Γράμμα στον Νίκο Πορτοκάλογλου από τον Θεσσαλικό Κάμπο: «Η πλημμύρα ανακάτεψε τις ζωές μας»

 

Ο μελισσοκόμος και βιοκαλλιεργητής Αλέξανδρος Γκουσιάρης, που όπως όλοι στον Θεσσαλικό Κάμπο προσπαθεί να κλείσει τις πληγές που άνοιξε ο «Daniel», απευθύνει μέσω της «Κ» μια αναπάντεχη επιστολή στον Νίκο Πορτοκάλογλου.

«Ονειρό μου θα ήταν να δω τον Θεσσαλικό Κάμπο σπαρμένο βιολογικά. Να επενδύσουμε στην ποιότητα, να την αξιοποιήσουν συνεταιρισμοί και να κάνουν γνωστή τη Θεσσαλία σε όλο τον κόσμο», έλεγε το 2019 στην «Κ» ο Αλέξανδρος Γκουσιάρης, μελισσοκόμος και βιοκαλλιεργητής από τον Ηλιά Καρδίτσας, ένα χωριό 30 κατοίκων («Οι… φιλόμουσες ντομάτες του Ηλιά Καρδίτσας», 21/2/2019). Του είχαμε μιλήσει με αφορμή το ντοκιμαντέρ της Μαριάννας Οικονόμου «Οταν ο Βάγκνερ συνάντησε τις ντομάτες», που κατέγραφε την προσπάθεια της μονάδας που είχε στήσει μαζί με τις γυναίκες του χωριού να διεισδύσει στην παγκόσμια αγορά, «ανασταίνοντας» ταυτόχρονα τον τόπο τους. «Αν με πληγώνει κάτι είναι που υπάρχει απαξίωση των γεωργών από τους αστούς», έλεγε. «Την αισθάνονται οι άνθρωποι της υπαίθρου. Και όμως, αυτό που κάνουν είναι κάτι μαγικό».

Πέντε χρόνια αργότερα, η πληγή αυτή βάθυνε και γέμισε λάσπες

Περισσότερα :https://www.kathimerini.gr/society/562882090/gramma-ston-niko-portokalogloy-apo-ton-thessaliko-kampo-i-plimmyra-anakatepse-tis-zoes-mas/

Βασιλης Γκάτσος : Αναμενόμενη η δικαστική απόφαση. Αλλά 5 χρόνια τι θα κάνουμε;

 

Όπως ήταν αναμενόμενο, η παράταξη "Ερμιονίδα Βήμα στο Αύριο" ναι μεν είχε κάθε δικαίωμα να αμφισβητήσει δικαστικώς το αποτέλεσμα των δημοτικών εκλογών, όμως το δικαστήριο απέρριψε τις όποιες ενστάσεις της, τα όποια επιχειρήματά της, και άφησε το αποτέλεσμα ως είχε.

Πράγματι είναι πάρα πολύ δύσκολο να αμφισβητήσεις την εγκυρότητα ενός ψηφοδελτίου ..... κατόπιν εορτής.
Διότι η εορτή της Δημοκρατίας είναι η ψήφος μέσα στον φάκελο ο οποίος ανοίγεται από τον δικαστικό - πρόεδρο της 5μελούς Εφορευτικής Επιτροπής, επιδεικνύεται το ψηφοδέλτιο στα μέλη της Επιτροπής και στους Αντιπροσώπους των παρατάξεων οι οποίοι έχουν δικαίωμα ένστασης προς την Επιτροπή. Η ένσταση "δικάζεται" επί τόπου και η Επιτροπή κατά πλειοψηφία αποφασίζει για την εγκυρότητα του ψηφοδελτίου.

Το ψηφοδέλτιο είναι η ελεύθερη έκφραση της βούλησης του ψηφοφόρου και δεν μπορεί αυτή εύκολα να αμφισβητηθεί. Μάλιστα ο νόμος για τις διαστάσεις του ψηφοδελτίου, για το χρώμα, για τις διαστάσεις των γραμμάτων κ.λ.π. δεν έχει ακριβείς προδιαγραφές, αλλά πρότυπα με τα οποία πρέπει να συμφωνεί το ψηφοδέλτιο περίπου και όχι με μαθηματική ακρίβεια. Δηλαδή μικρές αποκλίσεις να μην ακυρώνουν τη βούληση του πολίτη. Πέραν αυτού ο καθένας έχει το δικαίωμα να ζητήσει τη βοήθεια του δικαστικού για να τακτοποιήσει το ψηφοδέλτιό του στο παραβάν.

ΘΕΑΤΡΟ ΑΡΤΙΚΙ ΚΡΑΝΙΔΙ: «ΟΘΕΛΛΟΣ/ΠΟΡΝΟΓΡΑΦΙΑ» ΓΙΑ ΜΙΑ ΜΟΝΟ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ

 

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΘΕΑΤΡΙΚΟΣ ΟΜΙΛΟΣ ΕΡΜΙΟΝΙΔΑΣ

ΘΕΑΤΡΟ ΑΡΤΙΚΙ ΜΑΡΑΙΚΕ ΗΛΙΟΥ ΝΤΕ ΚΟΝΙΝΓΚ ΚΡΑΝΙΔΙ

ΧΕΙΜΕΡΙΝΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ 2023-2024

Φιλοξενούμενη θεατρική Παράσταση «ΟΘΕΛΛΟΣ/ΠΟΡΝΟΓΡΑΦΙΑ»

σε σκηνοθεσία Γιάννη Λεοντάρη
τη Δευτέρα 26 Φεβρουαρίου 2024, ώρα 20.30

Θέατρο ARTίκι Μαράικε Ηλιού Ντε Κόνινγκ, περιφ. δρόμος Κρανιδίου-Ερμιόνης
Τιμή εισιτηρίου: 13€

Τηλέφωνο κρατήσεων: 698 698 2224

Ο Θεατρικός Όμιλος Ερμιονίδας ανακοινώνει την πρώτη φιλοξενούμενη παράσταση για τη χειμερινή περίοδο 2023-2024, τη Δευτέρα 26 Φεβρουαρίου 2024 στις 20.30.

Με μεγάλη μας χαρά φιλοξενούμε στο Θέατρο ARTίκι το έργο «ΟΘΕΛΛΟΣ/ΠΟΡΝΟΓΡΑΦΙΑ», μια νέα προσέγγιση του Σαιξπηρικού έργου, σε σκηνοθεσία Γιάννη Λεοντάρη.

Μαρίκα Κανέλλη – Τουτουντζή: Η Κεντητική Τέχνη

 Η Κεντητική Τέχνη 

Από το απλό ανεβατό στο πολυτελές κοπανέλι

 

Το κέντημα προέρχεται από το ρήμα κεντάω και το κληρονομημένο από την αρχαίαελληνική γλώσσα κεντώ, συνηρημένος τύπος του κεντέω (πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα kent). Το ρήμα κεντάω – ώ σημαίνει το πέρασμα με βελόνα χρωματιστών κλωστών σε ένα ύφασμα. Επίσης σημαίνει πιέζω με αιχμηρό αντικείμενο και μεταφορικά, προκαλώ οξύ πόνο σε ένα σημείο. Για αυτό λέμε «με κεντάει ένας πόνος σουβλερός». Σημαίνει και τσιμπώ «με κέντησε μια μέλισσα» λέμε. 

   Η κεντητική τέχνη ξεκινάει από τους μυθικούς χρόνους, τότε που η βασιλοπούλα Αράχνη υπερηφανεύτηκε ότι υφαίνει καλύτερα από τη Θεά Αθηνά –Εργάνη. Η θεά θύμωσε και τη μεταμόρφωσε στο ζωύφιο αράχνη που υφαίνει τον ιστό της και κρέμεται κρεμασμένη και ταπεινωμένη από αυτόν. Υφάντρα και τεχνίτρα υπήρξε και η βασίλισσα Πηνελόπη της Ιθάκης που ύφαινε το πέπλο της περιμένοντας τον Οδυσσέα. Από εκεί και ύστερα οι γυναίκες πάντοτε κεντούσαν και μάλιστα αριστουργήματα, άλλοτε σαν απασχόληση και άλλοτε για λόγους βιοποριστικούς. Το κέντημα είναι δώρο στην ψυχή της κεντήστρας. Γεννάει συναισθήματα θαυμασμού και ευχαρίστησης. Αφυπνίζει τη φαντασία και είναι εργασιοθεραπεία, καλλιτεχνία, μεράκι, δημιουργία, συνεργασία κ. α. Τα είδη κεντήματος είναι αρκετά: σταυροβελονιά, βυζαντινή, ψευτοβυζαντινή, λασέ, φυλτιρέ, μιλάν, πουάν ντ’ όμπρ, κοφτό, πλακέ, ελεύθερη αττικής (ρίζα), ριχτό, ανεβατό, ροκοκό, ρισελιέ, λευκαδίτικο, λαυκαρίτικο (Κύπρος), αργαλιός, κομπελέν, κορδόνι κ.α. Τα κεντήματα έπαιρναν το όνομά τους άλλοτε από τον τόπο και άλλοτε από τον τρόπο κεντήματος. 

   Τα μικρά εργαλεία που χρησιμοποιούσαν για κέντημα ήσαν: βελόνες σε διάφορα μεγέθη, βελονάκι, σαΐτες, καρφίτσες, κουσούνι (μαξιλαράκι).

    Η πιο εξευγενισμένη μορφή κεντήματος είναι η δαντέλα. Η παράδοση λέει ότι η πρώτη δαντέλα είναι το δίχτυ του ψαρά. Οι δαντέλες διακρίνονται σε γκιπούρ, σκρουντζ, σαντιγύ, ατραντέ, κορδονέ, μποπέν και κοπανέλι. Το τελευταίο έχει εξέχουσα

ΜΟΥΣΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΜΙΟΝΗΣ : ΑΠΟΚΡΙΑΤΙΚΟ ΓΛΕΝΤΙ

 

Ένα είναι το πρόβλημα και μία η λύση του: Εθνικός δρόμος Ναύπλιο - Δρέπανο - Ίρια - Σαλάντι - Κρανίδι. ΟΧΙ η θαλάσσια συγκοινωνία Κοιλάδας - Ναυπλίου.

 

Από το μπλογκ της Παράταξης "Ερμιονίδα Βήμα στο Αύριο" του κυρίου Μαργέτα:

"Στην έκτακτη συνεδρίαση της 6ης Φεβρουαρίου 2024, του Δημοτικού Συμβουλίου Ερμιονίδας, σχετικά με τη συμμετοχή του Δήμου Ερμιονίδας στην Ολοκληρωμένη Χωρική Επέμβαση (Ο.Χ.Ε) Επιδαύρου- Ερμιονίδας- Ναυπλίου, στο πλαίσιο του Επιχειρησιακού Προγράμματος της (Ε.Π) ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ 2021-2027 η Παράταξή μας υποστήριξε τα παρακάτω:
---------------

.......... Η Αργολίδα θα πρέπει να αναδειχθεί ως ενιαία τουριστική ενότητα, έτσι, ώστε ο επισκέπτης του Πόρτο-Χελίου να μπορεί άνετα να επισκεφτεί τις Μυκήνες και αντιστρόφως, ο επισκέπτης του Ναυπλίου να επισκεφθεί την Ερμιονίδα κ.ο.κ.

Εκτός όμως από το οδικό δίκτυο, αφού έχουμε την ευτυχία ο Δήμος μας να περιβρέχεται από θάλασσα, με εξαιρετικού κάλλους λιμάνια, είναι αδήριτη ανάγκη να αναπτυχθούν οι θαλάσσιες συγκοινωνίες κυρίως στον τομέα του τουρισμού και να βοηθήσουν στην ενοποίηση του τουριστικού προϊόντος στην Αργολίδα.

Για παράδειγμα, η Κοιλάδα αποτελούσε επίνειο του Κρανιδίου και με θαλάσσια συγκοινωνία ένωνε την Ερμιονίδα με την υπόλοιπη Αργολίδα (Ναύπλιο, Τολό, Δρέπανο κ.ο.κ) και είναι γνωστό ότι μέχρι τη δεκαετία του εξήντα αποτελούσε τον κύριο τρόπο επικοινωνίας με την Αργοναυπλία."

- - - - - - - - - - - - -

Η σύνδεση της Κοιλάδας με το Ναύπλιο με καΐκι βέβαια και όχι με πλοίο - θαλάσσια συγκοινωνία, ήταν λύση ανάγκης για την εποχή την παλιά. Φανταστείτε μεταφορά αρρώστων και ετοιμόγεννων γυναικών με καΐκι προς Νοσοκομείο Ναυπλίου, και θα καταλάβετε. Και ο γράφων έτσι πήγε ... να γεννηθεί στο Ναύπλιο στην κοιλιά της μάνας του και μετά άκουγε μια ζωή για το τι τραβήξαμε κατά το ταξίδι.

Για σήμερα δεν είναι λύση. Δεν έχει κανένα μέλλον συγκοινωνία θαλάσσια μεταξύ Κοιλάδας - Ναυπλίου ούτε για τουριστικούς λόγους. Η απόσταση είναι 20 ναυτικά μίλια. Με φλάιν το ταξίδι είναι 3/4 της ώρας και με το χρόνο επιβίβασης - αποβίβασης φτάνει 1 ώρα και 10 λεπτά, για αυτόν που μένει στη Κοιλάδα. Με προορισμό Κρανίδι, Πορτοχέλι, Δίδυμα, Φούρνοι, Ερμιόνη, βάλτε και 20 λεπτά παραπάνω. Όσο για Θερμήσι, Ηλιόκαστρο άλλα 3/4 της ώρας. Χώρια που πρέπει να αφήσεις το αμάξι σου στη Κοιλάδα και να επιστρέψεις πάλι να το πάρεις. Εδώ και ορισμένα χρόνια κόπηκε και το δρομολόγιο των φλάιν που από Σπέτσες πήγαιναν Μονεμβασιά, ως ασύμφορο παρόλο που "ενοποιούσε το τουριστικό μας προϊόν" με το αντίστοιχο της Μονεμβασιάς.

Αυτές οι "ιδέες" δεν είναι λύση, απλά ακούγονται ωραία στα αυτιά. Αν ένας ιδιώτης βλέπει τουριστικώς τα πράγματα, ότι μπορεί να έχει κέρδος, μπορεί να βάλει δικό του πλεούμενο, όπως έχουν βάλει Ερμιόνη - Ύδρα. Αλλά αυτό πάει με 10 μίλια/ώρα και για Ναύπλιο θέλει 2 ώρες, περισσότερες αν πιάνει Ίρια, Δρέπανο, Τολό. Ήδη στην Κοιλάδα θα πιάνει υδροπλάνο ιδιωτικής εταιρείας και όποιος θέλει θα μπορεί να είναι στο Ναύπλιο σε 10 λεπτά, αν υπάρξει τέτοιο δρομολόγιο που να συμφέρει την εταιρεία.

Όμως τέτοιες "ιδέες" αποπροσανατολίζουν όλους μας από τη μόνη ορθή λύση: Δρόμος Εθνικός, όπως η Αμβρακία Οδός, που από Ναύπλιο σε φέρνει Κρανίδι μέσω Δρεπάνου - Ιρίων -  Βουρλιάς - Σαλαντίου - Κρανιδίου. Λύση που πρέπει να επιδιώξουν με κάθε μέσο και η Πλειοψηφία και η Αντιπολίτευση του Δήμου μας, ενωμένοι για το καλό του τόπου μας.

Αυτός ο δρόμος είναι 40 χιλιόμετρα, και πάμε σε 20 λεπτά Ναύπλιο.