Παρασκευή 29 Μαΐου 2015

Κανίβαλοι


Του Γιάννη Λακούτση 
Το 2001 ένας μοναχικός άντρας στην Βόρεια Γερμανία ανέβασε στο διαδίκτυο μια αγγελία, ζητώντας έναν καλοσχηματισμένο άντρα για ερωτικές περιπτύξεις. Ο άντρας αυτός θα έπρεπε να ήταν πρόθυμος να σκοτωθεί και να φαγωθεί. Σε λίγες ημέρες εμφανίστηκε το υποψήφιο θύμα. Λίγο καιρό αργότερα, η αστυνομία ανακάλυπτε ένα βίντεο που κατάγραφε την εθελοντική συμμετοχή του θύματος στο θανάσιμο δείπνο.
Στην Νιγηρία, συλλήφθηκαν 11 άτομα σε εστιατόριο ξενοδοχείου όταν η αστυνομία ανακάλυψε δυο ανθρώπινα κεφάλια σε σελοφάν. Σύμφωνα με το δημοσίευμα, που επικαλείται τις τοπικές αρχές, αλλά και αυτόπτες μάρτυρες, το ανθρώπινο κρέας σερβιριζόταν σαν ακριβό έδεσμα  και υπήρχε ακόμα και στο μενού.
« Ο κανιβαλισμός είναι ίσως το πιο μεγάλο ταμπού της ανθρωπότητας», εξηγεί η Emilia  Musumensi, εγκληματολόγος στο Πανεπιστήμιο της Κατάνιας στην Ιταλία, η οποία μελετά τον κανιβαλισμό και τους κατά συρροή δολοφόνους.
Η Ευρώπη διαθέτει τις αρχαιότερες ενδείξεις κανιβαλισμού. Το 1999, παλαιοντολόγοι ανακάλυψαν σε μια περιοχή της Γαλλίας, οστά
ανθρώπων Νεάντερνταλ, των οποίων το μεδούλι είχε φαγωθεί από άλλους ανθρώπους 100.000 χρόνια πριν. Επιπλέον, σημάδια από εργαλεία έδειξαν πως τα κρανία είχαν ανοιχτεί για να φαγωθεί ο εγκέφαλος και κομμάτια από τη γλώσσα και τους γλουτούς είχαν κοπεί προς κατανάλωση. Καταγραφές κανιβαλισμού υπάρχουν διάσπαρτες σε πολλά ιστορικά και θρησκευτικά βιβλία, όπως για παράδειγμα οι αναφορές για εμπόριο μαγειρεμένου ανθρώπινου κρέατος  κατά τον λιμό του 11ου αιώνα στην Αγγλία.
Αλλά και στην Παλαιά Διαθήκη αναφέρονται φαινόμενα  κανιβαλισμού. 
« ο βασιλιάς την ρώτησε, τι σου συμβαίνει; και εκείνη απάντησε, μια γυναίκα μου είπε , φέρε το παιδί σου να το φάμε σήμερα και το δικό μου παιδί θα το φάμε αύριο. Πράγματι ψήσαμε το παιδί μου και το φάγαμε . Και είπα σε αυτήν την επόμενη ημέρα , φέρε τώρα το δικό σου παιδί για να φάμε. Εκείνη όμως το έκρυψε».
(Βασιλειών Δ κεφ. 6 στχ.28-30.)
Ο κανιβαλισμός δεν είναι άγνωστος και στο ζωικό βασίλειο. Ο καρχαρίας τίγρης , του οποίου τα έμβρυα τρώνε τα αδερφάκια τους ενώ βρίσκονται ακόμη στην κοιλιά της μητέρας τους. Το λιώσιμο των πάγων εμποδίζει τις πολικές αρκούδες από το κυνήγι του αγαπημένου τους φαγητού (φώκιες) και άρα αποτελεί την αιτία για τον κανιβαλισμό τους. Στα χάμστερ δεν είναι σπάνιο φαινόμενο η κατανάλωση του νεογέννητου από τη μητέρα του. Ο κότες κάποιες φορές τρώνε τα ίδια τους τα αυγά, ειδικά αν υποφέρουν από έλλειψη ασβεστίου.
Συνέδριο που πραγματοποιήθηκε στο Μάντσεστερ εξέτασε και περιπτώσεις όπου ο κανιβαλισμός δεν είναι αποτρόπαιος. Ένα παράδειγμα είναι τα 16 άτομα που επέζησαν της πτώσης αεροπλάνου
στην οροσειρά των Άνδεων το 1972, τα οποία κατάφυγαν στην κατανάλωση των νεκρών συνεπιβατών τους για να επιβιώσουν.
Ένα άλλο παράδειγμα είναι ο τελετουργικός κανιβαλισμός που εφαρμόζουν διάφορες φυλές της Νέας Γουινέας και του Αμαζόνιου, ο οποίος για τις φυλές αυτές δεν είναι μακάβριος και αποκρουστικός, αλλά μια πράξη σεβασμού προς τον νεκρό.
Όλοι ως παιδιά αγαπούσαμε τις ιστορίες των παραμυθάδων αδερφών Γκριμ με τις οποίες μεγάλωσαν γενιές και γενιές. Η πρόσφατη Αγγλική μετάφραση, όμως, της αληθινής αρχικής έκδοσης των παραμυθιών όπως κυκλοφόρησαν το 1812, σοκάρει.
Μέχρι την έβδομη έκδοση, το 1857, η οποία θεωρείται πλέον η βασική έκδοση μέχρι σήμερα, έχουν «εξαφανιστεί»  η «εξωραϊστεί» 50 περίπου ιστορίες. Ανάμεσα σε αυτές που « χάθηκαν στην μετάφραση» επειδή ήταν τόσο άγριες που δεν έπαιρναν  …επιδιόρθωση, ήταν και «Το δέντρο του κέδρου».
«Μια παντρεμένη ετοιμοθάνατη γυναίκα, προσεύχεται στον κέδρο της αυλής της να αποκτήσει ένα παιδί. Πράγματι το αποκτά και πριν πεθάνει, ζητά από τον άντρα της να την θάψει κάτω από το δέντρο. Ο χήρος ξαναπαντρεύεται αλλά η μητριά απεχθάνεται τον γιο του, επειδή θέλει η κόρη της να κληρονομήσει τον πλούτο της οικογένειας. Έτσι η κακιά μητριά δίνει στο αγόρι ένα μήλο το οποίο βρίσκεται μέσα σε ένα σεντούκι. Όταν το μικρό παιδί σκύβει για να το πάρει, η μητριά χτυπά με δύναμη το καπάκι στον λαιμό του κόβοντας το κεφάλι του. Για να μην την καταλάβει κανείς, βάζει το κεφάλι πίσω στη θέση του και τυλίγει ένα μαντήλι γύρω από το λαιμό του νεκρού αγοριού για να μην φαίνεται το κόψιμο. Η κόρη όμως της μητριάς, η Μάρτζορυ, χτυπάει κατά λάθος το κεφάλι του ετεροθαλούς αδερφού της ρίχνοντας το στο πάτωμα. Μητέρα και κόρη για να μην τις ανακαλύψουν, τεμαχίζουν το σώμα, το κάνουν στιφάδο και το δίνουν στον πατέρα που δεν ήξερε τίποτα, ο οποίος και τρώει τον γιο του. Η Μάρτζορυ όμως, κρατά τα κόκαλα του νεκρού αγοριού και τα θάβει κάτω από το δέντρο, όπου βρίσκεται θαμμένη η μητέρα του. Τελικά, το αγόρι μετενσαρκώνεται σε πουλί και ρίχνει μια πέτρα στο κεφάλι της μητριάς του. Η κακιά σκοτώνεται, τα μάγια λύνονται και ο νέος ξαναζωντανεύει».
Και έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα;