Τετάρτη 2 Ιανουαρίου 2013

να κοιτάμε μπροστά ...

Προτείνει η Έλλη Βασιλάκη
Ευχές Πρωτοχρονιάς

 Μαρία Λασσιθιωτάκη, Ψυχολόγος
Googlάροντας με πρόθεση να βρω όμορφες ευχές για τον καινούριο χρόνο ανακάλυψα ότι οι περισσότερο κλασσικές για υγεία, μακροζωία, κέρδη χωρίς ζημιές και χαρές χωρίς πόνους κρύβουν ένα διαρκές …υπονοούμενο:
ο παλιός ο χρόνος, αν δεν ήταν ακριβώς να πάει και να μη γυρίσει, δεν αποδείχθηκε και τόσο γενναιόδωρος. Κάπου την έκανε την… ζαβολιά του.


Δηλαδή; Η μοίρα τιμωρεί και η μοίρα χαρίζει τις χαρές;
Και είναι.. αγιάτρευτες οι πληγές του παρελθόντος;
Οι Ρωμαίοι το ισχυρίζονταν από τότε:
« η μοίρα οδηγεί αυτούς που την δέχονται και σέρνει αυτούς που την αρνούνται» (Dacunt fata volentem , nolentem trafunt),
αλλά ευτυχώς οι Ελληνες το πήραμε αλλιώς:
“Ο άνθρωπος μέτοχός εστι του αγαθού της μοίρας” Πλάτωνας
( Στα λόγια δεν παιζόμαστε!! )


Πάντως η μοίρα και ό,τι αυτή επιφύλαξε στο παρελθόν δεν είναι ένα καλό παρατηρητήριο ζωής . Κάκιστρο είναι!
Εμείς δεν έχουμε καμιά, έτσι μια τόση δα, ευθύνη;
Δεν μπορούμε να στείλουμε μια ευχή πιο εύκολη να συμβεί, νάναι λιγάκι του …χεριού μας;


Και επί τη ευκαιρία ο επιμένων δεν νικά πάντα, νίκησε μερικές
φορές και το ..γενίκευσε θριαμβευτικά!
Ετσι τουλάχιστον ισχυρίζεται η παρακάτω ιστοριούλα:


Το χαμένο κλειδί

Μέσα στην άγρια νύχτα ένας μεθυσμένος ψάχνει για ώρες γύρω από το λιγοστό φως του φαναριού. Τελικά κινεί τις υποψίες του αστυφύλακα που τον ρωτάει καχύποπτα τι ψάχνει.
«Το κλειδί μου» λέει ο μεθυσμένος γεμάτος αγωνία.
«Και είσθε σίγουρος ότι το χάσατε εδώ ακριβώς;» τον ρωτά ο
αστυφύλακας.
« Όχι» του λέει « το έχασα αρκετά πιο κάτω αλλά εκεί δεν έχει καθόλου φως!»

Συμπέρασμα:
Οποιος επιμένει δεν νικά την… μοίρα του, κάνοντας τα ίδια και τα ίδια, εκτός κι αν είναι… μεθυσμένος!
(ή μήπως είναι …Ελληνας;)


Με τον καινούριο χρόνο ας αλλάξουμε πορεία και παρατηρητήριο ζωής, να ατενίζει το εδώ και τώρα και το από δω και μετά αντί να είμαστε ταξιδιώτες στην φουρτουνιασμένη νύχτα του παρελθόντος μας, μέσα σε ένα πλοίο που και οι ποντικοί ακόμα έχουν εγκαταλείψει.
(κάθε ομοιότητα με την χώρα μας είναι…τυχαία και συμπτωματική).


Ας σταθούμε μακριά από το τί είχαμε και τι χάσαμε, ποιον είχαμε και ποιον χάσαμε και ποιον δεν είχαμε καθόλου, τι σπουδάσαμε και τι δεν σπουδάσαμε πού εργασθήκαμε και πού δεν εργασθήκαμε, τι προλάβαμε και τι δεν προλάβαμε ποια συγκυρία μας έριξε στις δυστυχίας τα δίχτυα κλπ.
Ακόμα και η γυναίκα του Λοτ της Παλαιάς Διαθήκης γύρισε το κεφάλι της στο παρελθόν, στην πόλη της τα Σόδομα και Γόμορα και -ορίστε- τι κατάλαβε; έμεινε στήλη άλατος, χωρίς παρελθόν, παρόν και μέλλον!
(η αλήθεια είναι ότι τα Σόδομα και Γόμορα δεν ξεχνιούνται εύκολα!)


Ευχές
για μια αστείρευτη ενέργεια
για Ισχύ
και Απόφαση

(Σε ελεύθερη απόδοση από το εξαιρετικό και εύχρηστο… εγχειρίδιο «Φθιάξε την δυστυχία μόνος σου» του επίσης εξαιρετικού Paul Watzlawick)