Οι επαγγελματίες Ερμιόνης δεν χρειάζεται να απαντήσουν. Το πράμα φωνάζει από μόνο του:
Οι εξοχικάριοι έχουν χαθεί από τα μαγαζιά.
Οι ντόπιοι ομοίως αφού η γη, η θάλασσα, η οικοδομή, οι επιχειρήσεις παράγουν όλο και λιγότερο εισόδημα.
Οι συνταξιούχοι και οι έχοντες εργασία ταΐζουν τα άνεργα παιδιά τους. Ούτε για καφέ δεν περισσεύουν.
Οι
τουρίστες της ημέρας και του διήμερου λιγόστεψαν δραματικά. Το πάει κι
έλα από την Πρωτεύουσα φτάνει πια τα 70 ευρώ. Και από άποψη εισοδήματος
τα 70 είναι τα προ κρίσης 200 ευρώ.
Τα κότερα και τα ιστιοπλοϊκά σώζουν κάπως την κατάσταση για κάνα δύο μήνες και για λίγα μαγαζιά.
Τις τιμές δεν τις έπιασε η κρίση. Όλα τάπιασε, αυτές όχι.
Άραγε
το αεροδρόμιο της Τρίπολης θα σώσει την κατάσταση στην Ερμιόνη; Επειδή
θα είναι πιο φτηνό από το Βενιζέλος; Γιατί η απόσταση της Ερμιόνης είναι
περίπου ίδια και από τα δύο.
Και
μη ξεχνάμε: Σε πέντε χρόνια το παραλιακό μέτωπο της πρωτεύουσας θα
είναι αγνώριστο. Μήπως πηγαίνουμε από Ερμιόνη καλοκαιρινές διακοπές στον
Πειραιά;
Για
τη θάλασσα έχουμε το ΕΛΚΕΘΕ, που ξέρει να μετρήσει, να ερευνήσει, να
προτείνει. Για τα πάρα πάνω ποιος ξέρει; Ποιος επιστημονικός φορέας;
Έρρωσθε,
Βασίλης Γκάτσος
