Συνηθίζουμε να
επαναλαμβάνουμε, ότι η οικονομική κρίση που ζούμε είναι απότοκος της ηθικής
κρίσης, της καταβαράθρωσης των αρχών, των αξιών, των παραδόσεων, αυτής της έννοιας
της αξιοπρέπειας, του αυτοσεβασμού και για εμάς κυρίως τους Έλληνας και του
φιλότιμου. Η έννοια της Πατρίδας είναι συνάρτηση το κατά πόσο εμείς όλοι
είμαστε αληθινοί και ειλικρινείς, αλλά και γνώστες των πραγμάτων και της
Ιστορίας μας. Όλα αυτά είναι τα βασικά εκείνα χαρακτηριστικά τα οποία προστατεύουν
ένα λαό και την πορεία μίας χώρας. Έχουμε επίσης τονίσει πολλές φορές, ότι η
ρητορική σχετίζεται με την παραγωγή νοήματος. Δυστυχώς όμως εις την χώρα μας, η
οποία διαθέτει πολυάριθμους ρήτορες, η ρητορική κατέληξε να είναι κενού
περιεχομένου, επιφανειακή και χρησιμοποιεί την σύγχρονη επικοινωνία για να
πείθει, να αποπροσανατολίζει και να παραπλανά τους πολίτες.
Η κρίση που
βιώνει τώρα ο λαός μας δεν ήρθε από το πουθενά. Οφείλεται και εις την απώλεια
της λογικής και την απομάκρυνσή μας από την πραγματικότητα. Αυτά τα δύο
χαρακτηριστικά κρατούσαν επί δεκαετίες το λαό μας προσγειωμένο, αλλά και
αυτάρκη, για να αντιμετωπίζει τις κρίσιμες περιόδους της ιστορίας του. Αυτά
ήταν η δύναμη των Ελλήνων. Το 2008/09 έσπασε το σπυρί της κρίσης το οποίο από
την δεκαετία της Μεταπολίτευσης άρχισε να δημιουργείται και να διογκώνεται από
την βρωμιά κυρίως εσωτερικών παραγόντων, και να προσβάλλει το σώμα της Ελλάδος.
Οφείλουμε να
γνωρίζουμε, αλλά και να εξηγήσουμε, γιατί μετά από