Παρασκευή 30 Οκτωβρίου 2009

Γιάννης και Φάνης Κοτταράς, οι καραβομαραγκοί της Ερμιόνης

  Καθημερινά περνάμε από το ναυπηγείο τους στο Μπίστι και βλέπουμε από την ανοικτή πόρτα ένα σκαρί να μεγαλώνει μέρα με την μέρα.

 Πήραμε το θάρρος να μπούμε και να μάθουμε περισσότερα για τη δουλειά τους, γι αυτό το ιδιαίτερο επάγγελμα του καραβομαραγκού, που τείνει να εξαφανιστεί.
  Μας καλοδέχτηκαν ο Γιάννης και ο Φάνης και πρόθυμα μας ξενάγησαν στα μυστικά της δουλειάς τους.

Το νέο 9 μετρο σκαρί

    Μας μίλησαν για τον παππού τους, τον Γιάννη Κοτταρά (1901-1980) που ζούσε στη Δοκό.  Έβοσκε μικρός τα  γιδοπρόβατά τους στο νησάκι Τρίκερι και σκάρωσε από ξύλα, που ξέβρασε εκεί η θάλασσα, την πρώτη του μικρή βάρκα.
 Αυτή η μικρή η βάρκα στάθηκε η αφορμή να γίνει ο πρώτος καραβομαραγκός στην Ερμιόνη.
 Από το 1928 που ξεκίνησε την δραστηριότητά του,  κατασκεύασε τις περίφημες βάρκες τύπου ΄΄Παπαδιά΄΄ και μ αυτές οι ντόπιοι σφουγγαράδες έφταναν μέχρι την Αφρική..

Οι γιοί του Απόστολος και Γιώργος Κοτταράς

Μαθήτευσαν μαζί του και ακολούθησαν την τέχνη του οι γιοί του Απόστολος και Γιώργος, ο ανιψιός του Δήμος Κοτταράς , ο Λάζαρος Σπετσιώτης και ο Νίκος Κουτούβαλης.
  Κατά την ξενάγησή  μας στο σημερινό ναυπηγείο θαυμάσαμε φωτογραφίες καραβιών που είχαν εκείνοι κατασκευάσει.

 Μας έδειξαν το Aurora, το μεγαλύτερο σκαρί που έχει κατασκευαστεί στα Μαντράκια από τους Μαστρογιώργη , Μαστροδήμο και Γιάννη Κοτταρά.
Έχει μήκος 19,50 μέτρα και είναι σκάφος αναψυχής.
Μέσα στο ναυπηγείο τώρα φτιάχνεται ένα 9μετρο αλιευτικό, παραγγελία ενός ψαρά από την Αίγινα.
Μας εξήγησαν ότι τα ξύλα για το σκελετό (τα στραβόξυλα) είναι από πεύκο Μυτιλήνης και το πέτσωμα γίνεται από Αφρικανικό ξύλο Ιρόκο, που καρφώνεται με καρφιά γαλβανιζέ και με βίδες από ανοξείδωτο ατσάλι.
Ο χρόνος κατασκευής ενός τέτοιου σκάφους είναι 6-8 μήνες συνήθως και ο χρόνος ζωής τους, με καλή συντήρηση, είναι απεριόριστος.


Με έκπληξη μάθαμε ότι η κρατική τηλεόραση, με την έναρξη αυτής της κατασκευής έχει εγκαταστήσει μια κάμερα που καθημερινά καταγράφει την εξέλιξη των εργασιών στο σκαρί , με σκοπό τη δημιουργία ενός ντοκιμαντέρ που θα προβάλει το επάγγελμα του καραβομαραγκού που χάνεται.

  Άξιοι συνεχιστές της ναυπηγικής τέχνης, αφού ο ναυτικός χαρακτήρας της Ερμιονίδας είναι πανάρχαια κληρονομιά.

Σίλβιο, μην είσαι χαζός, σώσε το κλίμα..



«Σίλβιο, μην είσαι χαζός, σώσε το κλίμα». Παραινέσεις με τη βοήθεια της Greenpeace στέλνουν τα αγάλματα της Ρώμης στον πρωθυπουργό. Ο Ιούλιος Καίσαρας, μα και τα αγάλματα στα σιντριβάνια της Ρώμης απέκτησαν οικολογικές ανησυχίες.


Καθημερινή

Πέμπτη 29 Οκτωβρίου 2009

Επαναστατική μέθοδος κατά της στειρότητας


  Ουσιαστικό βήμα κατά της στειρότητας. Αμερικανοί επιστήμονες ανακοίνωσαν πως βρήκαν τρόπο να μετατρέπουν τα ανθρώπινα εμβρυϊκά βλαστοκύτταρα στα κύτταρα εκείνα που δημιουργούν τα ωάρια και τα σπερματοζωάρια.

  Η ανακάλυψη, που επιτρέπει στους ερευνητές να μελετήσουν τα ανθρώπινα αναπαραγωγικά κύτταρα από την πρώτη κιόλας στιγμή που δημιουργούνται στα έμβρυα μέχρι να γίνουν ώριμα ωάρια και σπερματοζωάρια, μπορεί να οδηγήσει σε νέες θεραπείες γονιμότητας, καθώς και σε καλύτερη κατανόηση των κληρονομικών ασθενειών, πράγμα που ίσως οδηγήσει μελλοντικά στη διόρθωση των αναπτυξιακών προβλημάτων πριν τη γέννηση του παιδιού.
  Η έρευνα έγινε από ομάδα επιστημόνων υπό την δρα Ρένι Ρέιχο Πέρα του Ινστιτούτου Βιολογίας Βλαστοκυττάρων και Αναγεννητικής Ιατρικής του πανεπιστημίου του Στάνφορντ και δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Nature", σύμφωνα με το πρακτορείο Ρόιτερ και τον "Γκάρντιαν".


ΣΚΑΙ

Τετάρτη 28 Οκτωβρίου 2009

ΕΡΜΙΟΝΗ . Παρέλασαν και βραβεύτηκαν τα νειάτα και η ελπίδα..










Γι΄αυτούς που κάποτε έδωσαν τη ζωή τους για την πατρίδα.


Ημέρα μνήμης

ΟΙ ΝΑΖΙ ΣΤΗΝ ΑΚΡΟΠΟΛΗ

Η επιχείρηση σωτηρίας των αρχαίων μας το ’40


  Με το ξέσπασμα του Πολέμου, η βύθιση του Κούρου στα έγκατα της αθηναϊκής γης ήταν ένα μέτρο διαφύλαξης και προστασίας αρχαιοτήτων του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου. Αντιμετωπίζοντας εγκαίρως το ενδεχόμενο βομβαρδισμού ή λεηλασίας της Αθήνας, η «απόκρυψη» των αριστουργημάτων του πρώτου Μουσείου της χώρας ήταν μια τιτάνια όσο και συγκινητική επιχείρηση. Είναι το θέμα της έρευνας του σκηνοθέτη Βασίλη Κοσμόπουλου, ο οποίος βρίσκεται στο τελικό στάδιο ανάπτυξης ενός σχετικού ντοκιμαντέρ.

  Αναρωτήθηκε ποτέ κανείς μας αν υπήρξε κάποια μέριμνα σχετικά με τις ελληνικές αρχαιότητες την παραμονή της 28ης Οκτωβρίου 1940; Είναι μια πολύ λογική σκέψη: η χώρα θα δεχόταν την εισβολή ξένου εχθρού, ενδεχομένως να βομβαρδιζόταν, πώς θα προστατεύονταν τα μνημεία μας - και πώς;Τεράστια έρευνα
   Αυτή η λησμονημένη, αλλά εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ιστορία βρίσκεται στο επίκεντρο ενός ντοκιμαντέρ. Οπως μας είπε ο σκηνοθέτης, κ. Βασίλης Κοσμόπουλος, «το ντοκιμαντέρ βρίσκεται στο τελικό στάδιο της ανάπτυξης (development) δεν έχει όμως ακόμη μπει στην κύρια φάση παραγωγής. Ξεκίνησε το 2006, με εξαιρετικές συνθήκες (κατ’ επιλογήν συμμετοχή στο Discovery Campus Masterschool 2006) και συνεχίζεται μέχρι σήμερα, κυρίως διότι ήταν τεράστια η έρευνα που έπρεπε να διεξαχθεί, στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Αφετηρία μας ήταν η δημοσίευση του Β. Χ. Πετράκου “Τα αρχαία της Ελλάδος κατά τον πόλεμο 1940-44”, Ο Μέντωρ, 1994. Ουσιαστικά συνεχίζουμε από εκεί που σταμάτησε ο συγγραφέας».
  Σύμφωνα με τον κ. Κοσμόπουλο, με το που κηρύχθηκε ο πόλεμος το 1940, ξεκίνησε μια μεγάλη επιχείρηση απόκρυψης των αρχαιοτήτων. «Η επιχείρηση αυτή στήθηκε σε όλη την Ελλάδα, ωστόσο, το μεγάλο βάρος έπεσε στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο. Μετά την κατάληψη της χώρας, ασκήθηκαν πιέσεις από τις γερμανικές δυνάμεις κατοχής να αποκαλυφθούν τα κρυμμένα αρχαία για την αποφυγή φθοράς, μα η Ελληνική Αρχαιολογική Υπηρεσία αντιστάθηκε. Λόγω και των γεγονότων του Εμφυλίου, χρειάστηκε να φτάσουμε στις αρχές της δεκαετίας του ’50 για να ολοκληρωθεί η αποκάλυψη όλων αυτών των αρχαιοτήτων».
  Η περίπτωση των γερμανικών δυνάμεων Κατοχής παρουσιάζει ειδικό ενδιαφέρον διότι, όπως λέει ο Β. Κοσμόπουλος, «κράτησαν μια στάση αντιφατική. Ενώ η επίσημη γραμμή από το Βερολίνο ήταν οι ελληνικές αρχαιότητες να προστατευθούν, από την άλλη είχαμε περιπτώσεις φθορών, λεηλασίας ή και αρχαιοκαπηλίας από κάποιους αξιωματούχους. Για να γίνει κατανοητή η γερμανική στάση, η ταινία θα προσπαθήσει να φωτίσει το ζήτημα της ιδιότυπης πρόσληψης και χρήσης της ελληνικής αρχαιότητας στη δημιουργία της ναζιστικής ιδεολογίας».

Η «ομάδα Ρόζενμπεργκ»
  Ο Β. Κοσμόπουλος στέκεται στη γερμανική «ομάδα Ρόζενμπεργκ», που δρούσε σε όλη την Ευρώπη. «Μεταξύ άλλων, σκοπός της ήταν και η συλλογή πολιτιστικών θησαυρών απ’ όλες τις κατεχόμενες ευρωπαϊκές χώρες, σε σχέση όμως το ιδεολογικό υπόβαθρο της ναζιστικής Γερμανίας. Στην Ελλάδα η δράση της περιορίστηκε από τον εσωτερικό ανταγωνισμό με το Γερμανικό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο. Η ιταλική στάση δεν είχε το ανάλογο ιδεολογικό υπόβαθρο, ενώ και για τους Βούλγαρους επίσης είχαν ιδεολογικό ενδιαφέρον όσα ελληνικά μνημεία σχετίζονταν με τις εδαφικές διεκδικήσεις τους».

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Καλπάκι: Ένας τόπος πολύ γνωστός από τις ηρωικές μάχες


   Το στρατιωτικό Μουσείο του πολέμου 1940 - 41 που βρίσκεται στο Καλπάκι, έναν τόπο πολύ γνωστό από τις ηρωικές μάχες που έγιναν εδώ στην πρώτη φάση του ελληνοιταλικού πολέμου του 40-41, στις οποίες οι λιγοστές Ελληνικές δυνάμεις πέτυχαν με την σθεναρή τους αντίσταση να αποτρέψουν την διείσδυση του εχθρού στον χώρο της Ηπείρου.

  Ο χώρος μικρός αλλά πολύ υποβλητικός, καθώς τα εντυπωσιακά εκθέματα μας ταξιδεύουν στον χρόνο--ανάμεσα τους πυροβόλα μεγάλου διαμετρήματος, φορητός οπλισμός, στολές, μετάλλια, φωτογραφίες , χάρτες και άλλα αντικείμενα της εποχής.
  Εδώ βρίσκεται και η φωτογραφία του ανθυπολοχαγού Αλέξανδρου Διάκου, του πρώτου Έλληνα αξιωματικού που «έπεσε» στο ελληνοαλβανικό μέτωπο (ο Ελύτης έγραψε στη μνήμη του το «Άσμα ηρωικό και πένθιμο»), καθώς και ο κινητήρας του αεροπλάνου του υποσμηναγού Ιωάννη Σακελλαρίου, ο οποίος σκοτώθηκε ύστερα από άνιση αερομαχία με τέσσερα ιταλικά αεροπλάνα.
  Μέσα από τη γραφική αναπαράσταση και την προβολή ντοκιμαντέρ για τις μάχες του ελληνοϊταλικού πολέμου ο επισκέπτης αισθάνεται μεγάλη συγκίνηση και εθνική υπερηφάνεια, καθώς βρίσκεται στον τόπο όπου έγινε πράξη το ηρωικό ΟΧΙ.
  Το μουσείο χτίστηκε το 1975 και σήμερα ο Δήμος Καλπακίου σε συνεργασία με το Υπουργείο Άμυνας προωθεί την επέκταση του, αλλά και συνολικά την ανάδειξη της ιστορικής περιοχής του αλβανικού μετώπου.
  Απέναντι από το Μουσείο υπάρχουν οι προτομές του Αλέξανδρου Παπάγου, του Γεωργίου Β’ και του Ιωάννη Μεταξά.
  Τέλος πολύ κοντά στο μουσείο βρίσκεται και η σπηλιά που στη διάρκεια του πολέμου ήταν το τακτικό στρατηγείο του Διοικητή της 8ης Μεραρχίας Χαράλαμπου Κατσιμήτρου, ο οποίος με την επιμονή του να υπερασπιστεί την γραμμή αμύνης Ελαίας - Καλαμά (παρά τις αντίθετες διαταγές) καθήλωσε τις εχθρικές δυνάμεις στο Καλπάκι και «έγραψε» μαζί με τη Μεραρχία του το αθάνατο έπος του '40.
Εκεί υπάρχει η προτομή του Κατσιμήτρου και μια πλάκα που θυμίζει το απόσπασμα διαταγής της 8ης Μεραρχίας της 30ης Οκτωβρίου του 1940.
Η διαταγή καταλήγει με τα παρακάτω λόγια:
 “ΟΥΔΕΜΙΑ ΙΔΕΑ ΕΙΣ ΟΥΔΕΝΑ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΕΡΙ ΥΠΟΧΩΡΗΣΕΩΣ. ΠΑΝΤΕΣ ΑΠΟ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΗΓΟΥ ΔΙΟΙΚΗΤΟΥ ΜΕΡΑΡΧΙΑΣ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΤΟΥ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΥ ΣΤΡΑΤΙΩΤΟΥ ΘΑ ΑΓΩΝΙΣΘΩΜΕΝ ΕΠΙ ΤΩΝ ΘΕΣΕΩΝ ΜΑΣ ΚΑΙ ΕΝ ΑΝΑΓΚΗ ΘΑ ΠΕΣΩΜΕΝ ΟΛΟΙ ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΟΜΕΝΟΙ ΑΥΤΑΣ”.

ana-mpa

Τρίτη 27 Οκτωβρίου 2009

Ερμιόνη όπως παλιά..



Ας αναρωτηθούμε, πόσα θέλαμε να είχαν αλλάξει σήμερα απ αυτή την εικόνα και πόσα θα θέλαμε να μείνουν ίδια..

Δευτέρα 26 Οκτωβρίου 2009

ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ... ΤΟΥ ΠΙΝΑΚΑ


  Ενα αγόρι δίνει «ζωή» σε έναν πίνακα.
  Το χαμόγελο του μικρούλη της φωτογραφίας αντικατοπτρίζει τη χαρά και τη γιορτινή ατμόσφαιρα που επικρατεί στην ημέρα γιορτής της πόλης της Τιφλίδας.
   Μια γιορτή που πραγματοποιείται κάθε χρόνο τέλος Οκτωβρίου και περιλαμβάνει κάθε δραστηριότητα που συμβαίνει στην πόλη, από πάτημα σταφυλιών, πώληση φρούτων και λαχανικών έως καλλιτεχνικές δράσεις.
   Μουσική, τραγούδια, χοροί, εορταστικές εκδηλώσεις διασκέδασαν και φέτος τους πολίτες και τους επισκέπτες της πόλης, οι ντόπιοι καλλιτέχνες παρουσίασαν έργα τους -πίνακες αλλά και χειροποίητα αντικείμενα- μαθητές βραβεύτηκαν, ενώ πατήθηκαν και σταφύλια σε συγκεκριμένα πατητήρια.

ΕΘΝΟΣ

Πρόταση βιβλίου

ΕΡΩΤΑΣ ΣΑΝ ΒΡΟΧΗ
ΛΕΝΑ ΜΑΝΤΑ
Κλαίλια… Ένα όνομα-σταθμός στη ζωή της. Η μητέρα της λάτρεψε την ηρωίδα του Ξενόπουλου και της έδωσε, λίγο προτού φύγει από τη ζωή, το όνομά της. Μαζί όμως της δώρισε χωρίς να το θέλει και τη μοίρα της λαμπερής κοντεσίνας. Υπήρχε και για κείνην ένας Παύλος, βαθιά, απόλυτα ερωτευμένος, για μια ζωή. Αλλά η Κλαίλια ήθελε να γνωρίσει τον έρωτα όπως ζωντάνευε μέσα στις σελίδες των βιβλίων. Και βρήκε τον Ντένη της στο πρόσωπο του Νικηφόρου. Χρόνια μετά, μόνη και κλεισμένη στον εαυτό της, ανάμεσα σε βράχια και σπασμένα όστρακα, εξακολουθεί να ζει παρέα με θύμησες που πληγώνουν και επιθυμίες που κοιμούνται. Μα ξαφνικά ένα μικρό κορίτσι μπαίνει στη ζωή της. Και… τι παράξενο… έχουν το ίδιο όνομα! Μια ιστορία ρομαντική, όπως τα τρυφερά κοριτσίστικα όνειρα. Μια γυναίκα που αναδύεται από το σκοτεινό πέλαγος του έρωτα, για να αντικρίσει, ώριμη πια, τον εκτυφλωτικό ήλιο της αγάπης!

Πρώτο σε κυκλοφορία τον Σεπτέμβρη 2009

Εκδότης ΨΥΧΟΓΙΟΣ

Κυριακή 25 Οκτωβρίου 2009

Από τη Γη στον Αρη μέσω... Μόσχας

  Η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Διαστήματος (ESA) ζητά εθελοντές για μια "αποστολή" διάρκειας 520 ημερών που έχει ως στόχο να διαπιστώσει τις επιπτώσεις στην ανθρώπινη υγεία από ένα ταξίδι στον Αρη. Στην πραγματικότητα η ESA θα πραγματοποιήσει μια προσομοίωση του ταξιδιού, με τους έξι συνολικά εθελοντές να διαμένουν σε μια ειδικά διαμορφωμένη εγκατάσταση στη Μόσχα. Η ομάδα θα περάσει από 4μηνη προετοιμασία και ακολούθως θα πραγματοποιήσει το "ταξίδι" των 250 ημερών για τον Αρη.  Ακολούθως οι μισοί από τους εθελοντές θα περάσουν από μια ακόμα δοκιμασία, που θα προσομοιώνει 30 ημέρες παραμονής στον Αρη και στο τελευταίο στάδιο του πειράματος οι εθελοντές θα "επιστρέψουν" στη Γη.

  Ενδιαφέρον για συμμετοχή στο πείραμα μπορούν να εκδηλώσουν άνδρες και γυναίκες ηλικίας 20-50 ετών, από οποιαδήποτε χώρα-μέλος της ESA, περιλαμβανομένης και της Ελλάδας. Στις απαιτήσεις περιλαμβάνονται επίσης η γνώση αγγλικών ή ρωσικών και η εργασική εμπειρία σε τομείς όπως η ιατρική, η βιολογία, η μηχανολογία και η πληροφορική. Η προθεσμία υποβολής των αιτήσεων λήγει στις 5 Νοεμβρίου.

enet