Απο τον κο
Βασίλη Γκάτσο
Επειδή έχει αρχίσει ένας κύκλος προβληματισμού σχετικά με το πρόβλημα νερού που αντιμετωπίζει η Ερμιονίδα, στέλνω προς ανάρτηση ένα παλαιότερο άρθρο μου. Μου κάνει εντύπωση ότι αναζητούνται λύσεις σε επίπεδο σημερινών Δήμων Ερμιονίδας ή πιθανού μητροπολιτικού Δήμου Ερμιονίδας χωρίς να λαμβάνεται υπ’ όψιν η οδηγία 60 της Ευρωπαϊκής Ένωσης και οι ημερομηνία που πρέπει να έχει εφαρμοστεί από τη χώρα μας. Γνώμη μου είναι, ότι πρώτιστο καθήκον είναι η συμβολή των Δήμων μας στην όσο γίνεται ταχύτερη εφαρμογή της οδηγίας στην Ερμιονίδα, ώστε από το σχεδιασμό που θα προκύψει και τα αποτελέσματα των μετρήσεων να δρομολογηθούν δράσεις σύννομες με την οδηγία 60. Μακρόπνοο, επίπονο έργο, αλλά σωτήριο για την Ερμιονίδα, αν θέλει να πάει μπροστά. Βέβαια η οδηγία 60 θέτει ζητήματα ελέγχου γεωτρήσεων, υπόγειων υδάτων, παράκτιων κ.λ.π., ζητήματα παράνομης εμπορίας νερού, μεταφοράς από άλλη λεκάνη απορροής κ.λ.π. Ενοχλούν όλα αυτά, αλλά δεν γίνεται αλλιώς. Αλλά αν θεωρούμε λύση το να φέρουμε με πλοία πόσιμο επιδοτούμενο (από ποιούς;) νερό, ή τον Ανάβαλο ή το φράγμα Τζερτζελιάς, επανερχόμεθα στη παλιά ταχτική της εξαγγελίας έργων σωτήριων, χωρίς να έχουμε μετρήσει, μελετήσει ή σχεδιάσει τίποτα.
Βασίλης Γκάτσος
ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΕΞΕΛΕΚΤΗ ΧΡΗΣΗ ΝΕΡΟΥ ΚΑΙ ΔΙΑΘΕΣΗ ΥΓΡΩΝ ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ, ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΛΟΓΙΚΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΚΑΙ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΥΔΑΤΙΝΩΝ ΠΟΡΩΝ ΕΡΜΙΟΝΙΔΑΣ
(Όσο γίνεται με απλά λόγια).
Η μέχρι τώρα πρακτική:
Το κάθε χωριό στη περιφέρειά του ανοίγει γεωτρήσεις και με ένα σύστημα αγωγών και δεξαμενών