Βασίλης Γκάτσος : Να πως έρχεται ο Ανάβαλος ... χωρίς Αναβολή.

 

Φυσικά στα χαρτιά, όπως βλέπετε στις εικόνες από το επίσημο Περιφερειακό και Τοπικό Σχεδιασμό.

Το 2026 - 2027, δηλαδή σε ένα δύο χρόνια από σήμερα, θα παραδοθούν "Έργα μεταφοράς και διανομής νερού άρδευσης από δίκτυα Αναβάλου στο Δήμο Ερμιονίδας Νομού Αργολίδας / 53 εκ. Ευρώ."

Μια πρώτη προσπάθεια κατανόησης: Το 2026 - 2027 θα παραδοθούν τα έργα μεταφοράς και διανομής που χρηματοδοτούνται με 53 εκ. ευρώ. Δηλαδή θα έχουμε το νερό στην Ερμιονίδα αλλά και το δίκτυο διανομής του.

Μια δεύτερη προσπάθεια κατανόησης: Το 2026 - 2027 θα παραδοθούν "Έργα" αορίστως, δηλαδή κάποια έργα που αφορούν τη μεταφορά και διανομή. Αν, για παράδειγμα, παραδοθεί ένα χαντάκι μήκους 2 χιλιομέτρων, θαφτούν λίγοι σωλήνες, αγοραστούν 10 βάνες, είμαστε συνεπείς με τον Περιφερειακό Σχεδιασμό: Παραδόθηκαν 3 επί μέρους έργα.

Κάπως έτσι σχεδιάσαμε (όντας άριστοι στη διατύπωση) και την είσοδό μας στην ΕΕ, ώστε να φτάσουμε σε ανάπτυξη και εισοδήματα σε λίγες δεκαετίες τους Βορειοευρωπαίους, αλλά στο ενδιάμεσο χρεοκοπήσαμε, σήμερα είμαστε δεύτεροι.....  από το τέλος, με προοπτική εντός 2-3 ετών να είμαστε τελευταίοι.

Βασίλης Γκάτσος

Μετά την μπόρα στο Καταφύκι

Με τόση ορμή, τόσος όγκος νερού δεν έκανε ζημιές μόνο στο Καταφύκι, που δεν ξέρουμε  αν το έχουμε ξαναδεί έτσι, αλλά στον κάμπο, σε σπίτια,  σε αποθήκες.. 

Το video που δείχνει το μέγεθος της ορμής του νερού  το κατέγραψε ο Cameron, ένας νέος που ήρθε από την βόρεια Αγγλία με την κοπέλα του  για να χαρούν το σπορ της αναρρίχησης και είναι αποκλισμένοι ακόμα εκεί, αφού οδρόμος θα πάρει χρόνο για να διορθωθεί..

Ακόμα σοκαρισμένοι.

Ελπίζουμε το επόμενο κύμα που έρχεται να είναι πιο ήπιο, αφού  έχουμε στενέψει  τα περάσματα και το χώμα είναι ακόμα γεμάτο   νερό.

Πρωτοβουλία Ενεργών Πολιτών Ερμιόνης

ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΖΗΜΙΩΝ ΑΠΟ ΤΑ ΠΛΗΜΜΥΡΙΚΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ ΣΕ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ, ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΕΣ ΚΑΙ ΒΙΟΤΕΧΝΙΚΕΣ ΜΟΝΑΔΕΣ, ΕΜΠΟΡΙΚΑ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΕΡΜΙΟΝΙΔΑΣ

 

Τροιζηνία: «Το υγρό χρυσάφι πάει στη θάλασσα» – Καυστική επιστολή του γεωπόνου Τάσου Γκούμα στον Περιφερειάρχη Νίκο Χαρδαλιά

Μετά τις πρόσφατες βροχοπτώσεις που έπληξαν την Τροιζηνία, ο γνωστός Τροιζήνιος γεωπόνος Τάσος Γκούμας απέστειλε στις 29 Νοεμβρίου 2025 ανοιχτή επιστολή-καταπέλτη στον Περιφερειάρχη Αττικής Νίκο Χαρδαλιά. Συνοδεύοντας το κείμενό του με φωτογραφίες από χειμάρρους που «ξεχειλίζουν» ακόμα και πέντε ώρες μετά τη βροχή, ο κ. Γκούμας καταγγέλλει την πολυετή αδράνεια της Πολιτείας απέναντι στη λειψυδρία και την ερημοποίηση της περιοχής, παρά τις επανειλημμένες προειδοποιήσεις από το 1995.

«Είναι απορίας άξιον γιατί η Πολιτεία δεν έχει πράξει ΤΙΠΟΤΕ», γράφει χαρακτηριστικά, συγκρίνοντας τα εκατομμύρια που δαπανώνται για επαναλαμβανόμενες ασφαλτοστρώσεις δρόμων με την απόλυτη έλλειψη έργων συγκράτησης και αξιοποίησης των νερών της βροχής. «Ο λόγος κόστους/ωφέλειας νερό-δρόμος είναι 100/1», τονίζει.

Ακολουθεί αυτούσια η επιστολή του κ. Τάσου Γκούμα:

εδώ

Εμείς στην Ερμιονίδα  σιωπή, όλα καλά.. Το δικό μας το νερό δεν είναι χρυσάφι..

Στα χρόνια της πλημμύρας Της Μυρσίνης Σαμαρά

 Στα  χρόνια της πλημμύρας

Εκείνο το φθινόπωρο των έντεκα χρόνων μου, στο χωριό μου έβρεξε πολύ. Το φαράγγι Καταφύκι, καταφύγιο για τα γεννήματα της φύσης, χόρτασε νερό κι έστειλε τα σωθικά του στη θάλασσα. Το νερό στο βαλτοτόπι, εκεί που συναντούσε το αλμυρό νερό της θάλασσας, κοκκίνισε σαν αίμα και γέμισε από φύλλα κι ελιές, κομμάτια που αποκολλήθηκαν με την ορμή του από τα σώματα των δέντρων. Σαν πρόωρα έμβρυα. Χαμένη σοδειά, είπαν οι αγρότες. Μπάλες κιτρινοπράσινες από τα εσπεριδοειδή χόρευαν ανυπεράσπιστες. Μαλακές από το νερό που τις έπνιξε, παραφουσκωμένες αναδεύονταν με την ορμή του ποταμού και παραδομένες στη δύναμή του σπρώχνονταν κατά τη θάλασσα. Ρόδια κατακόκκινα, με ανοιχτά στόματα και πειραγμένους σπόρους, έχασκαν σαν μαυρισμένα δόντια από τα χτυπήματα. Στη θάλασσα κολυμπούσαν όλα μαζί, καρποί, κλαδιά, ξύλινα σκεύη από τα αγροτόσπιτα, ένα στρώμα από ξεψυχισμένους κόπους.

Γυρίζοντας από το φάρο εκείνο το απόγευμα, η λάμψη του ήλιου που έδυε ήταν αλλιώτικη. Είχε μέσα της τη σιωπή της καταιγίδας που καταλάγιασε αλλά άφησε πίσω της καταστροφή σαν φονικό. Από το χωριό νόμιζα πως άκουγα μια βουή, θρηνητικό τραγούδι χορικού. Στ’ Αλώνια, όπου κατέληξε ο χείμαρρος, κατά μήκος της παραλίας τους, μια μαύρη γραμμή ξεχώριζε από τους περίεργους και τους χαμένους μέσα στον πόνο τους γεωργούς. Και το νερό κατακόκκινο δίπλα στο γαλάζιο της.

Η καμπάνα της εκκλησίας χτύπησε έξι φορές, για την ώρα. Ήχοι με διαφορετική σημασία σήμερα για όλους μας. Μου φάνηκε πως το χωριό είχε ξαπλώσει μπρούμυτα κι έκλαιγε κρύβοντας το κεφάλι του. Το φαράγγι τού είχε γίνει εχθρικό. Είχε ξεθυμάνει στη θάλασσα. Το χωριό γλίτωσε τα σπίτια του, όχι όμως και τα περιβόλια του από τη βορινή πλευρά.

Περπάτησα κι εγώ ως εκεί κι ενώθηκα με το πλήθος. Άκουσα και είδα. Η βιβλική εικόνα πότισε την παιδική μου μνήμη και απλώθηκε στα μυστικά της μέρη. Εκείνη σαν σφουγγάρι τη ρούφηξε και  την κατέγραψε.  

Τις επόμενες μέρες έγινε λιτανεία, για να μη συμβεί άλλο τέτοιο κακό. 

«Ημερολογιακές γραμμές»

Σημ. Πρόκειται για πραγματικό γεγονός που συνέβηκε στην Ερμιόνη το 1961

​​​​​​​Μυρσίνη Σαμαρά

​​​​​​​​30-11-2025

Μετά την μπόρα ..

Παλιά ο ερχομός του Καφυκιού ήταν μέρα χαράς .......

 Τα παλιά τα χρόνια, ακόμη και τη δεκαετία του 1960, νεροποντές σαν την πρόσφατη ήταν ευλογία Θεούγια τον τόπο μας. "Η κραυγή: "Ήρθε το Καταφύκι!" ήταν ενθουσιαστική. Για ένα δύο χρόνια δεν είχαν ανάγκη νερού οι ελαιώνες και τ' αμπέλια μας.

Όσο για ζημιές; Προσοχή μόνο να μη περάσει κανείς από το ρέμα.

Βέβαια οι πατέρες ημών, αρχαιοτάτων και νεότερων χρόνων, έχτιζαν σε μέρη ασφαλή τους οικισμούς τους. Βλέπε Ερμιόνη, Κρανίδι, Πορτοχέλι, Κοιλάδα, κ.λ.π., γι' αυτό κοιμόμαστε ήσυχοι και ας γινόταν έξω χαμός από βροχή.

Οι ζημιές είναι αποτέλεσμα των απερίσκεπτων έργων μας.

Αντί να διευθετήσουμε την κοίτη του κύριου ρέματος του Καταφυκιού και μετά να χτίσουμε στον Κάμπο, πρώτα χτίσαμε και τώρα πάλι (και για λίγο) ψαχνόμαστε. Αύριο το ξεχνάμε.

Όσο για τις περιφράξεις, σαν σουρωτήρια πιάνουν όλα τα φερτά υλικά και εκτρέπουν τα νερά προς απρόβλεπτες κατευθύνσεις.

Έπεσαν 110 χιλιοστά νερού που σημαίνει 110 τόνοι ανά στρέμμα. Η Επαρχία μας είναι περίπου 400 000 στρέμματα, που σημαίνει ότι ο Θεός μας έστειλε 44 000 000 κ.μ. νερό, αλλά δεν είμαστε ικανοί ούτε ένα κιλό να πιάσουμε για τις δύσκολες μέρες.

Αν χαθεί "το ιερόν" από ένα τόπο, γρήγορα χάνεται και "το λογικόν" και άστα να πάνε.

Βασίλης Γκάτσος

Ληστεία, η μάστιγα της Ελλάδας του 19ου αιώνα και ο Δήμαρχος Ερμιόνης Δημήτριος Νικ. Νικολάου του Γιάννη Μ. Σπετσιώτη

 Ληστεία, η μάστιγα της Ελλάδας του 19ου αιώνα και ο Δήμαρχος Ερμιόνης Δημήτριος Νικ. Νικολάου 

του Γιάννη Μ. Σπετσιώτη

Είναι γνωστό, πως η ληστεία ήταν ένα από τα σοβαρότερα προβλήματα του νεοσύστατου ελληνικού κράτους. Από την εποχή του Καποδίστρια1 σε πολλές περιοχές της ελεύθερης Ελλάδας παρουσιάστηκαν κρούσματά της και η δράση ορισμένων ληστών πήρε μεγάλες διαστάσεις, ώστε να γίνει αληθινή μάστιγα της Χώρας. 

Τα χρόνια της αντιβασιλείας και της βασιλείας του Όθωνα τα προβλήματα της ληστείας έγιναν εντονότερα. Οι ληστές γνωρίζοντας άριστα τη μορφολογία των τόπων, όπου επιχειρούσαν τις επιθέσεις τους, τα μονοπάτια, τα περάσματα, τα δύσβατα μέρη, τις σπηλιές και τα καταφύγια πολλές φορές ξέφευγαν από την αστυνομία και τις ειδικές στρατιωτικές μονάδες που τους καταδίωκαν. Διαβόητοι ληστές της εποχής του Όθωνα, μεταξύ των πολλών που έχουν καταγραφεί, ήσαν οι Κακαράπης και Νταβέλης.

Το 1853 Δήμαρχος Ερμιόνης ήταν ο Δημήτριος Νικ.Νικολάου.2 Είχε παντρευτεί τη Θεοδώρα Μήτσα, μοναχοκόρη του Γιάννη Αδρ. Μήτσα και υπήρξε ένας ιδιαίτερα δραστήριος και ικανός δήμαρχος. 

Ο Δήμος Ερμιονίδας επλήγη με μεγάλη σφοδρότητα από την θεομηνία «Adel

 

Κρανίδι, 28.11.2025

Δελτίο Τύπου

Τις πρώτες πρωινές ώρες της 28ης Νοεμβρίου 2025, ο Δήμος Ερμιονίδας επλήγη με μεγάλη σφοδρότητα από την θεομηνία «Adel».

Ισχυρές βροχοπτώσεις και χαλαζοπτώσεις, σε συνδυασμό με θυελλώδεις ανέμους, έπληξαν το σύνολο του Δήμου, με το επίκεντρο της κακοκαιρίας να εντοπίζεται σε Ερμιόνη, Κρανίδι, Κοιλάδα, Φούρνους, Λουκαΐτι.

Μέσα σε 7 ώρες έπεσαν 110 τόνοι νερού ανά στρέμμα, δηλαδή περίπου το 1/3 του νερού που πέφτει όλο το χρόνο στον Δήμο μας, με αποτέλεσμα να πλημμυρίσουν οικίες, δρόμοι, ο κάμπος της Ερμιόνης,  ο κάμπος Κρανιδίου – Κοιλάδας, να καταρρεύσουν παλιά οικήματα, να προκληθούν πτώσεις δέντρων, παράσυρση οχημάτων και να προξενηθούν εκτεταμένες καταστροφές σε καλλιέργειες.

Πλημμυρίσαμε

 

Πρόσκληση - Άναμμα Χριστουγεννιάτικου Δέντρου

 

Σας προσκαλούμε στη χριστουγεννιάτικη εκδήλωσή μας, που θα πραγματοποιηθεί

την Κυριακή 14 Δεκεμβρίου, ώρα 19:00,
στην παιδική χαρά του χωριού μας.

Θα ανάψουμε όλοι μαζί το χριστουγεννιάτικο δέντρο και θα ζήσουμε μια μαγική βραδιά γεμάτη χαρά και γιορτινή ατμόσφαιρα!

Ο Άγιος Βασίλης θα είναι κοντά μας και θα μοιράσει δωράκια στα παιδάκια!

Σας περιμένουμε με πολλή χαρά!

Με εκτίμηση,
Το Διοικητικό Συμβούλιο του Πολιτιστικού Συλλόγου Λουκαϊτίου Ταξιάρχες

Στούς Μύλους

 

Στους Μύλους, στην  πάντα κλειστή Αγία Ερμιόνη, από το συρματόπλεγμα ..

Βασίλης Γκάτσος:Ξεχνάμε τον κέφαλο, ήλθε ο λαγοκέφαλος.

Μεγάλο πρόβλημα και στην πατρίδα μας οι λαγοκέφαλοι. Οι λιγοστοί επαγγελματίες ψαράδες της Ερμιόνης δεν προλαβαίνουν να μπαλώνουν τα δίχτυα τους, σε σημείο που να είναι πλέον ασύμφορη η χρήση τους.

Ορμάνε και τρώνε το ψάρι μαζί με το δίχτυ, όπως κάνουν οι φώκιες και τα δελφίνια.
Με τα ισχυρά δόντια τους κόβουν τα δολωμένα αγκίστρια των παραγαδιών από το παράμαλο, σε λίγα λεπτά τρώνε τα πιασμένα ψάρια.
Η επιστήμη ακόμη παρακολουθεί απλά την εξάπλωσή τους, αλλά δεν έχει μέχρι σήμερα προταθεί λύση στο πρόβλημα. Αν υπάρχει λύση.

Μία τεκμηριωμένη επιστημονική άποψη είναι η παρακάτω:
Ο Νείλος κατέβαζε μεγάλες ποσότητες υδάτων που απλώνονταν μέχρι το Ισραήλ. Έτσι η θαλάσσια περιοχή γύρω από την έξοδο της διώρυγας του Σουέζ στη Μεσόγειο είχε χαμηλότερη θερμοκρασία, μικρότερη αλατότητα, και αποτελούσε ένα φυσικό φράγμα για το ζωικό βασίλειο της Ερυθράς Θάλασσας και του Ινδικού Ωκεανού.

Όμως, λόγω καλλιεργειών ο Νείλος φέρνει στη Μεσόγειο πολύ λιγότερο νερό, η θερμοκρασία του νερού στη Μεσόγειο έχει αυξηθεί και αυτό το φυσικό φράγμα έχει σχεδόν καταστραφεί. Τα νερά του μοιάζουν πλέον με αυτά της Ερυθράς Θαλασσας και περνούν τα ξενικά είδη εύκολα στη Μεσόγειο, όπου δεν έχουν εχθρούς ή έχουν λιγοστούς εχθρούς των οποίων ο πληθυσμός χρόνια τώρα έχει μειωθεί απελπιστικά.

Έχουν εντοπιστεί περί τα 20 είδη ψαριών προερχόμενα από τον Ινδικό και την Ερυθρά Θάλασσα.

Βασίλης Γκάτσος