Αναρτήθηκε το 2020. Περί προόδου και "προόδου" του τόπου μας. Για τους περίπου 500 υποψηφίους μας.

 

Ο θεμέλιος λίθος και η προοπτική του τόπου μας.

Ο θεμέλιος λίθος τέθηκε παρουσία αρχών και επισήμων, αλλά απουσία λαού. Η  διαπίστωση των επισήμων είναι κοινή: Η επένδυση αυτή θα εκτοξεύσει το τουριστικό μας προϊόν .....  μια νέα εποχή αρχίζει ...... η Ερμιονίδα μπαίνει στον τουριστικό χάρτη ....... 600 θέσεις εργασίας ..... η βαριά βιομηχανία του τουρισμού ....

Να επισημάνω:

- Ο πιο ασφαλής δείκτης προόδου, ανάπτυξης, ευημερίας λόγω επενδύσεων είναι η αύξηση του πληθυσμού. Παράδειγμα η Ελευσίνα. Ήταν ένα μικρό χωριό και λόγω των γύρω εργοστασίων έγινε πόλη των 30 000 κατοίκων, ενώ και τα γύρω χωριά, όπως ο Ασπρόπυργος (πρώην Καλύβια Χασιάς), η Μαγκούλα, η Μάντρα κ.λ.π. μικρά αρβανιτοχώρια, έγιναν και αυτά μικρές πόλεις.

- Η Ερμιονίδα το 1960 δεν είχε ούτε έναν τουρίστα, δεν είχε πουλήσει σε ξένο ούτε ένα μέτρο γης. Στο Δημοτικό Ερμιόνης είμαστε 330 μαθητές και ακόμη λειτουργούσε το Δημοτικό στα Μεταλλεία στη Ντάρδιζα. Το Λουκαΐτι είχε γύρω στους 50 μαθητές σχολικής ηλικίας. Να μη πω για το Κρανίδι. Αυτό σημαίνει ότι υπήρχαν άλλοι 330 προσχολικής ηλικίας και άλλοι 330  από 12 έως 18 χρονών (τότε δεν ήταν υποχρεωτικό σχολείο το Γυμνάσιο) μόνο στην Ερμιόνη.

Από το τότε μέχρι σήμερα:

Αυτό αναρτήθηκε το 2021. Άκρως επίκαιρο για την ενημέρωση των περίπου 500 υποψηφίων μας. Περί λυμάτων ο λόγος.

 

ΔΕΥΑΕΡ και Αναβάθμιση Εγκατάστασης Επεξεργασίας Λυμάτων Κρανιδίου

(Με αφορμή την πρόταση ένταξης της Αναβάθμισης σε Πρόγραμμα.)

Α΄ΜΕΡΟΣ: Λίγα για την "ιστορία" των λυμάτων μας.

Ο Δήμαρχος με το που ανέλαβε καθήκοντα επισκέφθηκε την ΔΕΥΑΕΡ και τις δύο ΕΕΛ (Εγκαταστάσεις Επεξεργασίας Λυμάτων) Κρανιδίου και Ερμιόνης και με φωτογραφίες έδειξε την απαράδεκτη κατάσταση που παραλαμβάνει. 

Κάτι παρόμοιο είχε όμως συμβεί και με την προηγούμενη πλειοψηφία και όλοι θυμόμαστε τον κ. Αποστόλου να δείχνει γεωτρήσεις, εξοπλισμό, δεξαμενες μέσα στη βλάστηση, χωρίς συντήρηση, παρατημένη κατάσταση δηλαδή, που με προσωπική κυρίως εργασία αποκατέστησε.

Και πάει λέγοντας προς τα πίσω, όπου στο τέλος θα βρούμε, πριν  30-40 χρόνια, τα λύματα να πέφτουν ελεύθερα: στα δύο λιμάνια τής Ερμιόνης, στην άκρη του λιμανιού του Πορτοχελιού, και, μέσω Γραμματικού, στον Κάμπο του Κρανιδίου.

Ποιος φταίει; Οι Κοινότητες και οι Δήμοι, οι Κοινοτάρχες και οι Δήμαρχοι, η Νομαρχία και η Περιφέρεια, τα αρμόδια Υπουργεία; Φταίνε όλοι και κανένας. Από τη στιγμή που δεν υπάρχει εργοδότης να έχει επενδύσει τα λεφτά του στήνοντας επιχείρηση κερδοσκοπική, όπου η ΔΕΥΑΕΡ είναι ένα παραγωγικό της Τμήμα, πλήρως ελεγχόμενο, με καλά αμειβόμενο προϊστάμενο πλήρους ευθύνης και αρμοδιότητος ως προς τον εργοδότη, τι περιμένουμε;

Θα μου πείτε ότι ο δημοτικός υπάλληλος ως δημόσιος λειτουργός είναι υπηρέτης του λαού, με υψηλή αίσθηση καθήκοντος, οι αιρετοί  ομοίως. Έτσι είναι, αν έτσι νομίζετε.

Θα το επαναλάβω: μόνον όταν ο Δήμος λειτουργήσει ως οργανισμός και οργανωθεί όπως όλοι οι οργανισμοί με πρότυπα διοίκησης, μόνον όταν οι δημοτικοί υπάλληλοι αναλάβουν πραγματικές ευθύνες, όπως γίνεται με τους ιδιωτικούς υπαλλήλους, μόνον όταν ο Δήμαρχος και το ΔΣ μάθουν να μετρούν και να αξιολογούν, μόνον τότε θα δει η ΔΕΥΑΕΡ προκοπή. Και οι αρχές οργάνωσης και διοίκησης είναι ίδιες και για κερδοσκοπικούς και για μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ Ελένης και Μαρίας Τράκη

 Σε όλους τους συμπατριώτες μας συγγενείς και φίλους που συμμετείχαν στο βαρύ πένθος  για την απώλεια της  πολυαγαπημένης μας αδελφής Κικής, εκφράζουμε την αγάπη μας και τις εγκάρδιες ευχαριστίες μας ..

Ιδιαίτερα ευχαριστούμε τον Dr κ. Αθανάσιο Σκούπρα για την Ιατροφαρμακευτική 

Θεραπεία και την συνεχή παρουσία του, στις τελευταίες ώρες της Ζωής της.

Τον φυσικοθεραπευτή κ. Νεκτάριο Λιώση για την θεραπευτική και ψυχολογική στήριξη που της παρείχε. Την Νοσηλεύτρια κ. Χαριτίνη Τσέλου Τόκα για την Νοσηλευτική φροντίδα ..Τον Πρόεδρο του Ερμιονικού Συνδέσμου κ. Γιάννη  Σπετσιώτη και τα μέλη του Δ.Σ. για τον αποχαιρετισμό. Την  γλυκιά και αγαπημένη μας φίλη κ.Τζένη Ντεστάκου για τον τρυφερό αποχαιρετισμό, που τόσο μας συγκινεί κάθε φορά που το διαβάζουμε.

Την κ.Σαρωνίδα Βατικιώτου Γκάτσου για τις αναμνήσεις της παιδικής της ηλικίας από τις

 επισκέψεις με τους αείμνηστους γονείς της στο σπίτι μας στον Πειραιά.

Τέλος της αγαπημένες μας φίλες Κική Νικολάου-Θέλξη Ζερβού-Κική Κατσογεώργη- Μαρίκα Τουτουτζή-Μαρία Κομμά-Ρένα Μαντάκη-Ρούλα Γκλεζάκου-Ολυμπία Ξυνογαλά- καθώς και τις  κ.Χ.Α.Κ.Ε. που αντί ανθέων κατέθεσαν χρηματικά ποσά στα φιλόπτωχα ταμία Ερμιόνης και Αντικαρκινικό Πειραιά.

Αναρτήθηκε το 2020. Τα ΠΟΠ είναι για εορτασμούς ή περισυλλογή; Για να συνειδητοποιήσουν οι περίπου 500 υποψήφιοι ότι με τα ΠΟΠ, τις γιορτές και τα πανηγύρια δεν λύνουμε το αγροτικό μας πρόβλημα. .

 Το εορταστικό, θα λέγαμε ενθουσιαστικό - θριαμβευτικό, κλίμα με αφορμή τον οριστικό τίτλο - διαβατήσιο ΠΟΠ που πήραν τα ρόδια μας, που έρχεται ως συνέχεια του προηγούμενου θριάμβου του ΠΟΠ ελαιολάδου μας, δεν συνάδει με την πραγματική κατάσταση που βιώνουν οι καλλιεργητές αυτών των προϊόντων στην Ερμιονίδα. Σ' αυτό το "διονυσιακό κλίμα" συμβάλλουν συμπατριώτες που έχουν περάσει από διοικητικές θέσεις στον Δήμο μας, χωρίς νούμερα, χωρίς δείκτες, χωρίς ποσοτικά και ποιοτικά δεδομένα. "Διονυσιακοί" και οι βουλευτές μας. Λες και αυτόματα τα ΠΟΠ θα εξασφαλίσουν την ευημερία των αγροτών μας και του τόπου μας.

Μα στην Κρήτη υπάρχουν ήδη 5 ΠΟΠ λάδια και πολύ περισσότερα στη χώρα μας. Όμως το 80% των εξαγωγών μας είναι χύμα λάδι, το περισσότερο λάδι στην εσωτερική κατανάλωση περνάει ως χύμα από τα λιτρίβια, ενώ πέρυσι οι ελαιοπαραγωγοί μας "απολάμβαναν" τιμές γύρω στα 2 ευρώ/κιλό, αν και οι τιμές στο ράφι των σούπερ μάρκετ λίγο επηρεάστηκαν. Άντε από 6 ευρώ το κιλό να βρέθηκαν για λίγο στα 5.5 ευρώ το κιλό, ενώ το λάδι το ποιοτικά αντίστοιχο με το δικό μας έμεινε σταθερό γύρω στα 8 ευρώ το κιλό.

Όσο για το ρόδι μας ναι μεν είναι γλυκό και νόστιμο, αλλά δεν έχει στη φλούδα το χρώμα που έχουν συνηθίσει ο Ευρωπαίοι, οι οποίοι έχουν παράλληλα συνηθίσει τη ξινή γεύση όπως και το ομοιόμορφα κόκκινο χρώμα της φλούδας. Χώρια που συστηματικές φυτείες "ξινών" αλλά αποδοτικών ποικιλιών σε περιοχές της χώρας μας με άφθονα νερά, παράγουν χυμό με πολύ μικρότερο κόστος που φυσικά τον προτιμούν οι εταιρείες που εμφιαλώνουν και διαθέτουν διάφορους χυμούς με προσθήκη χυμού ροδιού.

όταν τα παιδιά ασχολούνται με τα κοινά κι εντοπίζουν-αντιμετωπίζουν τα κενά

 Τα 5 μαθητικά βίντεο που βραβεύτηκαν στον 1ο Παν -Πελοποννησιακό διαγωνισμό για την άρση των στερεοτυπικών αντιλήψεων για τα άτομα με αναπηρία

Στο πλαίσιο του Πακέτου Εργασίας 8 «Diversity up» της Πράξης Αγησίλαος, πραγματοποιήθηκε ο 1ος Παν -Πελοποννησιακός διαγωνισμός σε μαθητές της Γ΄ τάξης των Γυμνασίων της Περιφέρειας Πελοποννήσου με σκοπό την ανάδειξη 5 videos που προωθούν την άρση των στερεοτυπικών αντιλήψεων για τα άτομα με αναπηρία στο εκπαιδευτικό και εργασιακό περιβάλλον, αλλά και σε άλλους τομείς της ζωής.

Πραγματοποιήθηκε εκπαίδευση των διευθυντών, των καθηγητών και των μαθητών της Γ’ τάξης των Γυμνασίων της Περιφέρειας Πελοποννήσου σχετικά με την Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρίες, για τις ανάγκες και τα εμπόδια που συναντούν τα άτομα με αναπηρία ή/και χρόνιες παθήσεις. Οι μαθητές μαζί με τους καθηγητές τους κατέθεσαν την ιδέα τους και στη συνέχεια διαγωνίστηκαν. 
Μετά τον 1ο Παν -Πελοποννησιακό διαγωνισμό αναδείχθηκαν 5 νικητήρια σχολεία τα videos των οποίων προβλήθηκαν στα τοπικά τηλεοπτικά δίκτυα της Περιφέρειας Πελοποννήσου και σήμερα φιλοξενούνται στο κανάλι της ΕΣΑμεΑ στο youtube και μπορεί καθένας και καθεμιά να τα δει και να τα διαδώσει.

Τα 5 νικητήρια σχολεία του 1ου Παν-Πελοποννησιακού Μαθητικού Διαγωνισμού είναι από:

Περισσότερα Esamea

Έλλη Βασιλάκη 

Αναρτήθηκε το2020. Τρίτη κατά σειρά χρονιά με πολύ χαμηλή τιμή παραγωγού για το λάδι μας. Για να συμβάλουν οι περίπου 500 υποψήφιοι στη λύση του προβλήματος.

 

Κι ας είναι ΠΟΠ και αγουρέλαιο με φήμη.

Στο ράφι των Σούπερ Μάρκετ το ελαιόλαδο Μυλοποτάμου Κρήτης, που είναι ένας από τους μεγαλύτερους συνεταιρισμούς της χώρας, "γυρίζει" γύρω από τα 5.5 - 6 ευρώ το κιλό. Είναι καλό λάδι. Το δικό μας είναι καλύτερο, και αν είχαμε έναν μεγάλο συνεταιρισμό μπορούσε να πουλιέται στο ράφι 6.5 - 6 ευρώ το κιλό. Σε αυτές τις τιμές είναι η πλαστική συσκευασία του λίτρου σχεδόν όλων των λαδιών, εκτός από μερικά που φτάνουν και τα 8 ευρώ το κιλό, ως βιολογικά ή "εξαιρετικής ποιότητας" αν και δεν πιάνουν σε γεύση το δικό μας. Από κει και πάνω είναι τα brand names που δεν αναφέρονται στο μέσο καταναλωτή και στο νοικοκυριό.

Ο παραγωγό μας "απολαμβάνει τιμή" που μπορεί να αρχίζει από 3 ευρώ το κιλό, αλλά γρήγορα κατρακυλάει προς τα δύο ευρώ.

'Έτσι εύκολα έρχεται στο νου και στη γλώσσα η αιτία αυτής της μεγάλης διαφοράς: Οι μεσάζοντες. Δηλαδή πουλάω στο λιτρίβι, αυτό πουλάει στον έμπορο, αυτός σε άλλο έμπορο, αυτός στο Σούπερ Μάρκετ. Εν μέρει μπορεί να είναι αυτό σωστό. Από την άλλη, οι διεθνείς τιμές λαδιού για τον παραγωγό κυμαίνονται γύρω από αυτές που απολαμβάνει ο Έλληνας παραγωγός. Και εδώ οι μεσάζοντες .... παγκοσμίως; Δεν νομίζω.

Και ο Μυλοπόταμος ως συνεταιρισμός που αγοράζει από τον συνεταιρισμένο παραγωγό και πουλάει κατευθείαν στο Σούπερ Μάρκετ χωρίς μεσάζοντες; Ή θησαυρίζει ως συνεταιρισμός, ή πληρώνει πολύ καλά τους συνεταιρισμένους αγρότες.