Αυτή ήταν η αρχική σκέψη, αλλά τότε δεν υπήρχε τεχνογνωσία για τέτοιο έργο, δηλαδή υπήρχε θεωρητική γνώση επί σχεδίων και υπολογισμών μόνον.
Από τότε όμως άλλαξαν πολλά, πάρα πολλά:
1). Οι Τούρκοι πήγαν νερό στα Κατεχόμενα με προφανείς σκοπούς και στόχους. Ένας αγωγός υποθαλάσσιος, μήκους 80 χιλιομέτρων και διαμέτρου περίπου 1.6 μέτρων, μεταφέρει 75 000 000 κ.μ./έτος από τα παράλια της Τουρκίας στα Κατεχόμενα στην Κύπρο. Το μέγιστο βάθος είναι περί τα 1431 μέτρα. Αδύνατον ο αγωγός να ακολουθούσε τον πυθμένα, γι' αυτό "κρεμάστηκε" με άγκυρες ανά 500 μέτρα από τον βυθό, σε βάθος 250 μέτρων.
Από την αρχή οι επιστήμονες διεθνών οίκων είπαν ότι τα έργο αυτό δεν είναι ασφαλές, μπορεί να πέσει πάνω του υποβρύχιο, μεγάλα κήτη, δολιοφθορά, ενώ κινδυνεύει από τα ρέματα της θάλασσας και λειτουργικές αστοχίες. Η δε αποκατάσταση ζημιών θα είναι χρονοβόρος και πολυέξοδος.
Όντως τον Ιανουάριο 2020 ο αγωγός κόπηκε από θαλάσσια ρεύματα, μεγάλο μέρος του βγήκε στην επιφάνεια εμποδίζοντας την ναυσιπλοΐα, και η αποκατάστασή του κράτησε μήνες, ενώ κόστισε αρκετά εκατομμύρια ευρώ. Επαναλειτούργησε, αλλά θεωρείται πλέον άκρως αναξιόπιστο έργο. Είναι όμως το μεγαλύτερο έργο στον κόσμο, αυτού του είδους.
* (Στις φωτογραφίες μπορείτε να δείτε τεχνικά χαρακτηριστικά αυτού του έργου).
2). Ακολούθησε το δεύτερο μεγαλύτερο έργο στον κόσμο, η μεταφορά νερού από Σαλαμίνα προς Αίγινα 14.5 χιλιομέτρων με μέγιστο βάθος περί τα 100 μέτρα, το οποίο ακολουθεί τον πυθμένα (γράψαμε σχετικά). Το κόστος έφτασε τα 21 000 000 ευρώ, μπόλικα: 1.5 εκατομμύρια το χιλιόμετρο. Αυτό το έργο έχει μεγάλη σημασία για την Ερμιονίδα, γιατί η ΕΥΔΑΠ αποκτά και πραγματώνει πρωτοπόρα τεχνολογία υποθαλάσσιων αγωγών μεταφοράς νερού.
Στη τρίτη φωτογραφία βλέπετε τον χάρτη της περιοχής μας:
Η κόκκινη γραμμή δείχνει μεταφορά νερού από το Ακρ. Ίρια στο Ακρ. Κόκκινο της Κοιλάδας. Είναι περίπου 10 χιλιόμετρα, και το μειονέκτημά της είναι ότι περνάει και από σημεία βάθους περί τα 200 μέτρα.
Η μπλε γραμμή δείχνει μεταφορά νερού από το Ακρ. Ίρια στο Ακρ. Καρτερό.Είναι περί τα 10.7 χιλιόμετρα και περί τα 2 χιλιόμετρα μπορούν να φτιαχτούν στη στεριά στους Αγρίους Λιμένας. Το βάθος μόνο σε ένα σημείο φτάνει περί τα 120μέτρα, μπορεί δε εύκολα να παρακαμφθεί.
Δηλαδή αυτό τό έργο είναι απόλυτα στις δυνατότητες της ΕΥΔΑΠ, είναι σε χώρο που δεν ταξιδεύουν ή αγκυροβολούν πλοία, οπότε δεν χρειάζονται ειδικά προστατευτικά έργα, και το κόστος θα είναι περί τα 15 000 000 ευρώ, άντε 20 εκ. με μεγάλες δεξαμενές κ.λ.π. Ένα τέτοιο έργο ήταν επιστημονικώς στα χαρτιά πριν 20 χρόνια, τώρα έχει γίνει πραγματικότητα, και όταν μια εταιρεία παραδίδει έργο για βάθος 100 μέτρων να είστε σίγουροι ότι αύριο κιόλας μπορεί να πάει και στα 200 μέτρα.
Μήπως, λέω μήπως, το θηριώδες έργο του Ανάβαλο που κοστολογείται περί τα 50 εκατομμύρια, με τον θηριώδη εξοπλισμό του, τα μεγάλα λειτουργικά έξοδα, είναι πλέον ξεπερασμένο από τα πράγματα σε έναν κόσμο που τεχνολογικά πάει με χίλια;
Σημείωση: Δεν ξεχνώ ότι όταν ανέλαβε Περιφερειάρχης ο κ. Νίκας και ενημερώθηκε για το έργο Ανάβαλος - Ερμιονίδα, αν και Φιλόλογος, διέκρινε το "φαραονικόν" του πράγματος και διατύπωσε δημοσίως τη μεγάλη δυσπιστία του σε αυτό το έργο, ασχέτως αν κατά κάποιο τρόπο ανακάλεσε, προφανώς για πολιτικοκομματικούς λόγους. Είδε και και οίδε. Μήπως είναι η σειρά του Δήμου μας και όλων μας ;;;;
Βασίλης Γκάτσος
