Προτέινει η ΄Έλλη Βασιλάκη
ΜΗ ΜΟΥ ΧΑΛΑΤΕ ΤΗ ΡΟΥΤΙΝΑ ΜΟΥ
Γιάννης Καλαμίτσης
Λατρεύω τη ρουτίνα μου και οι γιορτές μού τη χαλάνε.
Με αναγκάζουν να αλλάξω τις αγαπημένες μου συνήθειες κι αυτό δημιουργεί άγχη και πιέσεις - ή, όπως θα λέγαμε στα σημερινά ελληνικά, «στρες».
Γιατί να λαμβάνω στο κινητό και να σβήνω δεκάδες προκάτ μηνύματα,
για «Μέρι Κρίστμας» και «Χάπι Νιου Γίαρ»,
μηνύματα που στέλνουν οι πάντες προς τους πάντες, χωρίς καν να τις εννοούν τις ευχές;
Γιατί να πρέπει να κουράζω το μυαλό μου ψάχνοντας να βρω τι δώρο θα πάρω
στην Ευγενία, στον Μανώλη, στον Χρήστο, στον Φλούφλη;
Ενα ποτό, ένα γλυκό, μια γλάστρα είναι, στην πραγματικότητα, ένα άχρηστο δώρο!
Αν τους προσφέρω πέντε κιλά πατάτες ή ένα χοιρινό μπούτι, να το κάνουνε βραστό και να το τρώνε σε σάντουιτς με λίγη μουστάρδα, θα θεωρηθώ ή γραφικός ή απαραδέκτως γελοίος.
Παρά το ότι το δώρο μου θα είναι χρήσιμο.
Γιατί θα πρέπει να μου χτυπάνε το κουδούνι αμέτρητες φορές, και τις τρεις τις παραμονές,
για να μου πούνε τα κάλαντα και να ανοίγω την πόρτα σε ποιους;
Ρομά, Πακιστανοί, Ινδοί, Βραχμάνοι και Αφρικανοί θέλουν να με ενημερώσουν πως «Σήμερα τα Φώτα κι ο Φωτισμός» και να μου θυμίσουν πως με τον Φωτισμό θα έρθει και το χαράτσι για τα ακίνητα.
Κι αν κοιτάξω από το ματάκι και δω άτομα μικρού αναστήματος, πού θα ξέρω αν είναι παιδιά κι όχι
