Πέμπτη 26 Δεκεμβρίου 2013

Με πολλά μηνύματα το κήρυγμα του παπα-Ανδρέα στη λειτουργία για άνδρες στα Ανώγεια

Την καθιερωμένη λειτουργία για άνδρες πραγματοποίησε την περασμένη Τετάρτη ο παπα-Ανδρέας Κεφαλογιάννης στην εκκλησία του Άη Γιώργη στ' Ανώγεια. Στο κήρυγμα του προς του πιστούς ο ιερέας του Αϊ Γιώργη τόνισε μεταξύ άλλων:
«Αγαπητοί εν Χριστώ Αδελφοί,


Σε λίγες μέρες  θα γιορτάσουμε τη γέννηση του Θεανθρώπου, ένα μήνυμα ελπίδας και χαράς για όλον τον κόσμο,  με τη διαφορά ότι στην Ελλάδα η ελπίδα και η χαρά έχουν καταντήσει άγνωστες έννοιες, λέξεις που χαμένες από το λεξιλόγιο.
Τα  Χριστούγεννα έχουν νόημα βαθύτατα πνευματικό, άγιο και σωτήριο. Γιατί μ’ αυτά δεν εορτάζουμε ένα οποιοδήποτε γεγονός, αλλά την ίδια την εμφάνιση, με σάρκα και οστά του Θεού στη γη κι ανάμεσά μας. Μας τίμησε ιδιαίτερα με την επίσκεψή του αυτή, υπέροχα, ανυπέρβλητα, μοναδικά, καθώς ένωσε την δική μας ανθρώπινη φύση με τη δική του τη Θεϊκή.
Έτσι έχουμε την εμφάνιση του Θεανθρώπου στην ιστορία . Την ένωση του κτιστού πλάσματος, με τον ίδιο τον Άκτιστο Πλάστη και Θεό. Σκοπός δε αυτής της Θείας παρέμβασης, είναι η Θέωση του ανθρώπου.
Οπότε με τα Χριστούγεννα δεν κάνουμε τίποτ’ άλλο τελικά, απ’ το να ζούμε την αναδημιουργία μας, την ανά-πλασή μας απ’ το κατάντημα στο οποίο μας οδήγησε η αμαρτία, ώστε να επανέλθουμε πάλι στην προτέρα μας κατάσταση.

Το ζητούμενο λοιπόν είναι η ανάπλαση μας και η αναδημιουργία μας μέσα από τις στάχτες που αφήνουν πίσω τους οι βάρβαροι που ως άλλοι κατακτητές ήρθαν να αλώσουν την πατρίδα, αυτή τη φορά όχι με όπλα, αλλά με όπλο την… εξαθλίωση και τη φτώχεια.
Ως πότε αυτός ο λαός θα ανέχεται να ζει σε αυτή τη θλιβερή κατάσταση; Ως πότε θα συνεχίσει η πολιτική τάξη της χώρας να είναι ο καρπαζοεισπράκτορας των λεγόμενων εκπροσώπων των δανειστών;
Ως πότε θα ανέχεται αυτός ο τόπος τη νέα τάξη που επιχειρούν να επιβάλλουν οι σύγχρονοι Ούνοι;  Ως πότε θα μας ζητάνε το αίμα μας για να μπορούν αυτοί να παίζουν τα παιγνίδια τους στην πλάτη τους, αυξάνοντας τα κέρδη τους και γεμίζοντας τα δικά τους ταμεία;
Ως πότε θα ανεχόμαστε να μεγαλώνει η μιζέρια και η φτώχεια; Ως πότε θα ανεχόμαστε τις άνεργες μάνες να αφήνουν τα παιδιά τους στα ιδρύματα γιατί δεν έχουν να τα ταϊσουν;
Ως πότε θα συνεχίσουμε να διαβάζουμε σημειώματα νέων
ανθρώπων που αφήνουν πριν αυτοκτονήσουν επικαλούμενοι την ανεργία τους και τη εξαθλίωση τους;
Ως πότε θα ανεχόμαστε τις κρεμάλες τους; Μήπως ήρθε η ώρα να περάσουμε τις θηλιές στο δικό τους λαιμό;
Μετά από 5 χρόνια επέλασης των βορειοδυτικών βαρβάρων, με την  ύφεση να ξεπερνά κι αυτές ακόμα τις συνθήκες πολέμου, ήρθε η ώρα ο ελληνικός λαός και μόνον αυτός να δώσει τη δική του απάντηση. Ηρθε η ώρα τα λαϊκά στρώματα να πάρουν την τύχη τους στα χέρια τους. Οσο παραμένουμε αδρανείς, όσο παραμένουμε θεατές και λάτρεις του καναπέ μόνο θύματα θα μετράμε.
Αγαπητοι εν Χριστώ αδελφοί,
Πάντα θα υπάρχει ένα άστρο λαμπρό που θα μας οδηγεί, που θα μας οδηγήσει από τα μονοπάτια τους σκότους και της απόγνωσης στα μονοπάτια της ελπίδας και του φωτός. Το ξέρουμε ότι οι Ηρώδηδες παραμονεύουν παντού, έτοιμοι να σφάξουν μικρούς και μεγάλους, έτοιμοι να κοκκινίσουν την πλάση με αθώο αίμα, στο όνομα της επικράτησης τους.
Όμως, αυτό που προέχει είναι να είμαστε σωστά προετοιμασμένοι για να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε τις ορδές των Ούνων. Και σωστή προετοιμασία σημαίνει πίστη στον αγώνα και πάνω από όλα ενωμένοι.
Όλα δείχνουν, παρά τα όσα λένε οι αριθμοί, ότι οι μέρες, οι μήνες και τα χρόνια που ακολουθούν θα είναι ακόμα δυσκολότερα. Μετά τους μισθούς και τη δουλειές, τώρα έρχονται να πάρουν και τα σπίτια των ανθρώπων. Και μην ακούτε ότι δήθεν…. αντιστέκονται, αντίσταση δεν μπορούν να κάνουν αυτοί έχουν υποταχθεί, αντίσταση μπορούν να κάνουν μόνο αυτοί που υποφέρουν, αυτοί που τα έχουν χάσει όλα, αυτοί που δεν έχουν πλέον να χάσουν τίποτα άλλο. Το μόνο που μας έχει απομείνει είναι η αξιοπρέπεια μας κι αυτή θα πρέπει να τη διαφυλάξουμε με κάθε τρόπο.
Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί,
Το μήνυμα των Χριστουγέννων είναι ξεκάθαρο ή θα πετύχουμε να ξαναγεννηθούμε ή θα παραμείνουμε όμηροί των… ξένων και ντόπιων μαθητευόμενων μάγων.
Ο στόχος μας είναι ένας και μοναδικός: Πάση θυσία πρέπει να προστατεύσουμε τη δική μας φάτνη. Και θα την προστατεύσουμε, γιατί δεν έχουμε άλλη επιλογή.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ»

anogi