40 χρόνια συμπληρώνονται φέτος.
Δεν ξέρω τι θα πουν οι … επίσημοι.
Ομως, από αυτό το ιστολόγιο, μια μικρή αναφορά Μνήμης και Τιμής στους Συντοπίτες μας που πολέμησαν τότε εκεί.
Είναι ο Γιώργος Σαλογιάννης από το Ηλιόκαστρο και ο Τάσος Χουρσαλάς από το Κρανίδι. Γύρισαν, αλλά χρειάστηκε να ξεπεράσουν πολλά για να ξαναβρούν το παλιό καλό εαυτό τους.
Ηταν και ο Αντώνης Ευαγγ. Μούγιος από τα Δίδυμα. Γύρισε και αυτός, πάλεψε και αυτός, δυστυχώς όμως έφυγε από την ζωή πριν κάποιους μήνες.
Αυτός που δεν γύρισε, επίσημα θεωρείται ακόμη αγνοούμενος, είναι ο Κώστας Δ. Μπροδήμας από τα Δίδυμα.
Δεν ξέρω τι θα πουν οι … επίσημοι.
Ομως, από αυτό το ιστολόγιο, μια μικρή αναφορά Μνήμης και Τιμής στους Συντοπίτες μας που πολέμησαν τότε εκεί.
Είναι ο Γιώργος Σαλογιάννης από το Ηλιόκαστρο και ο Τάσος Χουρσαλάς από το Κρανίδι. Γύρισαν, αλλά χρειάστηκε να ξεπεράσουν πολλά για να ξαναβρούν το παλιό καλό εαυτό τους.
Ηταν και ο Αντώνης Ευαγγ. Μούγιος από τα Δίδυμα. Γύρισε και αυτός, πάλεψε και αυτός, δυστυχώς όμως έφυγε από την ζωή πριν κάποιους μήνες.
Αυτός που δεν γύρισε, επίσημα θεωρείται ακόμη αγνοούμενος, είναι ο Κώστας Δ. Μπροδήμας από τα Δίδυμα.
Ο μπαρμπα Νίκος με τον μπαρμπα Μήτσο, τον πατέρα, ήταν πρώτα ξαδέρφια και αγαπημένα.
Η μάνα του Κώστα, η θείτσα Τούλα, έσβησε, έλειωσε κυριολεκτικά από τον καημό της, το 1980.
Πληροφορίες, φήμες, ελπίδες, …. πολλές. Τόσες που η οικογένεια του Κώστα διαλύθηκε κυριολεκτικά και δεν εννοώ μόνο ψυχολογικά.
Ο μπάρμπα Μήτσος, έζησε περισσότερο με την βοήθεια της Παναγίας.
- κουσουρή, έλεγε στον μπαρμπα Νίκο, πάσë Σëρμëρινë (ξάδελφε είδα την Παναγία)
-εδε τσë τë θα (και τι σου είπε)
- μë θα ψε ντιάλι ρον εδε ντο βινιë (μου είπε ότι το παιδί ζει και θα έρθει)
=ε, μπëν υπομονί κουσουρί. (κάνε υπομονή ξάδελφε)
Ετσι έφθασαν μέχρι το 2004 που έφυγε ο μπάρμπα Νίκος. Δύο χρόνια μετά έφυγε και ο μπάρμπα Μήτσος.
Εκείνα τα χρόνια ο μπάρμπα Νίκος έγραψε το παρακάτω ποίημα
Η μάνα του Κώστα, η θείτσα Τούλα, έσβησε, έλειωσε κυριολεκτικά από τον καημό της, το 1980.
Πληροφορίες, φήμες, ελπίδες, …. πολλές. Τόσες που η οικογένεια του Κώστα διαλύθηκε κυριολεκτικά και δεν εννοώ μόνο ψυχολογικά.
Ο μπάρμπα Μήτσος, έζησε περισσότερο με την βοήθεια της Παναγίας.
- κουσουρή, έλεγε στον μπαρμπα Νίκο, πάσë Σëρμëρινë (ξάδελφε είδα την Παναγία)
-εδε τσë τë θα (και τι σου είπε)
- μë θα ψε ντιάλι ρον εδε ντο βινιë (μου είπε ότι το παιδί ζει και θα έρθει)
=ε, μπëν υπομονί κουσουρί. (κάνε υπομονή ξάδελφε)
Ετσι έφθασαν μέχρι το 2004 που έφυγε ο μπάρμπα Νίκος. Δύο χρόνια μετά έφυγε και ο μπάρμπα Μήτσος.
Εκείνα τα χρόνια ο μπάρμπα Νίκος έγραψε το παρακάτω ποίημα
Δημοσιεύτηκε
στον τοπική εφημερίδα “Ερμιονική Ηχώ” τον Οκτώβρη του 1982. Μου το
έστειλε η κ. Ηρα Φραγκούλη που την ευχαριστώ για ακόμη μία φορά.
Το απήγγειλε επίσης στην γιορτή της Τουλίπας το 1991. Παρουσίαση μετάφραση από την Φιλόλογο Νότα Στεφανοπούλου. Το Video είναι του Στέφου.
Το απήγγειλε επίσης στην γιορτή της Τουλίπας το 1991. Παρουσίαση μετάφραση από την Φιλόλογο Νότα Στεφανοπούλου. Το Video είναι του Στέφου.