ΠΑΡΑΜΟΝΗ
ΘΕΟΦΑΝΕΙΩΝ
Γιάννης
Σπετσιώτης – Τζένη Ντεστάκου
(Απόσπασμα από το αδημοσίευτο βιβλίο «ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ ΣΤΗΝ ΕΡΜΙΟΝΗ»)
Πράξη
δεύτερη – Η Πρωτάγιαση
Η
ακολουθία τελειώνει. Ο παπα - Μιχάλης σιγομουρμουρίζοντας την Απόλυση της
Προσκομιδής και κάνοντας τις τελευταίες προετοιμασίες καλεί στο ιερό τα παιδιά,
που θα τον συντροφεύσουν στην «πρωτάγιαση». Καμιά δεκαριά παιδιά στεκόμαστε
τριγύρω του ακίνητα, σε στάση προσοχής κι αυτός αρχίζει να μας αναλύει «το σχέδιο δράσης».
- Θα
ξεκινήσουμε από τα τελευταία σπίτια στους Μύλους και κάνοντας δεξιά και
αριστερά θα κατεβούμε ως τον Ταξιάρχη. Θα κατηφορίσουμε δεξιά προς τα
Μαντράκια, στη νότια πλευρά της πόλης και γύρω στις 12:30 θα πρέπει να είμαστε
στο Λιμάνι, για να αγιάσουμε το καράβι που θα φτάσει. (Ποιοι θα ’ναι οι τυχεροί
να μπουν στο καράβι φέτος, αναρωτιέμαι…). Ο παπα – Μιχάλης συνεχίζει:
- Θα
αγιάσουμε ύστερα τα σπίτια γύρω απ’ το Μπίστι και το Λιμάνι, δεν είναι δα και
τόσα πολλά, και ανεβαίνοντας από τη δυτική πλευρά θα καταλήξουμε στο σπίτι μου.
Σύμφωνοι; Καλή
Σήμερα περπατάει ο Σταυρός! κι
εγώ μαζί του σκέφτομαι και παίρνω τη θέση μου στην …πομπή! Μπροστά ο παπα -
Μιχάλης! Φορά το καφεκόκκινο πετραχήλι του! Είναι κεντημένο με χρυσοκλωστή και
πιασμένο στη μέση του αριστερά, για να τον διευκολύνει στο περπάτημα. Έχει τον
Σταυρό και τον βασιλικό στο χέρι. Ακριβώς δίπλα του το πιο σβέλτο παιδί της
ομάδας μας, για να προλαβαίνει τις αστραπιαίες κινήσεις άγιασης του ιερέα,
κρατά την αγιαστούρα. Ένα χάλκινο δοχείο με καλά επικασσιτερωμένο το εσωτερικό
του, που περιέχει τον Αγιασμό. Σ’ αυτό βουτά ο ιερέας τον βασιλικό και ραντίζει
τους νοικοκυραίους και όλα τα δωμάτια των σπιτιών, ενώ τα παιδιά ψάλλουν το «Εν
Ιορδάνη».
Όσοι
βρίσκονται εκείνη την ώρα στο σπίτι σταυροκοπιούνται με γρήγορες κινήσεις,
«ανασπάζουν» τον Σταυρό και φιλούν το χέρι του ιερέα. Όταν το νερό του Αγιασμού
λιγοστεύει, ο …υπεύθυνος γεμίζει την αγιαστούρα ξανά και ξανά.