Μεγάλο πρόβλημα και στην πατρίδα μας οι λαγοκέφαλοι. Οι λιγοστοί επαγγελματίες ψαράδες της Ερμιόνης δεν προλαβαίνουν να μπαλώνουν τα δίχτυα τους, σε σημείο που να είναι πλέον ασύμφορη η χρήση τους.
Ορμάνε και τρώνε το ψάρι μαζί με το δίχτυ, όπως κάνουν οι φώκιες και τα δελφίνια.
Με τα ισχυρά δόντια τους κόβουν τα δολωμένα αγκίστρια των παραγαδιών από το παράμαλο, σε λίγα λεπτά τρώνε τα πιασμένα ψάρια.
Η επιστήμη ακόμη παρακολουθεί απλά την εξάπλωσή τους, αλλά δεν έχει μέχρι σήμερα προταθεί λύση στο πρόβλημα. Αν υπάρχει λύση.
Με τα ισχυρά δόντια τους κόβουν τα δολωμένα αγκίστρια των παραγαδιών από το παράμαλο, σε λίγα λεπτά τρώνε τα πιασμένα ψάρια.
Η επιστήμη ακόμη παρακολουθεί απλά την εξάπλωσή τους, αλλά δεν έχει μέχρι σήμερα προταθεί λύση στο πρόβλημα. Αν υπάρχει λύση.
Μία τεκμηριωμένη επιστημονική άποψη είναι η παρακάτω:
Ο Νείλος κατέβαζε μεγάλες ποσότητες υδάτων που απλώνονταν μέχρι το Ισραήλ. Έτσι η θαλάσσια περιοχή γύρω από την έξοδο της διώρυγας του Σουέζ στη Μεσόγειο είχε χαμηλότερη θερμοκρασία, μικρότερη αλατότητα, και αποτελούσε ένα φυσικό φράγμα για το ζωικό βασίλειο της Ερυθράς Θάλασσας και του Ινδικού Ωκεανού.
Όμως, λόγω καλλιεργειών ο Νείλος φέρνει στη Μεσόγειο πολύ λιγότερο νερό, η θερμοκρασία του νερού στη Μεσόγειο έχει αυξηθεί και αυτό το φυσικό φράγμα έχει σχεδόν καταστραφεί. Τα νερά του μοιάζουν πλέον με αυτά της Ερυθράς Θαλασσας και περνούν τα ξενικά είδη εύκολα στη Μεσόγειο, όπου δεν έχουν εχθρούς ή έχουν λιγοστούς εχθρούς των οποίων ο πληθυσμός χρόνια τώρα έχει μειωθεί απελπιστικά.
Έχουν εντοπιστεί περί τα 20 είδη ψαριών προερχόμενα από τον Ινδικό και την Ερυθρά Θάλασσα.
Βασίλης Γκάτσος
