πού και πού . . .

 

Υπάρχουν άνθρωποι που μόνο περιμένουν

Δεν είναι ποιητές

Δεν έγιναν ποτέ επαναστάτες

Κανένα φως δεν παρασύρουν προς το μέρος τους

Και πού και πού ένα κομμάτι σύννεφο

Περνάει πάνω απ' την καρδιά τους

Και την κρύβει

Μαρία Λαϊνά

Έλλη Βασιλάκη 

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ (ΝΑΣΟΣ) ΑΝΤΩΝ. ΜΗΤΣΑΣ του Γιάννη Μ. Σπετσιώτη

 

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ (ΝΑΣΟΣ) ΑΝΤΩΝ. ΜΗΤΣΑΣ

του Γιάννη Μ. Σπετσιώτη

Γεννήθηκε στην Ερμιόνη την 1η Ιουλίου 1858 ανήμερα της γιορτής των Αγίων Αναργύρων. Ήταν ένα από τα πέντε παιδιά (τέσσερα αγόρια και ένα κορίτσι) του Αντώνη και της Ελένης Μήτσα.1

Ακολούθησε τον στρατιωτικό κλάδο όπως ο πατέρας του Αντώνης και τα δύο του αδέλφια. Έτσι κατατάχθηκε, ως εθελοντής, στον Στρατό (δεκανέας) στις 8 Οκτωβρίου 1877,σε ηλικία 19 ετών και με Α.Μ. 3330. Tο 1881, μετά από επιτυχείς εξετάσεις, φοίτησε στη Σχολή Υπαξιωματικών (Σ.Υ.) του Στρατού και αποφοίτησε στις 22 Σεπτεμβρίου 1885 με τον βαθμό του ανθυπολοχαγού Πεζικού. Συμμετείχε στον Ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897 και στους Βαλκανικούς Πολέμους του 1912-1913. Τότε για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα υπηρετούσε στο 4ο Σύνταγμα Πεζικού της 1ης Μεραρχίας και ως Ταγματάρχης, ήταν διοικητής του 2ου Τάγματος. 

Παρουσιάζουμε στη συνέχεια τη συγκρότηση του 4ουΣυντάγματος Πεζικού της 1ης Μεραρχίας:

Διοίκηση
Διοικητής:	Σ/χης (ΠΖ)	Παπακυριαζής Ιωάννης
1ο Τάγμα:	Λοχαγός (ΠΖ)	Βασακάρης Δημήτριος
2ο Τάγμα:	Ταγματάρχης (ΠΖ)	Μήτσας Αθανάσιος
3ο Τάγμα:	Λοχαγός (ΠΖ)	Φράγκου Αθανάσιος

 

Έλαβε μέρος σε πολλές πολεμικές επιχειρήσεις στην Ήπειρο και τη Μακεδονία, στις μάχες κατά των υψωμάτων Μάζι και στην κατάληψή τους (11/2/1913), στην απελευθέρωση του χωριού Δαφνούλα (21-2-1913) και σε πολλές άλλες. Αποστρατεύτηκε τον Μάρτιο του 1914 με τονβαθμό του Συνταγματάρχη. 

Ο Αθανάσιος Μήτσας ήταν παντρεμένος και τη σύζυγό του την έλεγαν Πηνελόπη. Εντοπίσαμε το όνομά του στον εκλογικό κατάλογο του Δήμου Ερμιόνης, έτους 1906 –1907, με αύξοντα αρ\ιθμό 253 και επάγγελμα γεωργός!Πέθανε το 1923 σε ηλικία 65 χρόνων. Αναπαύεται στον οικογενειακό τάφο των Μητσαίων στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών.

Σημ. 

1. Τα αγόρια του Αντώνη Μήτσα ήταν ο Σταμάτης, ο Αθανάσιος, ο Κωνσταντίνος και ο Δήμος. Ο τρεις πρώτοι ήσαν αξιωματικοί του Ελληνικού Στρατού και ο τέταρτος γιατρός. Το κορίτσι, η Μαργαρίτα, ήταν σύζυγος του αξιωματικού Νικόλαου Κατσαρού από τη Χαλκίδα.

Ανθρωπιστική Βοήθεια στους σεισμόπληκτους σε Τουρκία και Συρία

 Κρανίδι, 09.02.2023

Ανακοίνωση

Οι εικόνες που φτάνουν καθημερινά σε όλο τον κόσμο από την καταστροφή που προκάλεσε ο σεισμός σε Τουρκία και Συρία με χιλιάδες νεκρούς και εγκλωβισμένους στα συντρίμμια , μας γεμίζουν θλίψη και αγωνία.

Σε ένδειξη οικουμενικής Αλληλεγγύης, το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε  είναι να συνδράμουμε με όποιον τρόπο μπορούμε αυτές τις κρίσιμες ώρες.

Ο Δήμος Ερμιονίδας σε συνεργασία με την Κεντρική Ένωση Δήμων Ελλάδας (Κ.Ε.Δ.Ε.), θέλοντας να συνδράμει τους σεισμόπληκτους, προβαίνει στη συλλογή ανθρωπιστικής βοήθειας.

Τα είδη που συλλέγονται σύμφωνα με την επικαιροποιημένη λίστα είναι τα εξής:

• Κουβέρτες
• Παπλώματα
• Σκηνές
• Υπνόσακοι
• Μαξιλάρια
• Φακοί
• Είδη ρουχισμού (μόνο: κασκόλ – γάντια – σκούφοι – κάλτσες)
• Είδη γυναικείας υγιεινής
• Πάνες παιδικές και τρίτης ηλικίας
• Συσκευασμένη ξηρά τροφή και παιδικές τροφές

 

Όποιος πολίτης επιθυμεί μπορεί να προσέρχεται στις Αποθήκες του Δήμου Ερμιονίδας κατά τις ημέρες και ώρες:

 

• Παρασκευή 10/02  ώρες:  8:30 πμ  – 15:00 μμ
• Σάββατο  11/02  ώρες:  8:30 πμ –15:00 μμ
• Κυριακή 12/02 ώρες:  8:00 πμ – 13:00 μμ
• Δευτέρα   13/02 ώρες:   8:30 πμ –  15:00 μμ

 

Τηλ Επικοινωνίας: 27543 60009

 

Η συγκέντρωση των ειδών πρώτης ανάγκης θα αποσταλεί στην ΠΕΔ Πελοποννήσου και η ΚΕΔΕ θα αναλάβει την παραλαβή του υλικού και την αποστολή του στις δύο χώρες.

 

Η Αλληλεγγύη, η Ενότητα και η Ανθρωπιά είναι τα πιο δυνατά μας όπλα.

 

Ο Δήμαρχος Ερμιονίδας,

Ιωάννης Γεωργόπουλος

Κάνει κρύο, κάνει τσίφι

 

Σε κάποιο σχολικό βιβλίο υπήρχε ο στίχος 

«Κάνει κρύο, κάνει τσίφι / για το δόλιο το κοτσύφι». 

Αυτό το «τσίφι» δεν ήξερα, βέβαια, τι ακριβώς είναι. 

Αργότερα είχα υποθέσει ότι το τσίφι είναι λέξη αυτοσχέδια, χωρίς νόημα, που μπήκε για την ομοιοκαταληξία. Περιέργως, δεν το έψαξα περισσότερο.

Φυλλομετράω σήμερα τη μελέτη για τους ιταλισμούς της νεοελληνικής, της Domenica Minniti Gonias 

και βλέπω ανάμεσα στα διαλεκτικά δάνεια και το: 

φα τσιφέτα < fa cifetta “fa molto freddo” [κάνει πολύ κρύο]

Και μετά βρίσκω στο Λεξικό του Λευκαδίτικου Γλωσσικού Ιδιώματος ότι τσίφι είναι το ελαφρό και διαπεραστικό κρύο.

Οπότε, βρέθηκε και το τσίφι. Αχ, το δόλιο το κοτσύφι! 

Νίκου Σαραντάκου

Έλλη Βασιλάκη

Εικόνες που συγκλονίζουν ..

 

Σήμερα, Τετάρτη, 8 Φεβρουαρίου, στις 5 το απόγευμα ο Αργύρης Παλούκας φιλοξενείται στην εκπομπή "Bookfly"

 

Σήμερα, Τετάρτη, 8 Φεβρουαρίου, στις 5 το απόγευμα ο Αργύρης Παλούκας φιλοξενείται στην εκπομπή "Bookfly" του Δημήτρη Τρίκα στο Τρίτο Πρόγραμμα 90,9 με αφορμή την κυκλοφορία της νέας του ποιητικής συλλογής "Τελευταίο σκοτάδι" (https://kritiki.gr/product/teleutaio-skotadi/).

Τους ακούμε και online εδώ: https://www.ertecho.gr/radio/trito/

Λέσβος, 23 Φεβρουαρίου 1867: Η ημέρα που σταμάτησε ο χρόνος Του Γιάννη Λακούτση

 Λέσβος, 23 Φεβρουαρίου 1867: Η ημέρα που σταμάτησε ο χρόνος

Του Γιάννη Λακούτση

Μόνο οι ειδικοί επιστήμονες γνώριζαν για το ρήγμα της Αγίας Παρασκευής που διασχίζει τη Λέσβο από τα βόρεια, ανάμεσα σε Μόλυβο και Σκάλα Συκαμνιάς μέχρι τον κόλπο της Καλλονής. Ένα ρήγμα που σημάδεψε το νησί. Συνηθισμένηείναι η Λέσβος στους σεισμούς, αλλά ο σεισμός του 1867 ήταν ο ποιο καταστροφικός όλων. Ήταν 23 Φεβρουαρίου 1867. Ξαφνικά στις 6 ώρα το απόγευμα ένας φοβερός σεισμός τράνταξε ολόκληρο το νησί. Πριν καλά καλά συνέλθουν οι κάτοικοι από την τρομάρα τους, ένας δεύτερος πιο δυνατός και μεγαλύτερης διάρκειας ήρθε να συμπληρώσει τις καταστροφές του πρώτου. Ύστερα  ακολούθησε άλλος και άλλος, έτσι που επί  πολλές ημέρες σειόταν το νησί. Ο σεισμός έγινε αισθητός στα Δαρδανέλια, το Αϊβαλί, Αϊδίνιο, Μαγνησία και προκάλεσε ζημιές και σε πόλεις της Μικράς Ασίας. Οι μετασεισμικές δονήσεις συνεχίστηκαν έως τον Μάρτιο του επόμενου χρόνου 1868. Λεπτομερής και ανατριχιαστική περιγραφή των γεγονότων αναφέρεται από τον Τύπο της εποχής, αλλά και από ανθρώπους που έζησαν αυτές τις φοβερές ώρες. « Η καταστροφή ήρχισε την 23 Φεβρουαρίου, ώρα 6μ.μ. Ουδεμία υπόγειος βοή, ουδέ κρότος προηγήθη αυτής. Μόνον ο αήρ ήτο βαρύς. Περί την δύσιν  του ηλίου εκλόνησε την γην σφοδρός σεισμός. Όσοι ευρέθησαν εις τας οδούς ερρίφθησαν βιαίως κατά γης, αι οροφαί και τα δώματα των οικιών διερράγησαν, και μετ’ ολίγον κατέπιπτον και αυταί αι οικίαι.Ολίγοι άνθρωποι  έλαβον καιρόν να σωθώσιν οι δε διασωθέντες παρευρέθησαντότε εις θέαμα του οποίου η φρικαλέα αίσθησις ουδέποτε θέλει εξαλειφθή εκ της μνήμης αυτών. Επί ώρας είδον την γηνσειομένην μετά τιναγμών επαγόντων σκοτοδινίασιν, έπειτα κρότους φοβερούς,

Ο ΕΡΜΙΟΝΙΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΑΠΟΝΕΜΕΙ ΤΙΜΗΤΙΚΗ ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΣΤΟΝ ΓΕΩΡΓΙΟ ΦΑΣΙΛΗ

 

ένα ακόμα ναυάγιο...

 

Μη φοβάσαι, Teddy (το αρκουδάκι). Το νερό δεν είναι τόσο κρύο» είναι ο τίτλοςτου έργου του Σύρου καλλιτέχνη Samer Tarabichi…

Έλλη Βασιλάκη 

Δελτίο Τύπου Κοπής Βασιλόπιτας Ερμιονικού Συνδέσμου

 

"

Hatay, Τουρκία

 

καταστροφή..

via Hans Helffer

ομάδα «Συγκατοίκηση Ηλικιωμένων και ΜΗ - Φτιάχνω το Μέλλον μου!»

 Στις 17 Ιανουαρίου του 1995, στις 6 παρά τέταρτο τα ξημερώματα, η γη άρχισε να τρέμει στη δυτική Ιαπωνία. Το επίκεντρο του σεισμού των 7,3 Ρίχτερ ήταν μόλις 20 χιλιόμετρα από το Κόμπε, όπου η καταστροφή ήταν βιβλική: 6.434 έχασαν τη ζωή τους στην πόλη που ισοπεδώθηκε. Ο σεισμός ανέσυρε όμως και μια λέξη από τα παλιά: «kodokushi» στα γιαπωνέζικα είναι η λέξη που περιγράφει τους ηλικιωμένους, ανύπαντρους ή χήρους, που ζουν μόνοι - κι ήταν πολλοί οι kodokushi (ή koritsushi όπως αποκαλούνται στα υπουργικά έγγραφα) που πέθαναν ολομόναχοι.

Αυτόν ακριβώς τον φόβο του μοναχικού θανάτου -και την ακόμα πιο δύσκολη πραγματικότητα της μοναχικής επιβίωσης- μοιράζονται εκατομμύρια άνθρωποι στην Ευρώπη. Στην Ελλάδα, σύμφωνα με το Ινστιτούτο Προληπτικής, Περιβαλλοντικής και Εργασιακής Ιατρικής Prolepsis, πάνω από μισό εκατομμύριο είναι οι ηλικιωμένοι που ζουν μόνοι τους, ενώ στην Ε.Ε. των «27» 2 στους 3 ηλικιωμένους δεν έχουν καθημερινή επαφή με την οικογένεια και τους συγγενείς τους - και είναι αρκετοί εκείνοι που δεν έχουν κανέναν να συζητήσουν προσωπικά θέματα ή να ζητήσουν βοήθεια.

Η συνέχεια του άρθρου

Έλλη Βασιλάκη 

Ευχαριστώ τη ζωή που μου 'δωσε τόσα πολλά

  

Ευχαριστώ τη ζωή που μου έδωσε τόσα πολλά.

Μου έδωσε το γέλιο, μου ‘δωσε το δάκρυ

κι έτσι ξεχωρίζω την καλή τύχη από την καταστροφή,

αυτά τα δυο που φτιάξαν το τραγούδι μου

και το τραγούδι το δικό σας»…

Violeta del Carmen Parra Sandoval

« Γράφε όπως θέλεις, χρησιμοποίησε όποιους ρυθμούς σου βγαίνουν,

δοκίμασε διαφορετικά όργανα, κάτσε στο πιάνο, κατάστρεψε το μέτρο,

φώναξε αντί να τραγουδήσεις, φύσα την κιθάρα και χτύπα το κόρνο.

Μίσησε τα μαθηματικά κι αγάπησε τους στροβίλους.

Η δημιουργία είναι ένα πουλί που δεν έχει σχέδιο πτήσης, που ποτέ δεν θα πετάξει σε ευθεία γραμμή. »

αυτό το μότο χρησιμοποίησε σε όλη της τη ζωή

4 Φεβρουαρίου παγκόσμια ημέρα καρκίνου

  

Ο πολιτισμός είναι ένδειξη ευφυίας και ενσυναίσθησης.

4 Φεβρουαρίου παγκόσμια ημέρα καρκίνου

και... του μαστού.

Οι άνθρωποι της τέχνης δεν είμαστε δίπλα σε κάθε άνθρωπο.

Είμαστε μέσα του, χτυπάμε μαζί με την καρδιά του σαν αναπόσπαστο κομμάτι της...

«Cecilie»,

το πρώτο γλυπτό γυναίκας με μεταστατικό καρκίνο του μαστού,

του γλύπτη Håkon Anton Fagerås

Όσλο

via Ηρω Λεχουριτη

Έλλη Βασιλάκη