ΡΗΓΑΣ ΦΕΡΑΙΟΣ

Του Γιάννη Λακούτση

ΡΗΓΑΣ ΦΕΡΑΙΟΣ

Η ελληνική «Καρμανιόλα»

 

Καρμανιόλα είναι το όνομα ενός ρομαντικού τραγουδιού, που έκανε

την εμφάνιση του στην επαναστατημένη  Γαλλία το 1792. Βρήκε αμέσως τεράστια

απήχηση και διάδοση. Ένα μαχητικό εμβατήριο που τα επαναστατημένα πλήθη του Παρισιού έψαλλαν μπροστά στην γκιλοτίνα, γι’ αυτό και ανήκε στα τραγούδια που αργότερα απαγορεύτηκαν. Οι στίχοι του ήταν πρόχειρα αυτοσχεδιάσματα και λαϊκές παρωδίες της εποχής.Οχι τόσο οι στίχοι όσο η μουσική κυρίως του τραγουδιού κυκλοφόρησε έξω από τα σύνορα της Γαλλίας .Το εμβατήριο αυτό είχε συνδεθεί με τα συνταρακτικότερα επαναστατικά γεγονότα της εποχής και η μουσική του ηχούσε σαν εμβατήριο σάλπισμα, που ενθουσίαζε τα πλήθη και ενέπνεε τρόμο στους αντιπάλους. Πάνω στην μουσική της θρυλικής «Καρμανιόλας» ο Ρήγας Φεραίος επέλεξε ένα δικό του αντιτυρανικό τραγούδι με τίτλο «Πατριωτικός ύμνος».

Απευθύνεται στις μαχόμενες δυνάμεις του έθνους και στηρίζει σε αυτές την ελπίδα του για αποτίναξη του Οθωμανικού ζυγού. Οι στίχοι του αλλά και σύνολο του έργου του αποβλέπουν στην επανάκτηση της αυτοπεποίθησης των Ελλήνων για την ανάληψη ενός αγώνα σκληρού τον οποίον πρέπει να διεξαγάγουν στηριζόμενοι αποκλειστικά, σχεδόν, στις δικές τους δυνάμεις. Αποτελείται από 42 εξάστιχες στροφές.

                                       

          

ΥΜΝΟΣ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟΣ

  της Ελλάδος και όλης της Γραικίας

  προς ξαναπόκτησιν της αυτών Ελευθερίας

                  

Τι σημαίνουν οι λέξεις:

Τσολιάς, Εύζωνος, Φέσι, Γιαταγάνι και Καριοφίλι;

Ετοιμαζόμαστε για την Εθνική Γιορτή και καλό είναι να φρεσκάρουμε στη μνήμη μας ορισμένες λέξεις των ημερών που έχουν συνδυαστεί με τον πολιτισμό των Ελλήνων, αλλά δεν είναι ελληνικές.

Μια απ αυτές είναι και η τούρκικη λέξη Τσολιάς. Προέρχεται από το τουρκικό çul (< αραβικό cull) και σημαίνει το “κουρέλι”, “το παλιόρουχο”. Κατά το λεξικό του Μπαμπινιώτη: “φαίνεται ότι η λέξη είχε αποδοθεί μειωτικά στους κλέφτες και τους αρματολούς (από τους Τούρκους) επειδή η φουστανέλα ήταν ραμμένη από πολλά μικρά κομμάτια υφάσματος). Η λέξη τσολιάς είναι ομόρριζη με τη λέξη τσόλι και τσούλι.
Ο κουρελής, αλλά τιμημένος τσολιάς, έπρεπε να αποκτήσει μία “καθώς πρέπει” ονομασία για αυτό κατά το 1868 ανασύρθηκε η ομηρική λέξη “Εύζωνος”. Στην αρχαιότητα η λέξη αυτή προσδιόριζε είτε την κομψή γυναικά (με λεπτή μέση), είτε τον ελαφριά οπλισμένο στρατιώτη.Το 1868 ιδρύθηκε για πρώτη φορά η προεδρική φρουρά και τότε πρωτοπαρουσιαστηκαν τα τάγματα των ευζώνων με την παραδοσιακή στολή. Την τιμημένη αυτή στολή

(η όμορφη μέρα) θέλει τρόπο...

Απο την Έλλη Βασιλάκη

Πρωτότυπες στάσεις λεωφορείου

 Δημιουργικές και πρωτότυπες στάσεις λεωφορείου από όλο τον κόσμο.

Η έμπνευση των σχεδιαστών και η συμπαράσταση των υπευθύνων οδηγούν σε ένα ιδιαίτερα όμορφο αποτέλεσμα.

Χωρίς μεγάλο κόστος μια απλή καθημερινή συνήθεια, η αναμονή στη στάση, γίνεται πιο ενδιαφέρουσα και η μουντή καθημερινότητα αποκτά λίγο χρώμα αισιοδοξίας.

Συβαρίτισσα κυρά

Ένα τρυφερό αλλοιώτικο  τραγούδι,  η Συβαρίτισσα, σε μουσική και στίχους του Μιλτιάδη Πασχαλιδη με αναφορά στο ομώνυμο βιβλίο της Λιλής Ζωγραφου.

Όταν ο Πασχαλίδης ήταν στην Κρήτη και σπούδαζε, γνώρισε μέσω των Χαΐνηδων την Λιλή Ζωγράφου.   Ο τραγουδοποιός είχε μαγευτεί από την αξέχαστη συγγραφέα.      

"Το τραγούδι γράφτηκε τη μέρα που πληροφορήθηκα την απώλεια της, λέει ο ίδιος. 

Με τη Λιλή υπήρξαμε φίλοι και ο χαμός της με τάραξε βαθιά. Τα υπόλοιπα τα λέει το τραγούδι… "  

Ευχαριστούμε τον Κώστα που μας το γνώρισε.

     

Το Σύνταγμα της Hδονής

Κωνσταντίνος Π. Καβάφης

Πεζά ποιήματα

Mη ομιλείτε περί ενοχής, μη ομιλείτε περί ευθύνης. Όταν περνά το Σύνταγμα της Hδονής με μουσικήν και σημαίας· όταν ριγούν και τρέμουν αι αισθήσεις, άφρων και ασεβής είναι όστις μένει μακράν, όστις δεν ορμά εις την καλήν εκστρατείαν, την βαίνουσαν επί την κατάκτησιν των απολαύσεων και των παθών.
      Όλοι οι νόμοι της ηθικής - κακώς νοημένοι, κακώς εφαρμοζόμενοι - είναι μηδέν και δεν ημπορούν να σταθούν ουδέ στιγμήν, όταν περνά το Σύνταγμα της Hδονής με μουσικήν και σημαίας.
      Mη αφήσης καμίαν σκιεράν αρετήν να σε βαστάξη. Mη πιστεύης ότι καμία υποχρέωσις σε δένει. Tο χρέος σου είναι να ενδίδης, να ενδίδης πάντοτε εις τας Eπιθυμίας, που είναι τα τελειότατα πλάσματα των τελείων θεών. Tο χρέος σου είναι να καταταχθής πιστός στρατιώτης, με απλότητα καρδίας, όταν περνά το Σύνταγμα της Hδονής με μουσικήν και σημαίας.
      Mη κλείεσαι εν τω οίκω σου και πλανάσαι με θεωρίας δικαιοσύνης, με τας περί αμοιβής προλήψεις της κακώς καμωμένης κοινωνίας. Mη λέγης, Tόσον αξίζει ο κόπος μου και τόσον οφείλω να απολαύσω. Όπως η ζωή είναι κληρονομία και δεν έκαμες τίποτε δια να την κερδίσης ως αμοιβήν, ούτω κληρονομία πρέπει να είναι και η Hδονή. Mη κλείεσαι εν τω οίκω σου· αλλά κράτει τα παράθυρα ανοικτά, ολοάνοικτα, δια να ακούσης τους πρώτους ήχους της διαβάσεως των στρατιωτών, όταν φθάνη το Σύνταγμα της Hδονής με μουσικήν και σημαίας.
      Mη απατηθής από τους βλασφήμους όσοι σε λέγουν ότι η υπηρεσία είναι επικίνδυνος και επίπονος. H υπηρεσία της ηδονής είναι χαρά διαρκής. Σε εξαντλεί, αλλά σε εξαντλεί με θεσπεσίας μέθας. Kαι επί τέλους όταν πέσης εις τον δρόμον, και τότε είναι η τύχη σου ζηλευτή. Όταν περάση η κηδεία σου, αι Mορφαί τας οποίας έπλασαν αι επιθυμίαι σου θα ρίψουν λείρια και ρόδα λευκά επί του φερέτρου σου, θα σε σηκώσουν εις τους ώμους των έφηβοι Θεοί του Oλύμπου, και θα σε θάψουν εις το Kοιμητήριον του Iδεώδους όπου ασπρίζουν τα μαυσωλεία της ποιήσεως.

Από τα Kρυμμένα Ποιήματα 1877; - 1923, Ίκαρος 1993

Έλλη Βασιλάκη

«Το Ασκληπιείο της Επιδαύρου: Τόπος φροντίδας σώματος και ψυχής» Διάλεξη

28 ΜΑΡΤΙΟΥ 2013/19:00
MEGARON PLUS
Σε συνεργασία με το Σωματείο Διάζωμα
Ομιλητής:
Βασίλειος Λαμπρινουδάκης, Ομότιμος Καθηγητής Κλασικής Αρχαιολογίας Πανεπιστημίου Αθηνών, Γενικός Γραμματέας Δ.Σ. του Σωματείου Διάζωμα.

Η Επίδαυρος είναι κυρίως γνωστή για το αρχαίο της θέατρο. Τα τελευταία χρόνια αναδεικνύεται όμως και η άλλη σπουδαία πλευρά της: Το ιερό του Ασκληπιού και του πατέρα του Απόλλωνα, που περιλαμβάνει και το θέατρο, υπήρξε το λίκνο της ιατρικής. Παλαιά αλλά και νέα σημαντικά ευρήματα αναδεικνύουν την εξέλιξη μιας πανάρχαιας λατρείας με κύριο περιεχόμενο τη θεουργική θεραπεία προς την πρακτική-επιστημονική ιατρική. Πρώιμοι θεατρικοί χώροι φιλοξένησαν λατρευτικά δρώμενα, στα οποία προστέθηκαν στους κλασικούς χρόνους η άσκηση του σώματος με τους αγώνες στο στάδιο και η φροντίδα του πνεύματος με το δράμα στο θέατρο. Με τις εκτεταμένες εργασίες αναστήλωσης και διαμόρφωσης που εκτελεί η Επιτροπή Συντήρησης των Μνημείων Επιδαύρου της Γενικής Γραμματείας Πολιτισμού του ΥΠΑΙΘΠΑ, καθώς και με τη δυνατότητα πλούσιας ψηφιακής ξενάγησης με κινητά τηλέφωνα που δημιούργησε το ΔΙΑΖΩΜΑ, ξαναζωντανεύει στα μάτια του κάθε επισκέπτη η λειτουργία της πιο φιλάνθρωπης λατρείας του αρχαίου κόσμου.
Η είσοδος είναι ελεύθερη με δελτία προτεραιότητας, η διανομή των οποίων αρχίζει στις 17:30. Η διάλεξη του καθηγητή Β. Λαμπρινουδάκη θα μεταδοθεί ζωντανά για τα μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας από το Εθνικό Δίκτυο Έρευνας & Τεχνολογίας http://diavlos.grnet.gr.

«Θεωρία και πράξη στη μελέτη των μύθων: Η περίπτωση του Κύκλωπα Πολύφημου». Διάλεξη στο Κρανίδι

Την Τετάρτη, 27 Μαρτίου 2013 και ώρα 7.00 μ.μ. στην Αίθουσα Εκδηλώσεων του Γενικού Λυκείου Κρανιδίου, στο Κρανίδι, θα δώσει διάλεξη ο Ιωάννης Πετρόπουλος, Καθηγητής Αρχαίας Ελληνικής Φιλολογίας, Τμήμα Ελληνικής Φιλολογίας, Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, Διευθυντής του Κέντρου Ελληνικών Σπουδών (Ελλαδος) του Πανεπιστημίου Harvard.
Θέμα της ομιλίας, η οποία εντάσσεται στο πλαίσιο της σειράς διαλέξεων και εκδηλώσεων “Events Series 2013” του Κέντρου μας, θα είναι: «Θεωρία και πράξη στη μελέτη των μύθων: Η περίπτωση του Κύκλωπα Πολύφημου».
Συνομιλήτρια θα είναι η Ευφημία Καρακάντζα, Επίκουρη Καθηγήτρια Κλασσικών Σπουδών, Τμήμα Φιλολογίας, Πανεπιστήμιο Πατρών.
Η σειρά εκδηλώσεων Events Series 2013 συνδιοργανώνεται με τους Δήμους Ναυπλιέων, Άργους-Μυκηνών, Ερμιονίδας και Επιδαύρου.

Free press έντυπο για τους κατοίκους της Ερμιονίδας της Ύδρας και των Σπετσών

H εφημερίδα "Εικόνες και Νέα" είναι μηνιαία έκδοση free press με έδρα το Πόρτο Χέλι και απευθύνεται στους κατοίκους της Ερμιονίδας της Ύδρας και των Σπετσών.

Το φύλλο τυπώνεται στην Iris AEBE ΔΟΛ και το τιραζ της είναι έξι χιλιάδες φύλλα. Η εφημερίδα "Εικόνες και Νέα" διανέμεται σε Πόρτο Χέλι, Ερμιόνη, Κρανίδι, Σπέτσες, Ύδρα, Ναύπλιο, Άργος, αλλά και στον Πειραιά.
Από τον επόμενο μήνα το φύλλο Μαΐου θα διανέμεται στα ιπτάμενα δελφίνια με προορισμό τον Αργοσαρωνικό αλλά και σε πλοία της Ακτοπλοΐας.
Η θεματολογία της κινείται στις περιοχές κυρίως της Ερμιονίδας της Ύδρας και των Σπετσών. Καταπιάνεται με το σύνολο των δραστηριοτήτων κατοίκων της ευρύτερης περιοχής (πολιτική, κοινωνία, αθλητισμός).
Στα σχέδια των υπεύθυνων της εφημερίδας είναι και η έκδοση της στα αγγλικά από τον ερχόμενο Ιούνιο.
Εκδότρια της εφημερίδας "Εικόνες και Νέα" είναι η Χριστίνα Δ. Βασιλάκου, διευθυντής ο δημοσιογράφος Χρήστος Μιχαλόπουλος και επικεφαλής μιας ομάδας νέων δημοσιογράφων, ο Γιάννης Μαυρίδης.

Ελπιδοφόρο μήνυμα

Επαναδραστηριοποίηση του Εμποροεπαγγελματικού Συλλόγου Ερμιόνης.

Προπολεμικά η Ερμιόνη είχε κάπου 24 λιτρίβια, είχε καμιά δεκαριά οικογένειες με ιστιοφόρα, 3-4 αλευρόμυλους, είχε αρκετούς γαιοκτήμονες με σημαντική παραγωγή. Ήταν φυσικό, όλος αυτός ο παραγωγικός κόσμος, που δεν έφτασε ποτέ βέβαια στο επίπεδο του τσιφλικά, του μεγαλέμπορου και του εφοπλιστή, να ήταν πρωτεργάτης και βαρόμετρο των εξελίξεων του τόπου μας. Τότε η κατανάλωση ήταν μικρή, τουρισμός δεν υπήρχε, ξένος δεν ερχόταν στον τόπο μας. Ως εκ τούτου πλην 3-4 σημαντικών καταστημάτων η τότε Εμποροεπαγγελματική συντεχνία, ήταν αδύναμη έως περιθωριακή, χωρίς βέβαια να είναι ασήμαντη σε σχέση με τα περισσότερα χωριά της χώρας μας.

Σήμερα τα πράγματα έχουν αντιστραφεί.

Λόγω του τουρισμού, των εξοχικών κάθε είδους, κ.λ.π. η συντεχνία αυτή είναι μάλλον κυρίαρχη στην Ερμιόνη. Σε αυτό βοηθάει και η καθίζηση του αγροτικού τομέα σε ξηρά και θάλασσα, και του οικοδομικού τώρα με την κρίση.

Αν ξαφνικά σβήσουμε όλα τα εμποροεπαγγελματικά καταστήματα από την Ερμιόνη, τι μένει ως παραγωγική δραστηριότητα στο χωριό;

Η Εμποροεπαγγελματική συντεχνία της Ερμιονης, με τα καλά και τα κακά της είναι ‘ισχυρότατη τάξη πραγμάτων’ και γι’ αυτό είναι αναγκαία η συλλογική παρέμβασή της στα πράγματα του χωριού μας, σε όλα τα επίπεδα. Δεν είναι απλά ένα επαγγελματικό σωματείο με καταστατικό στόχο την υπεράσπιση συντεχνιακών συμφερόντων. Είναι σύλλογος με πολύ μεγάλο βάρος για το μέλλον της Ερμιόνης.

Συγχαρητήρια για την πρωτοβουλία τους και σύντομα να δούμε τη δράση τους.

Μακάρι να ανασυσταθεί και ο Αγροτικός Σύλλογος Ερμιόνης, γιατί η Ερμιονίδα έχει μέλλον στις καλλιέργειες. Μακάρι να ενεργοποιηθεί πλήρως και ο Σύλλογος Επαγγελματιών Αλιέων και να πρωτοστατήσουν στην ανασύνταξη των τομέων όπου δραστηριοποιούνται.

Είναι πραγματικές και ελπιδοφόρες παραγωγικές δυνάμεις, δεν είναι σύλλογοι απλών ενδιαφερόντων και χόμπι. Η απουσία τους έχει γίνει πλέον πολύ αισθητή. Έχουν αφήσει πολύ ‘χώρο’ δικό τους στα διάφορα επίπεδα διοίκησης αιρετών και μη, σε ΝΠΔΔ, σε πολιτικές οργανώσεις κ.λ.π.

Έρρωσθε,

Βασίλης Γκάτσος

Λίβιος Ανδρόνικος

Λίβιος Ανδρόνικος

 

Του Γιάννη Λακούτση

Ποιητής ελληνικής καταγωγής, γεννήθηκε στον  Τάραντα, το 275 π.χ. Βρέθηκε αιχμάλωτος  και πουλήθηκε σαν δούλος. Απελευθερώθηκε, σπούδασε και έγινε δάσκαλος μουσικής  και των Ελληνικών γραμμάτων.

Είναι ο αρχαιότερος ποιητής της Ρώμης, και μετάφρασε στα λατινικά την Οδύσσεια. Η μετάφραση αυτή αν και ήταν ανεπιτυχής, χρησίμευσε στους Ρωμαίους σαν διδακτικό βιβλίο. Ο Λίβιος έγραψε τραγωδίες και κωμωδίες καθώς και επιγράμματα, ένα από τα οποία είναι και το παρακάτω.

Όλα γερνούν και πάνε

 Αγαπημένα πέδιλα που όταν σας φορούσα

στις πέτρες και στα χώματα ανάλαφρα πατούσα.

Και στα ποδάρια έννοιωθα μια ζεστασιά μεγάλη

                            παράκαιρα γεράσατε

                            το σχήμα σας εχάσατε

και δεν μπορεί στα πόδια του κανένας να σας βάλη.

Σας έχω τώρα δίπλα μου για να θυμούμε μόνο

                              τον περασμένο χρόνο.

Μαζύ  εγεννηθήκαμε την εποχή την ίδια

κ’ εγείνατε  στα πόδια μου πολύτιμα στολίδια.

Μαζύ επερπατήσαμε στα περασμένα χρόνια

στη χλόη της ανοίξεως και πάνω εις τα χιόνια

Μαζύ ετριγυρίζαμε την ξακουσμένη Ρώμη

και τώρα που γεράσαμε μαζί γερνούμ’ ακόμη.

                          Μα πριν να σας αφήσω

ω! τρυπημένα πέδιλα σ’ αυτή τη δόλια γη

                         με πατρική στοργή

σας παίρνω εις τα χέρια μου να σας γλυκοφιλήσω.

Και συ χλαμύδα παλαιά κι αν και βαστάς ακόμα

η πρώτη χάρι σούφυγε και άλλαξες το χρώμα

                         και την ωραία σου θωριά.

Πόσες φορές δεν ζέστανες τ’ αδύνατά μου στήθια

και τις χειμερινές νυκτιές δεν μούδωκες βοήθεια

                        κι ανέλπιστη παρηγοριά.

Θυμούμαι την αγάπη σου, χλαμύδα την παλιά σου

που την ζεστή μου άνοιγες κι ωραίαν  αγκαλιά σου

                       εις του ανέμου την ορμή,

για να σκεπάσης το φτωχό βασανισμένο μου κορμί.

Τώρα και συ εγέρασες και κατατρυπημένη

η παγωμένη σ’ αγκαλιά το σώμα δε θερμαίνει

Γύρε και συ στο πλάι μου εις το πλευρό μου μείνε

και νεκρικός χιτώνας μου φτωχή χλαμύδα γίνε.

Και με αυτόν π’ εσκέπαζες τ’ αδύνατό του σώμα

                     θάψου στο ίδιο χώμα.

Φώκια στο λιμάνι της Ύδρας

Πέρασε έτσι, σαν αξιοπερίεργο.

Άμα ρωτήσουμε πού υπάρχουν φώκιες στην Ελλάδα, δεν υπάρχει Έλληνας που να μην απαντήσει: Στην Αλόννησο! Και ξέρει ότι εκεί υπάρχει θαλάσσιο πάρκο για τη σωτηρία της φώκιας. Και έχει δει πλήθος ντοκιμαντέρ με αυτό το θέμα. Και έχει περάσει μέσα του η σωστή εικόνα, ότι εκεί τα νερά είναι πεντακάθαρα και το τοπίο παρθένο.

Φώκιες όμως είχαμε πάντα στην περιοχή μας. Και η απάντηση στο που κατοικούν, ήταν γενική: Πίσω από την Ύδρα. Στην Ύδρα χρόνια δραστηριοποιείται σύλλογος για την προστασία της υδραίικης φώκιας και σε αυτόν οφείλουμε αρκετά.

Όμως τα τελευταία χρόνια έχουμε πολλές και συχνές εμφανίσεις σε πολλά και πολυσύχναστα μέρη της Ερμιονίδας και των νησιών της.

Θυμίζω τη μικρή φώκια που είχε ξεμακρύνει από τη μητέρα της στο νησάκι της Κορακιάς στο Πόρτοχέλι.

Ψαράδες της Ερμιόνης βλέπουν συχνότερα φώκιες να περιπλανώνται ακόμη και έξω από τη Σπίθα του Μπιστιού.

Είχα την τύχη να δω και γω μία από τη βάρκα ανοικτά από τα Ευκάλυπτα της Κάπαρης πριν 4-5 χρόνια.

Είναι περίεργο φαινόμενο, γιατί παλαιότερα ήταν πολύ πιο σπάνιο.

Μία εξήγηση μου έδωσε φίλος ψαράς, ότι επειδή έχει χαθεί το ψάρι στα βαθιά, η φώκιες αναγκάζονται να κυνηγούν σε όλο και πιο ρηχά νερά.

Όμως άλλος, πιο μπασμένος στους.... παραδοσιακούς τρόπους αλιείας, υποστήριζε ότι χρόνο με το χρόνο όλο και μειώνεται η παράνομη αλιεία στα πίσω από την Ύδρα, Δοκό και Σπέτσες μέρη με την παραδοσιακή μέθοδο του  .... βομβαρδισμού υφάλων, μπάγκων κ,λ,π, με μπουκάλες πετρογκάζ γεμάτες με εκρηκτικά (κανονικές βόμβες βυθού). Επίσης τα μεγάλα αλιευτικά που σαρώνουν τους βυθούς έχουν υποχρεωθεί να ψαρεύουν όλο και σε μεγαλύτερη απόσταση από τις ακτές, ενώ τα τελευταία χρόνια τα τοπικά Λιμεναρχεία έχουν πολύ καλύτερα μέσα επιτήρησης και επέμβασης που δρουν αποτρεπτικά.

Δεν πιστεύω ότι υπήρξε συμπατριώτης που να μην ένοιωσε ιδιαίτερη χαρά και συγκίνηση βλέποντας τις σχετικές εικόνες στο υδραίικο μπλογκ. Κανονικά έπρεπε αυτή η είδηση να είναι σε όλα τα κανάλια στο βραδινό δελτίο. Δυστυχώς δεν ήταν, αλλά μπορεί να είναι στο μέλλον. Αλλά μπορούσαν οι εικόνες αυτές να είναι προμετωπίδα σε όλα τα μπλογκ και τα site της ευρύτερης περιοχής για ένα μήνα, και με λεζάντα «ΕΜΠΡΟΣ για ένα μεγάλο θαλάσσιο πάρκο - καταφύγιο της φώκιας, ΕΜΠΡΟΣ για ένα θαλάσσιο καταφύγιο για την αναπαραγωγή των ψαριών». Δυστυχώς δεν ήσαν, αλλά μπορεί να είναι στο μέλλον.

Η Ερμιονίδα λοιπόν και τα νησιά της, στη μπούκα του Αργολικού και Σαρωνικού κόλπου, λίγα μίλια από την Πρωτεύουσα αλλά και τον πολυπληθή κάμπο του Άργους, έχει καθαρά νερά που όχι μόνον ζουν φώκιες αλλά αυτές ξένοιαστα κινούνται στα λιμάνια και τις παραλίες μας.

Υπάρχει καλύτερο brand name για το Σταυροδρόμι του Αργοσαρωνικού;

Έρρωσθε,

Βασίλης Γκάτσος

Πηγή φωτ:hydraspoliteia

 

του Μορφέως ανήμερα...!

Παγκόσμια ημέρα Ύπνου (21 Μαρτίου)

Της Έλλης Βασιλάκη

Ο ύπνος είναι η πέψη των αισθήσεων, τα όνειρα είναι η αφόδευση.

Novalis, Γερμανός ποιητής

Ο ύπνος αποτελεί περίπου το ένα τρίτο της ζωής του κάθε ανθρώπου. Αναγνωρίζεται ως ένα κοινό γνώρισμα του ανθρώπινου είδους, μπροστά στο οποίο όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι. Επί χιλιάδες χρόνια οι άνθρωποι θεωρούσαν τον ύπνο απλώς αυτό που συνέβαινε ανάμεσα στο καληνύχτα και στο καλημέρα, αναπόσπαστο στοιχείο της φυσικής τάξης, φαινόμενο με μάλλον παθητικό χαρακτήρα που ενδιέφερε μόνο τους ποιητές και τους φιλοσόφους.

Από τους πρώτους συστηματικούς μελετητές του ύπνου υπήρξε ο Αριστοτέλης, ο οποίος συγκέντρωσε τις υποθέσεις και τις απόψεις του στο έργο του «Περί Ύπνου και εγρηγόρσεως». Από το δεύτερο μισό του 20ου αιώνα αποτελεί αντικείμενο συνεχούς αυξανόμενης επιστημονικής έρευνας με χρήση προηγμένων και πρωτοποριακών μεθόδων. Αναγνωρίζεται πλέον ως ενεργητικό φαινόμενο, απαιτεί συνεργασία συστημάτων και μηχανισμών για να είναι αποτελεσματικός ενώ οι διαταραχές του προκαλούν συμπτώματα και κατά τη διάρκεια της ημέρας με κυρίαρχα αυτά της ημερήσιας κόπωσης και της υπνηλίας. Οι θεωρίες για την σημασία του ύπνου είναι πολλές και με τελείως διαφορετικές προσεγγίσεις ανάμεσα τους.

Αυτό όμως που είναι βέβαιο είναι το γεγονός ότι εάν ο ύπνος που

Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης

Διερώτηση για να μην κάθομαι άεργος

Ποτέ στ' αλήθεια δεν το 'μαθα
τι είναι τα ποιήματα.
Είναι πληγώματα
είν' ομοιώματα
φενάκη
φρεναπάτη;
Φρενάρισμα ίσως;
ταραχώδη κύματα;
τι είναι τα ποιήματα;
Είν' εκδορές απλά γδαρσίματα;
είναι σκαψίματα;
Είναι ιώδιο; είναι φάρμακα;
είναι γάζες επιδέσμοι
παρηγόρια ή διαλείμματα;
Πολλοί τα βαλσαμώνουν ως μηνύματα.
Εγώ τα λέω ενθύμια φρίκης.

Νίκος Καρούζος 

Η Παγκόσμιας Ημέρας Ποίησης εορτάζεται κάθε χρόνο στις 21 Μαρτίου. Η αρχική έμπνευσή της ανήκει στον έλληνα ποιητή Μιχαήλ Μήτρα, ο οποίος το φθινόπωρο του 1997 πρότεινε στην Εταιρεία Συγγραφέων να υιοθετηθεί ο εορτασμός της ποίησης στην Ελλάδα, όπως και σε και σε άλλες χώρες, και να οριστεί συγκεκριμένη μέρα γι' αυτό.
Η εισήγησή του έφτασε με επιστολή στα χέρια του ποιητή και μελετητή της ποίησης Κώστα Στεργιόπουλου, προέδρου τότε της Εταιρείας Συγγραφέων. Η ποιήτρια Λύντια Στεφάνου πρότεινε ως ημέρα εορτασμού την 21η Μαρτίου, την ημέρα της εαρινής ισημερίας, που συνδυάζει το φως από τη μία και το σκοτάδι από την άλλη, όπως η ποίηση, που συνδυάζει το φωτεινό της πρόσωπο της αισιοδοξίας με το σκοτεινό πρόσωπο του πένθους. Η πρώτη Ημέρα Ποίησης γιορτάστηκε το 1998 στο παλιό ταχυδρομείο της πλατείας Κοτζιά. Ετοιμάστηκε με ελάχιστα έξοδα και πολλή εθελοντική δουλειά, και είχε μεγάλη επιτυχία.

 sansimera

Τι πραγματικά συνέβη στην Κύπρο και πώς θα εξελιχθεί, σύμφωνα με τον Καζάκη

πηγή

Η περιουσία της Εκκλησίας είναι στη διάθεση Κύπρου για τη σωτηρία της

Και  έξοδος από την Ευρώπη.

Π.Ο.Ε.-Ο.Τ.Α. για Χ.Υ.Τ.Α. Φυλής (Δελτίο τύπου)

Αθήνα, 19 Μαρτίου 2013

                                                                         Αριθμ. Πρωτ.: 263

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

ΟΧΙ ΣΤΟ ΝΕΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΤΗΣ ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ. ΟΧΙ ΣΕ ΝΕΑ ΕΠΙΒΑΡΥΝΣΗ ΤΟΥ Χ.Υ.Τ.Α. ΦΥΛΗΣ ΜΕ ΤΑ ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ. ΜΕ ΤΕΧΝΗΤΑ ΑΔΙΕΞΟΔΑ ΕΞΑΣΦΑΛΙΖΟΥΝ ΠΡΩΤΗ ΥΛΗ ΓΙΑ ΤΑ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΑ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑΣ ΤΩΝ  Σ.Δ.Ι.Τ. ΣΤΗΝ ΑΤΤΙΚΗ.

Η μνημονιακή συγκυβέρνηση προχώρησε σε νέο περιβαλλοντικό έγκλημα σε βάρος των κατοίκων της Αττικής. Με την υπ’ αριθμ. (προσωρινά στοιχεία) ΥΠΑΝ-1374 κοινή Υπουργική Απόφαση που υπογράφουν ο Υπουργός Εσωτερικών και ο Αναπληρωτής Υπουργός Περιβάλλοντος, αποφάσισε και διέταξε ότι θα μεταφέρονται στο Χ.Υ.Τ.Α. Φυλής τα απορρίμματα των Δήμων Τρίπολης (65 τόνοι την ημέρα) και Ερμιονίδας (25 τόνοι την ημέρα) της Πελοποννήσου.

Μετά τα αδιέξοδα (οι Νομοί Αρκαδίας και Αργολίδας έχουν μεγαλύτερη έκταση και υποπολλαπλάσιο πληθυσμό από την Αττική) που διαχρονικά οι ίδιοι οι κυβερνητικοί παράγοντες με την πολιτική τους δημιούργησαν τα τελευταία χρόνια στην Πελοπόννησο, βρήκαν και ετοιμάζονται να επιβάλουν την «εύκολη λύση». Στο Χ.Υ.Τ.Α. Φυλής και τα απορρίμματα της Πελοποννήσου. Κατ’ αρχήν, όπως λένε, για έξι μήνες και μετά «βλέπουμε». Και γράφουμε «Πελοποννήσου» γιατί γνωρίζουμε ότι αντίστοιχη απόφαση έλαβε πριν λίγες μέρες και το Δημοτικό Συμβούλιο Κορίνθου και έπεται συνέχεια.

Η απόφαση αυτή, προφανώς παράλογη και ουσιαστικά

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ - ΤΡΙΑΝΟΝ

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

 

Οι Φίλοι του Πελοποννησιακού Λαογραφικού Ιδρύματος σάς προσκαλούν

σ’ ένα ταξίδι από τα Καράμπουρνα της μικρασιατικής Ερυθραίας στη Σμύρνη,

 μέσα από την παρουσίαση τριών βιβλίων των Εκδόσεων Μπαλτά.

 

ΤΑ ΚΑΡΑΜΠΟΥΡΝΑ ΤΗΣ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗΣ ΕΡΥΘΡΑΙΑΣ

Ο ΝΟΝΟΣ ΜΟΥ Ο ΚΑΛΟΓΕΡΟΣ

ΚΡΟΜΜΥΔΟΚΑΣΤΡΟ.ΤΟ ΧΑΜΕΝΟ ΚΑΣΤΡΟ ΤΗΣ ΣΜΥΡΝΗΣ

 

Για τα βιβλία θα μιλήσει ο φιλόλογος και επιμελητής των εκδόσεων 

Θοδωρής Κοντάρας,

ενώ αποσπάσματα θα διαβάσουν

ο Στέλιος Αρμάου και ο Γιώργος Μιχαλόπουλος.

 

Σάββατο, 23 Μαρτίου 2013, 20:00 μμ.,

στο Δημοτικό Θέατρο Ναυπλίου «Τριανόν»

 

Ο Τρίτος Πόλεμος της Ευρώπης

 Του Νίκου Ξυδάκη

Ο Τρίτος Πόλεμος της Ευρώπης

«Σώσαμε τις τράπεζες, αλλά κινδυνεύουμε να χάσουμε μία γενιά», δήλωσε πριν από λίγες ο πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς. Η ζοφερή διαπίστωση του Γερμανού σοσιαλδημοκράτη πολιτικού μας φέρνει στον νου την άνοιξη του 2010, μέρες σύγχυσης και σοκ. Σε ένα ημιεπίσημο δείπνο, Ελληνας τραπεζίτης μού είχε πεί ότι η κρίση, που τότε μόλις είχε αρχίσει να δείχνει τη σφοδρότητά της, δεν θα περνούσε σε λιγότερο από δέκα-δεκαπέντε χρόνια. Στην παρατήρησή μου ότι αυτή η πρόβλεψη ακούγεται τρομακτική, μου απάντησε νηφάλια και αφοπλιστικά: «Εχουμε και οι δύο παιδιά, καλύτερα να ξέρουμε τι πρόκειται να συμβεί».

Τον θυμήθηκα λίγο καιρό αργότερα, αφού είχε ψηφιστεί το πρώτο Μνημόνιο, όταν ο Ιταλός οικονομολόγος και πρώην υπουργός Τομάζο Πάντοα Σιόπα μίλησε ευθέως για δεκαπέντε χαμένα χρόνια και για μισή ή μία χαμένη γενιά Ελλήνων.

Η πραγματικότητα έμελλε να είναι ακόμη πιο σκληρή και από τις σκοτεινές προβλέψεις των οικονομολόγων το 2010. Σήμερα, μετά τρία χρόνια διάσωσης, δηλαδή λιτότητας και βαθιάς ύφεσης, μετά τρία χρόνια σοκ και ενοχοποίησης, ένας Γερμανός πολιτικός, από τη χώρα που πρωτοστατεί στην εφαρμογή της ενάρετης λιτότητας παρ’ ημίν, άρα και της συνοδεύουσας ύφεσης, περιγράφει αδρά την ιστορική καταστροφή που συντελείται όχι μόνο στην αμαρτωλή Ελλάδα αλλά σε όλο τον ευρωπαϊκό Νότο: «Η Ελλάδα, η Ισπανία και η Ιταλία διαθέτουν ίσως τις καλύτερα εκπαιδευμένες γενιές που υπήρξαν ποτέ στις χώρες τους, οι γονείς τους επένδυσαν πολλά

Ο ΚΥΚΛΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ

From: Aristidis-Telis, Aachen

Αφιερώνεται στους ανθρώπους που μας έφεραν στον κόσμο... όπου κι αν είναι...
Ο ΚΥΚΛΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ... μέσα από ένα video !! Πολύ Συγκινητικό :

Η Ερμιονίδα των δύσκολων καιρών

Εκποίηση

Τα λεξικά λένε ότι σημαίνει αναγκαστική πούληση συνήθως με δικαστική απόφαση.

Είναι λέξη καραμέλα για την περιοχή μας.

Εκποιήσαμε τη θάλασσα μας, τη γη μας, τα δάση μας, τα υπόγεια νερά μας, την αισθητική των οικισμών μας, κ.λ.π.

Και όταν ψάχνουμε για τις δικαστικές αποφάσεις, έχουμε την εύκολη απάντηση: Οι ανάγκες της ζωής. Άρα κανείς μας δεν έχει ευθύνη, ούτε ατομική, ούτε συλλογική.

Περίεργη η ζωή του τόπου μας, γιατί σε άλλους τόπους οι ανάγκες της ζωής βγάζουν αποφάσεις αξιοποίησης της θάλασσας μας, της γη μας, των δασών μας, των υπόγειων νερών μας, της αισθητικής των οικισμών μας, κ.λ.π.

Όπως στρώσαμε θα κοιμηθούμε και πρέπει να ξεστρώσουμε, να στρώσουμε αλλιώς για να κοιμηθούμε αλλιώτικα.

Πάνε οι τέντες του Εμίρη, γίνανε του κακομοίρη.

Πάει η δόξα του κρισκράφτ και η αγέρωχη μέση ηλικία που διέσχιζε πάνω κάτω με το σκι τις θάλασσές μας. Στις μάντρες, θα τα φάνε οι αράχνες.

Πάνε και οι τριπλές Αλβανίδες, μία για τους γέρους, μία στη κουζίνα, μία για σιγύρισμα. Παίρνουν τώρα αυτές Ελληνίδες.

Στη δόξα του πάλι το παγκάκι και το πεζούλι, η αυλή και η βεράντα των σπιτιών, το μικρό δροσερό κτημάτακι που απόμεινε.

Πάνε και οι ένδοξες μπετονιέρες της νύχτας που ρίχνανε τις πλάκες στα εξοχικά του λαού.

Πάει και αυτό το λεφούσι που αγέρωχα καβάλα στο ΙΧ του κατέβαινε να απολαύσει και να σκορπίσει τα λεφτά που από κάπου έρχονταν ακατάπαυστα.

Πάνε και οι συντάξεις και οι μισθοί, πάνε και οι αποταμιεύσεις, πάνε και οι δουλειές, πάνε και δεν ξαναγυρνάνε.

Θέματα για τις Αποκριές, γιατί χωρίς συλλογικό αυτοσαρκασμό, δεν έρχεται η επίγνωση.

Συμβολικό το ότι συμβαίνει στο μικρό μας τόπο με τα σκουπίδια. Γιατί στο τέλος αυτά μας μείνανε.

Έρρωσθε,

Βασίλης Γκάτσος