Σάββατο 26 Ιουνίου 2010

Σήμερα και αύριο στο Κρανίδι, κάποιοι μας παρέχουν με την τέχνη τους αφορμή να νιώσουμε, να σκεφτούμε, να ξεφύγουμε..

Τό 1948, ο Μάνος Χατζιδάκις γράφει τη μουσική και τα τραγούδια για τον ΜΑΤΩΜΕΝΟ ΓΑΜΟ, του Φ.Γκ. Λόρκα, στην αξεπέραστη μετάφραση - απόδοση του Νίκου Γκάτσου. Στην παράσταση που ανέβασε το θέατρο τέχνης του Καρόλου Κουν, πρωταγωνιστούν η Έλλη Λαμπέτη, ο Βασίλης Διαμαντόπουλος, η Βάσω Μεταξά και η Τόνια Καράλη.

         

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ...καὶ ἡ πρόληψις τῆς χρεωκοπίας.

«Ἡ γενεολογία τῆς πολιτικῆς εἶναι συνεχὴς καὶ γνησία κατὰ τοὺς προγόνους. Ἡ ἀργία ἐγέννησε τὴν πενίαν. Ἡ πενία ἔτεκε τὴν πεῖναν. Ἡ αὐθαιρεσία ἐγέννησε τὴν λῃστείαν. Ἡ λῃστεία ἐγέννησε τὴν πολιτικήν. Ἰδοὺ ἡ αὐθεντικὴ καταγωγὴ τοῦ τέρατος τούτου. Τότε καὶ τώρα πάντοτε ἡ αὐτή. Τότε διὰ τῆς βίας, τώρα διὰ τοῦ δόλου καὶ διὰ τῆς …βίας. Πάντοτε ἀμετάβλητοι οἱ σχοινοβᾶται οὗτοι οἱ Ἀθίγγανοι, οἱ γελωτοποιοὶ οὗτοι πίθηκοι (καλῶ δ᾿ οὕτω τοὺς λεγομένους πολιτικούς). Μαῦροι χαλκεῖς κατασκευάζοντες δεσμὰ διὰ τοὺς λαοὺς ἐν τῇ βαθυζόφῳ σκοτίᾳ τοῦ αἰωνίου ἐργαστηρίου των…».«Ἠμύνθησαν περὶ πάτρης οἱ ἄστοργοι πολιτικοί, οἱ ἐκ περιτροπῆς μητρυιοὶ τοῦ ταλαιπώρου ὠρφανισμένου Γένους, τοῦ ῾στειρεύοντος πρίν, καὶ ἠτεκνωμένου δεινῶς σήμερον;᾿.
Ἄμυνα περὶ πάτρης δὲν εἶναι αἱ σπασμωδικαί, κακομελέτητοι καὶ κακοσύντακτοι ἐπιστρατεῖαι, οὐδὲ τὰ σκωριασμένης ἐπιδεικτικότητος θωρηκτά. Ἄμυνα περὶ πάτρης θὰ ἦτο ἡ εὐσυνείδητος λειτουργία τῶν θεσμῶν, ἡ ἐθνικὴ ἀγωγή, ἡ χρηστὴ διοίκησις, ἡ καταπολέμησις τοῦ ξένου ὑλισμοῦ καὶ τοῦ πιθηκισμοῦ, τοῦ διαφθείραντος τὸ φρόνημα καὶ ἐκφυλίσαντος σήμερον τὸ ἔθνος, καὶ ἡ πρόληψις τῆς χρεωκοπίας.
Τὶς ἠμύνθη περὶ πάτρης;
Καὶ τί πταίει ἡ γλαῦξ, ἡ θρηνοῦσα ἐπὶ τῶν ἐρειπίων; Πταίουν οἱ πλάσαντες τὰ ἐρείπια. Καὶ τὰ ἐρείπια τὰ ἔπλασαν οἱ ἀνίκανοι κυβερνῆται τῆς Ἑλλάδος».

” Οι Εμποροι τών Εθνών ”
 ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ

Ενδιαφέρουσα παράσταση στην Επίδαυρο

Ο Στ. Κραουνάκης ως Δικαιόπολις για το ΚΘΒΕ
 «Αχαρνής» του Αριστοφάνη με πρωταγωνιστή για πρώτη φορά σε αρχαία κωμωδία τον συνθέτη Σταμάτη Κραουνάκη στον απαιτητικό κωμικό ρόλο του Δικαιόπολι και συμπρωταγωνιστές τους Γρηγόρη Βαλτινό (Λάμαχο) και Κώστα Βουτσά (Μεγαρίτη) προτείνει το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος στην καλοκαιρινή του παραγωγή.
Η πολιτική αυτή κωμωδία ήταν μια επιλογή του καλλιτεχνικού διευθυντή και σκηνοθέτη της παράστασης Σωτήρη Χατζάκη, καθώς, επίκαιρη όσο ποτέ, φωτίζει τη δυνατότητα του ανθρώπου να επιβιώνει στα κρίσιμα όρια της ύπαρξής του. «Κείμενο δραματικά επίκαιρο», εξηγεί, «σε συνθήκες ηθικής πτώσης και πολιτισμικής παρακμής που συνοδεύουν πάντοτε την οικονομική κρίση».Το έργο ανεβαίνει σε μετάφραση Κ. Χ. Μύρη, σκηνικά Γιώργου Πάτσα, κοστούμια Ερσης Δρίνη, χορογραφία Φωκά Ευαγγελινού, ενώ τριάντα περίπου ηθοποιοί μοιράζονται τους ρόλους και τη συμμετοχή τους στον χορό. Ο Σταμάτης Κραουνάκης που δοκιμάζει τις υποκριτικές του ικανότητες, για πρώτη φορά, στο ρόλο ενός αριστοφανικού ήρωα υπογράφει και τη μουσική της παράστασης την οποία εκτελούν επί σκηνής πέντε μουσικοί κι ένας τραγουδιστής.
Η παραγωγή του ΚΘΒΕ θα είναι η εναρκτήρια παράσταση των φετινών εκδηλώσεων του Ευρωπαϊκού Πολιτιστικού Κέντρου Δελφών. Κάνει πρεμιέρα στις 2 Ιουλίου στο Αρχαίο Θέατρο Δελφών, ανεβαίνει στη συνέχεια στο Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων (9-10/7), στο Θέατρο Δάσους Θεσσαλονίκης (14-15/7) στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου (23-24/7), στο Θέατρο Βράχων στον Βύρωνα (28/7), κ.ά.
kathimerini

Παρασκευή 25 Ιουνίου 2010

ΜΟΝΗ ΑΓΙΩΝ ΑΝΑΡΓΥΡΩΝ. Η ΕΡΜΙΟΝΗ ΑΠΟ ΤΟ ΜΠΙΣΤΙ.



Φωτογραφία Λιάντζουρα: Η Μονή των Αγίων Αναργύρων αλλά με την ένδειξη ΙΑΜΑΤΙΚΑΙ ΠΗΓΑΙ, γιατί την παλιά εποχή το ιαματικό νερό τους ήταν γνωστό παντού. Αποστέλλεται από τον Μ. Β. Νάκο, μάλλον πριν γίνει ιερέας, προς τον εξάδελφο του Ηλία Οικονόμου, αργότερα Αρχιμανδρίτη. Η φωτογραφία χρησιμοποιείται σαν χριστουγεννιάτικη, ευχετήριος, κάρτα.

Η ευχή για αίσιον και ευτυχές το 1924 και όχι το κλασσικό αργότερα «χρόνια πολλά» παραπέμπει στην αρχαία ευχή «όλβιον βίον».

Η Ερμιόνη από το Μπίστι. Οι μύλοι στη θέση τους. Το Μπίστι άδειο από σπίτια και χωρίς πεύκα.

Μου φαίνεται ότι στη θέση που αργότερα κτίστηκε το σπίτι του Ξενάκη διακρίνεται αμυδρά κάποιος μόλος. Πρέπει να είναι απομεινάρι από την Σκάλα ε Γαλιώτ! Είναι βέβαιο ότι πριν φτιαχτούν τα λιμάνια τα ιστιοφόρα πιάνανε στη Σκάλα ε Γαλιώτ.

Και οι δύο φωτογραφίες είναι χειμωνιάτικες και απ΄ ότι φαίνεται έχει πέσει χιόνι στα χαμηλά, πράγμα σχετικά σπάνιο για την Ερμιόνη.

Μια φωτογραφία, χίλιες λέξεις. Ένα φωτογραφικό αρχείο, εκατομμύρια λέξεις.

Έρρωσθε,

Βασίλειος Γκάτσος

Οδυσσέας Ελύτης. Σοβαρή, βαθειά Παιδεία...

                    

Κύριε Μέξη, υπάρχουν όρια τελικά;

Αντιπαραθέσεις πολιτικές μπορούν να εκφραστούν και πρέπει μέσα από τα μπλόγκ.
Πολιτικό πρόσωπο είσαστε.. Οι προσωπικές σας όμως διενέξεις και οι προσβολές σε πρόσωπα, σαν πρώην φίλος.., δεν σας τιμούν.
Δεν τιμά κανένα μας όλο αυτό..
Έχει χαθεί κάθε μέτρο και κάθε σεβασμός .
Εμείς έχουμε νιώσει ντροπή.   Εσείς;

Πρωτ.Εν.Πολ.Ερμιόνης

Πέμπτη 24 Ιουνίου 2010

ΕΡΜΙΟΝΙΔΑ ΚΑΙ ΔΙΑΧΕIΡΙΣΗ ΓΗΣ (ΠΡΩΤΟ ΜΕΡΟΣ)

Σας στέλνω το πρώτο μέρος παλαιότερου άρθρου μου, πιστεύοντας ότι συμβάλει στον προβληματισμό εν όψει Καλλικράτη, στο σοβαρότερο θέμα της Ερμιονίδας: Τη διαχείριση της καλλιεργήσιμης γης.

Βασίλειος Γκάτσος

ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ ΤΗΣ ΓΗΣ ΤΗΣ ΕΡΜΙΟΝΙΔΑΣ ΣΤΟΥΣ ΑΚΤΗΜΟΝΕΣ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ ΤΗΣ, ΣΤΗΝ ΠΩΛΗΣΗ ΤΗΣ ΠΑΤΡΩΑΣ ΓΗΣ ΣΤΟΥΣ ΑΚΤΗΜΟΝΕΣ ΝΟΜΟΥ ΑΤΤΙΚΗΣ.

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΓΗΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΚΤΙΑΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ.
(Όσο γίνεται με απλά λόγια).
Αν η διαχείριση των υδάτινων πόρων και των αποβλήτων είναι περιβαλλοντικό πρόβλημα προς λύση, το μείζον πρόβλημα της Ερμιονίδας είναι η διαχείριση της γης.

Η πρώτη πολιτική πράξη, που ήταν πραγματική τομή και ρήξη, ήταν η απόφαση του Καποδίστρια να μοιράσει την γη της ελεύθερης πια πατρίδας μας στους ακτήμονες καλλιεργητές. Γι’ αυτό έφαγε και το κεφάλι του.

Η χώρα μας, ανδρώθηκε, επεκτάθηκε, δημιούργησε στη βάση του ανεξάρτητου ιδιοκτήτη γης, του ιδιοκτήτη καλλιεργητή που το κοινοτικό πνεύμα το αρχαίο, όσο και η χριστιανική αγάπη ήταν τα στοιχεία συνοχής της κοινότητας και του δήμου του. Αυτή είναι η καποδιστριακή κοινότητα και ο καποδιστριακός Δήμος.

Οι σημερινοί Δήμοι μας είναι ημιαστικοί δήμοι, δεν έχουν σχέση με το πνεύμα του Καποδίστρια.

Δεν γίνεται κατανοητό το σημερινό μας πρόβλημα χωρίς μια μικρή ιστορική αναδρομή.

Με τη σύσταση του ελληνικού κράτους θεωρήθηκε φυσικό από τους Κοτζαμπάσηδες και τους οπλαρχηγούς αλλά και από τα μοναστήρια η γη να περιέλθει σε αυτούς. Προσπάθησαν με χίλια τερτίπια νομιμοφανή να κατοχυρώσουν τη γη υπέρ τους και η πρώτη πράξη που έκαναν είναι να εκδιώξουν από τα «κτήματά τους» τους καλλιεργητές οι οποίοι είχαν δικαίωμα καλλιέργειας από γενιά σε γενιά τόσο ισχυρό που ποτέ δεν το αμφισβήτησε η οθωμανική διοίκηση. Έγιναν λοιπόν οι καλλιεργητές αλλά και οι βοσκοί, δηλαδή το 95% του ελληνικού λαού, ένα πεινασμένο κοπάδι ακτημόνων που έπρεπε να επιστρέψουν στις δουλειές τους πλέον με σχέση δουλοπάροικου – φεουδάρχη.

(ΠΑΡΕΝΘΕΣΗ ΠΡΩΤΗ: Τα Λαογραφικά Μουσεία του Αργοσαρωνικού είναι και Ιστορικά Μουσεία.

Πλωτή μονάδα οικολογικής αφαλάτωσης

                 

Με την ευκαιρία της επίσκεψης ΖΑΚ ΦΡΕΣΚΟ στην Ελλάδα, πρωτοπόρου επιστήμονα-ερευνητή και δημιουργό του προγράμματος Αφροδίτη , παρουσιάζουμε μια επιστημονική Ελληνική παγκόσμια πρωτοπορία , την πλωτή μονάδα αφαλάτωσης της Ερευνητικής ομάδας του Πανεπιστημίου Αιγαίου που δημιουργήθηκε απο τους καθηγητές Ν. Νικητάκο, Θ. Λίλα και Α. Βατίστα.Ο ΖΑΚ ΦΡΕΣΚΟ και Ροξαν Μιντοους είχαν την ευκαιρία να επισκεφτούν την πλωτή αυτή μονάδα αφαλάτωσης καατα τη διάρκεια της επισκεψης τους στην Ελλάδα 10-20 Ιουνίου 2010. Δείτε το σχετικό βίντεο σχετικά με την υδριάδα.


http://alithinapsemata.wordpress.com/

Ρικάρντο Μούτι στο Μέγαρο

Περισσότεροι από 3.000 θεατές πλημμύρισαν προχθες βράδυ τους κήπους του Μεγάρου για να παρακολουθήσουν την απευθείας μετάδοση της συναυλίας του Ρικάρντο Μούτι με τη Φιλαρμονική Ορχήστρα της Βιέννης. Δεξιά ο Ρικάρντο Μούτι στο πόντιουμ χθες βράδυ στο Μέγαρο διευθύνει ένα από τα σημαντικότερα σύνολα στον κόσμο, σε έργα Μότσαρτ, Σούμπερτ και Τσαϊκόφσκι

 tovima


Διεθνές Φεστιβάλ Ερμιόνης

Τετάρτη 23 Ιουνίου 2010

Το βάλς του γάμου

"Τιμώμενη Καλλιτέχνιδα της Ρωσίας", Αλεξάνδρα Ιωσηφίδη

Με διάταγμα του προέδρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας, Ντμίτρι Μεντβέντεφ, το 2009 της απονεμήθηκε ο τίτλος της "Τιμώμενης Καλλιτέχνιδας της Ρωσίας", σε αναγνώριση της προσφοράς της στον τόσο απαιτητικό χώρο του κλασικού μπαλέτου. Με τα περίφημα μπαλέτα Μαριίνσκι έχει περιοδεύσει- μεταξύ άλλων- σε χώρες της Ευρώπης, στις ΗΠΑ, τη Λ. Αμερική, την Κίνα, την Ιαπωνία, σ' ένα ατέρμονο ταξίδι στο δρόμο προς την επαγγελματική καταξίωση. Οι στίχοι του Διονύσιου Σολωμού "Κλείσε μέσα στην ψυχή σου την Ελλάδα και θα αισθανθής μέσα σου να λαχταρίζη κάθε είδος μεγαλείου", την εκφράζουν απόλυτα ως Ελληνίδα και καλλιτέχνιδα, όπως χαρακτηριστικά δηλώνει.Ο λόγος, για την Αλεξάνδρα Ιωσηφίδη, την πανύψηλη μπαλαρίνα των Μαριίνσκι (ύψος 1,82), που κατάφερε να ξεχωρίσει με το ταλέντο και την έμφυτη μεγαλοπρέπεια που διαθέτει, όπως έχει χαρακτηριστικά πει γι' αυτή η "μούσα" των μπαλέτων Μαριίνσκι, Ουλιάνα Λοπάτκινα, πλάι στην οποία εμφανίστηκε, πέρυσι, στο Ηρώδειο, στους πρωταγωνιστικούς ρόλους στη "Λίμνη των Κύκνων". Η Λοπάτκινα, φειδωλή στους χαρακτηρισμούς της για άλλους συναδέλφους, είχε πει-μεταξύ άλλων- ότι, "η Αλεξάνδρα έχει έμφυτη μια βασιλική στάση και χάρη στο ελληνικό αίμα έχει ιδιαίτερη ομορφιά".

Τρίτη 22 Ιουνίου 2010

Ένα σημαντικό καλλιτεχνικό γεγονός. "Ματωμένος γάμος" στο Κρανίδι

Δήμος και ISO

Του Βασίλη Γκάτσου
Στέλνω ένα παλαιότερο άρθρο μου για την εσωτερική οργάνωση των Δήμων Ερμιονίδας που ισχύει ακριβώς ως έχει και για τον νέο Δήμο Ερμιονίδας.

Δήμος του Καλλικράτη χωρίς ISO σε λίγο δεν θα υπάρχει. Καλόν είναι λοιπόν όλοι οι υποψήφιοι συνδυασμοί να συμπεριλάβουν το ISO στο πρόγραμμά τους. Δεν είναι πρωτοτυπία ούτε καινοτομία. Είναι στις μέρες μας το απολύτως απαραίτητο και αναγκαίο.

Βασίλειος Γκάτσος

ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΗΜΟ - ΔΗΜΑΡΧΟ ΜΕ ΤΟΥΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥΣ ΤΟΥ, ΣΤΟΝ ΔΗΜΟ – ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΜΕ ISO 9001

(Όσο γίνεται με απλά λόγια).
Η δομή των Δήμων Ερμιονίδας δεν είναι επιχειρηματική. Αυτό δεν έχει να κάνει με το ότι η εκάστοτε διοίκησή τους αλλάζει κάθε 4 χρόνια και μάλιστα με εκλογές, ούτε με το ότι υπάρχει παράλληλα με τη διοίκηση αντιπολίτευση, ούτε με την έλλειψη μετόχων η πελατών με την κλασσική έννοια, ούτε με

Αναστασία Γιαγκιόζη. Τι είπε στον απολογισμό του Δήμου την Κυριακή

Αναρτήθηκε απο το ιστολόγιο  stamdamd

Αναστασία  Γιαγκιόζη, πόεδρος της Δημοτικής μας βιβλιοθήκης.
Τι είπε στον απολογισμό του Δήμου την Κυριακή.

: «Μη νομίσετε αυτό που θα διαβάσω είναι προσωπικό. Το κείμενο είναι πολιτικό».

Την πρώτη φράση δεν προλάβαμε να την μαγνητοφωνήσουμε και την αναφέρουμε περίπου.

« ...ανεγκέφαλους (;)

…. με αλλεπάλληλες ανερμήνευτες εικόνες». Και συνέχισε: « Επειδή ο χώρος του βιβλίου είναι γενικά υποτιμημένος χώρος, προτάθηκα και ψηφίστηκα αν και ανεξάρτητη κομματικά, ή μάλλον ίσως γι’ αυτό το λόγο, να είμαι επικεφαλής του Νομικού Προσώπου. Όλοι γνωρίζαμε σε εκείνες τις τελευταίες εκλογές, ότι δεν ανήκα στους οπαδούς και στους ψηφοφόρους της σημερινής συμπολίτευσης. Να σημειώσω, το Δ.Σ. στο Μάρτιο του 2007 ψηφίστηκα από το σύνολο των δημοτικών συμβούλων εκτός του κ. Γκολεμά. Όσοι δεν γνωρίζουν να τους ενημερώσω, ότι για μήνες αγωνιούσα για το ποια θα είναι η έδρα της Δημοτικής Βιβλιοθήκης μιας και ο χώρος του Καποδιστριακού που της δόθηκε ήταν ακατάλληλος, αν προηγουμένως δεν γίνουν πολυδάπανες εργασίες επισκευής. Με τη μετακίνηση του Λιμενικού Ταμείου τον Ιούνιο του 2008 σε άλλο κτήριο και αυτό το οφείλω στη συμπολίτευση, βρεθήκαμε με στόχο να λειτουργήσει τα Χριστούγεννα του 2008 πράγμα που και καταφέραμε. Τον Ιανουάριο του 2009 ένα μήνα αργότερα από την έναρξη της λειτουργίας της Βιβλιοθήκης και με διοργάνωση ήδη εκδηλώσεων τα Χριστούγεννα αφιερωμένες στους μαθητές ψηφίζομαι ξανά πρόεδρος του Νομικού Προσώπου μειοψηφούντων όμως τώρα των δ.σ. κ.κ. Γανώση, Γκολεμά και Λαζάρου.

Ο πολιτισμός ενώνει; Γιατί το άκουσα. Ότι ο πολιτισμός ενώνει. Το έργο που κάνει ένας άνθρωπος αμείβεται; ερώτηση κάνω. Αλλά δεν είναι εδώ οι άνθρωποι να την ακούσουνε.

Δευτέρα 21 Ιουνίου 2010

ΕΡΜΙΟΝΗ

Στη φωτογραφία του 1900 βλέπουμε την Ερμιόνη από τον ορμίσκο του Λιμανιού . Είναι , από όσες ξέρω , η παλαιότερη φωτογραφία της Ερμιόνης . Δεν είναι του Λιάντζουρα . Βλέπουμε τους 6 μύλους της ( άλλος ένας είναι ήδη γκρεμισμένος ) σε λειτουργία . Υπάρχει και άλλος ένας που φαίνεται στη φωτογραφία του 1924. Ήταν τότε η « βαριά βιομηχανία » της Ερμιόνης .
          
                           

Η φωτογραφία του 1924 είναι από τοπική εφημερίδα ( νομίζω « ΕΡΜΙΟΝΙΚΗ ΗΧΩ » ) , γι ' αυτό είναι θολή . Δεν έχω την αυθεντική του Λιάντζουρα . Τα σπίτια στην πλαγιά των μύλων έχουν πυκνώσει αλλά ο οικισμός ομορφαίνει .

Στην τρίτη φωτογραφία βλέπουμε το τυπωμένο χαρτί με το όνομά του στα γαλλικά που χρησιμοποίησε ο Λιάντζουρας .

Έρρωσθε ,

Βασίλειος Γκάτσος

Η ΕΡΜΙΟΝΙΔΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΥΔΡΑ ΚΑΙ ΣΠΕΤΣΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΟ

Του Βασίλη Γκάτσου

Στο μπλογκ της «Προοδευτικής Δημοτικής Κίνησης Ερμιονίδας» διατυπώθηκε η άποψη ότι η ενότητα του χώρου είναι «από τα αρχαία χρόνια» και έτσι η επανασύνδεση των δύο δήμων της Ερμιονίδας έχει λογική συνέπεια η οποία βγαίνει ως συμπέρασμα και από τα τοπικά βιβλία και τους συγγραφείς. Δίνει δε μια πολύ περιορισμένη βιβλιογραφία εξωφύλλων για του λόγου το αληθές.

Όμως αυτό είναι η μισή αλήθεια.

Τα ομηρικά χρόνια η περιοχή έχει περισσότερες της μίας «κρατικές οντότητες» που μετά μάλλον συναποτελούν την πόλη των Ερμιονέων. Όμως μαζί με τα νησιά της.

Από τα μέσα του 18ου μ. Χ. αιώνα, λόγω ειδικής οθωμανικής πολιτικής, τα νησιά μας είναι το κέντρο και η Ερμιονίδα στο σύνολό της «η απέναντί τους ακτή», η δική τους ακτή. Μετά το 1928 και για πολλές δεκαετίες ο χώρος αυτός είναι ένας.

Έτσι από τα βιβλία βγαίνει το συμπέρασμα ότι ένας είναι ο χώρος μας «Η Ερμιονίδα με τα νησιά της» και συγχρόνως «Τα νησιά με την απέναντι ακτή τους». Δεν βγαίνει το συμπέρασμα ότι είναι μόνη της η Ερμιονίδα.

Ιστορικά δικαιωμένο είναι ένα ΚΟΙΝΟΝ όλων των κοινοτήτων της Ερμιονίδας και των νησιών Ύδρα, Σπέτσες. Άλλωστε το έπος της Εθνικής Αντίστασης (τα σχετικά βιβλία δεν αναφέρονται στο εν λόγω μπλογκ) αφορά ολόκληρο αυτόν το χώρο και μάλιστα και το Πόρο με την Τροιζήνα.

Ήδη την Ερμιονίδα την περιορίζουμε και κακώς. Τα νησιά τα περιορίζουμε και κακώς.

Λέμε για τον Ανάβαλο και κανένας δε σκέφτηκε ότι ο Ανάβαλος πρέπει να περάσει στην Ύδρα. Μιλάμε για παραγωγές αλλά ποτέ δεν σκεφτόμαστε πόσο μεγάλες αγορές για μας είναι τα νησιά μας και τι μεγάλη υπόθεση είναι για τα νησιά να έχουν απέναντι πάρκιν και λιμάνι για εύκολη πρόσβαση των τουριστών σε αυτά.

Πια πολιτική θάλασσας και αλιείας μπορεί να σταθεί χωρίς τα νησιά;

Ποιός πολιτισμός χωρίς την Ύδρα;

Επειδή η πολιτική κατεύθυνση της «Προοδευτικής Δημοτικής Κίνησης Ερμιονίδας» είναι αυτή που είναι και προαπαιτούμενό της μια Ερμιονίδα «οπου αιώνες σφυρηλατείται η ενότητά της μεταξύ Κρανιδίου – Ερμιόνης» δεν σημαίνει ότι αποδεχόμεθα όλοι αυτή τη μισή αλήθεια επειδή έτσι θέλει ο Καλλικράτης.

Να σημειωθεί δε ότι και στον τοπικό τύπο και στα βιβλία σαφέστατα έχει διατυπωθεί η άποψη ότι Ερμιονίδα, Τροιζήνα, Μέθανα, Αίγινα, Πόρος, Ύδρα, Σπέτσες, είναι μια ιστορική περιοχή που κάλλιστα μπορεί να είναι ένας ευρύτερος δήμος και μάλιστα προσανατολισμένος στον Πειραιά, γιατί εκεί είναι οι παροικίες μας. Είμαστε όλοι πολύ μακριά από τον κάμπο του Άργους (και ψυχικά) από τα αρχαία χρόνια.

Ας μην ξεχνάμε ότι είμαστε όλοι ψυχικά ενωμένοι μέσω της Μητρόπολης Ερμιονίδος, Τροιζηνίας και Νήσων.

Έρρωσθε,

Βασίλειος Γκάτσος

Θερινό ηλιοστάσιο σήμερα. Η αρχή του καλοκαιριού..

Ηλιοστάσιο ονομάζεται η χρονική στιγμή κατά την οποία ο άξονας της Γης εμφανίζεται στραμμένος όσο περισσότερο προς ή μακριά από τον Ήλιο συμβαίνει κατά την ετήσια τροχιά της Γης γύρω από αυτόν.
 Αυτό ισοδυναμεί με τον Ήλιο να βρίσκεται στο βορειότερο ή στο νοτιότερο σημείο του ουρανού που βρίσκεται ποτέ το μεσημέρι, όπως εμφανίζεται σε εμάς πάνω στην επιφάνεια της Γης.
 Η λέξη προέρχεται από το «ήλιος» και το «στέκομαι»/«στάση» επειδή κοντά στα ηλιοστάσια (λίγες ημέρες πριν ή μετά) ο Ήλιος φαίνεται να επιβραδύνει τη φαινομενική κίνησή του προς τα βόρεια ή προς τα νότια (κίνηση στην απόκλιση), μέχρι που την ημέρα του ηλιοστασίου αυτή η κίνηση μηδενίζεται και αντιστρέφεται. Εξίσου ορθό ετυμολογικώς είναι και το συνώνυμο «ηλιοτρόπιο».
  Με την ευρύτερη σημασία, ο όρος «ηλιοστάσιο» σημαίνει και την ημέρα που παρατηρείται αυτό το φαινόμενο, δύο φορές τον χρόνο, τον Ιούνιο και τον Δεκέμβριο. Τα ηλιοστάσια, όπως και οι ισημερίες, συνδέονται αναπόσπαστα με τις εποχές του έτους. Σε κάποιες χώρες ή γλώσσες θεωρείται ότι αρχίζουν ή διαχωρίζουν τις εποχές, ενώ σε άλλες θεωρούνται τα κέντρα τους.

 Τα ηλιοστάσια συμβαίνουν και για τους άλλους πλανήτες. Ορίζονται αντίστοιχα ως οι χρονικές στιγμές κατά τις οποίες ο άξονας περιστροφής του πλανήτη εμφανίζεται στραμμένος όσο περισσότερο προς ή μακριά από τον Ήλιο συμβαίνει κατά την ετήσια τροχιά του πλανήτη γύρω από αυτόν.