Σάββατο 14 Μαΐου 2022
Παρασκευή 13 Μαΐου 2022
Ο Φόβος περνά μπροστά από τον Ήλιο
Για τους λάτρεις των άστρων !
Δ. Σ.
Το ρόβερ Perseverance Mars χρησιμοποίησε το σύστημα κάμερας Mastcam-Z για να τραβήξει βίντεο του Φόβου, ενός από τα δύο φεγγάρια του Άρη, που επισκιάζει τον Ήλιο. Είναι η παρατήρηση με τη μεγαλύτερη μεγέθυνση και τον υψηλότερο ρυθμό καρέ μιας ηλιακής έκλειψης Φόβος που έχει ληφθεί ποτέ από την επιφάνεια του Άρη.
Πέμπτη 12 Μαΐου 2022
Διαγωνισμός Φωτογραφίας στην Ερμιόνη
Μετά τις 25/7/2022 τελευταία ημέρα αποδοχής συμμετοχών, θα ακολουθήσει έκθεση των φωτογραφιών και βράβευση των τριών πρώτων διαγωνιζόμενων 16-20/8/2022.
Αφιέρωμα στον Τ.Σ. Έλιοτ
Ο Σύνδεσμος Φιλολόγων Αργολίδας και το Κέντρο Ελληνικών Σπουδών Ελλάδος του Πανεπιστημίου Harvard πραγματοποιούν εκδήλωση για τα 100 χρόνια από την έκδοση του ποιήματος «The Waste Land» του Αγγλοαμερικανού ποιητή T.S. Eliot (Βραβείο Nobel Λογοτεχνίας, 1948).
Ομιλήτριες θα είναι:
- κ. Αγγελική Σπυροπούλου, Καθηγήτρια της Νεότερης Ευρωπαϊκής Λογοτεχνίας και Θεωρίας στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, Πρόεδρος του οικείου τμήματος, με θέμα ομιλίας «Η έννοια του κλασικού στον Έλιοτ και ο Μοντερνισμός».
- κ. Χριστίνα Ντόκου, Επίκουρη Καθηγήτρια Αμερικανικής Λογοτεχνίας και Πολιτισμού του Τμήματος Αγγλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, με θέμα ομιλίας «Έλιοτ και Μύθου Μέθεξη».
Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή 13 Μαΐου 2022 και ώρα 6 μ.μ. και μεταδοθεί ζωντανά στο YouTube.
Σύντομο βιογραφικό του T.S. Eliot
Κυριακή 8 Μαΐου 2022
ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΪΚΗΣ ΣΥΜΦΩΝΙΚΗΣ ΟΡΧΗΣΤΡΑΣ ΝΕΩΝ ΔΙΕΥΘΥΝΕΙ Ο ΧΡΗΣΤΟΣ ΔΡΟΥΖΑΣ
THE YOUNG MAN AND THE GENTLEMAN
Κιθάρα: Βιργινία Αμαριωτάκη
Διεύθυνση ορχήστρας: Χρήστος Δρούζας
• J. Rodrigo, "Fantasia para un Gentilhombre"
• W.A. Mozart, Piano Concerto No 9 in E flat major, K 271 "Jeunehomme"
• Χ. Δρούζας, "Ο Νεαρός και ο Ευγενής" – για πιάνο, κιθάρα και ορχήστρα
(Λεωφόρος Βασιλέως Γεωργίου Β΄ 17-19,
Mικρή ιστορία φαγητού.
ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΤΑΘΗ ΤΣΑΓΚΑΡΟΥΣΙΑΝΟ
Πριν
λίγα χρόνια είχα έναν φίλο
που πέθανε η μάνα του απότομα, από καρδιά. Ήταν περίεργο παιδί και δεν έκλαψε
καθόλου, ούτε με το πρώτο σοκ, ούτε μετά - στις εκκλησίες και στους τάφους. Ήταν
κλειστός σαν πέτρα, γιατί την αγαπούσε πολύ.
Το
βράδυ που έφυγαν οι επισκέπτες από
το σπίτι (σχεδόν τους έδιωξε), εξαντλημένος άνοιξε το ψυγείο. Σε ένα τάπερ
βρήκε γεμιστά. Τα είχε μαγειρέψει η μάνα του μια μέρα πριν πεθάνει.
Έκατσε
στο τραπέζι, μόνος, και σαν υπνωτισμένος
άρχισε να τρώει. Ένιωσε κάτι υπόκωφο να του χτυπάει τ' άντερα: η οικειότητα
αυτής της γεύσης. Το ρύζι, η ντομάτα, το συγκεκριμένο λάδι, ο συγκεκριμένος
άνηθος - αυτό το μείγμα που ανήκε αποκλειστικά στη μάνα του.
Τότε
μόνο τον πήραν τα κλάματα. Έκλαιγε
και έτρωγε, σιγά σιγά, για να μην τελειώσουν γρήγορα τα γεμιστά του. Μέχρι που
τέλειωσαν.
_______
Από
το βιβλίο ΑΣ ΦΥΣΑ ΤΩΡΑ, εκδ. LIFO