Δευτέρα 4 Μαρτίου 2019

ΔΙΑ ΘΑΛΑΣΣΗΣ

ΔΙΑ ΘΑΛΑΣΣΗΣ
Βρήκα κλειστό εκείνο το απόμερο κεντράκι δίπλα στη θάλασσα του Πειραιά που σύχναζα τακτικά, πάνε δέκα- δεκαπέντε χρόνια από τότε. Στην πόρτα του μια επιγραφή : ''Το μαγαζί μας θα μείνει κλειστό για τους χειμερινούς μήνες. Ευχαριστούμε πολύ. Καλό χειμώνα.'' ΄Ομως εγώ, παρασυρμένος απ' τη λιακάδα, κάθησα στο πεζούλι, άναψα τσιγάρο, ανάσανα λίγο βλέποντας τη θάλασσα. ΄Ηταν αρκετά παλιομοδίτικο και το spot ολόγυρα, μια εκκλησία σαν επαρχιακή, δυο ταπεινές μονοκατοικιούλες, έφερνε σε μικρή χερσόνησο η παραλία. Κι όταν διασταυρώθηκαν στη θάλασσα εκείνα τα δυο πλοιάρια, το ένα έφευγε το άλλο ερχόταν, κοντά, κοντά, σα να φιλιόντουσαν, ήταν ως, αίφνης, να είδα μπροστά μου τον κόσμο ολόκληρο, κι αυθόρμητα έκανα το σταυρό μου.

ΤΑΚΗΣ ΣΠΕΤΣΙΩΤΗΣ