Αποφασίστε επιτέλους.

Με γνώμονα και την παροιμία: Όποιος θέλει τα πολλά χάνει και τα λίγα.

Η διαδρομή Ύδρα -  Ερμιόνη: 10 μίλια.

Η διαδρομή Ύδρα -  Υπάρχουσα Σκάλα Μετόχι: 4 μίλια.

Η διαδρομή Ύδρα -  Λιμάνι που μπορεί να φτιάξει η Περιφέρεια Αττικής μόλις 500 μέτρα από την υπάρχουσα Σκάλα Μετόχι. Το Λιμάνι διοικητικά και λειτουργικά εκτός Ερμιονίδας με όση έκταση θέλει η Περιφέρεια Αττικής, η Τροιζηνία και η Ύδρα: 4 μίλια.

Η διαδρομή Ύδρα -  Φουρκαριά. Η Φουρκαριά με πολύ μικρό έργο γίνεται ασφαλέστατο μεγάλο Λιμάνι της Τροιζηνίας: 4.6 μίλια.

Η διαδρομή Ύδρα -  Γαλάτα: 11 μίλια.

Η διαδρομή  Επίδαυρο - Μετόχι με ΙΧ γύρω στα 60 χιλιόμετρα είτε περνώντας από Γαλατά είτε Δίδυμο και Ηλιόκαστρο. Με νέο δρόμο από Γαλατά η διαδρομή πολύ πιο σύντομη και ενδιαφέρουσα και στο δρόμο αγοράζεις τα πάντα.

Αυτή είναι η πραγματικότητα + η παρακάτω:

Η  σημερινή υποδομή Σκάλας Μετόχι είναι μπάζια για το μελλοντικό έργο μιας ασφαλούς Σκάλας για όλους τους καιρούς. Άνευ αξίας που λέμε.

Όλοι  οι ιδιοκτήτες θαλάσσιων μέσων μεταφοράς είναι Υδραίοι ή μένουν στην Ύδρα, γιατί ένα μόνο μέρος της δουλειάς τους είναι το πέρασμα επιβατών απέναντι και από απέναντι, ενώ το κύριο έργο τους είναι η μεταφορά τουριστών της Ύδρας στα διάφορα πανέμορφα παράλια της Ύδρας. Αυτή η δραστηριότητα δεν αναπτύχθηκε ποτέ στην Ερμιονίδα, γιατί δεν έχει νόημα, αφού όλοι πάνε παντού με τα ΙΧ τους.

Η πλειοψηφία των επισκεπτών και κατοίκων της Ύδρας που χρησιμοποιούν την απέναντι ακτή και όχι τα πλοία της γραμμής επιβιβάζεται – αποβιβάζεται στην σημερινή Σκάλα Μετόχι παρ’ όλο που είναι ανοργάνωτη και όχι ασφαλής με ορισμένους καιρούς, αλλά χρησιμοποιεί και άλλες θέσεις της Ακρογιαλιάς. Πιάνουν τα θαλάσσια ΤΑΧΙ σε όλα τα ξενοδοχειακά συγκροτήματα, πιάνουν στα Πηγάδια, πιάνουν και σε όποια παραλιακή ταβέρνα θέλεις ή στο παραθαλάσσιο εξοχικό σου.

Σε τίποτα δεν εμποδίζεται η δραστηριοποίηση θαλασσίων ΤΑΧΙ και άλλων τακτικών μέσων με αφετηρία το Λιμάνι της Ερμιόνης ή του Γαλατά, φυσικά μέσα στον ανταγωνισμό που υπάρχει μέχρι σήμερα χωρίς μονοπωλιακές θέσεις και τα παρόμοια. Η επικοινωνία της Ύδρας με την απέναντι ακτή είναι ζωτικής σημασίας για την Ύδρα, ενώ για την Ερμιονίδα δεν είναι τίποτε άλλο από τουριστική - επαγγελματική εκμετάλλευση ενός πανέμορφου νησιού. Η πραγματική οικονομία είναι οικονομία συμφερόντων και όχι τάχατες εξυπηρετήσεων.

Αυτή είναι σήμερα η κατάσταση και μελλοντικά μπορεί να είναι οποιαδήποτε άλλη εκτός Ερμιονίδας.

Αυτή την πραγματικότητα πρέπει να αναλύσει ο Δήμος Ερμιονίδας και να πάρει πολιτική απόφαση και όχι ψηφοθηρική για την σημερινή Σκάλα Μετόχι, απόφαση που πρέπει να αιτιολογήσει πλήρως και με αναλυτικά στοιχεία στους δημότες και όχι με κοκορομαχίες ψηφοθηρικές, κραυγές και τα παρόμοια. Και ο Δήμος είναι συμπολίτευση και αντιπολίτευση, και οι δύο πρέπει να αιτιολογήσουν επαρκώς την θέση τους στο ΔΣ για αυτό το θέμα. Το νομικό κλείσιμο της Σημερινής Σκάλας Μετόχι, δεν συνεπάγεται αυτόματα ότι το λιμάνι της Ερμιόνης γίνεται μονοπωλιακά μοναδική Σκάλα προς Ύδρα, όχι μόνο για τα θαλάσσια ΤΑΧΙ, αλλά και τα σταθερά μέσα τακτικής θαλάσσιας συγκοινωνίας, και τα τοπικά φερυμπότ. Δηλαδή η απόφαση: κλείνω το Μετόχι, δεν σημαίνει ότι αποφάσισα να είναι το Λιμάνι της Ερμιόνης προνομιακό μονοπώλιο σύνδεσης. Σημαίνει: Υδραίοι 'φίλοι' μας, κλείνουμε το Μετόχι και βρείτε άλλη λύση εκτός Ερμιονίδας.

Δημοκρατία =  έχω άποψη και σχέδιο, το συζητάω, το φέρνω στο ΔΣ και εκτελώ την κατά πλειοψηφία απόφαση. Όλα τα άλλα είναι ακατανόητα.

Έρρωσθε,

Βασίλης Γκάτσος