Σάββατο 1 Φεβρουαρίου 2014

Εις τα εξ ων συνετέθη

Ο Αγαπητός Νίκος ξαναπήγε προφανώς προς τις ρίζες του. Ο κύριος Λάμπρου με αξιόλογους νεότερους έφτιαξαν τη δική τους "παράταξη". Μια αποχώρηση έχει συμβεί προ πολλού. Μερικοί φαίνεται να βλέπουν προς τη νυν αντιπολίτευση. Και εμείς οι ψηφοφόροι μέσα στη δεξαμενή ψήφων περιμένουμε τη νέα γραμμή από τον νυν Δήμαρχο που είχε πει ότι παραιτείται τον Οκτώβριο (τελική), όμως είναι στη θέση του αν και οι λόγοι της παραίτησης εξακολουθούν να υφίστανται. Δεν μπορώ πλέον να εντοπίσω και το μπλογκ του Αγαπητού Αντιδημάρχου. Λογοκρισία έπεσε στα μπλογκ και το κατεβάσατε από τη λίστα; Και πώς θα μάθουμε οι ψηφοφόροι για την νέα γραμμή; Ευφυώς γράφτηκε ότι τα γραπτά του Δημάρχου θυμίζουν απομνημονεύματα. Ευφυώς και ότι την εποχή που ο άνθρωπος πήγε στο φεγγάρι, οι Υδραίοι βγήκαν απέναντι.... και μας κάνει και εντύπωση!
Πατριώτες, ζητείστε μια Πατριωτική συγνώμη από τους ψηφοφόρους σας.
Από την άλλη ακούσαμε τον κύριο Σφυρή, που είναι αλήθεια ότι στάθηκε ως αντιπολίτευση με τα όποια λάθη, να έχει έναν λόγο απλό, σαν να δείχνει ότι έχει κατανοήσει τα λάθη και τις συνέπειές τους, όπως και ότι οι κοκορομαχίες μόνο τους δημότες και τα προβλήματά τους δεν αφορούν. Μένει βέβαια η επαλήθευση. Ο κύριος Αποστόλου ζήτησε αυτό που θέλουμε όλοι: Πέντε σταράτες κουβέντες, πέντε πράγματα που γίνονται και που μπορούμε να τα κάνουμε.
Από τις νέες "παρατάξεις" βλέπουμε μια ζέση για ενημέρωση δική τους και δική μας, και ένα ενδιαφέρον για τα προβλήματα του τόπου που όμως 4 χρόνια τώρα δεν το βλέπαμε. Να πούμε: θεμιτό για νέα "παράταξη", αλλά υπάρχει το αλλά.
Κουβέντα δεν ακούγεται για την καλλιεργήσιμη γη, την τύχη και τη μοίρα της.
Έχει προτείνει κανείς διαβούλευση και δεν το πήραμε πρέφα; Η οικολογία προτείνει τίποτα; Εύκολα ακούμε για προστασία των ακτών και των δασών, για προστασία από τη ρύπανση, για προστασία των βένιων και των πτηνών, για natura, τρανταχτά όχι στα φωτοβολταϊκά και τις ανεμογεννήτριες, για όλα αυτά που προσδίδουν επίφαση προοδευτισμού και φέρνουν ψήφους. Για την καλλιεργήσιμη γη θα πείτε τίποτα για να μην βρείτε ούτε τον δικό σας ψήφο;
Γιατί ο Καποδίστριας που συχνά πυκνά πιάνουμε όλοι στο στόμα μας, αφαίρεσε τη γη από τους κοτσαμπάσηδες και τα μοναστήρια, τη δώρησε στο εξαθλιωμένο λαό να την καλλιεργεί και να αναστήσει γενεές επί γενεών ελευθέρων αγροτών σχέσεως και τρόπου και όχι δουλοπαροίκων και πριν καν χάσει τους ψήφους έχασε ενδόξως τη ζωή του από τους έλληνες κοτζαμπάσηδες. Και η παράταξή μας που είχε το θράσος να κηρυχθεί ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ (άραγε με τις υπογραφές ποιών;) δεν είχε το θάρρος να πει έστω δύο κουβέντες. Κατά τα άλλα τιμές στον Καποδίστρια, τιμές στον Ρέπουλη αγνοώντας και την ρήση: όταν η ραχούλα τιμά κορυφές για να πάρει τιμή από τη τιμή τους το κάνει.

Έρρωσθε,
Βασίλης Γκάτσος