Τρίτη 11 Φεβρουαρίου 2014

Χωρίς τίτλο

Παρακολούθησα το βίντεο της παρουσίασης - ομιλίας του κυρίου Γούτου προς τους μαθητές. Νομίζω ότι ήταν και προς όλους μας, και ευχαριστούμε τους Ιχνηλάτες και την Βιβλιοθήκη μας, με την ευχή πάντα να υπάρχει βίντεο για όλους εμάς τους απ' έξω, βίντεο προσηλωμένο στον ομιλητή και τον πίνακα αυστηρά, σαν να είμαστε μέσα στην αίθουσα και παρακολουθούμε. Ενδιαφέρει η ουσία και όχι η εκδήλωση.
Αυτό που με ευχαρίστησε είναι ότι για πρώτη μου φορά άκουσα τοπικό Μηχανικό να στέκεται δημοσίως κριτικά για πολλά που συνέβησαν στον  τόπο μας ή έγιναν από την γενιά μας, απευθυνόμενος μάλιστα σε μαθητές.
Να θαυμάζει την αρχιτεκτονική των παλιών μαστόρων, ουσιαστικά ψαράδων και να λυπάται για το πώς έγινε σήμερα η Ερμιόνη. Να λέει  ό,τι ο κλάδος, μαζί του και η γενιά μας έκανα πολλά που είναι λάθος στον τόπο μας, παρά τους άξιους δασκάλους του Μετσοβείου.
Έδειξε την θαυμάσια οικία Νικολάου, ερειπωμένη αλλά ορθή, που από μόνη της έδειχνε τι ήταν η παλιά Ερμιόνη, με την ευχή να μην χαθεί, αλλά να επισκευαστεί στην αρχική της μορφή. Σημειώνω ότι είναι η οικία όπου βρέθηκαν οι σημαντικότερες επιγραφές της αρχαίας Ερμιόνης.
Μίλησε για την αρχιτεκτονική του οίκου, της πόλης, των δημοσίων κτισμάτων και των κήπων, και για παράδειγμα έφερε την Πλατεία Ηρώων Ερμιόνης, όπου απουσιάζει πλήρως το νόημα, η αρχιτεκτονική. Μια νεκρή α-νόητη τσιμεντόστρωση που συνθλίβει το Ηρώων, που από σημαντικό μνημείο το απωθεί ως περιττό. Ένα έργο κενό νοήματος, αγεωμέτρητο που δεν θα το διανοείτο ποτέ ο αρχαίος κάτοικος της Ερμιόνης.
Οι νέοι ας στοχαστούν αυτά που άκουσαν.

Έρρωσθε,
Βασίλης Γκάτσος