Κάποτε ήταν
ένα ζευγάρι που μετακόμισε σε καινούργια γειτονιά.
Καθώς έτρωγαν
πρωινό στο νέο τους σπίτι,
η γυναίκα κοίταξε έξω από το παράθυρο
και
είδε τη γειτόνισσα
που εκείνη την ώρα άπλωνε την μπουγάδα της.
« Ά,
τα ρούχα δεν είναι πολύ καθαρά »
σχολίασε.
« Η γειτόνισσα δεν προσέχει
την καθαριότητα,
δεν πλένει καλά τα ρούχα.
Πρέπει να χρησιμοποιεί
περισσότερο σαπούνι. »
Ο σύζυγος κοίταξε την μπουγάδα,
αλλά δε είπε τίποτα.
Κάθε φορά που η γειτόνισσα άπλωνε την μπουγάδα,
η γυναίκα έκανε τα ίδια σχόλια.
Ένα μήνα αργότερα,
ένιωσε μεγάλη έκπληξη όταν είδε ότι
τα ρούχα που
είχε απλώσει η γειτόνισσα ήταν πιο καθαρά
από τις προηγούμενες φορές,
και είπε στον άντρα της:
« Για δες !
Η γειτόνισσα έμαθε επιτέλους να πλένει !
Αναρωτιέμαι ποιος την έμαθε »
« Ξέρεις, ξύπνησα νωρίς σήμερα το πρωί
και καθάρισα τα τζάμια μας ! »
γύρισε και της είπε ο άντρας της.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
...για το πως βλέπουμε τους άλλους...
απόσπασμα από την ομιλία του π. Ανδρέα Κονάνου « Τα ρούχα της γειτόνισσας καθάρισαν ! ».
Έλλη Βασιλάκη
