Τρίτη 6 Σεπτεμβρίου 2011

Μεγάλωσα


Μεγάλωσα Μουσική στίχοι Χάρις Αλεξίου
Στο τέρας της πόλης
Ήπια φόβο πολύ, ήπια μόλυνση, ήπια ψέματα - Κατάπια λόγια λιπαρά
Ξεγλίστρησα από τον πόθο μου να μάθω -Κορόιδεψα τη δίψα μου να δω… γιατί είμαι εδώ
Μεγάλωσα Με αισθήματα χημείας, με στυλ δοσοληψίας Με βλέμματα συμπάθειας

- Και άσκοπης προσπάθειας να είμαστε καλοί
Εμείς;  Άλλο εμείς, άλλοι εμείς
 
Πάντα γι’ άλλους μιλάμε  - έτσι δεν πονάμε - έτσι ξεχνάμε

Μεγάλωσα Τέρας της οικογένειας
Ανούσιας ευγένειας με ψευτο – υποταγή - Ηθοποιός παιδί στο ρόλο του μεγάλου


Δεν σου μιλώ για βία, μιλάω για βιασμό - Να ζεις την εφηβεία σημαίνει πόλεμο
Σε μια εφηβεία λάσπη, στο σιχαμένο άστυ - Ενήλικας μετά νευρωτικός
Πάντα γι’ άλλα μιλάμε - Πάντα γι’ άλλους μιλάμε
έτσι δεν πονάμε - έτσι ξεχνάμε

Μεγάλωσα - Σύνδεση ‘’otenet’’
Γλυκά απ’ το ‘’Palette’’
Μετά στα ‘’Silhouette”
Σκεπάζουμε τους πόνους με φαΐ. -  Τα όνειρα σε σύνθλιψη, αργότερα η κατάθλιψη
Φρικιό του Εγώ με τσαμπουκά ναυαγό - Πάμε γι’ άλλα μια ζωή πάμε γι΄άλλα
Βάλτο στα πόδια – πονάει πολύ - Σε φτύνω σε φιλώ – δε σε πάω μα σ’ αγαπώ
Παράνοια – διάνοια – επιφάνεια -  Επιφάνεια – επιφάνεια – επιφάνεια
Στεριά – Πιάσαμε στεριά - Δάκρυα…καυτά μου δάκρυα
Ο πόνος μαλακώνει Δάκρυα καλά μου δάκρυα – Βιολογικός καθαρισμός
Πάντα γι’ άλλα μιλάμε – Πάντα γι’ άλλους μιλάμε

Πάντα γι’ άλλους μιλάμε - έτσι δεν πονάμε - έτσι ξεχνάμε

Μεγάλωσα - Αγάπη πριν το Άλφα - Και κάτω απ’ το μηδέν το υποσυνείδητό μου
Το χώμα του λασπώνει - Τους σάπιους μου καρπούς ανακυκλώνει
Μεγάλωσα - Μα το παιδάκι κλαίει -Δεν ξέρει γιατί φταίει. Δεν έχει πού να πάει
Τα νύχια του μασάει και βρέχει τα σεντόνια - Αποσυρμένο χρόνια στης φάτνης του τα βάθη
‘’Καλά να πάθει – Καλά να πάθει - Καλά να πάθει’’
Η μάνα του φωνάζει - Του δίνει γάλα, το μαλώνει -Έτσι πια θα το μεγαλώνει

Πάντα γι’ άλλους μιλάμε - έτσι δεν πονάμε - έτσι ξεχνάμε
Μεγάλωσα θα πει – να κάνεις το παπί -Να ζεις την απουσία
Να γίνεις εξουσία - Να μάθεις να γελάς
Και να παραφυλάς - Να παίρνεις αποφάσεις
Να απαγορεύεται να χάσεις - Μεγάλωσα σημαίνει
Να ζεις μ’ αυτό που σ’ αρρωσταίνει - Να χτίζεις κι άλλα κεραμίδια
Να βγάζεις τόνους τα σκουπίδια - Να ρίχνεις σ’ άλλους τ’ άδικα
Να βλέπεις πρωϊνάδικα - Να ακούς πιστά τις αναλύσεις
Να αιμοδιψάς για ειδήσεις - Να λες και yes να λες και no
Να συνηθίζεις τα πορνό - Να πολεμάς στον καναπέ
(Να μη μπορείς χωρίς φραπέ)
παλικαράκι του Φραπέ

Πάντα γι’ άλλους μιλάμε - Μεγαλώνω θα πει
Να ‘ρχεται η ανατροπή - Οι καιροί να στη φέρνουν
Τα μυαλά να σου γδέρνουν - Να ζητάς να κουρνιάσεις
Και να βρίσκεις οάσεις - Στις ψυχώσεις των άλλων
Που έχουν για περιβάλλον - Ίδιες φάτσες με σένα
Γόνατα λυγισμένα - Όνειρα ξεχασμένα

Πάντα γι’ άλλους μιλάμε - έτσι δεν πονάμε - έτσι ξεχνάμε