Πέμπτη 8 Απριλίου 2021

Αφιέρωμα στα όρια των αναμνήσεων και μιας απώλειας.

Ένας έξοχος άνθρωπος έφυγε από κοντά μας.

Στις αρχές του Μάρτη μια είδηση μας πρόφτασε μέσα στις αλλιώτικες μέρες  που διανύουμε. Είδηση δυσάρεστη  πως έφυγε από τη ζωή,  στις 6 του μηνός, ο αγαπητός μας  Κώστας Ζαγκούρογλου, ο σύζυγος της συμπατριώτισσάς μας Ειρήνης  Νόνη.  Η απώλειά του μας ξύπνησε μνήμες και την ανάγκη να τον συνοδέψουμε με λιτά λόγια και να τον τιμήσουμε ως εξαιρετικό επιστήμονα, οικογενειάρχη, συνεργάτη και  ως άνθρωπο.


Ο Κώστας Ζαγκούρογλου   σπούδασε  στο Φυσιογνωστικό Τμήμα της Φυσικομαθηματικής Σχολής του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Ήταν τελειόφοιτος του Γεωλογικού Τμήματος  της Σχολής Θετικών Επιστημών του ιδίου Πανεπιστημίου. Τοποθετήθηκε  στα πρώτα χρόνια της επαγγελματικής καριέρας του ως Γεωλόγος Μεταλλείων στα Μεταλλεία Ερμιόνης  της Α.Ε.Ε.Χ.Π.& Λιπασμάτων από το 1969-1972. Σε πολλούς   από εμάς έγινε γνωστός  από την παρουσία του εκεί, στα Μεταλλεία Ερμιόνης, σε αυτά τα χρόνια. Με τη δυναμική του νεαρού επιστήμονα , τοποθετήθηκε ως επικεφαλής του Γεωλογικού τμήματος στα  Μεταλλεία με συνεργάτη τον Ιωσήφ Βακόνδιο από τη Σύρο, επίσης Γεωλόγο. Διευθυντής τότε ήταν ο  Μάκης Χατζηστεφανίδης  με συνεργάτη τον Βασίλη Βαρελά, και οι δύο μεταλλειολόγοι.(φωτό 2: Στο Καψοσπίτι με την ομάδα εργασίας .  Ο Κ.Ζαγκούρογλου πρώτος δεξιά κάτω. 1971).

  


Όσοι τον γνώρισαν, όσοι  εργάστηκαν μαζί του έχουν τις καλύτερες αναμνήσεις. Ήταν αγαπητός στους εργάτες, τον εκτιμούσαν  ιδιαίτερα και είχε άριστη συνεργασία μαζί τους και κατανόηση. Σε μια δύσκολη εποχή τότε, υποστήριξε θερμά το Δημοτικό Σχολείο στη Ντάρδιζα και ήταν κοντά στις ανάγκες του. Έδειξε ενδιαφέρον  για την Ερμιόνη και ήρθε πιο κοντά στις ανάγκες της κοινωνίας της. Ενθάρρυνε όσους ήθελαν να εργαστούν στα Μεταλλεία οι ίδιοι  ή τα παιδιά τους , συμβουλεύοντάς τους  πως  έτσι θα τους εξασφαλίσουν όχι μόνο εργασία αλλά και  τις άλλες ωφέλειες για να έχουν εφόδια   στη ζωή τους. Ήταν μία περίοδος όπου τα Μεταλλεία  συνέχιζαν να βρίσκονται  στην καλή τους απόδοση με πολλούς εργαζόμενους. Το ερευνητικό του έργο ήταν η μελέτη του μεταλλευτικού εδάφους της περιοχής  και οι τρόποι  για την αξιοποίησή του. Φίλος και συνεργάτης του  και μετέπειτα κουμπάρος του, ήταν ο τοπογράφος  των Μεταλλείων Γιάννης Ριζόπουλος, ο οποίος μάς  μετέφερε  πολλές από τις αναμνήσεις του.

Εξαίρετος ως επιστήμονας  διακατεχόταν από την αγάπη για το αντικείμενο των σπουδών του. Ανήσυχος ερευνητής και αποτελεσματικός μας  κάνει υπερήφανους  για τα  τόσα ενδιαφέροντά του και την πολύπλευρη πορεία  στις θέσεις που ανέλαβε. Έτσι,  από το 1973-1974, έχοντας  ειδίκευση στην Υδρογεωλογία,  εργάστηκε στην Εταιρεία ΥΔΡΟΓΑΙΑ  ΕΠΕ- Μελέτες Εφηρμοσμένης Γεωλογίας και στη συνέχεια, από το 1976,  εργάστηκε στο Ινστιτούτο Γεωλογικών  και Μεταλλευτικών Ερευνών, το γνωστό ΙΓΜΕ. Επιδόθηκε στην έρευνα, όπου υπήρχε γεωλογικό και υδρογεωλογικό ενδιαφέρον. Εκπόνησε πλέον των εκατό 100 εκθέσεων & δημοσιεύσεων. Ανέλαβε θέσεις προϊσταμένου έργων, τμηματάρχη και Αναπ/τή Διευθυντή.  Συμμετείχε  ως μέλος σε ομάδες διακρατικών συνεργασιών και σε άλλα προγράμματα.  Διετέλεσε σύμβουλος στα πλαίσια προγράμματος του ΟΗΕ και σύμβουλος στη Μόνιμη  Ελληνοβουλγαρική Επιτροπή Υδροοικονομίας του ποταμού Νέστου. Επίσης συμμετείχε και  σε διάφορα συνέδρια.  Από το 2001 ασχολήθηκε με την οργάνωση και επίβλεψη γεωτρητικών προγραμμάτων σε διάφορα έργα μεταλλευτικού, υδρογεωλογικού και γεωτεχνικού ενδιαφέροντος. Μετά τη συνταξιοδότησή του μόνιμη κατοικία του έγινε ο Ωρωπός, στις ακτές του Ευβοϊκού κόλπου.  Με τις επιστημονικές γνώσεις  του και τις 


εμπειρίες από τα Μεταλλεία Ερμιόνης συνέδραμε και μας βοήθησε στη συγκέντρωση  υλικού για τις δύο σχετικές με αυτά  εκδηλώσεις που έγιναν στην Ερμιόνη το 2014 και 2017.(φωτο 3,4: Η βράβευσή του το 2007, στο Ηλιόκαστρο.,επί  του Δημάρχου  Α. Λεμπέση).


Ως έκφραση  τιμής , ευχαριστιών και  ευγνωμοσύνης  καταθέτουμε  στη μνήμη του αυτό το μικρό αφιέρωμα.  Μαζί  εκφράζουμε τις συλλυπητήριες ευχές μας και τη συμπαράστασή μας στην οικογένειά του, την αγαπητή μας Ειρήνη  και τα παιδιά τους,  Γιώργο και Ντέλλα.  Το εγγόνι τους η  Ειρήνη ας φέρνει την ελπίδα και τη χαρά σε όλους. Η παρακαταθήκη του ας τους συνοδεύει  ως παράδειγμα και παρηγορία.

 

Για την καταγραφή του αφιερώματος συνέβαλε  και την ευχαριστούμε, η Μυρσίνη Σαμαρά.