Παρασκευή 20 Δεκεμβρίου 2024

ΕΡΜΙΟΝΙΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ-ΕΥΧΕΤΗΡΙΑ ΚΑΡΤΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΣΤΗΝ ΕΟΡΤΑΣΤΙΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΚΟΠΗΣ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΤΙΚΗΣ ΠΙΤΑΣ

 




Βασίλης Γκάτσος : "Μαρίνα Πόρτο Χέλι": Επιδόσεις, αποτελέσματα, στρατηγικό πλάνο.

 Το παρακάτω είναι αντιγραφή από τη ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ.

Η "Μαρίνα Πόρτο Χέλι" φαίνεται να είναι ικανοποιημένη από τα αποτελέσματά της, αν και δεν δίνει οικονομικά στοιχεία (έσοδα, έξοδα, κέρδη, εξυπηρέτηση δανείων κ.λ.π.). Από αυτήν την δραστηριότητα ο Δήμος, η Ερμιονίδα και ιδιαίτερα η τοπική Κοινωνία του Πορτοχελίου είναι φυσικό να αναμένει έμμεσα και άμεσα οφέλη.
Τα έμμεσα έχουν να κάνουν με την κίνηση που δημιουργείται στην τοπική αγορά από τα ελλιμενιζόμενα πλοία, κυρίως από τους επιβάτες και τους ιδιοκτήτες αυτών, που απλώνονται στα καταστήματα κάθε είδους και γενικά στην αγορά του Πορτοχελίου για αγαθά και υπηρεσίες. Περί αυτού μόνο η αγορά του Πορτοχελίου και της Ερμιονίδας μπορούν να εκφέρουν γνώμη. Επίσης τι αγαθά και υπηρεσίες προμηθεύεται η εταιρεία "Μαρίνα Πόρτο Χέλι" από την τοπική αγορά για την εξυπηρέτηση των σκαφών. Αυτό το γνωρίζει ακριβώς η ίδια η εταιρεία.
Τα άμεσα οφέλη είναι το τι πληρώνει η εταιρεία στον Δήμο, στο Λιμενικό Ταμείο κ.λ.π. πόσο ντόπιο προσωπικό απασχολεί.

Οι δημότες πρέπει να γνωρίζουν. Άλλωστε από αυτή τη γνώση εξαρτάται η διάθεση και η στάση τους απέναντι σε τέτοιες επενδύσεις, πράγμα πολύ πολύ σημαντικό και για κάθε άλλη επένδυση.

Βασίλης Γκάτσος

Μαρίνα Πόρτο Χέλι: Μέση πληρότητα 75,42% τη θερινή περίοδο.
Πέμπτη, 19 Δεκεμβρίου 2024 17:31

ΜΑΡΙΝΑ ΠΟΡΤΟ ΧΕΛΙ
1.496 σκάφη ελλιμενίστηκαν εντός του έτους.

Πέμπτη 19 Δεκεμβρίου 2024

Φλαμίνγκο στη Λιμνοθάλασσα Θερμησίας


 Πάνω απο τριάντα πανέμορφα φλαμίνγκο σταμάτησαν  στη λίμνη για  να ξαποστάσουν, να τραφούν και να συνεχίσουν το ταξίδι τους.

Δεν είναι η πρώτη φορά που μας ομορφαίνουν με το πέρασμά τους.



Υδατοδρόμιο στο Ναύπλιο, στην Ερμιόνη

Μετά από αλλεπάλληλες και πολυετείς προσπάθειες, το υδατοδρόμιοΝαυπλίου έλαβε επιτέλους την περιβαλλοντική αδειοδότηση, με την έγκριση της υποδομής να αποφασίζεται κατόπιν συνεδρίας του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου (ΚΑΣ). Διαβάζουμε στο newmoney.gr

 Η απόφαση αυτή σηματοδοτεί ένα σημαντικό βήμα για την ενίσχυση των μεταφορικών υποδομών της Αργολίδας, καθώς φέρνει πιο κοντά τη δημιουργία ενός δικτύου υδατοδρομίων που θα αναβαθμίσει τον τουρισμό και την τοπική οικονομία. Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της Hellenic Seaplanes, κ. Νικόλας Χαραλάμπους, σχολίασε:

«Συνεχίζουμε με όραμα να αναπτύξουμε ένα ισχυρό δίκτυο υδατοδρομίων στην Πελοπόννησο. Το Ναύπλιο και η Ερμιόνη

Τρίτη 17 Δεκεμβρίου 2024

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ | ΚΕΝΤΡΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΕΡΜΙΟΝΙΔΟΣ


 

🙏 Την Κυριακή, 15 Δεκεμβρίου 2024, είχαμε την χαρά & την τιμή να φιλοξενήσουμε στον χώρο του Κέντρου Πολιτισμού Ερμιονίδος την 15μελή ομάδα σπουδαστών/στριών «ArtiSix» της Ανωτέρας Δραματικής Σχολής «Έκτη Τέχνη» , στην παράσταση για μικρούς & μεγάλους με τίτλο: «Ο Μάγος του Οζ».
✨️ Τα παιδιά του θιάσου, σε μια διπλή παράσταση, μας μετέφεραν συγκινήσεις, μας ξύπνησαν συναισθήματα, ευαισθητοποίησαν του θεατές, ξύπνησαν όμορφες μνήμες μέσω του παραμυθιού, μας δίδαξαν αξίες και τέλος, υποσχέθηκαν πως θα ξανά έρθουν. 
🎄 Αυτό το μαγευτικό και παραμυθένιο ταξίδι, που έλαβε χώρα στη θεατρική σκηνή του Κέντρου Πολιτισμού Ερμιονίδος, περιπλάνησε όλους τους συμπολίτες μας και τις συμπολίτισσες μας, που μας τίμησαν με την παρουσία τους και γέμισαν ασφυκτικά την αίθουσα μας. 
✨️ Ευχαριστούμε θερμά όλους & όλες που παρευρέθηκαν στο πρώτο εγχείρημα φιλοξενίας μιας θεατρικής παράστασης και υποσχόμαστε πως θα υπάρξουν κι άλλα. 

Κυριακή 15 Δεκεμβρίου 2024

Ρόλος (ο) Απο το βιβλίο των Γιάννη Σπετσιώτη – Τζένης Ντεστάκου

 Ρόλος (ο) 

«… δημοτ.: κορώνα ή γράμματα, είδος τυχερού παιχνιδιού, καθ΄ ο αναρρίπτεται στροφηδόν (εξού «στριφτό») εις τον αέρα νόμισμα τι». 

Λεξικό Δημητράκου

Έτσι και ξεστόμιζε τη λέξη ρόλος ο/η Ερμιονίτης/τισσα καταλάβαινες, από το πρώτο κιόλας γράμμα που έλεγε, τη διάθεσή του/της, καθώς και την ψυχική κατάσταση που βρισκόταν, όταν αντιμετώπιζε, όσους το έπαιζαν και ιδιαίτερα όταν επρόκειτο για κοντινά του πρόσωπα. Διαπίστωνες, αμέσως, αν ενέκρινε το παιχνίδι ή το απέρριπτε, μιλώντας απαξιωτικά για τους παίχτες του. 

− Πού είναι καλέ ο Ν.;
− Πού να είναι, να εκεί κάτω! Παίζει ρόλο!

Μ’ ένα (ρ) τόσο παχύ, συνεχόμενο και δυνατό που ξεχείλιζε από θυμό, αγανάκτηση και απαξίωση.1 Κι άλλες φορές στο ίδιο μοτίβο:

− Βρε, δε ντρέπεσαι να παίζεις στριφτό -η πρώτη συλλαβή συνοδευόταν από ένα υποτιμητικό μορφασμό, με όλους εκείνους! Βρε, είναι παιδιά σου! Θα σε πιάσουν οι πατεράδες τους και αλίμονό σου! Τι θα τους πεις; 

Η απάντηση ήταν η αναμενόμενη:

− Εσύ να μην ανακατεύεσαι! Να μη μιλάς! Να κάνεις τη δουλειά σου! Ξέρω εγώ τι κάνω!
− Ξεράδια ξέρεις! Αν ήξερες, δε θα τα έκανες αυτά!
− Σκας τώρα ή θα…
− Εγώ σκάω! Εσύ να μην ξαναπαίξεις!

Και κάπου εδώ, τις περισσότερες φορές, τελείωνε η κουβέντα. Αν υπήρχε συνέχεια, τα πράγματα δυσκόλευαν. 

Θυμάμαι, παντρεμένες γυναίκες που είχαν τα κότσια να κατεβαίνουν «στον τόπο» των συνάξεων και να ξεμπροστιάζουν τους άντρες τους.

− Σα δεν έχεις φιλότιμο ολόκληρος άντρας να παίζεις λεφτά με το Ν., που δεν έχει να ταΐσει τα παιδιά του! Έχεις φύγει από το σπίτι 10 ώρες! Αυτή είναι η δουλειά που μου είπες ότι είχες;

Άλλες πάλι τους κοίταζαν από μακριά και όταν τα βλέμματά τους ανταμώνανε έβαζαν μαζεμένο το δάχτυλο (δείχτη) στο στόμα, κουνώντας, απειλητικά, το κεφάλι, χωρίς να πουν κάτι περισσότερο. Ένα απειλητικό αχ! έβγαινε ή η φράση «Έλα στο σπίτι και θα τα πούμε!», αλλά τόσο σιγά, μέσα από τα δόντια, που ούτε καν ακουγόταν. Οι μόνοι που είχαν «ασυλία» ήσαν οι γεροντότεροι, όπως ο Α.Μ., που έπαιζαν, καθώς έλεγαν, «για το καλό»! 

Μεταξύ όμως των παιχτών ο διάλογος ήταν διαφορετικός:

-Πάμε να παίξουμε ρόλο; με ένα «ρ» απαλό και γλυκό, όμοιο με τη διάθεση εκείνου που έκανε την πρόσκληση.

− Πάμε! Ποιοι άλλοι θα είναι;
− Να ο Α, ο Γ, ο Κ κ.λπ.

Γνωστά και μη εξαιρετέα τα πρόσωπα του παιχνιδιού. Κάπου - κάπου ερχόταν και κάποιος νέος παίχτης.

− Πού θα παίξουμε; Να μη μας βλέπουν!
− Κάτω από το σπίτι της κυρα-Φωφώς! Πίσω από το γκρεμισμένο σπίτι της Ερηνάκης!

Κι άλλες φορές:

− Να, εκεί στο λιτρίβι του Τροκαντερού, για να μην φαινόμαστε! Ήταν ένα σπίτι γκρεμισμένο, χωρίς σκεπή, δίπλα στη θάλασσα, στο τέλος της δεκαετίας του 50, ο ξενώνας, σήμερα, του Δημήτρη Σταματίου.