Είμαι ογδόντα οχτώμισι ακριβώς.
Από φαγητά τρώω απ' όλα.
Και ούζο μπορώ να πιω
ίσαμε ένα μπουκάλι την ημέρα.
Είχαμε κάποτε ένα οικογενειακό γιατρό.
Θεός σχωρές τον.
Ταξιδεύαμε από την Αθήνα στη Χαλκίδα με τρένο.
Εγώ εδώ, ο γιατρός απέναντί μου
και δίπλα μου μία κυρία.
Κουβεντιάζαμε γόνα με γόνα με την κυρία,
που κάποια στιγμή σκύβει και με ρωτάει:
- Κυρ Γιάννη, ο κύριος είναι γιατρός;
- Ναι, της λέω.
- Και είναι καλός;
- Θαύμα είναι. Μου έχει σώσει τη ζωή.
Κάποτε αρρώστησα βαριά,
αλλά έλειπε στο Παρίσι κι έτσι σώθηκα.
Έβαλε τα γέλια η γυναίκα
και γέλαγε σε όλο το ταξίδι.
Γιάννης Σκαρίμπας
