργο Κοντογιώργη.


Κάνοντας μια αναδρομή στο παρελθόν με την ευκαιρία της επετείου των 2500 χρόνων απο τη Μάχη του Μαραθώνα, θα επιχειρήσουμε να δούμε πως, εν ονόματι μιας ιδιόρρυθμης δημοκρατίας που βιώνουμε τα τελευταία αρκετά χρόνια, το κράτος έχει απομονώσει την κοινωνία απο το γίγνεσθαι και καπηλεύεται με τις ομάδες που επιθυμεί τον οικονομικό πλούτο και ελέγχει τη λειτουργία των θεσμών.

 Σήμερα στις 23.00 στην ΕΡΤ 3

Ο καλλικράτειος Δήμος Ερμιονίδας είναι κυρίαρχος σε όλη την ‘επικράτειά’ του;

Του Βασίλη Γκάτσου

Όχι δα! Εξαιρείται η περιοχή Αγίου Αιμιλιανού όπου μόνο από το βασικό δρόμο μπορεί να περνάει ο Καλλικράτης, σιγά σιγά και με προσοχή για να μην ενοχλεί, και στα μουλωχτά να χωθεί στο δρομάκι που τον βγάζει στο εκκλησάκι του Αγίου (αν καταφέρει να το εντοπίσει) για να ανάψει ένα κεράκι να του συχωρεθούν οι αμαρτίες του.

Επίσης εξαιρείται το νησί της Κοιλάδας όπου εκεί ούτε να πατήσει δεν μπορεί.

Εξαιρούνται επίσης οι παραθαλάσσιες περιφραγμένες εκτάσεις των ‘αγροτικών βιλών’ όπου ποτέ δεν πρόκειται να καταφέρει να προσεγγίσει καλλικράτειος υπάλληλος, ούτε ο Δήμαρχος αν δεν πάρει ειδική άδεια και δεν συνοδεύεται για να δει για πρώτη φορά στη ζωή του τις παραλίες των προγόνων του όπου αλώνιζαν καθημερινά ελεύθερα και ανεμπόδιστα με τις βάρκες, τα γαϊδουράκια και με τα πόδια.

Εξαιρούνται επίσης πλήθος «οργανωμένων συστάδων εξοχικών», διάβαζε καμουφλαρισμένων οικισμών, όπου μόλις και μετά βίας επιτρέπεται στον Καλλικράτη να ρίξει μια ματιά από την περίφραξη, αφού ανασηκωθεί στα δάκτυλα των ποδιών του.

Μήπως μπορεί να αγκαλιάσει όλα τα ‘παιδιά’ του;

Τρίτη 14 Σεπτεμβρίου 2010

Κακές συνήθειες..

               

Η Θρέψη

protagon

Του Ηλία Μαμαλάκη

Τον τελευταίο καιρό ξαναπήγα σχολείο. Βλέπω και παρατηρώ και βέβαια μαθαίνω πράγματα και θάματα που πάντα υπήρχαν γύρω μου, αλλά δεν τα έβλεπα.


Άνθρωπος της γαστρονομίας είμαι, του μαγειρέματος. Πάντα νόμιζα ότι το φαγητό προετοιμάζεται για να προσφέρει μια από τις ανθρώπινες ηδονές. Μήπως έκανα λάθος; Ή πιο απλά, μήπως υπάρχουν και άλλοι παράγοντες στο φαγητό που ξεπερνούν την ηδονή; Ναι, φυσικά. Απλώς αυτό το βάλαμε στο πίσω μέρος του μυαλού μας και το ξεχάσαμε.

Το φαγητό κυρίως και απολύτως είναι ζωή.

Η θρέψη, όπως θα έλεγε η γιαγιά μου:
- αυτό είναι θρεπτικό
- αυτό είναι δυσκοίλιο
- αυτό είναι ευστόμαχο
Μια εκδήλωση αγάπης του καθημερινού ανθρώπου, άντρα, γυναίκας, παιδιού ή γέρου εκδηλώνεται προσφέροντας τροφή στον άλλον. Η μάνα προτείνει το φουσκωμένο από γάλα στήθος της στο μωρό της, η πάπια ταΐζει το παπάκι στο στόμα, η λέαινα καθοδηγεί το λεονταράκι να βρει και να μασήσει μόνο του την τροφή, η μάνα πελεκάνος αν δεν βρει τροφή να θρέψει τα μικρά της κατασπαράζει μόνη της τα σπλάχνα της για να ταΐσει τα μικρά της με τη σάρκα της και το αίμα

Στην άμεση αποκατάσταση 71 ανενεργών χωματερών προχωρεί η Περιφέρεια Πελοποννήσου

Στην άμεση αποκατάσταση 71 ανενεργών χωματερών προχωρεί η Περιφέρεια Πελοποννήσου, που ήδη έχει προκηρύξει διαγωνισμό για τις 4 σχετικές εργολαβίες, με συνολικό προϋπολογισμό περί τα 3,5 εκατομμύρια ευρώ. Οι υπόλοιπες 79, που είναι ακόμα ενεργές, θα αποκαθίστανται σταδιακά, όταν θα εφαρμόζεται η μεταβατική λύση του δεματοποιητή στις περιοχές που αυτές καλύπτουν.

Τα παραπάνω ανακοίνωσε χθες στην Καλαμάτα ο περιφερειάρχης Φώτης Χατζημιχάλης, προσθέτοντας ότι ήδη από το υπουργείο Περιβάλλοντος έχει προκηρυχθεί διαγωνισμός -με προϋπολογισμό 15.000.000 ευρώ- για την αποκατάσταση ενεργών χωματερών σε 3 Περιφέρειες, μεταξύ των οποίων και η Πελοπόννησος.

Ο περιφερειάρχης βρέθηκε στην Καλαμάτα προκειμένου να παρουσιάσει στην ΤΕΔΚ Μεσσηνίας τον αναθεωρημένο περιφερειακό σχεδιασμό για τη διαχείριση των απορριμμάτων (ΠΕΣΔΑ), ξεκινώντας έτσι το διάλογο με φορείς της Περιφέρειας. Ο διάλογος, όπως είπε, θα ολοκληρωθεί με τις γνωμοδοτήσεις των

Δευτέρα 13 Σεπτεμβρίου 2010

Καλή σχολική χρονιά!!

Καλή σχολική χρονιά!

Στα παιδιά του Νηπιαγωγείου, του Δημοτικού, του Γυμνασίου του Λυκείου.


Την ελπίδα σε ένα τόσο κουρασμένο κόσμο..

Και στους δάσκαλους κάθε εκπαιδευτικής βαθμίδας καλή δύναμη.

Πρωινές εικόνες από τους Μύλους

Με φόντο τον κάμπο της Ερμιόνης και το σπίτι του Λεούση.

Είμαστε τυχεροί που ζούμε εδώ..

Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΓΙΑ ΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ

Του Βασίλη Γκάτσου     Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΓΙΑ ΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ.
ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ;

Η Ευρωπαϊκή ένωση έχει θέσει σε εφαρμογή οδηγίες, που επηρεάζουν την κατάσταση της παραγωγικής μας θάλασσας. Άλλες από αυτές είναι δεσμευτικές και άλλες συμβουλευτικές προς τα κράτη μέλη, τα οποία κρατούν για λογαριασμό τους, για διάφορες αιτίες, μεγάλη αυτονομία δράσης.

Ας δούμε με απλά λόγια τη σημερινή κατάσταση:

1. Οι οδηγίες για τη διαχείριση μπαζών, αστικών αποβλήτων, μη επικινδύνων και επικινδύνων στερεών και υγρών αποβλήτων, η συγκέντρωση και επεξεργασία αστικών και βιομηχανικών λυμάτων σε σταθμούς βιολογικής επεξεργασίας, η διαλογή στην πηγή των αποβλήτων, ώστε να αξιοποιηθούν, η αυστηρή διαχείριση των λυμάτων και αποβλήτων των πλοίων και των αλιευτικών σκαφών, σαφέστατα οδηγούν στην βελτίωση της παραγωγικής μας θάλασσας και μάλιστα της παράκτιας. Μόνο να θυμηθούμε ότι πριν λίγες δεκαετίες οι περισσότερες χωματερές ήταν τελείως απλές. Το φορτηγό του δήμου έκανε ανατροπή και πέταγε τα σκουπίδια σε ένα γκρεμό και αυτά κυλούσαν στη θάλασσα. Τρανταχτό παράδειγμα η Ρουκουτίμα του Πόρου. Το λιμάνι της Ερμιόνης και τα Μαντράκια, δεύτερο παράδειγμα μόλυνσης της θάλασσας από το σύνολο των λυμάτων της Ερμιόνης. Το κύμα έπαιρνε τα σκουπίδια από τις χωματερές, τα πρόσθετε σε αυτά που πετάγανε τα πλοία και τα μικρά σκάφη και περίπου πριν 20 χρόνια βλέπαμε έκπληκτοι στα Μαντράκια Ερμιόνης, όπου λόγω ρευμάτων μαζεύονται πολλά επιπλέοντα αντικείμενα, βλέπαμε τεράστιες κηλίδες με κάθε είδους σκουπίδια να εγκλωβίζονται μέρες εκεί. Μιλάμε για κηλίδες άνω των 40 στρεμμάτων και με τέτοια πυκνότητα απορριμμάτων (ξύλα, δοχεία, πλαστικά, σχοινιά και ό,τι άλλο) που δεν μπορούσε να τα διασχίσει βάρκα. Από μακριά έμοιαζε με νησί, με πλατουράδα. Τόσο πυκνά ήταν και ευτυχώς αυτό το φαινόμενο έχει πλέον σταματήσει. Χώρια βέβαια τι ερχόταν από τα υπόγεια ύδατα στη θάλασσα (λιπάσματα, φυτοφάρμακα, λύματα).

2. Η οδηγία 2000/60/ΕΚ κανονίζει τον έλεγχο των υδάτων, επιφανειακών, υπογείων και της παράκτιας

Έλλη Παππά - Μαρτυρίες μιας διαδρομής

«Οι νέοι των τελευταίων δεκαετιών του 20ου αιώνα, δεν μπορούν να καταλάβουν τη σχέση ενός κομμουνιστή του ‘40 με το Κόμμα. Ήταν μια σχέση καθαρά μεταφυσική» γράφει η Έλλη Παππά στην πνευματική της διαθήκη, που μόλις κυκλοφόρησε, αυτούσια και υπό τον τίτλο «Έλλη Παππά - Μαρτυρίες μιας διαδρομής», από τις εκδόσεις του Μουσείου Μπενάκη (σελίδες 349).

«Η προσωπική μου αντίληψη» συνεχίζει η ίδια «ήταν ότι το να ξεκόψεις από το Κόμμα ή να σε απορρίψει το Κόμμα ήταν σαν να σε απόδιωχνε το γένος σου στην κοινωνία των γενών: Ήταν ποινή χειρότερη από την καταδίκη σε θάνατο» λέει η γενναία αγωνίστρια της Αριστεράς, η οποία 16 χρόνια πριν πεθάνει είχε καταθέσει σε δύο φάσεις, το 1993 και το 1995, στα Ιστορικά Αρχεία του Μουσείου Μπενάκη, δύο κείμενά της για την βιωματική της μαρτυρία και την πολιτική της εμπειρία από την μακρόχρονη θητεία της στο κομμουνιστικό κίνημα, με τον όρο να ανοιχτούν μετά τον θάνατό της.

Η Έλλη Παππά, σημαντικό στέλεχος του ΚΚΕ από τα κατοχικά χρόνια, κρίκος στην

Ωδή στον καλό μας τον δάσκαλο...

Εκπαιδευτικοί του παρελθόντος που σημάδεψαν την ψυχή των μαθητών τους τιμώνται στους τόπους όπους δίδαξαν

Του Νικου Βατοπουλου  kathimerini

Θα υπήρξαν και άλλες δασκάλες σαν τη Ζωή Διαούρτα, αλλά σε εκείνη θέλω να αναφερθώ. Δεν την είχα γνωρίσει. Και, ατυχώς, δεν είχα γνώση της παρουσίας της έως πρόσφατα που πληροφορήθηκα ότι την τιμούν στο χωριό όπου δίδαξε κοντά 40 χρόνια. Είναι εκείνη όμως που με παρακινεί, χρόνια μετά τον θάνατό της, να γράψω δυο λόγια για τους αγαπημένους δασκάλους. Είναι ένας πολλά οφειλόμενος φόρος τιμής για μία ειδική, ξεχασμένη και εν πολλοίς παραγνωρισμένη «στόφα» ανθρώπων, που έκανε κάτι πολύ απλό όσο και μεγαλειώδες: έμαθε στα παιδιά γράμματα και δίδαξε ήθος.

Στην εποχή που η Ζωή Διαούρτα και τόσοι ακόμη δίδασκαν με το αίμα της ψυχής τους τα παιδιά, ο όρος «δια βίου μάθηση» ήταν άγνωστος. Αγνωστα ήταν τα μόρια

Το σύνδρομο της Στοκχόλμης

Του Σωκρατη Tσιχλια   kathimerini

Ως σύνδρομο της Στοκχόλμης, η ψυχιατρική ορίζει την ψυχολογική διαταραχή κατά την οποία ένα θύμα αναπτύσσει συναισθηματικό δέσιμο με τον θύτη του, ένας σφόδρα εξουσιαζόμενος με τον εξουσιαστή του. Παρατηρήθηκε και μελετήθηκε ευρύτατα στις σχέσεις ομήρων με τους απαγωγείς τους, ωστόσο το σύνδρομο εμφανίζεται επίσης σε κακοποιημένες γυναίκες και παιδιά, θύματα αιμομιξίας, φυλακισμένους πολέμου και φασιστικών καθεστώτων.
Παρακολουθώντας το πρωτοφανές σόου της κυβέρνησης, η οποία εξέδραμε στη Θεσσαλονίκη προκειμένου να συνεδριάσει εκεί το πρώτο υπουργικό συμβούλιο μετά τον ανασχηματισμό, σκέφτηκα ότι με τόσο δούλεμα και τόσα βάσανα, το μόνο εργαλείο που μπορεί να ερμηνεύσει τη συμπεριφορά μας απέναντι στο κυβερνών κόμμα είναι το σύνδρομο της Στοκχόλμης. Για ποιον άλλον άραγε λόγο το 44% των συμπολιτών μας επιμένει σήμερα, τουλάχιστον σύμφωνα με την προχθεσινή δημοσκόπηση της Public Issue, να αναδεικνύει πρώτο κόμμα με συντριπτική διαφορά το ΠΑΣΟΚ; Μήπως επειδή πραγματοποιεί πότε πότε live στην TV συνεδριάσεις-χάπενινγκ με διάλειμμα μάλιστα για τις διαφημίσεις; Μήπως επειδή ο πρωθυπουργός προεκλογικά μάς κοιτούσε στα μάτια και βροντοφώναζε ότι υπάρχουν λεφτά, για να ομολογήσει 3 μήνες αργότερα ότι βουλιάζουμε, όπως ο «Τιτανικός»; Μήπως επειδή ακόμα και τον Ιανουάριο υποσχόταν αυξήσεις στους δημοσίους υπαλλήλους, δύο μήνες πριν τους κόψει δώρα και μισθούς; Ή μήπως επειδή έχασε πέντε πολύτιμους μήνες έως ότου καταλάβει τι ακριβώς συμβαίνει και παρέδωσε τη χώρα στο ΔΝΤ, την ύφεση και την ανεργία; Γιατί άραγε η μεγάλη πλειονότητα των πολιτών διατηρεί ακόμα θετικά συναισθήματα για ένα κόμμα εξουσίας που όχι μόνο φέρει ευθύνη για το ναυάγιο της πατρίδας, αλλά διαχειρίζεται ανεπαρκώς την κρίση; Η ψυχιατρική ισχυρίζεται ότι ο εξουσιαζόμενος συμπαθεί τον εξουσιαστή, δένεται μαζί του, σχεδόν ασυνείδητα, γιατί αυτός είναι ένας τρόπος να αυξήσει τις πιθανότητές του να επιβιώσει... Με απλά λόγια,