Διάλεξε και πάρε: Πράσινο ή Κίτρινο; του Γιάννη Μ. Σπετσιώτη

 Διάλεξε και πάρε: Πράσινο ή Κίτρινο;

του Γιάννη Μ. Σπετσιώτη

Σε διάλεξη που παρακολούθησα πρόσφατα και αφορούσε την ψυχική υγεία άκουσα την παρακάτω ενδιαφέρουσα ιστορία και σας την μεταφέρω.

Κάποτε συναντήθηκαν δύο άνθρωποι γνωστοί και πάνω στη συζήτηση που άνοιξαν άρχισαν να φιλονικούν για το χρώμα που έχει το γρασίδι!

Πράσινο, έλεγε ο ένας, κίτρινο έλεγε ο άλλος και άκρη δεν έβγαζαν. Αποφάσισαν, λοιπόν, να πάνε στον δικαστή για να βρουν το …δίκιο τους! Συμφώνησαν εκ των προτέρων ότι όποιος είχε άδικο θα πλήρωνε στον άλλο ένα συμβολικό χρηματικό ποσό. Έτσι κι έγινε. 

Ο δικαστής άκουσε με προσοχή τους αντίδικους και «δικαίωσε» αυτόν που υποστήριζε ότι το γρασίδι είναι κίτρινο. Έτσι κέρδισε και το χρηματικό ποσό, όπως είχαν συμφωνήσει. Μετά από λίγες ώρες «ο χαμένος» επέστρεψε και ρώτησε τον δικαστή.

− Αλήθεια κύριε, πιστεύετε πως το γρασίδι είναι κίτρινο;

− Όχι, πράσινο είναι, απαντάει εκείνος.

− Τότε γιατί δικαιώσατε τον άλλον κι όχι εμένα; 

Ο δικαστής σκέφτηκε για λίγο και του απάντησε.

− Γιατί έπρεπε να καταλάβεις ότι ο άνθρωπος αυτός είναι ισχυρογνώμων, ξεροκέφαλος, πεισματάρης και …ξερόλας.Βγήκες χαμένος, γιατί θέλησες να συναναστραφείς, να κουβεντιάσεις και να αναμετρηθείς με το πείσμα και τη βλακεία του. Πιστεύω, λοιπόν, πως πήρες το μάθημά σου και θα κατάλαβες ότι με τέτοιες «συναναστροφές» χαμένος θα βγαίνεις πάντα εσύ. Το μόνο σου κέρδος είναι ότι αυτές οι μικρές «αποτυχίες» σε βοηθούν να έχεις τα μάτια σου ανοιχτά, για να αποκτάς χρήσιμες εμπειρίες στη ζωή σου.