Κυριακή 27 Μαΐου 2012

Με Καβάφη

Του Ιωάννη Λακούτση
Με Καβάφη
Στις πανελλαδικές εξετάσεις, οι μαθητές της Θεωρητικής Κατεύθυνσης   διαγωνίσθηκαν, την Παρασκευή, στην Νεοελληνική Λογοτεχνία. Το ποίημα που επελέγη ήταν του Κωνσταντίνου Καβάφη και είχε τίτλο « Μελαγχολία του Ιάσωνος
Κλεάνδρου: ποιητού εν Κομμαγηνή 595 μ.χ».Το ποίημα αυτό είχε ως θέμα το γήρασμα του σώματος  και της μορφής και ζητήθηκε στους διαγωνιζόμενους να το συγκρίνουν ως προς το περιεχόμενο με το ποίημα του Τάσου Λειβαδίτη   «Αυτοβιογραφία»

Μελαγχολία του Ιάσονος Κλεάνδρου
Ποιητού εν Κομμαγηνή 595 μ.χ

Το γήρασμα του σώματος και της μορφής μου
είναι πληγή από φρικτό μαχαίρι.
Δεν έχω εγκαρτέρησι καμιά.
Εις σε προστρέχω Τέχνη της Ποιήσεως,
που κάπως ξέρεις από φάρμακα
νάρκης του άλγους δοκιμές, εν Φαντασία και Λόγω.
Είναι πληγή από φρικτό μαχαίρι.-
Τα φάρμακα σου φέρε Τέχνη της Ποιήσεως,
που κάμνουνε- για λίγο- να μη νοιώθεται η πληγή.
                   Κωνσταντίνος Καβάφης

Αυτοβιογραφία
Άνθρωποι που δε γνώρισα ποτέ μού  δώσαν το αίμα μου και
τ’ ονομά μου
στην ηλικία μου χιονίζει, χιονίζει αδιάκοπα
μια κίνηση πάντα σα να ’θελα να προφυλαχτώ από ’να χτύπημα
δίψασα για όλη τη ζωή, κι όμως την άφησα
για ν’αρπαχτώ απ’ τα πελώρια αγκάθια της αιωνιότητας,
η σάρκα μου ένας επίδεσμος γύρω απ’ το αυριανό μου τίποτα
κανείς δεν μπορεί να με βοηθήσει στον πόνο μου
εκτός απ’ τον ίδιο μου τον πόνο – είμαι εδώ ανάμεσά σας,
κι ολομόναχος,
κ’ η ποίηση σα μια μεγάλη αλήθεια που την ανακαλύπτεις
ύστερ’ από χρόνια,
όταν δεν μπορεί να χρησιμέψει πια σε τίποτα.
Επάγγελμά μου: το ακατόρθωτο.
Τάσος Λειβαδίτης