Οι στάσεις εργασίας θα εξακολουθούν, έτσι, για να υπογραμίζουν οι νονοί την περιφρόνησή τους σε κάθε αξία, τάξη κι ομορφιά. Και οι ανατάσεις θα είναι μόνο των χεριών και των δακτύλων, έναντι αυτών που συνεχίζουν να ονειρεύονται τις έννοιες αδικία, διεκδικήσεις, απεργία, σαν έννοιες ανεξέλεγκτες και ιερές. Σαν έννοιες που απαιτούνε συμπαράσταση και προστασία.
Ως τη στιγμή που όλα τα περιστέρια θα φύγουνε από το μνημείο του Άγνωστου στρατιώτη. Ως τη στιγμή που μια φωνή εκ βαθέων, ή θεϊκή εξ ουρανών, μας πει εμπιστευτικά: Χάσαμε. Χάσαμε οριστικά.
Μάνος Χατζιδάκις
Μ.Χ. Κυριακή, 10 Δεκεμβρίου 1978, Απεργίες, στάσεις και ανατάσεις (απόσπασμα), Τα σχόλια του Τρίτου.
Photo © αρχείο Mάνου Χατζιδάκι
http://www.manoshadjidakis.gr/
