Με
την ευκαιρία της καλοκαιρινής εορτής των
Αγίων Αναργύρων, δημοσιεύουμε από το ομώνυμο βιβλίο του Γιάννη Μ.
Σπετσιώτη, που εκδόθηκε πρόσφατα και από το κεφάλαιο «Η τιμητική των παιδιών», το παρακάτω απόσπασμα:
«…Τα παιδιά είχαν σπάσει τους κουμπαράδες τους και
«κουβαλούσαν» τα περισσότερα ένα αρκετά μεγάλο για την ηλικία τους κομπόδεμα,
που αβγάτιζε με το χαρτζιλίκι των μεγάλων εκείνη τη μέρα. Όσα χρήματα «είχαν
και δεν είχαν», τα έπαιρναν μαζί τους. Ήθελαν να αγοράσουν τα πάντα! Παιχνίδια
πανηγυριώτικα, κούκλες, κουζινικά και γιο-γιο τα κορίτσια. Τσίγκινες και
ξύλινες πολύχρωμες σβούρες, όλων των ειδών αυτοκινητάκια, κούρσες, ανατρεπόμενα
φορτηγά, μοτοσυκλέτες, φιδάκια, μεταλλικά βατραχάκια και ροκάνες, τ’ αγόρια. (Πάντα τα παιχνίδια των αγοριών στα πανηγύρια
υπερτερούσαν σε ποικιλία από εκείνα των κοριτσιών). Μ’ αυτά θα έπαιζαν τις
ημέρες των καλοκαιρινών διακοπών, που
είχαν ήδη ξεκινήσει, μέχρι να τα χαλάσουν και να …τ’ ακούσουν.
- Του τα ’βγαλες τα μάτια! Ούτε μια μέρα δεν το
κράτησες! Τίποτε δε σου φτουράει! σχολίαζε η μητέρα, ενώ η …καλοπροαίρετη
γειτόνισσα συμπλήρωνε:
- Το φτηνό κρέας τα σκυλιά το τρώνε!
………………………………………………………………………………………………..
Ξεχωριστό, όμως, ήταν το ενδιαφέρον των παιδιών για
τα μουσικά όργανα όλων των κατηγοριών. Αγόραζαν κιθαρίτσες και μαντολινάκια από
τα χορδόφωνα, τυμπανάκια και ντέφια από τα μεμβρανόφωνα (κρουστά), καραμούτζες
με την αγριοφωνάρα τους και λαλίτσες με γλυκές φωνούλες που έμοιαζαν με το
κελάηδημα του αηδονιού, ειδικά όταν τις γέμιζαν νερό, από τα αερόφωνα.
Κι όταν βαριόντουσαν το παιχνίδι και το τρεχαλητό,
επινοούσαν όλα μαζί φασαριόζικα μουσικά δρώμενα! Μιμούνταν τους οργανοπαίχτες,
φτάνοντας τους μεγάλους στα όριά τους από τη ζαλάδα και τον πονοκέφαλο.
- Πού να μην έσωναν εκείνοι που σας τ’ αγόρασαν! Μας
πήρατε τ’ αυτιά! Καθίστε, βρε, σε μια μεριά! Μας τρελάνατε!»