Λαίδη Αμαλία Κουτσούρη-Φλέμινγκ

 σαν σήμερα το 1986, έφυγε απ΄ τη ζωή

Τρεισήμισι μέρες βρισκόμουν εκεί.

58 ώρες δεν είχα βάλει τίποτα στο στόμα μου κι εξακολουθούσα να μην πεινάω.

Οι φωνές και οι απειλές του Θεοφιλογιαννάκου κι η αγωνία μου για τα πρόσωπα που κινδύνευαν ίσως να συλληφθούν, μου έφερναν συνεχώς διάθεση για εμετό. 

Κατά τις δέκα ο Θεοφιλογιαννάκος με κάλεσε και πάλι, αυτή τη φορά για να μου κάνει μία πρόταση.

- Μιλήσαμε με τον πρωθυπουργό για εσάς, μου είπε, και με ποιον τρόπο είναι δυνατό να σας εμποδίσουμε να κάνετε κι άλλο κακό στην πατρίδα μας. Αποφασίσαμε ότι θα είσαστε λιγότερο επικίνδυνη αν φύγετε στο εξωτερικό. Κάντε μας λοιπόν μια μικρή λίστα των πραγμάτων που θέλετε, να τα βάλουν σε μια βαλίτσα και να σας συνοδέψουμε στο αεροδρόμιο. Πιθανό να γράψετε κάποιο άρθρο, θα πείτε τα δικά σας για λίγο και ύστερα θα μπείτε στη χορεία των άλλων αλητών, της Ελένης Βλάχου και των άλλων.

militon

 

ἄγριος, 

αἱματόεις, 

ἀργαλέος, 

ἀλίαστος, 

δακρυόεις, 

δήϊος, 

δυσηλεγής, 

δυσηχής, 

κακός, 

λευγαλέος, 

ὀϊζυρός, 

ὀκρυόεις, 

ὀλοός, 

ὁμοίιος, 

πευκεδανός, 

πολυᾶϊξ, 

πολύδακρυς, 

στυγερός, 

φθισήνωρ

Επίθετα του πολέμου στον Όμηρο

Νίκος Σαραντάκος: συγγραφέας, λογοτέχνης, μεταφραστής 

(σήμερα)  

´Ελλη Βασιλάκη 

Φωνές

Φωνές

Τη νύχτα

Μακρινές φωνές

Μάνας τρελής στους έρημους δρόμους

Κλάμα παιδιού χωρίς απάντηση

Ερείπια

Σαν τρυπημένες σάπιες σημαίες

Μανόλης Αναγνωστάκης

Φωτογραφία: Getty Images

Κάτοικοι του Κιέβου εγκαταλείπουν την πόλη τους, πρωινό Πέμπτης 24 Φεβρουαρίου 2022

Βασίλης Γκάτσος: Έχουμε κρίση και εμπειρία να αντιλαμβανόμαστε πολύ περισσότερα από όσα προσπαθείτε να πείτε.

 Οι δημότες δεν αντιλαμβανόμαστε τις πολύπλοκες διαδικασίες, εγκρίσεις, ψηφοφορίες, προϋποθέσεις κ.λ.π. που απαιτούνται μέχρι να δούμε φως αληθινόν.

Όλοι όμως έχουμε κρίση που πηγάζει από την καθημερινότητά μας και την εμπειρία:

Όταν πας με το φακό στο σπίτι σου ενώ βλέπεις τα Λιμάνια ολόφωτα, όταν βλέπεις τα Δημοτικά Τέλη παντα να ανηφορίζουν, όταν στο κάδο πετάς 3 σακούλες το χρόνο και το διπλανό κατάστημα 1000, δεν χρειάζεται κανένας Δήμαρχος και καμιά Αντιπολίτευση να σου εξηγήσει.

Για να μας αλλάξετε τα φώτα θέλετε να πάρετε δάνειο 2.369.801,20 €.

Δηλαδή μια υπηρεσία του Δήμου, ή ένας που το μελέτησε, με εντολή του Δήμου, έβγαλε αυτό το ποσό με ακρίβεια εκατοστού του ευρώ! Μπράβο του. Και ο Δήμος είναι έτοιμος να δανειστεί αυτό το ποσό από το Παρακαταθηκών και Δανείων. Γιατί άλλο να σου ορίζουν με ακρίβεια εκατοστού το ποσό, και άλλο να σου λένε ότι αυτό το έργο είναι της τάξης των 1500000 - 2400000 ευρώ.

Και ξαφνικά μας λέει ο Δήμος: Κοιτάχτε, μπορεί να είναι 1500000 ευρώ, γιατί μπορεί να κερδίσει το έργο μια εταιρεία προσφέροντας έκπτωση 40% επί του 2.369.801,20 €. και έτσι να χρειαστούμε δάνειο μόνο 1500000!!!! Επιεικώς, δεν είναι σοβαρά αυτά τα πράγματα.

«Νάνι ντε τε Λιέδουρα ντο κετσέιμε σίγουρα!»

«Νάνι ντε τε Λιέδουρα ντο κετσέιμε σίγουρα!» 
(Τώρα τις Απόκριες θα χορέψουμε σίγουρα!)

του Γιάννη Μ. Σπετσιώτη

Έτσι έλεγαν οι παλαιοί Ερμιονίτες που μιλούσαν τα αρβανίτικα το ίδιο καλά ή και καλύτερα από τα ελληνικά, περιμένοντας τη γιορτή της Αποκριάς.¹ 

Και πράγματι! Μετά τη νάρκη του χειμώνα με το που άνοιγε το Τριώδιο και έφθαναν οι Απόκριες, όπως γίνεται σ’ όλη την ελληνική επικράτεια, η πόλη μας ζωντάνευε.
Ένα μεγάλο πανηγύρι ξεφαντώματος στηνόταν, με ήθη και έθιμα που οι ρίζες τους βρίσκονται πολύ παλιά, στα Διονύσια και τα Ελευσίνια μυστήρια. Με αυτοσχέδιες σάτιρες και τσουχτερά πειράγματα, γλέντι και φαγοπότι, με μεζέδες στεριανούς και θαλασσινούς, άφθονο καλό κρασί και αστείρευτο κέφι. Με μουσική, χορό, τραγούδι και διασκέδαση με βιολιά και λαούτα που τούτες τις ημέρες έπαιρναν φωτιά και δεν «έπιαναν σειρά». Με αυτόν τον τρόπο «έσπαζαν» οι άνθρωποι τη μοναξιά και τη μονοτονία της ζωής τους, ζωγραφίζοντάς την με μπογιές, κίνηση και φαντασία.
Όμορφες κι ευτυχισμένες αναμνήσεις που διατηρώ από τις Απόκριες των παιδικών μου χρόνων στην Ερμιόνη θα περιγράψω, γιατί είχαν «κάτι το ξεχωριστό», το αξέχαστο για μικρούς και μεγάλους.

Περάστε

 ''Περάστε'', 

είπε, 

''περάστε και καθίστε'',

είπε στις συμφορές

που χτύπησαν την πόρτα του.

''Θα τις κεράσω κάτι'', 

σκέφτηκε,

''ένα κομμάτι απ' την ψυχή μου,

και θα φύγουν. 

Θα κάτσουν λίγο και θα φύγουν.'' 

Φρούδες ελπίδες...

Θρονιάστηκαν εκεί

και πού να το κουνήσουν... 

Απ' τις ευγένειες, 

πέρασε στις αγένειες 

και, απ' αυτές, 

στις απειλές. 

Κανένα αποτέλεσμα.

Ακλόνητες στις θέσεις τους,

ήταν σαφές 

ότι δεν ήρθαν για να φύγουν.

Κάθισε, τέλος, και ο ίδιος.

Κουράστηκε 

και κάθισε απέναντί τους. 

Και με την ίδια απάθεια

που τον κοιτούσανε,

τις κοίταζε κι αυτός.

Αργύρης Χιόνης, ΟΙ ΣΥΜΦΟΡΕΣ

Έλλη Βασιλάκη

«Ματαίωση αποκριάτικων εκδηλώσεων»

  Κρανίδι, 23.02.2022                                                

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Ο αρχικός σχεδιασμός του Δήμου Ερμιονίδας σε συνεργασία με το Νομικό Πρόσωπο Κοινωνικής Πρόνοιας και Αλληλεγγύης Πολιτισμού και Παιδείας, αφορούσε βάση των υγειονομικών πρωτοκόλλων, μόνο τοπικές ολοήμερες δραστηριότητες με καρναβαλικό χαρακτήρα, όπως η Λύριζα στην Τ.Κ. Κρανιδίου, το Γαϊτανάκι στην Τ.Κ Ερμιόνης και την Τ.Κ Πόρτο Χελίου  και διάφορες αποκριάτικες εκδηλώσεις στις άλλες Τοπικές Κοινότητες του Δήμου μας.

Ύστερα όμως από την έκδοση του σχετικού ΦΕΚ 766/τεύχος Β’/18.02.2022, όπως ρητά αναφέρεται στο άρθρο 1 παρ. 3 :

«Απαγορεύεται η διενέργεια αποκριάτικων παρελάσεων και αντίστοιχων υπαίθριων δημόσιων ψυχαγωγικών εορταστικών εκδηλώσεων».

Είμαστε υποχρεωμένοι να προχωρήσουμε στην ματαίωση όλων των Καρναβαλικών εκδηλώσεων, οι οποίες ήταν προγραμματισμένες να γίνουν.

Με βαθύ αίσθημα ευθύνης θεωρούμε πως  η Δημόσια Υγεία είναι πρώτιστο καθήκον για τους δημότες μας. Σας  ζητούμε συγγνώμη και  ελπίζουμε σε καλύτερες μέρες.

Καλές Απόκριες και Καλή Σαρακοστή!

Ο Δήμαρχος

Ιωάννης Γεωργόπουλος

ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΕΡΜΙΟΝΗΣ “ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΓΚΑΤΣΟΣ”

 

Λιμνοθάλασσα Ποτοκίων: Όνειρο ηρεμίας, τιμή για τον τόπο μας.Του Βασίλη Γκάτσου

Έχω γράψει αναλυτικά την ιστορία της και τις επεμβάσεις που έγιναν κατά καιρούς. Εξακολουθεί να είναι θησαυρός για τον τόπο μας.

Και βέβαια πρέπει να απομακρυνθεί η εξέδρα όχι όμως η ονειρική βάρκα.

Υπάρχουν όμως και κάποια νεότερα "στραβά" που πρέπει να διορθωθούν:

1. Από τον βοριά υπάρχει ο γνωστός χωματόδρομος που με το αυτοκίνητο ερχόμαστε στην αμμουδιά έξω από τη λιμνοθάλασσα όπου και τα αλμυρίκια. Μερικοί κόβουν από τα εξοχικά τους φύλλα φραγκοσυκιάςπου τους ενοχλούν, και χωρίς σκέψη τα πετάνε παράλληλα στον χωματόδρομο. Αυτά ήδη έχουν φυτρώσει και σε λίγα χρόνια θα γιγαντωθούν και θα αλλοιώσουν την φυσική χλωρίδα της λιμνοθάλασσας. Όσο είναι καιρός, πρέπει οπωσδήποτε να ξηλωθούν και να απομακρυνθούν. Τώρα που είναι πανεύκολο.

2. Στο χωματόδρομο που από τη στροφή του δρόμου προς Κουβέρτα οδηγεί στο λιμανάκι στους προποδες του Μαυρονησιού, κάποιος ή κάποιοι "καλλιεργητές" πετάνε συστηματικά δεκάδες μέτρα πλαστικών ποτιστικών σωλήνων. Βαριούνται να τα αφήσουν δίπλα σε κοντινούς κάδους του Δήμου! Πρέπει οπωσδήποτε να απομακρυνθούν.

3. Γύρω από το λιμανάκι όπου αράζουν οι βάρκες, με τον καιρό έχουν μαζευτεί πολλά λάστιχα αυτοκινήτων, ενώ στα ρηχά, ανάμεσα στα βράχια, χρόνια τώρα, έχουν σφηνωθεί καραβόσχοινα, και πλαστικά κάθε είδους. Πρέπει κάποτε να απομακρυνθούν.

Προστρέχουμε λοιπόν στην ευαισθησία, στην εργατικότητα, στην άμεση ανταπόκριση για κάθε θέμα που απασχολεί τους Ερμιονίτες, στην προθυμία, εφευρετικότητα και αποτελεσματικότητα του αγαπητού Δαμιανού Κουτούβαλη.

Σημείωση:     Δύο χαρακτηριστικά της λιμνοθάλασσας  γύρω στη δεκαετία του 1960 που τα έχουμε πια ξεχάσει.

Κάτι αλλάζει στην λιμνοθάλασσα - υγρότοπο Ποτόκια

Τον λες και σκουπιδότοπο τον υδροβιότοπο Ποτόκια είχαμε καταγγείλει στις 19/11/21.

Ξερνάει η θάλασσα τα πλαστικά μας, πετάνε και κάποιοι «φυσιολάτρες» τα στρώματα τους εδώ και καπως έτσι  υποβαθμίζουμε έναν  πανέμορφο χώρο περιπάτου. 

Τι λένε οι υπεύθυνοι του δήμου για την καθαριότητά του  και τι κάνουν ;

Δεν έκαναν τίποτα .

Επικοινωνήσαμε πρόσφατα με τον νέο αντιδήμαρχο κο Δαμιανό Κουτούβαλη και τον ενημερώσαμε σχετικά.

Του ζητήσαμε να φροντίσει αυτόν τον όμορφο υγρότοπο, να καθαριστεί, να φύγει από εκεί μια παλιά προβλήτα όχι όμως και η πολυφωτογραφημένη βάρκα.

Να μπεί μια ταμπέλα με φωτογραφίες των πουλιών που φιλοξενούνται εκεί. 

Γενικά  να αξιοποιήσουμε τον χώρο.

Κλαδεύτηκαν και στηρίχτηκαν τα αλμυρίκια από ιδιώτη τελικά..

Τι γράφουν οι ειδικοί για τη Λιμνοθάλασσα:

www.naturagraeca.com Λιμνοθάλασσα-Ποτοκίων

Μία μικρή, ειδυλλιακή λιμνοθάλασσα κοντά στην Ερμιόνη που απειλείται από την

Βασίλης Γκάτσος: Μάλλον του Μπιστιού ..... του αλλάξαμε τα φώτα στον φωτισμό.

 Στην Ελβετία, Βρετανία, Αυστραλία και όχι μόνον, για πράγματα που αφορούν την καθημερινότητα, την παράδοση και την αισθητική, λειτουργεί η άμεση δημοκρατία, δηλαδή μικρά δημοψηφίσματα για να αποφασίσουν αμέσως οι δημότες και όχι για λογαριασμό τους οι Δήμοι, δηλαδή οι εκλεγμένοι αντιπρόσωποι. Εκεί δεν εμπιστεύονται για όλα τους αντιπροσώπους τους. Έχουν γνώση οι φύλακες.

Στο Μπίστι, το "ονειρικό μαγεμένο δάσος", τοποθέτησε η Δημοτική Αρχή περιμετρικά πολλά φωτιστικά σώματα τα οποία κάνουν τη νύχτα μέρα με σκοπό να βλέπει που πατάει ο νυχτερινός πεζοπόρος και για λόγους ασφαλείας (ένα περιστατικό βίας γνωρίζω στο Μπίστι που έγινε πριν 30 χρόνια... αλλά μεσημέρι).

Πέραν αυτού φωταγωγείται με άπλετο φωτισμό ο Μύλος του Μπιστιού, εδώ για τουριστική αξιοποίηση.

Το πρόβλημα είναι ότι άλλαξε η αισθητική του χώρου.

Πρώτα μέχρι και μια ώρα μετά τη δύση του ηλίου κυκλοφορούσες άνετα. Μετά, η κυκλοφορία περιοριζόταν στον βορεινό δρόμο μέχρι τη μικρή μπανιέρα, γιατί το μέρος αυτό φωτίζεται ικανοποιητικά από την ανταύγεια των φώτων του λιμανιού και του οικισμού. Με την πανσέληνο και 2-3 μέρες πριν και μετά, είναι τόσο έντονο το φώς του φεγγαριού περιμετρικά στο Μπίστι που δεν χρειάζεται φωτισμός για να περπατήσεις.

Όποιος ήθελε βέβαια, με κάποια δυσκολία στο περπάτημα μπορούσε να περπατήσει και τις σχεδόν αφέγγαρες βραδιές.

Αυτή ήταν η παραδοσιακή αισθητική του Μπιστιού που το έκανε τη νύχτα ονειρικό. Το Μπίστι τη νύχτα το έχουμε χαρεί όλοι οι Ερμιονίτες, αλλά και οι επισκέπτες. 

Τώρα με τον φωτισμό η "νυχτερινή βόλτα στο Μπίστι" μοιάζει με βόλτα σε πάρκο πόλης, όπου βλέπουμε συνεχώς μπροστά μας φώτα και πάλι φώτα. Τεράστια η διαφορά. Δεν μένει παρά να κάνετε και τον μύλο καντίνα (κάποτε μια παράταξη ήθελε να χτίσει ξενοδοχείο στο Μπίστι!) για να έχει έσοδα ο Δήμος.

Κατα την γνώμη μου, για το θέμα του φωτισμού, ναι ή όχι, έπρεπε να αποφασίσουν οι δημότες - κάτοικοι της Ερμιόνης, μάλιστα με αυξημένο ποσοστό πλειοψηφίας, και όχι να επιβάλλει ο Δήμος την αισθητική του. Σημειωτέον ότι ο Δήμος μας (και οι παλαιότεροι δήμοι μας και κοινότητές μας) ποτέ δεν έφεραν κανένα θέμα στην άμεση κρίση των δημοτών. Φαίνεται οι Ελβετοί, οι Βρετανοί οι Αυστραλοί κάνουν μεγάλο λάθος με το να μην αφήνουν στην κρίση των αντιπροσώπων τους ευαίσθητα θέματα της καθημερινότητάς τους, σε αντίθεση με εμάς που καυχώμεθα μεν γιατί η άμεση δημοκρατία γεννήθηκε στη χώρα μας, όμως την έχουμε απορρίψει από τη ζωή μας. Εμπιστευόμεθα τυφλά τους αντιπροσώπους μας.

Βασίλης Γκάτσος

Βασίλης Γκάτσος: Είναι όντως ..... αθάνατα τα φωτιστικά σώματα επαγωγής;

 Επισυνάπτω μια κριτική μελέτη της τεχνολογίας φωτιστικών σωμάτων επαγωγής προερχόμενη από το ΕΜΠ. Διαβάστε τις τελευταίες σελίδες, τις παρατηρήσεις δηλαδή και τα συμπεράσματα, και θα καταλάβετε πόσο ...... απροβλημάτιστοι είναι και αυτοί οι λαμπτήρες που είναι και πολύ ακριβοί, γιατί πρόκειται για ένα "μικρό εργοστασιάκι" και όχι για έναν γλόμπο όπως τον ξέρουμε.

Διαβάζοντας λοιπόν με προσοχή, δύο μόνο παρατηρήσεις:

1). Το φωτιστικό σώμα επαγωγής διαφημίζεται από εταιρείες ως έχον διάρκεια ζωής 100 000 ωρών χωρίς μείωση  του φωτισμού που δίνει, και έχοντας συνεχώς ίδια κατανάλωση ρεύματος.  Δεν είναι έτσι: Περίπου στο 80% των ωρών έχει χάσει περί το 30% του φωτός που δίνει και μάλλον αντικαθίσταται, αν προηγουμένως δεν έχει αχρηστευθεί από ζημιά σε επιμέρους εξαρτήματα, ελαστικές μονώσεις, επιστρώσεις υδραργύρου, υπερτάσεις, υπερθέρμανση ευαίσθητων εξαρτημάτων κ.λ.π., κ.λ.π.

2). Αν διαβάσετε της κριτική μελέτη για την τεχνολογία επαγωγής θα καταλάβετε το παρακάτω:

Η εταιρεία που θα πάρει τη δουλειά (και το συνολικό ποσό του δανείου ως αμοιβή της) θα αναλάβει την τοποθέτηση, λειτουργία, συντήρηση, ανταλλακτικά κ.λ.π. για 10 χρόνια.

Αλλά τα 10 χρόνια είναι 87000 ώρες.

Το κάθε φωτιστικό σώμα θα λειτουργήσει τέλεια για 100 000 ώρες λειτουργίας (έτσι διαφημίζουν).

Όμως ο Δημοτικός φωτισμός λειτουργεί βράδυ (αν δεν κάνω λάθος!) δηλαδή κατά μέσο όρο 12 ώρες το 24ωρο, άρα οι 100 000 ώρες λειτουργίας του σημαίνει ότι θα είναι απροβλημάτιστος για 8333 ημερολογιακές ημέρες, δηλαδή για 22 χρόνια!

Σύμφωνα όμως με την κριτική μελέτη από το ΕΜΠ, στην καλύτερη περίπτωση θα είναι απροβλημάτιστος για το 70 - 80% αυτού του χρόνου, δηλαδή για περίπου 17 χρόνια. Αλλά αν κατά τη μελέτη έχουμε και σταδιακές φθορές στα άλλα εξαρτήματα του σώματος, άντε ο κάθε λαμπτήρας να φέγγει το πολύ για 12 χρόνια.

Αυτό σημαίνει με τη σειρά του ότι αυτά τα απροβλημάτιστα και θαυματουργά φωτιστικά για 10 χρόνια δεν θα έχουν καμία ή ελάχιστη φθορά, δεν θα χρειάζονται συντήρηση, ούτε ανταλλακτικά, εκτός από αυτά που θα καταστραφούν σκοπίμως (δηλαδή κάποιοι τα σπάσουν). Μετά τα 10 χρόνια όμως και σε διάσημα το πολύ 2-3 χρόνων πρέπει να αντικατασταθούν όλα.

Άρα κρίσιμο είναι το πόσο κοστίζει η αγορά και τοποθέτησή τους, και πόσο η "συντηρησή" τους για 10 χρόνια. Επίσης τι γίνεται μετά από τα 10 χρόνια.

Δεν είναι λοιπόν μόνο το θέμα του δανεισμού σε δύσκολες εποχές. Δεν αρκεί το: "έβαλε η Νέα Σμύρνη, άρα βάζω και εγώ". Ο κάθε σύμβουλος για να αποφασίσει τι θα ψηφίσει σε τέτοια κρίσιμα θέματα πρέπει να έχει στα χέρια του έγκυρες κρίσεις από ιδρύματα όπως το ΕΜΠ, σαν την επισυναπτόμενη μελέτη, και μάλιστα κρίσεις όχι μόνο για αυτή την τεχνολογία, αλλά πάνω ακριβώς στο έργο που προτείνεται για την Ερμιονίδα. 

Βασίλης Γκάτσος 

http://artemis.cslab.ece.ntua.gr:8080/jspui/bitstream/123456789/12674/1/DT2015-0023.pdf

ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΗ ΑΙΜΟΔΟΣΙΑ ΜΟΥΣΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΕΡΜΙΟΝΗΣ

 

Βιβή Σκούρτη : Που οδηγούμεθα

 Που οδηγούμεθα…

Καιρό τώρα με βασανίζει το ερώτημα τούτο, καθώς πολλά πράγματα έχουν συμβεί τα τελευταία χρόνια, με αποτέλεσμα σε όλο τον κόσμο να έχουν έρθει τα πάνω-κάτω κάτι πουφυσικά δεν θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση για τηνκοινωνία της Ερμιονίδας.

​Σε κάθε Περιφέρεια, σε κάθε Δήμο όσοι ασκούν διοίκηση δίνουν καθημερινά εξετάσεις ως προς το  σε ποια μεριά θα βρεθούν, με σκοπό να απαντήσουν στη δύσκολη και πρωτόγνωρη κατάσταση που έχει δημιουργηθεί στην ανθρώπινη κοινωνία από υγειονομικής και οικονομικής πλευράς.

Ο καθένας κρίνεται με το είδος της «εξουσίας» που ασκεί:

αν είναι δίπλα στον αδύνατο,

αν δημιουργεί προϋποθέσεις έκφρασης των πολιτών,

αν προσπαθεί στο να μη διαρραγεί ο κοινωνικός ιστός, 

αν ενισχύει τη λειτουργία των θεσμών και

αν στο τέλος της ημέρας έχει συμβάλλει στο να θωρακιστεί η Δημοκρατία και οι άνθρωποι βρίσκονται ενωμένοι. 

Είναι μεγάλη υπόθεση για τη λειτουργία της κοινωνίας οι άνθρωποι να αισθάνονται ότι είναι ίσοι απέναντι στο νόμο, ότι μπορούν να κρίνουν και να ελέγχουν εκείνους που ασκούν διοίκηση χωρίς να απειλούνται, να λοιδορούνται, να σύρονται στα δικαστήρια.

​Όποιος ασκεί σήμερα διοίκηση, χρειάζεται περισσότερο από κάθε άλλη φορά να σέβεται το περιβάλλον φυσικό και ανθρωπογενές με τις αποφάσεις του.

Να αντιλαμβάνεται ότι η κλιματική κρίση είναι παρούσα και ότι η βασική ανάπτυξη δεν είναι οι διαμορφώσεις δρόμων, ούτε το «φύτεμα» καταστημάτων ψυχαγωγίας-εστίασης με διαμορφώσεις-αλλοιώσεις χώρων παραβλέποντας τις περιβαλλοντικές δεσμεύσεις.

Η ανάπτυξη μιας κοινωνίας έρχεται με ενέργειες που έχουν ως στόχο τους τη διεύρυνση της δημοκρατίας και την ανάπτυξη του ανθρώπου.

​Με αυτές τις σκέψεις προσπαθώ να καταγράψω τι συμβαίνει σήμερα στη μικρή μας κοινωνία.

​Με ποιο τρόπο οι ασκούντες τη διοίκηση του Δήμου μας διευρύνουν τα όρια της συμμετοχής των πολιτών στη λήψη καίριων αποφάσεων, πώς επιδιώκουν την κριτική, πώς απαντούν στους πολίτες που τους ασκούν κριτική.

Αλλοίμονο!  Όσοι τολμούν να ασκούν κριτική, οδηγούνται άμεσα στα δικαστήρια και η «χάρη» τους οδηγείται στο Ανώτατο Δικαστήριο της χώρας μας, στον Άρειο Πάγο.

Αλήθεια, που στοχεύει η ενέργεια αυτή του Δημάρχου, με το να καλεί τον Άρειο Πάγο να ασχοληθεί με τις ενέργειες που αφορούν την κριτική ενός πολίτη προς το θεσμικό πρόσωπό του;

Πιστεύει ότι ο ρόλος του Αρείου Πάγου είναι να επιβάλλει τρόπους έκφρασης στους πολίτες; Δηλαδή με λίγα λόγια να τους φιμώσει;

Ποια είναι η άποψή του για τον Άρειο Πάγο και πώς φαντάζεται τη λειτουργία του σε μια δημοκρατική κοινωνία;

Το πλέον σίγουρο κ. Δήμαρχε είναι ότι ο Άρειος Πάγος δεν είναι έκτακτο στρατοδικείο, ώστε να δικάζει απόψεις.

Και όλα αυτά αγαπητοί συμπολίτες συνέβησαν γιατί ένας πολίτης –σημειωτέον με αθεράπευτη και κλονισμένη υγεία- ΤΟΛΜΙΣΕ να κάνει κριτική για το πώς διοικείται αυτός και η πόλη του, ο Δήμος του!

​​Κι εγώ κ. Δήμαρχε, σας ερωτώ δημόσια για τα παρακάτω, παρά το γεγονός ότι δεν σας αρέσουν τα κατά καιρούς ερωτήματα που θέτουμε και που δεν έχουν απαντηθεί. Το γιατί εσείς το γνωρίζετε.

1. Έχει άδεια λειτουργίας το Κέντρο Επεξεργασίας λυμάτων της Ερμιόνης;

2. Έχει άδεια λειτουργίας το Κέντρο Επεξεργασίας λυμάτων του Κρανιδίου;

3. Ό,τι εργασίες γίνονται στο ΚΡΟΘΙ συμπεριλαμβάνονται στο Τεχνικό Πρόγραμμα;

4. Ποιος εκτελεί τις εργασίες διαμόρφωσης του περιβάλλοντος χώρου στο ΚΡΟΘΙ ; Είναι στις συμβατικές υποχρεώσεις των ενοικιαστών να τηρείται η παλαιότερη απόφαση της Διεύθυνσης Δασών και ποιος ελέγχει την εφαρμογή των αποφάσεων;

5. Για ό, τι γίνεται στο ΚΡΟΘΙ, υπάρχει Μελέτη και ακολουθήθηκε η διαδικασία που προβλέπει ο Ν. 4412/2016;

6. Πριν λίγες ημέρες το Δημοτικό Συμβούλιο δεν ενέκρινε με την απαιτούμενη πλειοψηφία –και ορθά κατά τη γνώμη μου- τη δανειοδότηση από το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων του υπέρογκου ποσού για την αντικατάσταση των υπαρχόντων λαμπτήρων του δημοτικού φωτισμού με λαμπτήρες τύπου Led. HMελέτη για το έργο από ποιόν εκπονήθηκε και με ποια διαδικασία; 

Θα μπορούσα να σας απευθύνω και άλλα ερωτήματα όπως:

• Πρέπει κ. Δήμαρχε να σύρεται στα Δικαστήρια ένας πολίτης γιατί η φωτογραφία που ανήρτησε από το φωτισμό στο ΚΡΟΘΙ δεν ήταν σωστή γιατί είχε χρωματισμούς, που μόνο ένας επαγγελματίας φωτογράφος θα μπορούσε να βγάλει πιστότερη; Και αυτή η φωτογραφία με ποιο τρόπο δυσφήμιζε το έργο σας;

• Εξακολουθείτε να πιστεύετε ότι σε όποια κριτική σάς ασκείται, ακόμα και αν είναι σκληρή, η οδός των δικαστηρίων είναι ο ορθή και μάλιστα με την αυτόφωρη διαδικασία; 

Τι επιδιώκετε τελικά;

Που πιστεύετε ότι θα οδηγήσει η επιλογή σας αυτή;

Να ξέρετε, ότι οι φωνές για τα προβλήματα της καθημερινότητας -και όχι μόνο- θα πληθαίνουν με τον καιρό, γιατί σαφώς και δεν φταίνε εκείνοι που σάς κάνουν κριτική, αλλά τα ίδια τα προβλήματα που υπάρχουν και που θα διογκώνονται και μαζί τους η δυσαρέσκεια και η δυσπιστία.

Αν λοιπόν ο στόχος σας είναι να φιμώσετε κάθε αντίθετη φωνή, θα πρέπει να ξέρετε ότι όσοι ιστορικά προσπάθησαν και προσπαθούν να κάνουν κάτι παρόμοιο είχαν και έχουν αντίθετα αποτελέσματα και μιλάμε για αρχηγούς κρατών, όπως π.χ. οι Πρωθυπουργοί Πολωνίας, Ουγγαρίας, Αυστρίας και από ότι διαφαίνεται,σύντομα και ο Πρωθυπουργός της χώρας μας κ. Μητσοτάκης.

Κύριε Δήμαρχε

Ως ελάχιστη συμβολή στην ενότητα της μικρής μας κοινωνίας, στη λειτουργία της Δημοκρατίας, ανακαλέσετε την αναφορά σας στον Άρειο Πάγο, δείχνοντας συναίσθηση και ενσυναίσθηση.

Για την ελευθερία της σκέψης, της έκφρασης και της διατύπωσής της πολλοί άνθρωποι σε άλλους καιρούς έφτασαν στο εκτελεστικό απόσπασμα και με αγώνες πολλούς οι εποχές αυτές έχουν περάσει ανεπιστρεπτί.

Βιβή Σκούρτη

ΣΤΟ ΣΤΑΥΡΟΔΡΟΜΙ...

 ΑΔΩΝΙΣ Κ. ΚΥΡΟΥ: ΣΤΟ ΣΤΑΥΡΟΔΡΟΜΙ ΤΟΥ ΑΡΓΟΛΙΚΟΥ (Τόμος Β΄)

Πριν από τριάντα χρόνια, το 1991, είχα την τύχη να βρω το νόμισμα, «παρά», της Πρωτοχρονιάτικης πίτας του Ερμιονικού Συνδέσμου και να πάρω ως δώρο τον πρώτο τόμο του βιβλίου «ΣΤΟ ΣΤΑΥΡΟΔΡΟΜΙ ΤΟΥ ΑΡΓΟΛΙΚΟΥ» του Άδωνι Κ. Κύρου, που μόλις είχε κυκλοφορήσει. 

Το περιεχόμενο του βιβλίου εξαιρετικό, βραβευμένο από την Ακαδημία Αθηνών εκείνη τη χρονιά, καλύπτει επιτυχώς τους προϊστορικούς και αρχαιοελληνικούς χρόνους της ευρύτερης περιοχής του Αργολικού Κόλπου.Σήμερα, έχω τη χαρά αλλά και τη συγκίνηση να κρατώ στα χέρια μου τον Β΄ τόμο του ανωτέρω βιβλίου, με το οποίο ο ρέκτης συγγραφέας και πολύπειρος ερευνητής ολοκληρώνει το αρχαιολογικό και ιστορικό οδοιπορικό στην ίδια περιοχή από τους υστερορωμαϊκούς και πρωτοχριστιανικούς χρόνους μέχρι και τη Δεύτερη Ενετοκρατία του 17ου αιώνα.

Το βιβλίο αποτελείται από δεκαέξι κεφάλαια που το καθένα υποδιαιρείται σε τρία υποκεφάλαια. Στις σελίδες του ο συγγραφέας προσφέρει σε «μορφή χρονικού» μια γενική εικόνα του τοπίου, παράκτιου και νησιώτικου, με βάση την έρευνα των ιστορικών πηγών, την παρατήρηση του περιβάλλοντος χώρου αλλά και τη συστηματική μελέτη των ευρημάτων εκείνων των χρόνων.

Εξαιρετικές και οι φωτογραφίες των τοπίων και των άλλων στοιχείων της περιοχής! Ο κ. Κύρου, πεπειραμένος συγγραφέας, γνωρίζει καλά πως οι εικόνες ξεκουράζουν τον αναγνώστη, συμβάλλουν στην κατανόηση του κειμένου, προωθούν την καλαισθησία και προκαλούν το ενδιαφέρον.  

Το βιβλίο στοχεύει στο ευρύ αναγνωστικό κοινό, που ενδιαφέρεται για τα δρώμενα και τις εξελίξεις μια ξεχωριστής περιοχής της Πατρίδας μας. Προσωπικά, μετά τη μελέτη του έργου, εστίασα στις είκοσι ιστορικές αναφορές, άγνωστες ή και λιγότερο γνωστές, που αφορούν στην επαρχία Ερμιονίδας και ιδιαίτερα στην Ερμιόνη. Τις θεωρώ πολύτιμες ψηφίδες που εμπλουτίζουν την τοπική μας ιστορία. Είθε να αποτελέσουν γνωστικά ερεθίσματα των εκπαιδευτικών για την καλλίτερη και αποδοτικότερη διδασκαλία της!

Ο Β΄ τόμος «ΣΤΟ ΣΤΑΥΡΟΔΡΟΜΙ ΤΟΥ ΑΡΓΟΛΙΚΟΥ» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «ΛΕΙΜΩΝ», από τις οποίες επανεκδίδεται και ο Α΄ τόμος του βιβλίου.

 

Γιάννης Μ. Σπετσιώτης

Επίτιμος Σχολικός Σύμβουλος Ειδικής Αγωγής