Let’s do it Greece στην Ερμιόνη

 

Την Κυριακή 14/04/2024 πραγματοποιήθηκε η δράση Let’s do it Greece!!

Στόχος μας ήταν ο καθαρισμός και η περιποίηση του δασυλλίου Μπίστι.

Ευχαριστούμε όλους τους εθελοντές που συνέβαλλαν σε αυτό!

Ευχαριστούμε το  Ι.Λ.Μ.Ε το οποίο εκπροσωπήθηκε από την  πρόεδρο του, Τινα Αντωνοπούλου.

Η Ερμιόνη  ανήκει σε όλους εμάς …..

Η Ερμιόνη περιμένει την φροντίδα από ολους εμάς….

Εκ μέρους  της Κοινότητας Ερμιόνης

Αθανάσιος Πάτσιος

Περισσότερες φωτογραφίες http://www.ermion.gr

Βασίλης Γκάτσος : ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ EXPO: Τι είναι αυτό; Ποια τα μετρήσιμα αποτελέσματά του;

 Είναι Έκθεση προϊόντων Περιφέρειας Πελοποννήσου που απευθύνεται γενικά στο πλήθος;

Είναι Έκθεση που απευθύνεται σε ντόπιους επιχειρηματίες με σκοπό την προβολή των προϊόντων τους;

Είναι Έκθεση που στοχεύει σε ξένους επιχειρηματίες που θα έρθουν να κλείσουν εμπορικές συμφωνίες με ντόπιους παραγωγούς, όπως δηλώνει και το EXPO; Δηλαδή έχει εξαγωγικό προσανατολισμό;

Είναι Έκθεση προώθησεις του τουριστικού προϊόντος;

Είναι Έκθεση όπου οι Δήμοι προβάλλουν τις ομορφιές του τόπου τους;

Είναι Έκθεση προβολής Δήμων και Επιμελητηρίων;

Είναι Έκθεση που δίνει ευκαιρία στην Περιφερειακή και Δημοτική Διοίκηση + Επιμελητήρια για παρουσία και εκφώνηση λόγων;

Είναι Έκθεση για να δουλέψουν τα επαγγέλματα της Τρίπολης λόγω προσέλευσης κόσμου;

Είναι Έκθεση χωρίς πρακτικό νόημα πέραν του να κάνουμε και εμείς οι Πελοποννήσιοι (οι μισοί γιατί οι άλλοι μισοί ανήκουν στη Δυτική Στερεά) κάτι;

Διάβασα το site της ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ EXPO, διάβασα την ανακοίνωση του Δήμου μας, την ανακοίνωση του κυρίου Τατούλη, δεν κατάλαβα τίποτα. Πουθενά κάτι το μετρήσιμο.

Κατάλαβα όμως πολλά από τις ευχαριστίες του Δήμου μας προς τους παρακάτω ντόπιους παραγωγούς της Ερμιονίδας που μέσω του Δήμου και των Επιμελητηρίων παρουσίασαν τα προϊόντα τους στην Έκθεση:

Διάλεξη στο BLOD: Στο εργαστήριο του Μυκηναίου χρυσοχόου

Η χρυσοχοΐα είναι αναμφίβολα η πιο εντυπωσιακή και πολυσυζητημένη έκφανση της μυκηναϊκής τέχνης: αντικείμενα είτε εξ ολοκλήρου κατασκευασμένα από χρυσό είτε διακοσμημένα με χρυσά στοιχεία, όπως κοσμήματα, ενθέσεις επίπλων, πολυτελή αγγεία και όπλα, μαρτυρούν το υψηλό επίπεδο τεχνογνωσίας των Μυκηναίων χρυσοχόων, για τους οποίους δυστυχώς γνωρίζουμε ελάχιστα. Η παρούσα διάλεξη αφιερώνεται σε αυτούς ακριβώς τους δημιουργούς, συνδυάζοντας αρχαιολογικά και επιγραφικά δεδομένα με συμπεράσματα από την πειραματική ανασύνθεση τεχνικών χρυσοχοΐας της εποχής, στα οποία κατέληξαν οι συγγραφείς μετά από πολύχρονη έρευνα.

Συνδεθείτε εδώ :https://www.blod.gr

Μια πρόταση της Μυρσίνης Σαμαρά

Γιάννης Φέρτης

 

Βασίλης Γκάτσος Παν τα νιάτα παν τα κάλλη, δεν ξαναγυρίζουν πάλι.

 Η τεχνολογία τα σαρώνει όλα.

Κάποτε ήρθε το ηλεκτρικό ρεύμα. Μπήκε σε όλα τα σπίτια και τις επιχειρήσεις ως μάννα εξ ουρανού. Λέγαμε ότι στις εκκλησίες, τα μοναστήρια, δεν θα μπει, λόγω παράδοσης. Εκεί  κυρίαρχο θα παραμείνει το άγιο φως του καντηλιού, του κεριού, και ο κωδωνοκρούστης.

Αμ δε! Όχι μόνο μπήκε το ρεύμα αλλά και τα αιρκοντίσιον, τα καλοριφέρια και οι αυτόματες καμπάνες που σου βγάζουν ό,τι κωδωνοκρουσία θέλεις επί 24ώρου βάσεως. Σε λίγο ο παππάς θα βρίσκεται μακριά και θα ρυθμίζει όλες τις συσκευές της εκκλησίας του από το κινητό του. Περνάς από κλειστές εκκλησίες και, νύχτα - μέρα, ακούγονται από μέσα ψαλμωδίες, λες και γίνεται λειτουργία. Τη Μεγάλη Εβδομάδα την παρακολουθείς κατανυκτικά και από την τηλεόραση. Νομίζετε ότι είναι μακριά ο καιρός που σε μακρινές εκκλησίες που δεν έχουν παππά, κάλλιστα θα γίνεται λειτουργία με 3D ολογράμματα και τεχνητή νοημοσύνη;

Τα ίδια έχει αρχίσει να παθαίνει και το κράτος μας το ευρύ και το στενό, το ρηχό και το βαθύ, ήτοι το πλέον αναχρονιστικό, σπάταλο και καταπιεστικό της Ευρώπης. Μη φωνάζετε οι της Ερμιονίδας και οι τοπικοί βουλευτές, έτσι για την τιμή των όπλων (ή των ψήφων;), μπας και σας επιστραφεί καμιά υπηρεσία πίσω. Το μόνο που θα πετύχετε είναι το βράχνιασμα. Όλες για Ναύπλιο θα πάνε και γρήγορα από κει ...στο πουθενά! Δηλαδή άυλες με κατοικία στο Cloud! Δείτε την Εφορία. Έτσι θα γίνουν όλα. Όλοι και όλα θα αναφέρονται στο σύννεφο!

 Μπείτε λοιπόν στο ποτάμι πρόθυμοι, σαν έτοιμοι από παλιά, για κολύμπι, αλλά κόντρα στο ρέμα δεν έχετε καμία τύχη.  Απλά, φροντίστε με όλες σας τις δυνάμεις να εκμεταλλευτείτε το ρέμα, για ένα κράτος απλό, μικρό, αποτελεσματικό, κράτος λειτουργών και όχι δυναστών,  που μόνιμη έγνοια του θα είναι η εξυπηρέτηση του πολίτη, του δημότη, των επιχειρήσεων. Ένα κράτοςπελατοκεντρικό.

Αυτό για την Ερμιονίδα είναι ..... ιδιαίτερα εύκολο, γιατί υπάρχει ευτυχής πολιτική σύμπνοια με 92,15% με τη ΝΔ ή προσκείμενο σε αυτήν.

Την πρώτη τετραετία η Κυβέρνηση .... αφοσιώθηκε στο να εκσυγχρονίσει το ευρύ και το στενό κράτος και στην τρέχουσα θα ρίξει όλο το βάρος στο ρηχό και στο βαθύ. Σαν έτοιμοι από καιρό, συμπορευόμεθα.

Και αμείλικτο το ερώτημα:

Δήμοι σαν το δικό μας, που συνενώνουν χωριά, έχουν κανένα νόημα;

Αποδείχθηκε ότι από την ημέρα της ιδρύσεώς τους προσέφεραν κάτι περισσότερο στον τόπο και στους δημότες, από ό,τι πρόσφεραν οι παλιές Κοινότητές μας;

Βρήκε πόρους ο Δήμος ... λόγω μεγέθους και πηγές δωρεάν χρήματος, ή μόνο πηγές δανείων και προβλημάτων;

Η σύμπτυξη των Κοινοτήτων εις Δήμον Ερμιονίδας μήπως είχε ως αποτέλεσμα η μία Κοινότητα να παρεμποδίζει την ανάπτυξη της άλλης;

Βασίλης Γκάτσος

"στην Ερμιόνη άλλοτε και τώρα" Τεύχος 33

 

ΕΔΩ ΟΛΑ ΤΑ ΤΕΥΧΗ

δεν τρέφω αυταπάτες για την κοινωνία που ζούμε

Ιωάννα Δεμερτζίδου: Ο κόσμος δεν είναι κατοικήσιμος, πρέπει να το παραδεχτείτε.

Έλλη Βασιλάκη

... βιάζονται να αποχωρήσουν από αυτό το σκηνικό που θυμίζει ταινία...

Πόλεις χωρίς κατοίκους, 

σκηνικά για τουρίστες 

Αντιλαμβάνεται κανείς τι σημαίνει νεκρώνω πόλεις, δουλεύω για ένα αφήγημα, διαλύω ζωές ανθρώπων, προσφέρω μόνο υπηρεσίες και τίποτε παραγωγικό; Μετατρέπω τα πάντα σε σκηνικά που δεν συμπεριλαμβάνουν όλους εμάς; 

γράφει ο Γιώργος Τούλας 

12 Απριλίου 2024

Κέντρο Αθήνας. Μεσημέρι της Τρίτης. Καλοκαιρινό μεσημέρι, όχι ανοιξιάτικο. Τουρίστες, χιλιάδες τουρίστες η μόνιμη εικόνα. Στο αεροδρόμιο, στο μετρό μέχρι το κέντρο και φυσικά σε κάθε γωνιά του κέντρου. Ένα ανθρώπινο μελίσσι που βουίζει σε κάθε λέξει του πλανήτη. Μια ιδιότυπη βαβέλ. Με ελληνικές πινακίδες τριγύρω, όπου έχουν απομείνει και τιμοκαταλόγους στα αγγλικά. Greek salad 14 euro. 

Κέντρο Αθήνας. Χωριάτικη, δηλαδή δυο ντομάτες, μισό αγγούρι, λίγες ελιές και λίγη φέτα. 14 ευρώ. Κάνω τον πολλαπλασιασμό. Σκέπτομαι τι θα σήμαινε για έναν εργαζόμενο του βασικού μισθού αν έτρωγε μόνο μια χωριάτικη τη μέρα. Τι θα του περίσσευε για να ζήσει; Να κατοικήσει; Να ντυθεί; Να κυκλοφορήσει; 

Ιθάκη Κ. Καβάφης Δ.Σ. ΚΟΙΛΑΔΑΣ

 Μπράβο!!

Βασίλης Γκάτσος Κάλεσμα εθελοντικής εργασίας για το Μπίστι.

 

"......... Γιατί μας Αξίζει να έχουμε την Ερμιόνη που ονειρευόμαστε!!!

ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΕΡΜΙΟΝΗΣ"

Αυτό που μας αξίζει είναι η Ερμιόνη που χάσαμε!!!

Δεν ονειρευτήκαμε ποτέ σταμπωτά τσιμέντα επί τσιμέντων, κουβούκλια επί κουβουκλίων, την τσιμεντοταφόπλακα των μαντρακίων επί των ονειρικών Μαντρακίων, το γκρέμισμα των Ανεμόμυλών της,  την ........ απόλαυση να τρως στα Μαντράκια μπροστά σε ένα τείχος τουριστικών κοτέρων - θαλασσόσπιτων όπως τροχόσπιτων, την εξαφάνιση όλων των παραδοσιακών σκαφών των ψαράδων μας από τα Μαντράκια, τους επικίνδυνους κάκτους στη νότια ακτή φυτό - σύμβολο(!!!) της Ερμιόνης, και το κυριότερο, να περπατάς στον κύριο παραλιακό δρόμο από την είσοδο της Ερμιόνης μέχρι την έξοδο από Μαντράκια προς Μαγγούλα μέσα  στα αυτοκίνητα, σαν σε τριτοκοσμικόν χωρίον τριτοκοσμικής χώρας.

Τέλη Μαρτίου το Μπίστι ήταν πανέμορφο νύχτα και μέρα, φροντισμένο πεντακάθαρο, με κλαδεμένα τα πεύκα και φουντωτά.Αυτό δεν το χάσαμε ποτέ και μας αξίζει.

Αν κάτι χρειάζεται  άμεσα, είναι η επισκευή - συντήρηση, του τοίχου όπου εδράζονται οι κολώνες του σκεπάστρου της αυλής του Αϊ Γιάννη, που μάλλον μοιάζει να γίνεται με τα χρόνια επικίνδυνο.

Αν μπορείτε, το ερειπωμένο σπιτάκι δίπλα στον Άγιο Νικόλα, επισκευάστε το, γιατί είναι και επικίνδυνο.

Αν μπορείτε να ξαναβάλετε και το άρτια επισκευασμένο Φανάρι στη θέση του, σας αξίζει έπαινος.Άλλωστε στο site της Δημοτικής Κοινότητας Ερμιόνης ορθώς καμαρώνετε το Φανάρι στη παλιά του θέση, όπως δείχνει και η φωτογραφία. Άρα αξίζει και για σας να το δείτε στην παλιά του θέση.

Βασίλης Γκάτσος

Let’s do it Greece

Ο Δήμος Ερμιονίδας συμμετέχει για μια ακόμα φορά στο Let’s do it Greece , την μεγαλύτερης ταυτόχρονη  εθοντικη δραση της χωρας!! 

Η Κοινότητά μας , καλεί μικρούς και μεγάλους σε μια δράση καθαρισμού και περιποίησης του στολιδιού της Ερμιόνης , του δασυλλίου Μπιστι.

Ραντεβού την Κυριακή 14 Απρίλιου και ώρα 10:00  το πρωί , στην βορεινή είσοδο του δασυλλίου. 

Γιατί μας Αξίζει να έχουμε την Ερμιόνη που ονειρευόμαστε!!!

ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΕΡΜΙΟΝΗΣ

ΙΛΜΕ. Το βίντεο της εκδήλωσης – αφιέρωμα στον στρατηγό Γιάννη Μακρυγιάννη.

Το βίντεο της εκδήλωσης – αφιέρωμα στον στρατηγό Γιάννη Μακρυγιάννη είναι διηρημένο σε 6 τμήματα. Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στις 9 Μαρτίου 2024 στο πλαίσιο των διήμερων επετειακών εκδηλώσεων (9 & 10/3/2024), που συνδιοργάνωσε ο Δήμος Ερμιονίδας στη μνήμη της Γ΄ Εθνοσυνέλευσης 1827 στην Ερμιόνη.

1ο) Οι συντελεστές της εκδήλωσης. (vid)

2ο) Σύντομη παρουσίαση του στρατιωτικού και πολιτικού Γιάννη Μακρυγιάννη. (vid)

3ο) Δρώμενο με αποσπάσματα από το έργο «Απομνημονεύματα» του Γιάννη Μακρυγιάννη. (vid)

4ο) Ο Μακρυγιάννης στην Ελληνική ποίηση του 19ου και 20ου αιώνα. (vid)

5ο) Τραγούδια αφιερωμένα στον Μακρυγιάννη και στον Αγώνα του ΄21. (vid)

6ο) Κλείσιμο εκδήλωσης – ευχαριστίες.  (vid)      

Τίνα Αντωνοπούλου

Πρόεδρος του Δ.Σ. του ΙΛΜΕ

Βέβαια! Φταίει το σχολείο! του Γιάννη Μ. Σπετσιώτη

 

Βέβαια! Φταίει το σχολείο!

του Γιάννη Μ. Σπετσιώτη

 

Είναι ο τίτλος ενός βιβλίου με πολύ μεγάλο παιδαγωγικό και διδακτικό ενδιαφέρον, ένα από τα πολλά που έγραψε ο περίφημος δάσκαλος της Λειψίας Paul-Georg Munch. Ο σπουδαίος και τολμηρός αυτός παιδαγωγός του «Νέου Σχολείου της Εργασίας» που ακόμη και σήμερα, αν και έχουμε κατανοήσει τις αρχές του, αδυνατούμε να τις εφαρμόσουμε μέσα κι έξω από την τάξη. Το βιβλίο γράφτηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1920. Μου το σύστησε ο καθηγητής μου στα Παιδαγωγικά και τη Διδακτική Μανώλης Σαρρής, ένας πρωτοποριακός επιστήμονας και εμπνευσμένος δάσκαλος. «Είναι ένα διασκεδαστικό ανάγνωσμα για πατέρες και μητέρες». Έτσι τουλάχιστον δηλώνεται. Στον δρόμο για ένα καλύτερο αύριο, το βιβλίο θέλει να δείξει και εξηγεί πως τα παιδιά τότε μόνο μπορούν αναπτύξουν τις δημιουργικές τους δεξιότητες του νου και της καρδιάς, να μαθαίνουν και να μορφώνονται, όταν στο σχολικό περιβάλλον επικρατεί η χαρά, η προσφορά και η περίσκεψη, η αυτοσυγκράτηση και η ισότιμη συνεργασία με τους γονείς. Υπέροχα συναισθήματα και αποτελεσματικές πράξεις που ικανοποιούν και μαλακώνουν εκπαιδευτικούς, γονείς και μαθητές. Στον δρόμο, λοιπόν, για ένα καλύτερο αύριο, ας αφήσουμε τα λόγια και με προθυμία, σοβαρότητα, επιείκεια, ευθύνη, αγάπη και εμπιστοσύνη να σκύψουμε και να ανακαλύψουμε τις κλίσεις, τα ταλέντα, τον διαφορετικό ρυθμό ανάπτυξης και τις ικανότητες του κάθε μαθητή, που επί 12 χρόνια βρίσκεται στο σχολικό περιβάλλον και μένει απροστάτευτος, αναποφάσιστος, αβοήθητος. Με σοβαρά ζητήματα και μηδαμινές προσεγγίσεις. Και επειδή πάντα καταφεύγω στις τέχνες για να «ζωντανέψω» τις ιδέες και τις απόψεις μου θα σας μιλήσω πολύ σύντομα για την ηρωίδα του διηγήματος της Έλλης Αλεξίου «Η Βαγγελίτσα» από το βιβλίο της «Σκληροί αγώνες για μικρή ζωή». Η Βαγγελίτσα, λοιπόν, ένα παιδί ορφανό, δειλό, παραμερισμένο από τους συμμαθητές του ήταν το …αποπαίδι της τάξης! Σε μια εκδρομή δασκάλα την ρώτησε:

- Γιατί κάθεσαι μόνη σου Βαγγελίτσα;

- Δεν με θέλουνε κυρία, γιατί δεν ξέρω να παίζω και τους τα χαλώ, απάντησε εκείνη, με φωνή που μόλις ακουγότανε.

Κάποια μέρα έγινε στη δασκάλα η …αποκάλυψη. Καθώς περνούσε από το σπίτι της Βαγγελίτσας άκουσε ένα παιδιάτικο τραγούδι δυνατό, γεμάτο και γλυκό που ξάφνιασε τη δασκάλα. Δεν μπορούσε να το πιστέψει…

− Και να μην το ξέρω τόσο καιρό, σιγοψιθύρισε…

Υπάρχει και συνέχεια. Αξίζει να το βρείτε και να το διαβάσετε για να μην σας το διηγηθώ περιληπτικά και το αδικήσω...