Ξεθωριασμένη επέτειος
ΨΩΜΙ, ΠΑΙΔΕΙΑ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ψάλλει ο λαός !
ΨΩΜΙ, ΠΑΙΔΕΙΑ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ βροντοφωνάζουν οι ψυχές .
Ψυχές πληγωμένες , βασανισμένες που ξαφνικά χάθηκαν και σιώπησαν κάποιος τις ξερίζωσε,
τις έκανε να πάψουν.
Μπορεί και να τα κατάφερε , καθώς οι ψυχές ξεθώριασαν
το ψωμί η παιδεία και η ελευθερία , έπαψαν πραγματικά να
υπάρχουν, ξεθώριασαν και αυτά σαν τις φαινομενικές
κραυγαλέες ψυχές ,τις κρυμμένες
πίσω από οθόνες και πολύκροτες διαμαρτυρίες .
Το απόσπασμα
αυτό είναι μια έμπνευση με αφορμή την επέτειο της 17ης Νοεμβρίου του 1973.
Μία εκδήλωση αγανάκτησης του τότε φασιστικού καθεστώτος στην Ελλάδα.
Κατά πόσο όμως η Ελλάδα του τότε έγινε δημοκρατική ; Κατά πόσο
κατάφερε η κοινωνία να κατανοήσει , εσωτερικεύσει και εν τέλη πράξει την
δημοκρατία ;
Μα το ψωμί του φασισμού έγινε και ψωμί της δημοκρατίας .
Άνθρωποι στους δρόμους , επαίτες , άνεργοι , ξενιτεμένοι ,
χορτάτοι το πικρού ψωμιού ,
ψωμιού που πίκρισε για την γλύκα κάποιων άλλων .
Μα και η παιδεία ξέφτισε , ξεφτιλίστηκε ,
έγινε χρησιμοθηρική , μηχανική ,
έπαψε να σπέρνει και να ανθίζει λουλούδια
.
Έπαψε να φυτρώνουν λουλούδια φρέσκα σε
λιβάδια
γεμάτα πραγματικούς χυμούς .
Αποφάσισε ότι ομορφότερα λουλούδια
είναι τα πανομοιότυπα ,
αυτά του μηχανικού και ασφαλούς
θερμοκηπίου .
Μα η ελευθερία υπάρχει !
Υπάρχει στις οθόνες κελιά ,
στα μηχανικά μπουμπούκια του θερμοκηπίου ,
στους χορτάτους του πικρού ψωμιού .
Υπάρχει στην βαβούρα της παρακινούμενης πολυφωνίας
,
της παρωχημένης στάσης ζωής ,
στον κόσμο της δεσμοτικής ελευθερίας !
Μα και οι ψυχές υπάρχουν κι ας είναι ξεθωριασμένες
Υπάρχουν και μάλλον είναι επιτακτική ανάγκη να ξαναφωνάξουν ,να ενωθούν και
να ξαναβαφτούν με το κόκκινο χρώμα της αλήθειας !
Σωτηρία Βόντα
