(Στο κλαρίνο ο Βασίλης Σαλέας)
. . . Βγήκα ψηλά γιε μου και πλάγιασα,
σε πέτρα γιε μου, σε λιθάρι.
και εκεί ήταν μνήμα γιε μου κλέφτικο,
θαμμένο παλικάρι.
Αχ και ακούω το μνήμα γιε μου να βογκά,
βαριά ν' αναστενάζει.
Πάρε αδερφέ μου το κορμάκι μου,
και θαψ' το στο χωριό μας. . .΄΄
Έλλη Βασιλάκη
