Ένα μεγάλο αεροδρόμιο στο Πορτοχέλι θα έφερνε τουρίστες με
τη σέσουλα. Άλλο ένα τεράστιο στη Τρίπολη, θα συμπλήρωνε τα κενά.
Ένα δρόμος ταχείας κυκλοφορίας, και με σήραγγες παρακαλώ, θα
γέμιζε την Ερμιονίδα με πρωτευουσιάνους. Μερικοί ευαγγελίζονταν και σιδηρόδρομο,
κοινώς Ταχεία Αθηνών – Ερμιονίδας.
Ένας άλλος δρόμος ταχείας κυκλοφορίας θα έφερνε σε μας όλους
τους κατοίκους Αργοναυπλίας μαζί με τους τουρίστες τους.
Ένας τεράστιος αγωγός θα έφερνε τον Ανάβαλο και θα γινόμαστε
πράσινος παράδεισος.
Ένα τεράστιο φράγμα στη Τζερτζελιά για ενίσχυση των εκ του
Αναβάλου υδάτων.
Ένα τεράστιο δίκτυο συλλογής λυμάτων Επαρχίας και τριτοβάθμια
επεξεργασία στον Κάμπο της Κοιλάδας.
Οι περισσότεροι κάτοικοι της Ερμιονίδας θα δούλευαν στο Δημόσιο,
στο Δήμο και στον Ευρύτερο τομέα.
Με το Νου πληθαίνει η κόρη, με το νου ( δανεικά + ονειροπόλημα)
κι η ακαμάτα.
Και τώρα, ποίοι θα μας δείξουν έμπρακτα και χωρίς λόγια το τι
πρέπει να πράξουμε;
Έρρωσθε,
Βασίλης Γκάτσος
