Η ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΣΠΙΤΙΟΥ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΒΕΛΟΥΔΗ
Η πόλη μας, όπως άλλωστε κάθε πόλη, κάθε χωριό είναι ένας ζωντανός οργανισμός, που διαρκώς μεταμορφώνεται.
Δεν αποτελείται μόνο από δομημένο σύστημα, από σπίτια, δρόμους, ελεύθερους χώρους, αλλά πλαισιώνεται από πλήθος λειτουργικών, οικονομικών, οικιστικών, κοινωνικών λειτουργιών, αλλά κυρίως από ένα πλέγμα σχέσεων μεταξύ των πολιτών.
Δεν λείπει φυσικά και η αναζήτηση των σταθερών της, των τοπόσημων. Αυτό είναι και το ζητούμενο, να μην κοπεί από το ενοποιητικό νήμα της πόλης η Πλατεία, το Καφενείο, η ταβέρνα, όπου η πόλη χάνει τον άξονά της, και το κάθε μέλος της κοινωνίας τη σύνδεση με το βίωμά του.
Περπατώντας συχνά στο ιστορικό κέντρο της Ερμιόνης μας με την πυκνή και πλούσια ιστορία κατοίκησης και ζωής, διαπιστώνει κανείς ότι εξαλείφονται τα μνημονικά ίχνη μαζί με την αξία που φέρουν, αξίες αισθητικές, πολιτισμικές και κοινωνικές.
Σπίτια μεγάλης παλαιότητας και ιστορικότητας αντί να συντηρηθούν, να ανακατασκευαστούν, μένουν κλειστά, και φθείρονται στο χρόνο με την ερημοποίηση να σε παγώνει.
Και να, ένα σπίτι αποκαθίσταται!
Το σπίτι της οικογένειας Ελένης και Ηλία Βελούδη, με τον κήπο του, τη τζιτζιφιά του να αναρριχάται στην πέτρινη σαμαρένια μάντρα, που για πολλά χρόνια έμεινε ακατοίκητο, σιωπηλό, με στοιχειωμένη τη γοητεία της εγκατάλειψης και που υπομονετικά περίμενε την αποκατάσταση εκπέμποντας ΣΟΣ, πέρασε στα χέρια νέου ιδιοκτήτη, νέου ανθρώπου, του Θάνου Παπαχριστοφόρου, γιού της Γωγώς και του Χριστόφορου.
Στο σπίτι αυτό γεννήθηκαν και μεγάλωσαν τρία παλληκάρια, ο Τάσος, ο Μίμης και ο Κωστής. Ο Τάσος σπουδαίος μηχανουργός, ο Μίμης που διετέλεσε και Πρόεδρος της Κοινότητάς μας και ο Κωστής με το τσαγκαράδικό του στη γωνία, γλυκόφωνος ψάλτης.
Ήρθε στα χέρια και στις ικανότητες αναδημιουργίας του και της μη απάλειψης του παρελθόντος, της Αρχιτεκτόνισσας Έλενας Τουτουντζή, κόρης της Μαρίκας και του Δημήτρη, και στον Μηχανικό συμπατριώτη μας Γιώργο Γούτο. Το σπίτι παίρνει νέα πνοή και μια νέα δυνατότητα με υποσχέσεις στο αύριο, με την πρόταση αποκατάστασής τους να αποτελεί μέρος της βιωσιμότητας.
Η Αρχιτεκτονική πρώτα απ΄ όλα είναι κοινωνική πράξη και η μελέτη και πρότασή της συνεισφέρει στην προοπτική ενός νέου μοντέλου ζωής.
Με την παρουσία του εμπλουτίζεται η γειτονιά, ζωντανεύει, ομορφαίνει.
Και οι ευχές μας!
Με το καλό να γίνει κατοικήσιμο! Να γεμίσουν οι τοίχοι, τα δωμάτια, η αυλή, τα μπαλκόνια του με φωνές, χαρές, γέλια, τραγούδια.
