Πολλαπλοί αποθανόντες εαυτοί
Γεννιέσαι. Εσύ και οι πενήντα εαυτοί σου.
Και αρχίζουν να σου σκοτώνουν τους πρώτους. Οι γονείς σου. Σκοτώνουν
εκείνο τον τρελό επαναστάτη εαυτό σου που θα έφευγε άνεργος με την
γκόμενα στη Βαρκελώνη, τον σκοτώνουν στυγνά με τον συντηρητισμό τους και
τις βάσεις για ασφαλείς επιλογές που σου θέτουν. Σκοτώνουν τον ανόητο
εαυτό σου που θα έλεγε χαζομάρες και ανέκδοτα ευτυχισμένος, ξυλουργός σε
ένα απομακρυσμένο χωριό, με γυναίκα και παιδιά. Σε κάνουν
πανεπιστήμονα. Σου μένουν λιγότεροι. Και στους σκοτώνει η τύχη έναν
έναν. Παίρνεις τον λάθος δρόμο και συναντάς εκείνη. Σου φέρεται
σαδιστικά. Μισείς τις σχέσεις. Ο ρομαντικός σου εαυτός πεθαίνει στα
σεντόνια της. Ξυπνάς με ακόμα λιγότερους. Και πάντα κάτι τους σκοτώνει.
Και όλοι σου οι εν δυνάμει εαυτοί πεθαίνουν σε κάποια γωνία, σε κάποιο
δρόμο, σωστό ή λάθος. Και είσαι ελαφρύτερος στο τέλος. Στο τέλος μένει
μόνο ένας να κηδευτεί αξιοπρεπώς, με τα φαντάσματα των εαυτών που
πέθαναν νωρίτερα να ρίχνουν το χώμα.
Charis Mavros